ILPP2/443-1065/10-5/EN
Pismo z dnia 12 października 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1065/10-5/EN
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 lipca 2010 r. (data wpływu 2 sierpnia 2010 r.) oraz pismem z dnia 4 października 2010 r. (data wpływu 8 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 lipca 2010 r. (data wpływu 2 sierpnia 2010 r.) o opłatę oraz pismem z dnia 4 października 2010 r. (data wpływu 8 października 2010 r.) o wyjaśnienie kwestii pełnomocnictwa.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca wraz z małżonką prowadzącą działalność gospodarczą zamierza wnieść do mającej powstać spółki komandytowej, stanowiącą przedmiot majątku wspólnego nieruchomość niezabudowaną wykorzystywaną w ramach tej działalności. Dla przedmiotowej nieruchomości obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (dalej MPZP), lecz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. MPZP wskazuje na następujące przeznaczenie przedmiotowego gruntu:
§ 74. 1. Dla terenu, oznaczonego na rysunku planu symbolem 2.U.30 o podstawowym przeznaczeniu usług z utrzymaniem istniejącego zagospodarowania z prawem do przebudowy, rozbudowy i nadbudowy ustala się:
dopuszczenie jako uzupełniającego przeznaczenia terenu funkcji obsługi ruchu samochodowego i pasażerskiego w ramach powierzchni zabudowy podstawowej;
nieprzekraczalne linie zabudowy według rysunku planu;
parametry i wskaźniki kształtowania nowej zabudowy podstawowej:
maksymalna powierzchnia zabudowy 80% działki,
udział powierzchni biologicznie czynnej minimum 20% powierzchni działki,
maksymalna wysokość 15 m, dla budynków z dachami płaskimi - 12 m do attyki, a dla budynków gospodarczych i garażowych 6 m,
dachy wielospadowe o kącie nachylenia połaci dachowych 20° - 40°, dla budynków gospodarczych i garażowych 0° - 45°, zalecana symetria połaci dachowych, dopuszczenie dachów płaskich,
kolor dachów jednolity,
wysokość ogrodzeń maksimum 1,70 m, zakaz stosowania prefabrykowanych elementów betonowych w części frontowej działki, zalecane sytuowanie ogrodzeń w jednej linii z sąsiadującymi;
parametry i wskaźniki kształtowania nowej zabudowy uzupełniającej:
maksymalna powierzchnia zabudowy działki 20% zabudowy podstawowej,
obowiązują ustalenia ppkt 3 lit. b, c, d, e, f;
parametry i wskaźniki kształtowania istniejącej zabudowy podstawowej i uzupełniającej w przypadku przebudowy, rozbudowy i nadbudowy, z zachowaniem odpowiednich ustaleń jak dla zabudowy nowej w ramach dokonywanej zmiany;
utrzymanie istniejących podziałów własnościowych;
brak stref ochrony konserwatorskiej;
utrzymanie istniejącej obsługi w zakresie komunikacji:
obsługa poszczególnych działek z ulic KDZ05, KDZ03 oraz zgodnie z rysunkiem planu,
obowiązek zapewnienia pełnych potrzeb parkingowych w granicach działki zgodnie z § 221;
w zakresie infrastruktury technicznej ustala się:
obowiązek podłączenia do istniejących systemów infrastruktury technicznej, a w przypadku braku obowiązuje podłączenie po ich wykonaniu,
ogrzewanie z preferencją dla paliw ekologicznie czystych,
obowiązują ustalenia szczegółowe rozdziału 6.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawcy mogą zastosować dla podlegającej opodatkowaniu czynności wniesienia aportu zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, w której wniesienie do mającej powstać spółki komandytowej nieruchomości niezabudowanej, dla której obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania, a przeznaczenie terenu wskazuje na przeznaczenie pod ewentualną zabudowę, taka czynność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedstawionym stanie faktycznym nie może bowiem znaleźć zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: u.p.t.u.).
Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. W niniejszej sprawie najistotniejsza jest kwestia przeznaczenia gruntu. Niestety ustawodawca w u.p.t.u. nie wskazał jakie kryteria jego zdaniem powinny decydować o przeznaczeniu gruntu. Stąd też należy się odwołać do ogólnych unormowań dotyczących sposobów kwalifikowania gruntów.
O przeznaczeniu gruntu decyduje przede wszystkim miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym), będący aktem prawa miejscowego (w przedmiotowej sytuacji gminnym), który dla potrzeb prawa podatkowego decyduje o kwalifikacji gruntu.
Skoro zatem w planie tym dopuszczono zabudowę przedmiotowego gruntu, to z uwagi na brak spełnienia przesłanek zwolnienia przewidzianego przez art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., aport tej nieruchomości do spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Jednakże wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla jego małżonki.
Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania aportu nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę.
Natomiast w zakresie podstawy opodatkowania wniesienia aportem nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę oraz w zakresie udokumentowania czynności wniesienia aportem nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia - odpowiednio Nr ILPP2/443-1065/10-6/EN oraz Nr ILPP2/443 -1065/10-7/EN z dnia 12 października 2010 r.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.