ILPP2/443-1073/08-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dokonuje nieodpłatnych przekazań należącego do niego towaru, przy nabyciu którego przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Gadżety, upominki, prezenty, traktowane jako przedmioty niewielkiej wartości typu: długopisy, smycze, zapalniczki, czapeczki, maskotki, kalendarze, plecaki, koszulki, polary, kurtki, kombinezony malarskie, balony, breloki, parasolki, pióra, torby, kamizelki, scyzoryki, kubki, odtwarzacze mp3, pen drivy, podkładki pod mysz, etui, wyroby cukiernicze z logo itp., przekazywane są klientom Spółki, dystrybutorom jej towarów, pracownikom z działu sprzedaży i marketingu oraz dziennikarzom. Wszystkie wydawane gadżety posiadają logo marki lub Spółki. Ich celem jest jej reklama. Przedmioty te rozdawane są podczas m.in.: szkoleń, targów, konferencji, prezentacji dla klientów, pokazów, imprez organizowanych lokalnie z klientami, urodzin marki, otwarć nowych punktów handlowych itp.

Reklamowy charakter tego typu przekazań został potwierdzony w wydanej Zainteresowanemu interpretacji indywidualnej - interpretacja z dnia 19 sierpnia 2008 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, znak: ILPB3/423-301/08-7/KS.

Spółka organizuje także dla swoich klientów i dystrybutorów programy lojalnościowe. W ramach tych programów, których celem jest maksymalizacja sprzedaży, a tym samym zwiększenie jej obrotów, uzyskanie odpowiedniego pułapu obrotów (dokonanie określonej ilości zakupu produktów Spółki), daje prawo do otrzymania różnego rodzaju nagród.

Nieodpłatne przekazania towarów mają miejsce także przy okazji organizacji konkursów, których celem jest także zachęcenie do nabywania produktów Spółki, zwiększenie ilości sprzedaży oraz reklama. Produkty Wnioskodawcy wydawane są również jako nagrody w konkursach, np. internetowych.

Zainteresowany dokonuje także nieodpłatnych przekazań towarów stanowiących nagrody w loteriach organizowanych w oparciu o zezwolenie MF, adresowanych do nabywców jego towarów. Nagrody znacznej wartości (samochód, sprzęt audio-video), mają na celu zachęcenie do nabywania produktów Spółki. Możliwość wygrania atrakcyjnej nagrody w zamian za zakup nawet niewielkiej ilości produktów, ma zachęcić do nabywania tychże towarów oraz spowodować zwiększenie liczby zamówień, a przez to zwiększenie obrotów Spółki. Działania te (głównie reklamy, konkursów i loterii) mają na celu jednocześnie reklamę Wnioskodawcy i jego towarów.

Spółka przekazuje także nieodpłatnie wzorniki produktów na materiałach innych niż papier. Wzorniki te są wykonane z różnych materiałów: desek, płyt laminowanych, rzemyków, płyt kartonowo-gipsowych. Przekazywane są jako materiały reklamowe do centrów dekoracyjnych, hurtowni oraz sklepów współpracujących ze Spółką. Celem jest prezentacja jej produktów i umożliwienie sprzedawcom zaprezentowania samych produktów oraz umożliwienie klientom podjęcia decyzji zakupowych.

Towary (głównie farby) wydawane są także nieodpłatnie dziennikarzom pism branżowych do publikowanych artykułów i zdjęć w czasopiśmie, w celu poinformowania klientów o danym produkcie, a tym samym zachęcenia do jego nabycia.

W niektórych sytuacjach (głównie konkursy, loterie i programy lojalnościowe), przekazywane są także nagrody w formie usług. Przykładowo taką usługą, która jest wyświadczana na rzecz danego klienta lub kontrahenta jest wycieczka (usługa turystyczna), stanowiąca nagrodę w ramach danej akcji promocyjnej czy marketingowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów mające związek z prowadzonym przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie towarów mające związek z prowadzonym przedsiębiorstwem (a zwłaszcza z opodatkowaną sprzedażą, czy mające na celu reklamę i promocję Spółki), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatne świadczenie usług i odpłatna dostawa towarów. Ustawodawca wprowadza także zasady, zgodnie z którymi niektóre nieodpłatne czynności są na gruncie ustawy VAT traktowane tak samo jak odpłatne, w związku z czym podlegają opodatkowaniu.

Do czynności takich należą te, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Tym samym, aby przekazanie było opodatkowane podatkiem VAT spełnione muszą być łącznie następujące warunki:

* brak związku między celem nieodpłatnego przekazania a prowadzonym przedsiębiorstwem,

* prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów lub usług związanych z nieodpłatnym przekazaniem, czy nieodpłatną usługą.

W analizowanej sytuacji spełniony został tylko jeden z warunków - prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towaru lub usługi.

Spółka nie powinna zatem dokonywać opodatkowania przekazanych towarów z uwagi na fakt, iż towary te zostały przekazane na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Podobnie rzecz ma się w odniesieniu do nieodpłatnie świadczonych usług. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 2 ustawy VAT, "Nieodpłatne świadczenie usług niebądące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotą podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług".

Z powyższego uregulowania wynika zasada, zgodnie z którą nieodpłatne świadczenie usług nie będzie opodatkowane (podobnie jak nieodpłatna dostawa towarów) jedynie w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a świadczona usługa ma związek z prowadzonym przedsiębiorstwem. W analizowanej sytuacji, związek między nieodpłatnymi przekazaniami towarów i nieodpłatnie świadczonymi usługami jest wyraźny i nie powinien budzić żadnych wątpliwości.

W wielu wypadkach Spółka jest organizatorem programów lojalnościowych, loterii, konkursów. Celem każdego z nich jest przede wszystkim reklama produktów i zwiększenie ich sprzedaży. Jednak ważna jest także budowa marki Spółki i jej pozycji na rynku.

Nieodpłatne przekazanie na rzecz np. handlowca, czy sklepu prowadzącego sprzedaż towarów Wnioskodawcy lub pracownika takiego sklepu, w zamian za dokonanie określonej sprzedaży, stanowi nagrodę oraz motywuje do prowadzenia jej w sposób bardziej efektywny. Podobnie przekazanie nieodpłatne np. wzorników do sklepu, czy hurtowni z artykułami Spółki, ma na celu możliwość zaprezentowania tych produktów klientom i przekonanie ich do zakupu.

Także nieodpłatne przekazanie gadżetów i upominków dla klientów lub potencjalnych klientów podczas prezentacji wyrobów, pokazów wymalowań, imprez okolicznościowych np.: związanych z otwarciem nowych punktów sprzedaży, imprez organizowanych lokalnie z klientami, a także konferencji, szkoleń i targów, ma na celu zachęcenie do nabywania produktów Spółki, zwiększenie ilości sprzedaży oraz jej reklamę.

Zainteresowany w cenie towarów uwzględnia koszt nabycia nagród. Tym samym czynność ta nie powinna być dwukrotnie opodatkowana, gdyż przekazania nagród stanowią element dystrybucji towarów.

Podobny stan faktyczny był przedmiotem orzeczenia WSA w Warszawie, gdzie w wyroku z dnia 30 stycznia 2006 r., sygn. III SA/Wa 2897/2005 Sąd zajął stanowisko, iż tego typu nieodpłatne przekazania nie powinny być opodatkowywane podatkiem od towarów i usług.

W wypadkach, gdy przekazany sprzęt zawiera logo firmy nieodpłatne przekazanie ma charakter reklamowy (tzw. branding). Reklama sprzedawanych przez Spółkę produktów, ma na celu poinformowanie potencjalnych klientów o towarze, zwiększenie ich zainteresowania oferowanym przez nią produktami, a w konsekwencji ma przyczynić się do zwiększenia sprzedaży.

Tym samym, związek tychże przekazań z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem jest wyraźny i nie budzi żadnych wątpliwości.

Związek ten powoduje, iż nie dochodzi do spełnienia wszystkich warunków opodatkowania nieodpłatnej dostawy, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Stanowisko to potwierdzają następujące wyroki:

* WSA w Warszawie III SA/Wa 599/07, z dnia 18 października 2007 r. - "Z treści art. 7 ust. 2 ustawy z 2004 r. o podatku od towarów i usług wynika, że dostawą towarów są także niektóre nieodpłatne przekazania towarów. Ustawodawca za takie uznał te, które są dokonywane przez podatnika na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. To ostatnie zastrzeżenie, umiejscowione we wstępnej części art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, odnosi się również do wyliczonych przykładowo czynności, wśród których znalazło się także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a to oznacza, że cel przekazana towarów jest niezbędnym elementem dopełniającym zakres znaczeniowy tych czynności",

* WSA w Warszawie, sygn. III SA/Wa 984/07, z dnia 17 sierpnia 2008 r. - "Nieodpłatne przekazywanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem nie stanowi sprzedaży w rozumieniu VATU, a co za tym idzie nie musi być ewidencjonowane za pomocą kas rejestrujących. Dotyczy to w szczególności nagród wydawanych w ramach programu lojalnościowego. (...) Jeżeli podatnik przekazuje nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa na cele związane z promocją i reklamą, a czynność ta jest bezpośrednio związana z jego działalnością gospodarczą, wówczas przekazanie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT",

* WSA w Warszawie, sygn. III SA/Wa 1255/07, z dnia 5 października 2007 r. - "Nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z promocją działalności podatnika nie jest sprzedażą w rozumieniu przepisów VATU",

* WSA w Warszawie, sygn. III SA/Wa 1268/07, z dnia 20 listopada 2007 r. - "W konsekwencji stwierdzić trzeba, iż przepisy art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r., nie dają podstaw do przyjęcia (odmiennie niż było to przed tą datą), że w warunkach określonych w tych przepisach za odpłatną dostawę towarów należy uznawać także przekazanie towarów bez wynagrodzenia na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przedmiot opodatkowania, zgodnie z art. 217 Konstytucji RP, musi wynikać z przepisów ustawowych, a skoro dany stan z przepisów tych nie wynika, to należy uznać go za pozostający poza zakresem opodatkowania. (...) Jeżeli podatnik w celu promocji i reklamy swojej działalności przekazuje nieodpłatnie towary swoim klientom, to takie przekazanie ma związek z prowadzonym przezeń przedsiębiorstwem. A zatem, nieodpłatne wydanie nagród klientom firmy w ramach programu lojalnościowego nie podlega VAT. (...) Brzmienie literalne art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy VAT od 1 czerwca 2005 r. nie daje żadnych możliwości wywiedzenia z niego, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu VAT, jako zrównane z odpłatną dostawą towarów. Czynienie zatem w tym wypadku wykładni prowspólnotowej, dostosowującej w tym zakresie polskie unormowanie z uregulowaniem pomieszczonym w art. 5 (6) VI Dyrektywy - prowadziłoby do niedopuszczalnej wykładni contra legem (...)".

Stanowisko identyczne jak w powyższych wyrokach zawarto także w wyrokach: WSA w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2008 r. (III SA/Wa 539/08), WSA w Szczecinie z dnia 29 maja 2008 r. (l SA/Sz 52/08) oraz WSA we Wrocławiu z dnia 20 maja 2008 r. (l SA/Wr 126/08). Zdaniem Zainteresowanego, najistotniejszym jest wyrok NSA z dnia 13 maja 2008 r. (l FSK 600/07). W wyroku tym NSA orzekł, że w stanie prawnym po dniu 31 maja 2005 r. przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele z nim związane nie stanowi dostawy towarów. Przekazanie kontrahentom bez wynagrodzenia nagród rzeczowych jest przekazaniem towarów należących do przedsiębiorstwa na cel związany z jego działalnością. Zatem nagrody dla kontrahentów nie są dostawą towarów, a więc nie są też opodatkowane VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Artykuł 7 ust. 4 ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 5 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość w roku podatkowym nie przekracza 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł, podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki.

Artykuł 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy, w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie można się tylko na niej opierać. Aby dokonać kompleksowej wykładni ww. przepisu, zdaniem tut. Organu, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle niezwiązane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy, nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników, lub też nieodpłatne ich przekazanie, albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem. Postanowienie to nie obejmuje jednakże powyższych czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa.

Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa:

Wskazane czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie nie związane z przedsiębiorstwem. Także nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie uznane za odpłatną dostawę towarów.

Również w świetle regulacji obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92), będącej odpowiednikiem VI Dyrektywy, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu.

Z treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, będącego odpowiednikiem art. 5 (6) VI Dyrektywy Rady wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Analiza powołanych wyżej przepisów (art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

W związku z powyższym, aby zachować prowspólnotową wykładnię przepisów krajowych, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami ww. Dyrektyw.

Przy interpretacji art. 7 ust. 2 ustawy, należy odróżnić cel czynności przekazania towarów przedsiębiorstwa od związku tej czynności z jego funkcjonowaniem. Celem bezpośrednim każdego nieodpłatnego przekazania towaru przedsiębiorstwa osobie trzeciej jest przede wszystkim zaspokojenie jej potrzeb konsumenckich (cel niezwiązany z przedsiębiorstwem ust. 2), lecz z punktu widzenia funkcjonowania i interesu przedsiębiorstwa podatnika zaspokojenie potrzeb osoby trzeciej może być obojętne, jako w ogóle niewiążące się z jego działalnością (np.: przekazanie towarów na cele osobiste podatnika, pracowników itd.) lub też realizowane jest w związku z jego funkcjonowaniem i rozwojem działalności (np.: w związku z czynnościami reprezentacji i reklamy, sponsoringu, czy tzw. sprzedaży premiowej). To właśnie wskazuje, że celu przekazania towarów przedsiębiorstwa podatnika nie można utożsamiać ze związkiem tej czynności z jego działalnością, z którą może w ogóle nie być związana lub pozostawać w bezpośrednim związku, stanowiąc realizację zadań przedsiębiorstwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca na rzecz m.in.: swoich klientów, dystrybutorów programów lojalnościowych, potencjalnych klientów, dokonuje nieodpłatnego przekazania, gadżetów, upominków, przedmiotów niewielkiej wartości np.: długopisów, smyczy, zapalniczek, czapeczek itp., posiadających logo marki lub Spółki. Nieodpłatne przekazania mają miejsce również przy okazji konkursów, których celem jest zachęcenie do nabywania produktów Zainteresowanego oraz loterii adresowanych do nabywców jego towarów. Przy nabyciu ww. towarów Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Jeśli zatem towary przekazywane nieodpłatnie przez Wnioskodawcę spełniają warunki, aby uznać je za prezenty o małej wartości lub próbki, obowiązek naliczenia podatku należnego nie powstanie, w pozostałych przypadkach ma on obowiązek opodatkować dokonane nieodpłatne przekazanie towarów.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów, są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności nagród przekazywanych w formie wycieczek.

Jednocześnie tut. Organ zwraca uwagę, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), od dnia 1 stycznia 2009 r. zmianie uległo brzmienie art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego. Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 9 lutego 2009 r. nr ILPP2/443-1073/08-3/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.