ILPP2/443-1072/14-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatu reprezentowanego przez radcę prawnego przedstawione we wniosku z 17 września 2014 r. (data wpływu 25 września 2014 r.) uzupełnione pismem z 19 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korygowania przez Powiat deklaracji VAT-7 składanych przez Starostwo - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korygowania przez Powiat deklaracji VAT-7 składanych przez Starostwo. W dniu 18 listopada uzupełniono wniosek o dowód potwierdzający wniesienie dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Aktualnie Powiat (dalej: Powiat lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Powiat zamierza dokonać rozliczenia (odliczenia) podatku naliczonego w trybie art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1051 z późn. zm.) (dalej: uVAT) w odniesieniu do wydatków, które miały/mają związek z czynnościami opodatkowanymi VAT (dalej Wydatki).

Powiat jest zarejestrowany dla potrzeb VAT jako podatnik czynny, przy czym:

* do grudnia 2010 r. włącznie, formalny status podatnika VAT czynnego przypisany był Starostwu Powiatowemu (dalej także Starostwo), a otrzymywane faktury dotyczące Wydatków, jako nabywcę co do zasady wskazywały Starostwo Powiatowe i przypisany mu NIP;

* od stycznia 2011 r. formalny status podatnika VAT czynnego przypisany jest bezpośrednio Wnioskodawcy jako jednostce samorządu terytorialnego, a otrzymane faktury dotyczące Wydatków co do zasady wskazują wprost Powiat i przypisany mu NIP (odrębny NIP od Starostwa).

Odpowiednio miesięczne deklaracje VAT-7 za okresy do grudnia 2010 r. składane były przez Wnioskodawcę jako Starostwo Powiatowe (z NIP Starostwa), natomiast deklaracje VAT-7 za okresy od stycznia 2011 r. składa Wnioskodawca jako Powiat - jednostka samorządu terytorialnego (z NIP Powiatu).

W związku z dokonywaniem korekt deklaracji w trybie art. 86 ust. 13 uVAT, po stronie Powiatu pojawiły się wątpliwości dotyczące:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku gdy uprzednio nierozliczony podatek naliczony wynika z faktur VAT (faktur) dotyczących Wydatków otrzymanych w czasie, w którym dla celów VAT Powiat zarejestrowany był jako Starostwo, korektę deklaracji VAT należy złożyć z NIP Powiatu i wskazaniem Powiatu jako podatnika VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli nierozliczony uprzednio podatek naliczony wynika z faktur VAT (faktur) dotyczących Wydatków otrzymanych w czasie, w którym dla celów VAT Powiat był zarejestrowany jako Starostwo, korekt deklaracji VAT należy złożyć z NIP Powiatu i wskazaniem Powiatu jako podatnika VAT. Zatem Powiat ma prawo do odliczenia nierozliczonego dotąd podatku naliczonego z faktur VAT (faktur) dotyczących Wydatków - otrzymanych w okresach rozliczeniowych, w których Powiat był zarejestrowany dla celów VAT jako Starostwo - poprzez złożenie korekt deklaracji VAT-7 (w trybie art. 86 ust. 13 uVAT) ze wskazaniem w nich jako podatnika VAT Powiatu oraz NIP nadanego Powiatowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uVAT podatnikami są między innymi osoby prawne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 uVAT nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez powiat ma on status podatnika podatku od towarów i usług. Podkreślić przy tym należy, że powiat i jego starostwo nie mają odrębnej podmiotowości podatkowej. Starostwo stanowi jedynie aparat pomocniczy, przez który powiat (organy powiatu) wykonują nałożone zadania. Realizując zadania spoczywające na powiecie - samorządowej osobie prawnej, a skutkujące obowiązkiem podatkowym w VAT, starostwo występuje wyłącznie jako jednostka organizacyjna działająca w imieniu i na rzecz ww. osoby prawnej, w ramach przysługującego jej (powiatowi) przymiotu podatnika VAT. Innymi słowy, działanie starostwa na gruncie uVAT powinno być identyfikowane z działaniem powiatu. Wszelkie zatem czynności wykonywane przez starostwo są czynnościami tej osoby prawnej. Jednocześnie starostwo realizując rozliczenia dla potrzeb VAT dokonywało ich w imieniu powiatu, samo bowiem nie mogło posiadać odrębnego od powiatu statusu podatnika VAT (w kwestii statusu jednostek samorządu terytorialnego jako podatników VAT zob. np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej y Katowicach z dnia 25 sierpnia 2009 r., IBPP1/443-517/09/MS).

Jednocześnie wskazać należy na powszechną w przeszłości praktykę organów podatkowych, zgodnie z którą dla potrzeb podatku VAT powiaty (jednostki samorządu terytorialnego) rejestrowane były jako starostwa (względnie urzędy), a nie jako jednostki samorządu terytorialnego. Nie budzi jednak wątpliwości, że - sam przez się - taki sposób rejestracji powiatów (jednostek samorządu terytorialnego) dla celów VAT, nie powinien dla nich jako podatników wywoływać negatywnych skutków (zob. np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 marca 2010 r., ILPP2/443-13/11-4/MN).

Powyższe w pełni odnosi się do Wnioskodawcy (Powiatu). Faktycznie bowiem to Powiat przez cały czas był i jest podatnikiem VAT, natomiast Starostwo zarejestrowane w przeszłości jako podatnik VAT czynny jedynie reprezentowało na potrzeby rozliczeń VAT Powiat. Możliwe zatem i w pełni uzasadnione jest zachowanie ciągłości rozliczeń Powiatu (niezależnie od tego pod jaką nazwą dla celów VAT Powiat by zarejestrowany). W konsekwencji uznać również należy, że Powiatowi przysługuje prawo do złożenia w trybie art. 86 ust. 13 uVAT korekt deklaracji VAT-7, w których wskazano uprzednio jako podatnika VAT Starostwo. W korektach deklaracji Powiat winien przy tym wskazać aktualne określenie podatnika (Powiat) i NIP Powiatu.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne wydawane przez organy podatkowe w analogicznych sprawach.

W jednej z nich stwierdzono (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 grudnia 2011 r., IPTPP1/443-799/11-6/RG), że w przypadku składania korekt deklaracji, w korektach tych nie należy wskazywać jako podatnika urzędu gminy (analogicznie - starostwa) ani NIP urzędu gminy (analogicznie - starostwa).

Taki pogląd wynika również z interpretacji indywidualnych wydanych przez: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (z dnia 26 sierpnia 2010 r., ILPP2/443-932/10-2/MR), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (z dnia 15 lipca 2011 r. LBPP1/443-587/11/Azb), Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (z dnia 14 września 2011 r., IPTPP1/443-517/11-2/MS; z dnia 23 grudnia 2011 r. IPTPP1/443-799/11-6/RG; z dnia 24 lutego 2012 r., IPTPP1/443-985/11-2/MS; z dnia 18 lipca 2012 r., IPTPP1/443-340/12-2/MS), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (z dnia 1 lutego 2012 r., IPPP2/443-1249/11-2/JO; z dnia 8 lutego 2012 r., IPPP2-443-1295/11-3/AK).

Mając na względzie - co wskazano już wyżej - iż w zakresie wypełniania wszelkich obowiązków z tytułu VAT właściwym podmiotem jest jedynie Powiat, należy uznać, iż faktury, które zostały w przeszłości wystawione na Starostwo (bądź na Powiat z NIP Starostwa), dotyczą w rzeczywistości Powiatu, jako podatnika VAT. W związku z tym, Powiatowi powinno przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z takich faktur, bez konieczności wystawiania not korygujących, czy też występowania o wystawienie faktur korygujących przez sprzedawcę.

Powyższy pogląd znajduje uzasadnienie w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych z upoważnienia Ministra Finansów (np. interpretacja z 8 lutego 2013 r., IBPP1/443-1179/12/BM).

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2012 r. o sygn. IPPP2/443-1249/11-2/JC Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, zgadzając się ze stanowiskiem wnioskodawcy - samorządowej osoby prawnej (w tym przypadku gminy - przy czym jest to sytuacja analogiczna jak w przypadku powiatów), potwierdził "iż będzie ona miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych błędnie w zakresie odbiorcy faktury, bez obligatoryjnej konieczności występowania o wystawienie faktury korygującej przez sprzedającego lub wystawienia noty korygującej przez nabywającego, jeśli błąd na fakturze dotyczył będzie omyłkowego:

* wskazania Urzędu jako nabywcy, przy jednoczesnym wskazaniu nr NIP Gminy,

* nr NIP Urzędu, przy jednoczesnym wskazaniu Gminy jako nabywcy,

* wskazania Urzędu jako nabywcy i nr NIP Urzędu."

Co więcej, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 sierpnia 2009 r. o sygn. IPPP3/443-509/09-4/KG stwierdził, iż faktura VAT wystawiona na urząd gminy w sytuacji, gdy otrzymującym jest gmina będąca czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, stanowi podstawę do ujęcia w rejestrze zakupu i obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w nich zawartego bez konieczności występowania o wystawienie faktury korygującej przez sprzedawcę lub wystawienia noty korygującej przez nabywcę.

W podobnych sprawach organy podatkowe wskazywały, iż istotna jest wykładnia celowościowa wskazanych norm prawnych dotyczących zasad odliczenia podatku naliczonego. W interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-716/10-3/BD z dnia 27 września 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu odniósł się do sytuacji, gdy faktury VAT są wystawione np. ze wskazaniem jednostki samorządu terytorialnego jako nabywcy natomiast z numerem NIP urzędu tej jednostki. Organ uznał, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (pod warunkiem spełnienia wskazanych przestanek negatywnych i pozytywnych) będzie przysługiwać czynnemu podatnikowi podatku VAT.

Dla potwierdzenia swojej argumentacji Powiat pragnie również przywołać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 września 2011 r. (sygn. IPTPP1/443-517/11-2/MS), w której Dyrektor zgodził się z podatnikiem, że jednostka samorządu terytorialnego "będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur błędne wystawionych, jeżeli błąd dotyczy omyłkowego wskazania Urzędu jako nabywcy, przy jednoczesnym wskazaniu nr NIP Miasta, wskazania Miasta jako nabywcy, przy jednoczesnym wskazaniu nr NIP Urzędu lub wskazania Urzędu jako nabywcy i nr NIP Urzędu, bez konieczności korygowania takiej faktury".

W świetle powyższego w pełni zasadne jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, jeżeli nierozliczony uprzednio podatek naliczony wynika z faktur VAT (faktur) dotyczących wydatków otrzymanych w czasie, w którym dla celów VAT Powiat był zarejestrowany jako Starostwo, korektę deklaracji VAT należy złożyć z NIP Powiatu i wskazaniem Powiatu jako podatnika VAT. Zatem Powiat ma prawo do odliczenia nierozliczonego dotąd podatku naliczonego z faktur VAT (faktur) dotyczących Wydatków otrzymanych w okresach rozliczeniowych, w których Powiat był zarejestrowany dla celów VAT jako Starostwo - poprzez złożenie korekt deklaracji VAT-7 (w trybie art. 86 ust. 13 uVAT) ze wskazaniem w nich jako podatnika VAT Powiatu oraz NIP nadanego Powiatowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku należnego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Jak postanowiono w art. 86 ust. 10 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Na podstawie art. 86 ust. 10c ustawy - przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d, 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy - jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (§ 2 tego artykułu).

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

W rezultacie, w przypadku, gdy czynny podatnik VAT nie skorzystał z prawa do odliczenia w miesiącach, w których otrzymał faktury lub w następnych okresach rozliczeniowych, a faktury te dokumentowały nabycie towarów lub usług związanych z czynnościami opodatkowanymi, będzie mógł to uczynić poprzez złożenie korekt deklaracji podatkowych na zasadach określonych w art. 86 ust. 13 ustawy.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Powiat zamierza dokonać rozliczenia (odliczenia) podatku naliczonego w trybie art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do wydatków, które miały/mają związek z czynnościami opodatkowanymi VAT (dalej Wydatki).

Powiat jest zarejestrowany dla potrzeb VAT jako podatnik czynny, przy czym:

* do grudnia 2010 r. włącznie, formalny status podatnika VAT czynnego przypisany był Starostwu Powiatowemu (dalej także Starostwo), a otrzymywane faktury dotyczące Wydatków, jako nabywcę co do zasady wskazywały Starostwo Powiatowe i przypisany mu NIP;

* od stycznia 2011 r. formalny status podatnika VAT czynnego przypisany jest bezpośrednio Wnioskodawcy jako jednostce samorządu terytorialnego, a otrzymane faktury dotyczące Wydatków co do zasady wskazują wprost Powiat i przypisany mu NIP (odrębny NIP od Starostwa).

Odpowiednio miesięczne deklaracje VAT-7 za okresy do grudnia 2010 r. składane były przez Wnioskodawcę jako Starostwo Powiatowe (z NIP Starostwa), natomiast deklaracje VAT-7 za okresy od stycznia 2011 r. składa Wnioskodawca jako Powiat - jednostka samorządu terytorialnego (z NIP Powiatu).

W związku z dokonywaniem korekt deklaracji w trybie art. 86 ust. 13 uVAT, po stronie Powiatu pojawiły się wątpliwości dotyczące:

uwzględnienia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur VAT (faktur) dotyczących Wydatków wystawionych na Starostwo (z NIP Powiatu lub NIP Starostwa).

Na tle powyższego Powiat ma wątpliwości, czy ma możliwość skorygowania deklaracji VAT-7 złożonych uprzednio przez Starostwo.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do odliczenia podatku naliczonego podatnik realizuje składając w określonym terminie deklarację VAT-7.

Podatnikami - zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.) - zgodnie z którym - krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 595, z późn. zm.), powiat wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym, organami powiatu są rada powiatu i zarząd powiatu. Zarząd jest organem wykonawczym powiatu (art. 26 ust. 1 powołanej ustawy), który - w myśl art. 33 tej ustawy - wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy. Starostwo powiatowe jest zatem aparatem pomocniczym, służącym zarządowi do wykonania zadań powiatu oraz obsługi techniczno-organizacyjnej powiatu. Tak rozumiane starostwo powiatowe jest wyspecjalizowanym biurem o pewnym zespole pracowników oraz zasobie środków materialnych, danych do pomocy organowi w celu realizacji jego zadań i kompetencji.

Z przepisu art. 34 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że starosta organizuje pracę zarządu powiatu i starostwa powiatowego, kieruje bieżącymi sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów ustawy o samorządzie powiatowym, samorządowa osoba prawna, jaką jest powiat, jest jednostką podziału terytorialnego, posiadającą osobowość prawną, a zatem i zdolność do działania we własnym imieniu i na własny rachunek. Nie ma jednak własnych struktur organizacyjnych, a nałożone na niego zadania wykonuje za pośrednictwem urzędu (starostwa powiatowego). Starostwo realizując zadania spoczywające na powiecie (samorządowej osobie prawnej), a skutkujące obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług, występuje wyłącznie jako jednostka organizacyjna działająca w imieniu i na rzecz ww. osoby prawnej. Jednocześnie - jak już wspomniano wyżej - starosta jako organ jednostki samorządu terytorialnego działa jedynie jako organ tej jednostki, a zatem wszelkie podejmowane przez niego działania są w istocie działaniami podejmowanymi przez jednostkę samorządu terytorialnego. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe powiatu i starostwa powiatowego (urzędu), również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że nie występuje odrębna od podmiotowości powiatu podmiotowość starostwa powiatu. Zatem starostwo powiatowe działając w imieniu powiatu realizuje zadania własne powiatu, jednakże osobowość prawną oraz zdolność do czynności prawnych ma wyłącznie powiat.

Starostwo jest więc aparatem pomocniczym organu wykonawczego, który nie posiada podmiotowości prawnej. Powyższe oznacza, że podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do działalności gospodarczej może być wyłącznie powiat, w żadnym zaś przypadku starostwo.

W świetle cyt. wcześniej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa), ze względu na przyznaną im ustawowo osobowość prawną, są podatnikami podatku od towarów i usług, o ile spełnią pozostałe warunki wskazane w art. 15 ustawy. Tym samym podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT powinien być wyłącznie powiat jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną. Starostwo nie jest uprawnione do wystawiania, otrzymywania faktur VAT oraz składania deklaracji w imieniu własnym (tekst jedn.: używając własnej nazwy) w ramach realizacji zadań powiatu.

W konsekwencji, powiat (jako jednostka samorządu terytorialnego) nie może wykonywać swoich zadań statutowych bez udziału starostwa. Zatem, wszelkie dokumenty wymagające oznaczenia numeru NIP, sporządzane i wystawiane przez starostwo z tytułu czynności przypisanych prawnie powiatowi, powinny być sygnowane numerem NIP osoby prawnej, w której imieniu wykonywane są te czynności, tj. w takim przypadku numerem NIP powiatu.

Zatem, podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności jest wyłącznie Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną, a nie Starostwo. Dlatego też tylko Powiat może składać rozliczenia deklaracyjne w podatku od towarów i usług, jak również tylko Powiat może wystawiać i otrzymywać faktury VAT. Starostwo nie może być zarejestrowane jako odrębny od Powiatu podatnik, w związku z czym nie może być uprawnione do składania deklaracji w imieniu własnym (tekst jedn.: używając własnej nazwy) w ramach realizacji zadań Powiatu. Nie ulega zatem wątpliwości, że dokonywane przez Starostwo wszystkie rozliczenia w podatku VAT są rozliczeniami Powiatu - jako podatnika.

Zauważyć w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2012 r. poz. 1314 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2011 r., osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 sierpnia 2011 r.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej, zwane dalej "NIP".

W świetle powyższego wszelkie dokumenty dla potrzeb rozliczeń w podatku od towarów i usług wymagające oznaczenia (numeru) NIP sporządzane przez starostwo dotyczące czynności przypisanych prawnie powiatowi, powinny być sygnowane numerem NIP osoby prawnej, w której imieniu wykonywane są te czynności, czyli numerem NIP powiatu. W rozpatrywanej sprawie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jest Powiat. Dlatego też tylko Powiat może składać rozliczenia deklaracyjne w podatku od towarów i usług. Starostwo nie może być zarejestrowany jako odrębny od Powiatu podatnik VAT, w związku z czym nie może być uprawniony do składania deklaracji w imieniu własnym (tekst jedn.: używając własnej nazwy) w ramach realizacji zadań Powiatu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz treść przywołanych przepisów należy stwierdzić, że Powiat ma prawo do złożenia korekty deklaracji VAT-7 (ze wskazaniem Powiatu jako podatnika i jego NIP-em) do deklaracji złożonej przez Starostwo w przypadku zidentyfikowania potrzeby skorygowania rozliczeń z tytułu VAT w okresie, w którym czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT było Starostwo.

Końcowo wskazać należy, że niniejsze rozstrzygnięcie wydano przy założeniu, że planowane korekty będą zasadne, a ponadto nie upłynął okres przedawnienia do ich dokonania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korygowania przez Powiat deklaracji VAT-7 składanych przez Starostwo. Interpretacją indywidualną z 11 grudnia 2014 r., nr ILPP2/443-1072/14-5/JK załatwiono wniosek w odniesieniu do stanu faktycznego w zakresie odliczenia podatku naliczonego z faktur, jeżeli faktury wystawione są: na Powiat z NIP Starostwa, na Starostwo z NIP Powiatu lub NIP Starostwa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.