ILPP2/443-105/09-4/MR - Opodatkowanie dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę stawką podatku 22% VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-105/09-4/MR Opodatkowanie dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę stawką podatku 22% VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu 30 stycznia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 3 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy gruntu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 3 kwietnia 2009 r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni sprzedała spółce jawnej nieruchomość gruntową o powierzchni 7.600 m2. Transakcja sprzedaży zrealizowana była w maju 2008 r. aktem notarialnym. Przedmiotową nieruchomość Zainteresowana nabyła w lutym 2006 r. jako nieruchomość rolną, znajdującą się w obszarze dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego był w trakcie opracowywania. Nieruchomość tą Wnioskodawczyni nabyła celem jej zabudowy obiektem handlowo-usługowym. Po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego okazało się, że przedmiotowa działka w około ???188; powierzchni przeznaczona jest na cele publiczne (drogi). Powyższe, oraz sama lokalizacja przedmiotowej działki w uchwalonym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wpłynęło na decyzję jej sprzedaży, którą Wnioskodawczyni podjęła będąc świadomą konieczności zapłaty podatku dochodowego oraz renty planistycznej.

W uzupełnieniu do wniosku, Zainteresowana poinformowała, że:

*

jest zarejestrowana jako podatnik VAT od 6 października 2008 r. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej - wynajem nieruchomości (lokale mieszkalne i użytkowy - umowa użyczenia budynku, którego właścicielem jest ojciec i brat),

*

przedmiotowy grunt był nieużytkiem (łąką) i nie prowadzono na nim działalności gospodarczej, wskazany grunt nie był również wykorzystywany rolniczo (nie było zbioru i sprzedaży płodów rolnych),

*

część gruntu, tj. ok. 12 m2, w okresie od 1 sierpnia 2007 r. do dnia 31 lipca 2008 r. była przedmiotem najmu (tablica - nośnik reklamowy), zawarto umowę cywilną na kwotę 15.000,00 zł, kwota netto bez VAT,

*

nabyty w lutym 2006 r. grunt nie był obciążony podatkiem od towarów i usług i Zainteresowanej nie przysługiwało prawo do odliczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcja jednorazowej sprzedaży nieruchomości gruntowej podlega obowiązkowi zapłaty podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ nie prowadzi ona sprzedaży nieruchomości w sposób zorganizowany, jednorazowej sprzedaży własnego majątku prywatnego nie można zaliczyć do działalności gospodarczej. Przedmiotową nieruchomość Zainteresowana nabyła nie mając zamiaru jej sprzedaży i uważa, że w kontekście powyższego, przedstawiona transakcja sprzedaży nie podlega obowiązkowi zapłaty podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru w myśl ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast w świetle definicji działalności gospodarczej, zawartej w art. 15 ustawy, dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującemu tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co może mieć miejsce nawet przy czynności dokonanej jednorazowo.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w maju 2008 r. sprzedała spółce jawnej nieruchomość gruntową, którą nabyła w lutym 2006 r. jako nieruchomość rolną, znajdującą się w obszarze dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego był w trakcie opracowywania. Nieruchomość tą Zainteresowana nabyła celem jej zabudowy obiektem handlowo-usługowym. Po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego okazało się, że przedmiotowa działka w około ???188; powierzchni przeznaczona jest na cele publiczne (drogi), co m.in. wpłynęło na decyzję jej sprzedaży.

Bardzo istotnym elementem, przesądzającym o prowadzeniu działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakich dokonuje podatnik w związku z przygotowaniem do jej rozpoczęcia. Sam zamiar prowadzenia działalności powiązany z zakupami realizowanymi w tym celu nadaje status podatnika VAT, już nawet w fazie dokonywania czynności przygotowawczych. Poczynione nabycie przez Wnioskodawczynię przedmiotowej nieruchomości gruntowej (w celu wybudowania obiektu handlowo-usługowego) wskazane zostało jako pierwsza czynność wykonana w ramach przygotowań zmierzających do rozpoczęcia działalności.

Ponadto, Zainteresowana poinformowała, że część gruntu, tj. ok. 12 m2, w okresie od dnia 1 sierpnia 2007 r. do dnia 31 lipca 2008 r. była przedmiotem najmu (tablica - nośnik reklamowy), co oznacza, że grunt ten użytkowany był w części do czynności opodatkowanych, a Zainteresowana czerpała z tego korzyści finansowe.

Najem jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej wypełnia, określoną w art. 8 ustawy, definicję usług, wobec czego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu.

W konsekwencji uznać należy, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta nie na cele osobiste, a celem osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych, a więc zakupu dokonano dla celów zarobkowych. Zatem, sam zamiar wykorzystania przedmiotowej nieruchomości gruntowej dla celów działalności gospodarczej Wnioskodawczyni podjęła już w momencie zakupu tej nieruchomości. Oczywistym bowiem jest, że dokonując inwestycji czyni się to z zamiarem osiągnięcia zysków w przyszłości, chociaż zamiar ten nie zawsze będzie zrealizowany. Nie mniej jednak, jak stwierdzono powyżej, o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT przesądza sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, a nie istotny jest rezultat.

W świetle cytowanych powyżej przepisów, sam zamiar prowadzenia działalności powiązany z zakupem przedmiotowej nieruchomości w tym celu, oraz najem jej części na tablicę reklamową z której Wnioskodawczyni czerpała korzyści finansowe, nadaje jej status podatnika VAT.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonując jej dostawy wykonuje czynność, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu stawką podatku 22% (...). Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis stanu faktycznego zawarty we wniosku, stwierdzić należy, iż sprzedaż nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl