ILPP2/443-1051/10-4/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2010 r. (data wpływu 9 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłat za najem oraz za media - jest prawidłowe.

W dniu 9 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłat za najem oraz za media.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 20 listopada 2003 r. Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie zmiany statutu Zarządu (ZZK), będącego jednostką budżetową Gminy.

Na podstawie nowego statutu, do zadań Wnioskodawcy (ZZK) należy zarządzanie zasobem komunalnym Gminy obejmującym: zasób mieszkaniowy, lokale użytkowe, garaże, urządzenia komunalne i nieruchomości gruntowe z ich częściami składowymi, nie pozostającym w zarządzie lub administrowaniu innych komórek organizacyjnych Urzędu Miejskiego oraz innych jednostek organizacyjnych Gminy.

Zgodnie z zatwierdzonym statutem sprawowanie zarządu nad zasobem komunalnym przez ZZK polega na dysponowaniu majątkiem w zakresie zawierania wszelakich umów, w tym umów najmu lokali użytkowych i mieszkaniowych oraz umów dzierżawy na pozostały zasób.

Zmieniony statut Zarządu upoważnił zatem ZZK do dysponowania powierzonym majątkiem i do zawierania umów dotyczących zarządzanego zasobu, gdzie stroną umowy jest Zarząd.

Zainteresowany, gospodarując zasobem mieszkalnym i niemieszkalnym Gminy, świadczy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących, jak prowadzących działalność gospodarczą usługę najmu (czynsz i opłaty nienależne - media) lokali mieszkalnych i użytkowych oraz dzierżawy gruntów.

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Od tej ogólnej zasady ustawodawca przewidział wyłączenia, które dotyczą podatników nie osiągających określonych w ustawie przychodów ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a także zwolnienia zawarte w przepisach wykonawczych do ustawy. W myśl § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Z poz. 15 załącznika do cyt. rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących wynika, iż zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas fiskalnych usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny rachunek - których świadczenie przez podatnika w całym zakresie dokumentowane jest fakturą, PKWiU ex 70.2.

Tak więc, aby Zarząd mógł skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania świadczenia usług w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny rachunek dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej, musi dokumentować świadczenie usług w całym zakresie fakturami VAT. Wnioskodawca do dnia 1 lipca 2010 r. korzysta z odroczenia terminu instalacji kas rejestrujących na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 23 marca 2010 r. Od tego terminu ZZK zamierza skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 2 w związku z poz. 15 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, jednakże przyszłościowo, rozważa możliwość prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zarząd wynajmuje osobom fizycznym nieprowadzącym, jak prowadzącym działalność gospodarczą oraz osobom prawnym. W zakresie wynajmu lokali użytkowych oraz dzierżawy gruntów wystawiane są na rzecz osób prawnych oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą faktury VAT. Faktury wystawiane są pierwszego dnia każdego miesiąca i dostarczane najemcom listownie, bądź bezpośrednio przez kuriera. Dla faktur tych prowadzona jest odrębna ewidencja sprzedaży VAT. Natomiast parametry danych ewidencyjnych dla umów lokali mieszkalnych w systemie finansowo-księgowym są zdefiniowane jako niefakturowane. Oznacza to, że kwoty naliczeń z tytułu najmu dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej występują w wartościach brutto. Zgodnie z zawartymi umowami, opłaty za wynajem lokali mieszkalnych winny być przez najemców regulowane z góry do 10-go każdego miesiąca na rachunek bankowy podatnika wskazany w umowie.

Analiza danych przeprowadzonych przez ZZK wykazała, że z tytułu najmu lokali mieszkalnych nie wszyscy najemcy dokonują płatności. Dokonujących płatności jest około 85%, z tego połowa najemców dokonuje opłaty w formie bezgotówkowej za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, natomiast druga połowa zapłatę za usługę najmu reguluje w okienkach kasowych Zainteresowanego i Urzędu Miejskiego. Wpłaty dokonywane w okienkach kasowych na koniec każdego dnia przekazywane są na konto bankowe podatnika wraz z dowodami i szczegółowym opisem jakiej transakcji zapłata dotyczyła. Zaznaczyć należy, że wpłaty te dokonywane są przez cały okres rozliczeniowy, tj. od pierwszego do ostatniego dnia każdego miesiąca. Czyli zarówno przed, jak i po terminie płatności określonym w umowie. Wśród tych 85% najemców występują również osoby, które ze względu na złą sytuację życiową otrzymują z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (MOPS), tzw. dodatki mieszkaniowe. Dodatki te wpływają bezpośrednio na konto podatnika do ostatniego dnia każdego miesiąca za dany miesiąc. Wskazać również należy, że 15% najemców w ogóle nie dokonuje wpłat z tytułu najmu lokali mieszkalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku kiedy osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej dokonuje płatności w okienku kasowym, tj. gotówkowo z tytułu najmu lokalu mieszkalnego (czynsz) i dodatkowo dokonuje płatności z tytułu opłat nienależnych (media), sprzedaż ta musi być zaewidencjonowana na kasie fiskalnej w całości, czy jedynie w części dotyczącej najmu.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W odniesieniu do zapisu art. 29 ust. 1 ustawy, koszty nienależne (za media) zwiększają kwotę należną z tytułu transakcji najmu, tym samym należy je traktować jako element świadczenia zasadniczego.

Powyższe znajduje potwierdzenie w art. 78 Dyrektywy 2006/11 2/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347/1 ze zmian.), z którego wynika, że do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług wlicza się następujące elementy:

Przepis ten wyjaśnia jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przy tym kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Są to koszty bezpośrednio związane z zasadniczą dostawą towarów lub świadczeniem usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regułą, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania.

Oznacza to, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego.

Oznacza to również, że ewidencji na kasie fiskalnej podlega całość usługi najmu (czynsz i media).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku - art. 29 ust. 1 ustawy.

Artykuł 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca gospodarując zasobem mieszkalnym i niemieszkalnym Gminy W... (lokale mieszkalne i użytkowe oraz dzierżawa gruntów) świadczy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących, jak i prowadzących działalność gospodarczą usługę najmu, na którą składają się opłaty za czynsz oraz opłaty nienależne, tj. media.

W oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe, w odniesieniu do zapisu art. 29 ust. 1 ustawy, koszty nienależne (za media) zwiększają kwotę należną z tytułu transakcji najmu, tym samym należy je traktować jako element świadczenia zasadniczego.

Potwierdzeniem powyższego jest art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE seria L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), (wcześniej art. 11 ust. 2 VI Dyrektywy Rady), z którego wynika, że do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

Przepis ten wyjaśnia jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regułą każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż w przypadku kiedy osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej dokonuje płatności z tytułu najmu lokalu mieszkalnego (czynsz) oraz dodatkowo z tytułu opłat nienależnych (media) sprzedaż ta winna być zaewidencjonowana na kasie fiskalnej przez Wnioskodawcę jako całość usługi najmu (czynsz i media).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji zostało wydane rozstrzygnięcie dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłat za najem oraz za media. Natomiast, w zakresie stosowania kas rejestrujących przy świadczeniu usług na rzecz osób prawnych i osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą; obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących świadczenia usług najmu za które nie otrzymano należności; zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłat z tytułu najmu lokali mieszkalnych regulowanych za pośrednictwem banku lub w kasie Zarządu oraz zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłat z tytułu czynszu, jeżeli część należności dofinansowywana jest przez MOPS zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia z dnia 5 października 2010 r. o numerach: ILPP2/443 -1051/10-2/SJ, ILPP2/443-1051/10-3/SJ, ILPP2/443-1051/10-5/SJ oraz ILPP2/443-1051/10 -6/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.