ILPP2/443-1040/10-6/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 2 lipca 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 7 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.) oraz pismem z dnia 21 września 2010 r. (data wpływu 23 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do samochodów ciężarowych - jest prawidłowe.

W dniu 2 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do samochodów ciężarowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.) oraz z dnia 21 września 2010 r. (data wpływu 23 września 2010 r.), w których doprecyzowano przedstawiony stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Obecnie na rynku paliwowym rozpowszechniło się biopaliwo BIOESTER B100 kod. CN 38 24 90 98, które jest sprzedawane m.in. na stacjach (...). Bioester B100 kod. CN 38 24 90 98 to paliwo odnawialne, produkowane z olejów roślinnych, głównie z oleju rzepakowego. Ze względu na fakt, iż obecna cena na ww. biopaliwa jest bardzo korzystna ekonomicznie dla Wnioskodawcy, zdecydował się on na jego zakup.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, ze samochody do napędu, których wykorzystuje paliwo BIOESTER, posiadają świadectwa homologacji, ponieważ są to typowe samochody ciężarowe. Zgodnie z zapisami zawartymi w dowodzie rejestracyjnym, samochody ciężarowe jakie on posiada, są wykorzystywane w transporcie zarobkowym i są w przedziale dopuszczalnym masy całkowitej od 11.900 kg do 26 ton.

Każdy samochód ciężarowy posiada oddzielną homologację fabryczną wynikającą z numeru podwozia WIN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedsiębiorstwo, które prowadzi Wnioskodawca, kupując biopaliwo Bioester B100 kod. CN 38 24 90 98 na fakturę VAT, może z wystawionej faktury na biopaliwo Bioester B100 kod. CN 3824 90 98, odliczyć 22% podatku VAT zawartego w cenie nabytego biopaliwa Bioester B100 kod. CN 3824 90 98, które służy do uzyskiwania przychodów w jego przedsiębiorstwie.

Zdaniem Wnioskodawcy, od faktur dotyczących zakupu biopaliwa Bioester B100 kod. CN 38 24 90 98, które jest dopuszczone do sprzedaży może odliczyć 22% podatku VAT, ponieważ przedsiębiorstwo, które reprezentuje jest podatnikiem VAT, a faktury dotyczące zakupu biopaliwa Bioester B100 kod. CN 38 24 90 98 są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, co z zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Art. 86 ustawy, uprawnia przedsiębiorstwo, które reprezentuje do odliczenia 22% podatku VAT od ceny biopaliwa Bioester B100 kod. CN 38 24 90 98.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W art. 86 ust. 1 ustawy postanowiono, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest podatnikiem VAT. Z uwagi na fakt, iż cena dostępnego na rynku paliwowym biopaliwa BIOESTER B100 kod. CN 38 24 90 98, produkowanego z olejów roślinnych, głównie z oleju rzepakowego, sprzedawanego m.in. na stacjach (...), jest bardzo korzystna ekonomicznie dla Wnioskodawcy, wykorzystuje on ww. paliwo, do napędu samochodów ciężarowych. Zgodnie z zapisami zawartymi w dowodzie rejestracyjnym, samochody ciężarowe jakie on posiada, są wykorzystywane w transporcie zarobkowym i są w przedziale dopuszczalnym masy całkowitej od 11.900 kg do 26 ton. Ponadto każdy samochód ciężarowy posiada oddzielną homologację fabryczną wynikającą z numeru podwozia WIN. Nabywane przez Wnioskodawcę paliwo służy do wykonywania czynności opodatkowanych.

Na mocy art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3, tj. samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony.

Mając na uwadze powyższe unormowania prawne należy stwierdzić, iż zakaz odliczania podatku VAT od zakupionego paliwa, na podstawie przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, nie dotyczy samochodów ciężarowych, o których mowa we wniosku, gdyż masa całkowita tych pojazdów przekracza 3,5 tony.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości wynikającej z faktur VAT dokumentujących zakup paliwa BIOESTER B100 kod. CN 38 24 90 98, produkowanego z olejów roślinnych, głównie z oleju rzepakowego, wykorzystywanego do napędu samochodów ciężarowych, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem poniesione wydatki na zakup ww. paliwa mają związek z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.