ILPP2/443-1066/09-2/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 października 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1066/09-2/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okresu przechowywania kopii paragonów fiskalnych na nośniku papierowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okresu przechowywania kopii paragonów fiskalnych na nośniku papierowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zobowiązana jest do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku od towarów i usług (dalej: podatku VAT) przy zastosowaniu kas rejestrujących. Na podstawie § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338; dalej: Rozporządzenie), obowiązującego od 1 grudnia 2008 r., Spółka obowiązana jest m.in. do przechowywania kopii dokumentów kasowych (paragonów fiskalnych).

Zgodnie z przepisami obowiązującymi przed wejściem w życie Rozporządzenia, tj. przed dniem 1 grudnia 2008 r. (zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 8 obowiązującego wówczas rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników - Dz. U. z dnia 17 lipca 2002 r. Nr 108 poz. 948 z późn. zm.; dalej: Rozporządzenie poprzedzające), Spółka dotychczas przechowywała kopie paragonów fiskalnych w formie papierowej przez okres wymagany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, tj. przez okres do upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego - przez okres 5 lat.

Spółka nie korzystała z systemu sporządzania kopii i przechowywania dokumentów kasowych określonego w § 6 Rozporządzenia poprzedzającego, tzn. przy zastosowaniu informatycznych nośników jednokrotnego trwałego zapisu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do sprzedaży dokonanej przez Spółkę przy zastosowaniu kas rejestrujących przed wejściem w życie Rozporządzenia (tj. przed dniem 1 grudnia 2008 r.) Spółka może stosować okres przechowywania kopii paragonów fiskalnych na nośniku papierowym wskazany w przepisie § 19 ust. 1 Rozporządzenia, tj. okres 2 (dwóch) lat licząc od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż towarów lub usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisu § 19 ust. 1 Rozporządzenia, począwszy od dnia 1 grudnia 2008 r. Spółka jest uprawniona do przechowywania na nośniku papierowym kopii paragonów fiskalnych przez okres 2 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż towarów lub usług, także w odniesieniu do paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż dokonaną przed 1 grudnia 2008 r. (tj. przed dniem wejścia w życie Rozporządzenia).

Ogólne zasady przechowywania dokumentów kasowych

Spółka wskazuje, iż przed wejściem w życie Rozporządzenia, obowiązywał ją termin przechowywania paragonów fiskalnych określony w § 5 ust. 1 pkt 8 Rozporządzenia poprzedzającego, wskazujący, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, byli obowiązani do przechowywania kopii dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694).

Spółka wskazuje, iż podobną regulację (aczkolwiek z określonymi modyfikacjami) zawierają również przepisy obecnie obowiązującego Rozporządzenia, gdzie zgodnie z przepisem § 7 ust. 1 pkt 8, okres przechowywania dokumentów kasowych definiuje się poprzez odwołanie - oprócz do przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - również do przepisów zawartych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej: ustawa o podatku VAT), również przy uwzględnieniu warunków określonych w ustawie o rachunkowości.

Regulacjami właściwymi w zakresie ustalania terminów w zakresie przechowywania kopii dokumentów kasowych są - w ocenie Spółki - następujące przepisy prawa:

* "Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego" - przepis art. 112 ustawy o podatku VAT,

* "Podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego" - art. 86 ust. 1 Ordynacji podatkowej,

* "Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku" - art. 70 ust. 1 Ordynacji podatkowej.

Jednocześnie Spółka wskazuje, iż dokument kasowy, jakim jest paragon fiskalny, stanowi dokument związany z rozliczeniami Spółki dla celów podatku VAT, jak również jest dokumentem związanym z prowadzeniem ksiąg podatkowych (jako księgi podatkowe definiowane są bowiem - zgodnie z przepisem art. 3 pkt 4 Ordynacji podatkowej - księgi rachunkowe, podatkowe księgi przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są w szczególności podatnicy). Jednocześnie Spółka zwraca uwagę na fakt, iż paragon fiskalny nie spełnia wymogów do uznania go za dowód księgowy w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości (m.in. nie spełnia warunku określonego w art. 21 ust. 1 pkt 2), tj. nie zawiera określenia strony - nabywcy (nazwy, adresu).

W efekcie zatem, dokument kasowy podlega regulacjom w zakresie terminów przechowywania określonym w przepisach Ordynacji podatkowej oraz w przepisach ustawy o podatku VAT.

W świetle powyższego należy zatem stwierdzić, iż - co do zasady - kopie dokumentów kasowych (kopie paragonów fiskalnych) należy przechowywać do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, tj. przez okres 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku VAT.

Przepis szczególny Rozporządzenia

Spółka zwraca jednak uwagę na fakt, iż w Rozdziale 6 Rozporządzenia "Przepisy końcowe oraz przejściowe", został wprowadzony przepis § 19 ust. 1 wskazujący, iż: "Kopie dokumentów sporządzanych przez kasę na nośniku papierowym, potwierdzających dokonanie do dnia 31 grudnia 2011 r. sprzedaży podatnicy są obowiązani przechowywać nie krócej niż przez okres dwóch lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiła ta sprzedaż". Jednocześnie należy wskazać, iż powyższa regulacja nie dotyczy kopii faktur wystawionych przy zastosowaniu kas rejestrujących (§ 19 ust. 2 Rozporządzenia).

Spółka wskazuje, iż ww. przepis modyfikuje zatem (w zakresie objętym hipotezą ww. przepisu) ogólne zasady przechowywania dokumentów kasowych, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 8 Rozporządzenia, omówione powyżej (w tym przechowywanych na nośniku papierowym). W związku z powyższym, ww. przepis § 19 ust. 1 Rozporządzenia (wprowadzony jako przepis przejściowy) pełni funkcję lex specialis w odniesieniu do ogólnych zasad przechowywania dokumentów kasowych, do których odwołuje się § 7 ust. 1 pkt 8 Rozporządzenia.

Hipoteza przepisu § 19 ust. 1 Rozporządzenia (odnosząca się wyłączenie do kopii dokumentów sporządzonych przez kasę na nośniku papierowym) dotyczy sytuacji Spółki i w jej ocenie hipotezą ww. przepisu objęte są również paragony fiskalne dokumentujące sprzedaż dokonaną przed wejściem w życie nowelizacji Rozporządzenia, tj. przed dniem 1 grudnia 2008 r., co zostanie wykazane poniżej.

Rodzaj dokumentów objętych przepisem przejściowym § 19 ust. 1 Rozporządzenia

Przedmiotem zapytania w niniejszym wniosku są kopie paragonów fiskalnych, te zaś definiowane są na mocy Rozporządzenia jako wydrukowane dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokumenty fiskalne z dokonanej sprzedaży. Powyższe oznacza iż, są to dokumenty inne niż kopie faktur wystawionych przy zastosowaniu kas rejestrujących, a zatem mieszczą się one w pojęciu "kopii dokumentów sporządzonych przez kasę na nośniku papierowym", o których mowa w § 19 ust. 1 Rozporządzenia.

W konsekwencji, nie budzi wątpliwości fakt, iż kopie dokumentów fiskalnych, o których mowa w przedmiotowym stanie faktycznym (kopie paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż) objęte są zakresem hipotezy omawianego przepisu.

Moment dokonania sprzedaży udokumentowanej przedmiotowymi paragonami fiskalnymi

Spółka wskazuje, iż drugim elementem treści przepisu § 19 ust. 1 Rozporządzenia są omówione powyżej dokumenty kasowe (paragony fiskalne), potwierdzające dokonanie do dnia 31 grudnia 2011 r. transakcji sprzedaży.

Spółka podkreśla, iż literalne brzmienie ww. przepisu wskazuje, iż jego hipoteza odnosi się do transakcji potwierdzających transakcje sprzedaży dokonane przed dniem 31 grudnia 2011 r. Powyższe oznacza, iż transakcjami dokonanymi przed dniem 31 grudnia 2011 r. są w ocenie Spółki:

* zarówno transakcje dokonane przed wejściem w życie znowelizowanych przepisów Rozporządzenia (tj. przed dniem 1 grudnia 2008 r.),

* jak i transakcje dokonane od momentu wejścia w życie ww. Rozporządzenia (tj. od dnia 1 grudnia 2008 r. ale przed dniem 31 grudnia 2011 r.).

W odniesieniu do powyższego należy zatem podkreślić, iż przepis § 19 ust. 1 Rozporządzenia definiuje jedynie górną (przyszłą) granicę okresu, w którym może mieć miejsce sprzedaż podlegająca udokumentowaniu paragonami fiskalnymi, które podlegają przechowywaniu przez okres co najmniej 2 lat. Oznacza to, iż w świetle literalnej wykładni obowiązującego obecnie Rozporządzenia prawodawca ogranicza możliwość zastosowania skróconego okresu przechowywania kopii dokumentów kasowych w formie papierowej jedynie w odniesieniu do przyszłych zdarzeń i stanów prawnych, tj. do transakcji sprzedaży, które będą miały miejsce po dniu 31 grudnia 2011 r.

Na poparcie powyższej argumentacji Spółka podkreśla, iż przepis § 19 ust. 1 Rozporządzenia (umieszczony w Rozdziale 6 Rozporządzenia "Przepisy przejściowe i końcowe") ma charakter - nie tylko przepisu lex specialis - lecz również przepisu intertemporalnego (międzyczasowego); przepisy takie regulują stosowanie nowych przepisów do stosunków prawnych, zdarzeń czy stanów rzeczy danego rodzaju, które wystąpiły przed wejściem w życie nowych przepisów, lecz nadal trwają w trakcie obowiązywania przepisów nowych. Spółka wskazuje, iż przepis § 19 ust. 1 Rozporządzenia nie odwołuje się wprost do okresu przechowywania (na nośniku papierowym) paragonów fiskalnych, których przechowywanie rozpoczęło się (tj. sprzedaż miała miejsce) przed wejściem w życie nowych przepisów, wyklucza zaś wprost stosowanie ww. przepisu do transakcji, które wystąpią dopiero po dniu 31 grudnia 2011 r. W ocenie Spółki, poprzez brak wypowiedzenia się przez ustawodawcę wprost w odniesieniu do transakcji sprzedaży dokonanych przed dniem 1 grudnia 2008 r., zaś wprowadzenia jasnego i precyzyjnego ograniczenia w zakresie stosowania omawianego przepisu w odniesieniu do transakcji sprzedaży w przyszłości (po dniu 31 grudnia 2008 r.), ustawodawca de facto wprowadził normę intertemporalną, która nakazuje stosować nowy przepis prawa do wszystkich transakcji, jeśli tylko wystąpią one do dnia 31 grudnia 2011 r. (a zatem dokonał jasnego rozstrzygnięcia na gruncie przepisów międzyczasowych).

Zdaniem Spółki, powyższe oznacza, iż w odniesieniu do kopii paragonów fiskalnych obecnie przechowywanych przez Spółkę (dla których termin przedawnienia ww. zobowiązania podatkowego jeszcze nie upłynął), dokumentujących sprzedaż dokonaną przed dniem 31 grudnia 2011 r., okres ich przechowywania nie może być krótszy aniżeli dwa lata licząc od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż. W efekcie, w ocenie Spółki, niezależnie od faktu, czy sprzedaż miała miejsce przed wejściem w życie Rozporządzenia, czy też po jego wejściu, sprzedaż taka stanowi transakcję, która - w oczywisty sposób - została dokonana przed dniem 31 grudnia 2011 r., a zatem sprzedaż taka jest objęta hipotezą przepisu § 19 ust. 1 Rozporządzenia.

Spółka wskazuje, iż stanowisko prezentowane przez nią we wniosku znajduje potwierdzenie w piśmiennictwie organów podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 31 marca 2009 r. sygnatura akt ILPP2/443-23/09-5/ISN; w której organ podatkowy potwierdził zasadność stosowania § 19 ust. 1 Rozporządzenia w odniesieniu do wszystkich kopii paragonów fiskalnych posiadanych przez podatnika (zaś w stanie faktycznym podatnik nie zastrzegł, iż chodzi jedynie o kopie paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż dokonaną wyłącznie po dniu 1 grudnia 2008 r.).

W ocenie Spółki, gdyby nawet przyjąć, iż w Rozporządzeniu brak jest przepisu intertemporalnego, który regulowałby stosowanie ww. przepisu do sprzedaży dokonanej przed dniem 1 grudnia 2008 r. (co jednakże, zdaniem Spółki, nie ma miejsca w przedmiotowej sytuacji, z uwagi na fakt, iż przepis § 19 ust. 1 Rozporządzenia wprowadza jasną i precyzyjną regulację w zakresie prawa międzyczasowego, co zostało omówione powyżej), stanowisko Spółki zaprezentowane w niniejszym wniosku znajduje potwierdzenie również w zasadzie ogólnej stosowania przepisów prawa intertemporalnego, tj. w tzw. zasadzie bezpośredniego działania przepisów nowego prawa.

Ww. zasadę bezpośredniego działania przepisów nowego prawa stosuje się - w oparciu o orzecznictwo sądów administracyjnych - w sytuacji, gdy akt prawny nie reguluje, czy oraz w jakim zakresie należy stosować nowe prawo do stosunków prawnych, zdarzeń czy stanów rzeczy, które miały miejsce przed ich wejściem w życie, ale które trwają w momencie wejścia nowych przepisów. W oparciu o orzecznictwo polskich sądów administracyjnych, należy wskazać, iż "od chwili wejścia w życie nowych norm prawnych należy je stosować do wszystkich stosunków prawnych, zdarzeń czy stanów rzeczy danego rodzaju (...) które powstały wcześniej, przed wejściem w życie nowych przepisów, ale które trwają w czasie dokonywania zmiany prawa" (Wyrok WSA z dnia 16 czerwca 2009 r. w Białymstoku - II SA/Bk 186/09).

W ocenie Spółki, w odniesieniu do przedmiotowego stanu faktycznego można mówić o stosunku prawnym (o pewnym stanie prawnym), który powstał przed wejściem w życie przepisów Rozporządzenia, tj. przed dniem 1 grudnia 2008 r., zaś który trwa w momencie wejścia w życie nowelizacji Rozporządzenia. Wraz z dokonaniem sprzedaży bowiem powstał dla Spółki publicznoprawny obowiązek - wynikający z przepisów prawa podatkowego - w zakresie przechowywania paragonów fiskalnych. Dokonanie sprzedaży, udokumentowanej paragonami fiskalnymi miało miejsce przed wejściem w życie Rozporządzenia, natomiast obowiązek przechowania kopii tych dokumentów kasowych trwał w momencie wejścia w życie Rozporządzenia.

Odnosząc zatem zasadę bezpośredniego działania przepisów nowego prawa do przedmiotowego stanu faktycznego, należałoby wnioskować, iż nowy (skrócony) okres przechowywania paragonów fiskalnych (co najmniej 2 lata licząc od końca roku, w którym miała miejsce sprzedaż), stosuje się do wszystkich paragonów fiskalnych przechowywanych na dzień 1 grudnia 2008 r.

W efekcie, Spółka wskazuje, że - również w świetle wyżej opisanej zasady bezpośredniego działania nowego prawa - właściwa jest konkluzja, iż skrócony okres przechowywania kopii paragonów fiskalnych dotyczy wszystkich paragonów fiskalnych, tj. dokumentujących sprzedaż dokonaną zarówno od dnia 1 grudnia 2008 r. jak i przed dniem 1 grudnia 2008 r.

Podsumowanie

Rozporządzenie zawiera przepis szczególny w odniesieniu do ogólnych zasad przechowywania dokumentów kasowych. W rezultacie, w zakresie okresu przechowywania kopii paragonów fiskalnych na nośniku papierowym została wprowadzona możliwość ich przechowywania przez okres co najmniej 2 lat.

W ocenie Spółki, hipoteza § 19 ust. 1 Rozporządzenia wprowadza jasne i precyzyjne uregulowania na gruncie prawa intertemporalnego, wskazując, iż stosowanie ww. przepisu zostało ograniczone do transakcji sprzedaży dokonanych do dnia 31 grudnia 2011 r.

Powyższe oznacza, w ocenie Spółki, iż hipotezą ww. przepisu są objęte kopie paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż dokonaną również przed dniem 1 grudnia 2008 r. (tj. przed wejściem w życie nowego Rozporządzenia). Ww. wniosek znajduje również poparcie w ogólnej zasadzie prawa intertemporalnego, tzn. w zasadzie bezpośredniego stosowania przepisów nowego prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl