ILPP2/443-106/10-3/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2010 r. (data wpływu 22 stycznia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2010 (data wpływu 8 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z wykonaniem inwestycji - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczą podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z wykonaniem inwestycji.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.), w którym doprecyzowano stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany również Gminą) przeprowadza inwestycję. Prace obejmują: zamknięcie i rekultywację składowiska odpadów komunalnych znajdujących się w obrębie geodezyjnym (...) - zgodnie z dokumentacją projektową, kosztorysową i zakresem rzeczowym decyzji (...) R (...) z dnia 21 lipca 2006 r.

Zgodnie z dokumentacją projektową obszar wyrobiska podzielono na trzy części:

* S1 - właściwy teren składowania odpadów (powierzchnia 0,5 ha),

* S2 - teren wymagający uporządkowania i przemieszczenia odpadów (powierzchnia 0,22 ha),

* S3 - teren wolny od odpadów.

Wszystkie odpady zalegające na obszarze S3 zostaną uporządkowane i przemieszczone na obszar czynnego składowiska, tj. S1, za pomocą specjalistycznego sprzętu w postaci ładowarki kołowej. Przemieszczone odpady oraz odpady już zeskładowane na terenie S1 winny być zagęszczone przez kilkakrotny przejazd ciężkim specjalistycznym sprzętem w postaci kompaktora o minimalnej masie własnej 30 Mg.

Rekultywacja techniczna polega na ukształtowaniu bryły składowiska w taki sposób, aby spadki zrekultywowanego terenu, gwarantowały swobodny odpływ powierzchniowy wód opadowych i roztopowych. Po zakończeniu rekultywacji technicznej należy wykonać rekultywację biologiczną. Rekultywacja biologiczna polegać będzie na przygotowaniu izolacyjnej warstwy gruntu dla potrzeb wprowadzenia roślinności, tj. użyźnienia gruntu oraz wysiewu i nasadzeń roślinności. Cały obszar po zlikwidowanym składowisku odpadów obsiany będzie mieszanką traw, natomiast obrzeża rowów melioracyjnych obsadzone zostaną pasem wierzby wiciowej. Prace inwestycyjne obejmują również uprzątniecie terenów dzikich, nielegalnych wysypisk odpadów zlokalizowanych na terenie Gminy zgodnie z dokumentacją kosztorysowa oraz decyzją Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (...). Na terenie Gminy zlokalizowano cztery dzikie wysypiska odpadów, położone na gruntach będących własnością Wnioskodawcy. Na tych terenach składowane są głównie zmieszane odpady komunalne, odpady pochodzenia roślinnego oraz materiały rozbiórkowe (gruz, papa i płyty azbestowo-cementowe) oraz nieliczne opakowania po środkach ochrony roślin i nawozach.

Zakres robót, obejmował likwidację dzikich wysypisk odpadów na terenie Gminy. Jego przedmiotowość i kolejność były następujące:

Odpady uprzątnięte z dzikich wysypisk umieszczone zostały na obecnie likwidowanym gminnym składowisku i poddane procesom przesiewania i rozdrabniania.

Ze złożonego uzupełnienia wynika, iż Gmina jest podatnikiem podatku VAT.

Zamknięcie i rekultywacja gminnego składowiska odpadów oraz likwidacja dzikich wysypisk zlokalizowanych na terenie Gminy to zadanie własne gminy wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.).

Przedmiot inwestycji nie będzie miał związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT, z osiąganiem obrotów, z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, lecz będzie miał związek z czynnościami zwolnionymi. Przedmiot inwestycji nie będzie również podlegał czynnościom opodatkowanym na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Likwidacja dzikich wysypisk spowodowała uporządkowanie nieużytków rolnych należących do Gminy.

Plac po zlikwidowanym gminnym składowisku odpadów jest terenem zabezpieczonym przed wstępem osób nieuprawnionych ogrodzeniem z płyt żelbetowych pełnych o wysokości 1,80 m wraz z zamykana bramą wjazdową.

Projekt zamknięcia i rekultywacji składowiska obejmuje szereg zabiegów technicznych zmierzających do prawidłowego ukształtowania rekultywowanego terenu oraz poprzez wprowadzenie roślinności do zainicjowania procesu rekultywacji biologicznej. Projekt zakłada obsianie całego obszaru mieszanką traw natomiast obrzeża rowów i zbiorników przechwytujących wody powierzchniowe należy obsadzić dwustronnie 2 m pasem wierzby wiciowej, tworząc tzw. pasmo izolacyjne-osłonowe.

Zaletą wierzby wiciowej jest duża zdolność pochłaniania biogenów (azot i fosfor) i innych związków chemicznych, w tym metali ciężkich. Dla składowiska odpadów pasy zieleni izolacyjnej z wierzby pełnić będą, za pomocą gęstego i rozległego systemu korzeniowego, funkcję naturalnego filtra przechwytującego i redukującego zanieczyszczenia przedostające się do wód gruntowych. Wierzbowe strefy buforowe posiadają istotne znaczenie przeciwerozyjne. Oprócz funkcji ochronnych w zakresie wód podziemnych i gleb, wierzba pełni funkcje ochrony w postaci powstrzymywania zapylenia oraz wzbogacenia krajobrazu.

Rekultywacja terenu ma na celu jedynie odtworzenie sprawności i wartości biologicznej obszaru przedmiotowego składowiska, a nie jakiekolwiek inne przeznaczenie uporządkowanego terenu.

Teren po zrekultywowanym składowisku odpadów nie będzie służył do żadnych czynności, wobec czego nie będzie podlegał czynnościom opodatkowanym na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych oraz nie będzie miał związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT czy czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Teren ten będzie miał jedynie związek z czynnościami zwolnionymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina, jako podatnikowi podatku VAT, przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku inwestycji polegającej na zamknięciu i rekultywacji gminnego składowiska odpadów oraz likwidacji dzikich wysypisk zlokalizowanych na terenie x.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku inwestycji polegającej na zamknięciu i rekultywacji gminnego składowiska odpadów oraz likwidacji dzikich wysypisk zlokalizowanych na terenie Gminy, nie nabywa ona prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W przypadku zamknięcia i rekultywacji gminnego składowiska odpadów oraz likwidacji dzikich wysypisk zlokalizowanych na terenie Gminy czynności opodatkowane nie wystąpią, bowiem nie wystąpi żaden podatek należny związany bezpośrednio z zamkniętym składowiskiem odpadów oraz ze zlikwidowanymi dzikimi wysypiskami.

Teren po zlikwidowanym składowisku odpadów będzie zamknięty i nie będzie terenem użytkowym. Zatem wydatki związane z realizacją przedsięwzięcia nie będą związane z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przepis art. 88 ust. 4 ustawy stanowi natomiast, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem, wskazanym w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powoływanej wyżej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności - zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ww. ustawy - zadania własne obejmują sprawy z zakresu ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej jak i wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i zrealizował zadanie inwestycyjne. Powyższe czynności stanowią - zgodnie z wyjaśnieniami Zainteresowanego - zadanie własne Gminy wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Projekt zamknięcia i rekultywacji składowiska obejmuje szereg zabiegów technicznych zmierzających do prawidłowego ukształtowania rekultywowanego terenu oraz poprzez wprowadzenie roślinności do zainicjowania procesu rekultywacji biologicznej. Wnioskodawca wyjaśnił również, iż teren po zrekultywowanym składowisku odpadów nie będzie służył do żadnych czynności, wobec czego nie będzie podlegał czynnościom opodatkowanym na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych oraz nie będzie miał związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT czy czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Teren ten będzie miał jedynie związek z czynnościami zwolnionymi.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie warunek ten nie zostanie spełniony, gdyż Gmina wykonuje jedno z jej zadań własnych, a towar nabywany w ramach realizacji projektu nie jest związany z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zatem, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji tej inwestycji.

Reasumując, Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia naliczonego podatku VAT wynikającego w związku z wykonaniem inwestycji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.