ILPP2/443-1076/08-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2008 r. (data wpływu 26 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług rzeczoznawców - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług rzeczoznawców.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca do realizacji opinii i ocen technicznych na zlecenie osób fizycznych i osób prawnych zatrudnia rzeczoznawców na umowę o dzieło. Przy realizacji niektórych ocen i opinii wymagany jest dojazd rzeczoznawcy jego prywatnym samochodem na miejsce postoju pojazdu, często uszkodzonego, celem dokonania oględzin zdarzenia, kolizji, wypadku itp. W takim przypadku do kosztu opinii, oceny technicznej, doliczany jest również koszt dojazdu rzeczoznawcy, stosując stawkę 0,8358 zł za 1 km przebiegu (pojazdy o poj. powyżej 900 cm ³), zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalenia oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.). W związku z tym, że Zainteresowany jest płatnikiem podatku VAT i usługi rzeczoznawstwa są objęte stawką podatku VAT w wysokości 22%, dolicza do stawki 0,8358 zł - podatek VAT w wysokości 22%, co wykazywane jest w fakturze w pozycji wartości brutto.

Od niektórych organów wymiaru sprawiedliwości (sądy, prokuratury) Wnioskodawca otrzymuje zwrot faktur VAT celem dokonania korekty o podatek VAT doliczony do kosztów dojazdu w kwocie jednostkowej za każdy kilometr 0,8358 zł. Zdaniem sądów, ryczałt za dojazd rzeczoznawcy można stosować w wysokości 0,8358 zł za 1 km - jako stawkę maksymalną, jeżeli powinien być doliczony podatek VAT, to mieści się już w tej stawce.

Zdaniem innych sądów, brak jest podstawy prawnej do doliczenia podatku od towarów i usług do kosztów używania samochodu przez biegłego rzeczoznawcę ponad ustaloną stawkę za 1 km przebiegu - 0,8358 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy każdorazowo do stawki ryczałtowej wynoszącej 0,8358 zł za 1 km przebiegu, stosowanej przez Wnioskodawcę będącego płatnikiem podatku VAT za dojazdy rzeczoznawców - biegłych należy doliczać podatek VAT w wysokości 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, od dnia 1 maja 2004 r. usługi wykonywane przez rzeczoznawców na rzecz wszystkich zleceniodawców, w tym dla organów wymiaru sprawiedliwości, są opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 22%, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zainteresowany uważa, że dojazd na miejsce zdarzenia, postoju, wypadku celem dokonania wizji lokalnej, jak wynika z treści ustawy, jest częścią usługi zlecanej i także podlega opodatkowaniu tym podatnikiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w celu realizacji opinii i ocen technicznych na zlecenie osób fizycznych i osób prawnych, a także organów wymiaru sprawiedliwości - sądów i prokuratur, zatrudnia rzeczoznawców na umowę o dzieło. Przy realizacji niektórych ocen i opinii wymagany jest dojazd rzeczoznawcy jego prywatnym samochodem na miejsce postoju pojazdu, celem dokonania oględzin zdarzenia, kolizji, wypadku itp. W takim przypadku do kosztu opinii, oceny technicznej, doliczany jest również koszt dojazdu rzeczoznawcy, przy zastosowaniu stawki 0,8358 zł za 1 km przebiegu (pojazdy o poj. powyżej 900 cm ³).

W związku z tym, że Zainteresowany jest płatnikiem podatku VAT i usługi rzeczoznawstwa są objęte stawką podatku VAT w wysokości 22%, dolicza do stawki 0,8358 zł - podatek VAT w wysokości 22%, co wykazywane jest w fakturze w pozycji wartości brutto.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż do kosztu opinii, oceny technicznej, doliczany jest również koszt dojazdu rzeczoznawcy.

Koszty przejazdu samochodem ściśle są więc związane z wykonywaną przez rzeczoznawców usługą polegającą na realizacji opinii i ocen technicznych na zlecenie osób fizycznych i osób prawnych, a także organów wymiaru sprawiedliwości, stanowiąc jeden z elementów kalkulacyjnych otrzymanego wynagrodzenia (część odpłatności za usługę). Na całość świadczenia należnego od nabywcy usługi składają się na równi z wypłacanym wynagrodzeniem także koszty przejazdu - wyliczane na podstawie przepisów zawartych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.). Tak obliczane koszty przejazdu stanowią element rachunku kosztów zmierzających do ustalenia kwoty odpłatności za wykonywaną usługę. Stanowią więc obrót w rozumieniu powołanego wyżej art. 29 ust. 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, ponoszone przez rzeczoznawców koszty przejazdu winny być włączone do podstawy opodatkowania z tytułu świadczonej usługi, a całość świadczenia należnego od Wnioskodawcy powinna być udokumentowana wystawieniem faktury VAT, przy zastosowaniu stawki podatku odpowiadającej świadczonej usłudze.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.