ILPP2/443-1037/11-3/MN - Opodatkowania przyznanych premii pieniężnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2011 r. (data wpływu 5 lipca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przyznanych premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przyznanych premii pieniężnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.) o sprostowanie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej "A" Sp. z o.o. (dalej: Spółka) dokonuje sprzedaży wyrobów do "B" (dalej: Kontrahent). Pomiędzy stronami została zawarta umowa dotycząca udzielenia premii pieniężnej (dalej: umowa). Przedmiotem umowy jest przyznanie przez Spółkę na rzecz Kontrahenta premii pieniężnej w wysokości 4% sprzedaży wyrobów netto. Premie pieniężne nie są przyporządkowywane do konkretnych dostaw towarów. Premia pieniężna rozliczana jest na podstawie noty uznaniowej wystawionej przez Spółkę raz na kwartał. Kontrahent nie wykonuje żadnego świadczenia zwrotnego na rzecz Spółki. Strony w umowie nie wskazały, że premia pieniężna stanowi obniżenie ceny, lecz że stanowi dodatkowe świadczenie pieniężne wypłacane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta w zamian za prowadzoną współpracę handlową.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka sprostowała, iż zgodnie z umową o przyznawaniu premii pieniężnej pomiędzy Spółką a Kontrahentem, premie pieniężne rozliczane są w następujących okresach: od początku roku do 30 kwietnia, od 1 maja do 31 sierpnia, od 1 września do 31 grudnia. Termin płatności premii pieniężnych wynosi 21 dni od ostatniego dnia okresu rozliczeniowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicja świadczenia usług znajduje się w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, "przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również: (...) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji".

W transakcji udzielenia premii pieniężnej przez Spółkę na rzecz Kontrahenta nie występuje element jakiegokolwiek świadczenia ze strony Kontrahenta na rzecz Spółki. W zamian za przyznaną premię pieniężną Kontrahent nie jest zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia zwrotnego. Ponadto, w umowie brak jest jakichkolwiek uregulowań zobowiązujących Kontrahenta do wykonywania lub wstrzymywania się od jakichkolwiek czynności na rzecz Spółki. Oznacza to że, w przedmiotowej sytuacji nie można mówić o wykonaniu usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z dnia 10 czerwca 2008 r. o sygn. I FSK 707/07, gdzie wskazał iż: "Usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy VAT, jest bowiem transakcja gospodarcza. Oznacza to, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Tymczasem w związku z zawartą umową Spółka nie zobowiązała się do dokonywania zakupów na określonym poziomie czy też do dokonywania zamówień wyłącznie u danego dostawcy. W konsekwencji, dostawca nie uzyskuje żadnych dodatkowych korzyści z takiej umowy. Nie uzyskuje on w szczególności pewności, że Spółka nie zakupi towarów u innych dostawców oraz nie uzyskuje gwarancji stałego, lub z góry ustalonego poziomu zakupów. W rezultacie, dostawca nie może na tej podstawie np. podejmować decyzji gospodarczych dotyczących przyszłych przychodów wynikających z umowy, wielkości koniecznych zapasów, rezerwacji mocy".

Jak wskazano w powyższym orzeczeniu NSA, aby transakcja została uznana za usługę w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, stosunek prawny wynikający z zawartej pomiędzy stronami umowy musi nieść za sobą świadczenie wzajemne. W przypadku umowy pomiędzy Spółką a Kontrahentem, Kontrahent nie tylko nie zobowiązuje się do wykonania jakichkolwiek czynności na rzecz Spółki, ale też nie zobowiązuje się do powstrzymania się od jakichkolwiek czynności. W umowie nie zostały zawarte żadne dodatkowe warunki dotyczące określonych zachowań Kontrahenta wobec Spółki w związku z przyznaną premią pieniężną, np. wstrzymanie się od zakupów wyrobów od innych podmiotów.

Ponadto nie sposób uznać, iż przyznanie premii pieniężnej przez Spółkę należy traktować jako rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, poprzez podstawę opodatkowania "rozumiemy obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej". Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, "podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont)".

Jak wynika z powyższych przepisów ustawy o VAT, rabat obniża podstawę opodatkowania, którą stanowi kwota należna z tytułu sprzedaży, czyli wartość świadczenia od nabywcy z tytułu konkretnej dostawy towarów. Premie pieniężne przyznawane przez Spółkę nie są przyporządkowywane konkretnej dostawie towarów. Nie mogą zatem stanowić rabatu w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo sądowe. Przykładowo, NSA w orzeczeniu wydanym dnia 5 sierpnia 2010 r. o sygn. I FSK 1318/09, stwierdził iż, "w przypadku, kiedy wypłacona premia pieniężna związana jest z konkretną dostawą towaru to mamy do czynienia z rabatem, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ premia ma wpływ na wartość tej dostawy, a w konsekwencji na cenę dostawy, co z kolei powoduje zmniejszenie podstawy opodatkowania (obrotu). Wypłacenie rabatu w związku z osiągnięciem przez nabywcę towarów określonej umownie wielkości zakupów w ramach skonkretyzowanej dostawy nie stanowi w tym wypadku wynagrodzenia za świadczenie usługi, ponieważ doszłoby do podwójnego opodatkowania tych samych czynności. Otrzymanie (wypłacenie) rabatu powoduje u nabywcy towarów skutek podatkowy w postaci przychodu w podatku dochodowym. Z kolei, kiedy z istniejących pomiędzy stronami kontraktów jednostkowych kupna-sprzedaży nie wynika, że premia pieniężna zostanie wypłacona nabywcy w związku z realizacją konkretnej dostawy, i kiedy następnie po zrealizowaniu kontraktów jednostkowych, w oderwaniu od tych jednostkowych transakcji w związku z tym, że pomiędzy stronami doszło do uzyskania określonego pułapu obrotów również w wyniku terminowych płatności dochodzi jednak do wypłacenia premii pieniężnej, to nie mamy do czynienia z rabatem lecz ze świadczeniem pieniężnym nie wpływającym na obniżenie obrotu, z nieodpłatnym świadczeniem nieekwiwalentnym i nie podlegającym opodatkowaniu w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT".

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, w wyniku zawartej umowy pomiędzy Spółką a Kontrahentem, przyznawana jest premia pieniężna, która nie jest związana z konkretnymi dostawami towarów. W świetle powyższego orzeczenia oznacza to, iż nie można uznać jej za rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

Podobne stanowisko zajął WSA w Krakowie, w wyroku z dnia 2 lutego 2010 r. o sygn. I SA/Kr 1596/09, w którym Sąd stwierdził, iż " (...) aby dany upust był rabatem w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, musi pozostawać w bezpośrednim związku z konkretną dostawą. Tylko wtedy zmniejsza bowiem wynagrodzenie (cenę) określonej transakcji". Premia pieniężna przyznawana Kontrahentowi nie jest powiązana bezpośrednio z konkretną dostawa zatem nie sposób uznać jej za rabat.

Ponadto, w wyroku NSA z dnia 24 marca 2011 r., sygn. I FSK 432/10 Sąd uznał, iż " (...) stwierdzić należy, że o tym, czy wynagrodzenie motywacyjne wobec kontrahenta z tytułu wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności przyjmie formę premii pieniężnej (procentowej lub kwotowej), czy rabatu obniżającego obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (...), decyduje wybrana przez przedsiębiorcę strategia gospodarcza, co sprzeciwia się możliwości decydowania przez organ podatkowy o zakwalifikowaniu udzielonej przez podatnika premii pieniężnej jako rabatu obniżającego jego obrót. (...) Ingerowanie przez organy podatkowe w swobodę działalności gospodarczej podatnika jest uprawnione jedynie w sytuacji dozwolonej jednoznaczną normą prawa podatkowego. Niedopuszczalne jest interpretowanie przez organ podatkowy podejmowanych przez podatnika działań gospodarczych w sposób sprzeczny z jego intencjami, gdy działania te nie wyczerpują hipotezy żadnej normy podatkowej i nie stanowią nadużycia prawa. Za szczególnie bezpodstawne należy uznać takie postępowanie, gdy organ z podejmowanych działań podatnika wywodzi - wbrew jego intencjom - konieczność obniżenia przez niego podstawy opodatkowania (obrotu), a tym samym zmniejszenia wielkości zobowiązania podatkowego (lub zwiększenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym), w sytuacji, gdy podatnik nie udziela swoim kontrahentom prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont), udokumentowanych fakturami korygującymi".

Spółka podkreśla, iż strony w umowie nie wskazały, że premia pieniężna stanowi rabat, bonifikatę, opust czy skonto ceny. Jednoznaczną wolą stron wynikającą z umowy o przyznaniu premii pieniężnej jest przyznanie przez Spółkę na rzecz Kontrahenta dodatkowego świadczenia pieniężnego związanego z prowadzoną współpracą handlową stron, które nie stanowi obniżenia ceny sprzedawanych przez Spółkę do Kontrahenta produktów.

W świetle zaprezentowanego orzecznictwa NSA należy uznać więc, że przyznane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta świadczenie pieniężne nie stanowi rabatu czy jakiegokolwiek innego świadczenia, które skutkowałoby obniżeniem podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle powyższych uwag należy uznać, iż premia pieniężna przyznana przez Spółkę na rzecz Kontrahenta na podstawie umowy jest świadczeniem nie objętym opodatkowaniem VAT. Świadczenie to nie obniża podstawy opodatkowania VAT w Spółce. Premia pieniężna wynikająca z umowy zawartej pomiędzy Spółką a Kontrahentem pozostaje poza systemem podatku VAT. W konsekwencji, przyjęty przez Spółkę sposób rozliczenia premii pieniężnej na podstawie noty księgowej jest prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Uwzględniając powyższe wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi.

Usługa, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na mocy art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

Z opisu sprawy wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży wyrobów do Kontrahenta. Pomiędzy stronami została zawarta umowa dotycząca udzielenia premii pieniężnej. Przedmiotem umowy jest przyznanie przez Spółkę na rzecz Kontrahenta premii pieniężnej w wysokości 4% sprzedaży wyrobów netto. Premie pieniężne nie są przyporządkowywane do konkretnych dostaw towarów. Premia pieniężna rozliczana jest na podstawie noty uznaniowej wystawionej przez Spółkę. Kontrahent nie wykonuje żadnego świadczenia zwrotnego na rzecz Spółki. Strony w umowie nie wskazały, że premia pieniężna stanowi obniżenie ceny, lecz że stanowi dodatkowe świadczenie pieniężne wypłacane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta w zamian za prowadzoną współpracę handlową. Zgodnie z umową, premie pieniężne rozliczane są w następujących okresach: od początku roku do 30 kwietnia, od 1 maja do 31 sierpnia, od 1 września do 31 grudnia. Termin płatności premii pieniężnych wynosi 21 dni od ostatniego dnia okresu rozliczeniowego.

Wobec powyższego w sytuacji, gdy Kontrahent nie jest w żaden sposób zobowiązany do świadczenia jakichkolwiek usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym i reklamowym na rzecz Spółki, to stwierdzić należy, iż nie wykonuje on żadnych dodatkowych czynności poza osiągnięciem określonego pułapu zakupów od Spółki. Oznacza to, że opisana we wniosku premia nie jest w żaden sposób związana z uzyskaniem świadczenia wzajemnego, gdyż brak jest takich działań, które są czynnościami dodatkowymi do jakich zobligowany jest odbiorca towaru (Kontrahent) postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania premii pieniężnej. Za taką czynność dodatkową nie można uznać dokonywania zakupów towarów oferowanych przez Spółkę w trakcie określonego przedziału czasowego.

Zatem, z przedmiotowego wniosku wynika, że Spółka udziela Kontrahentowi premię, która jest gratyfikacją wyłącznie z tytułu dokonywania zakupów (prowadzonej współpracy handlowej) w przewidzianym okresie rozliczeniowym.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż zrealizowanie przez Kontrahenta zakupów nie stanowi usługi na rzecz dostawcy (Spółki), w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy - podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże wskazać należy, iż w sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna nie wiąże się z wykonywaniem na rzecz sprzedawcy dodatkowych czynności, to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy.

Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na te przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu.

Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Natomiast rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem.

Jak wynika z wniosku, przedmiotem umowy jest przyznanie przez Spółkę na rzecz Kontrahenta premii pieniężnej w wysokości 4% sprzedaży wyrobów netto. Zgodnie z umową, premie pieniężne rozliczane są w następujących okresach: od początku roku do 30 kwietnia, od 1 maja do 31 sierpnia, od 1 września do 31 grudnia.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, iż premie udzielane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta można przyporządkować do konkretnych dostaw. Bowiem, aby ustalić wysokość premii należnej Kontrahentowi, zsumowane muszą zostać poszczególne faktury dokumentujące konkretne dostawy, na podstawie których dokonywane jest obliczanie premii stanowiącej w efekcie obniżenie wartości tychże poszczególnych dostaw w całym okresie objętym gratyfikacją w postaci przyznanej premii.

Reasumując, przedmiotowe premie, których udziela Spółka na rzecz Kontrahenta, stanowią w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy - zmniejszający podstawę opodatkowania.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury, w tym faktury korygujące, zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Według § 13 ust. 4 rozporządzenia, jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" (§ 13 ust. 8 rozporządzenia).

Wobec powyższego, z uwagi na fakt, iż premie udzielane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta, stanowią rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami, zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, zmniejszający podstawę opodatkowania, to - na podstawie przepisu § 13 ust. 1 rozporządzenia, udzielający premię (Spółka) zobligowany jest do wystawienia faktury korygującej uwzględniającej wymogi wynikające z § 13 ust. 2-4 tego rozporządzenia.

Wskazać również należy, iż powołane przez Spółkę wyroki sądów administracyjnych, stanowią rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Powyższe wynika z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), w myśl którego wyroki sądów wydawane są w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Wyżej przedstawione stanowisko jest również zgodne z art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), w którym postanowiono, iż źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Tut. Organ podkreśla, że stosownie do przepisów dotyczących wydawania interpretacji indywidualnych, organy podatkowe nie są uprawnione do oceny załączonych do wniosku dokumentów, bowiem składający wniosek o wydanie interpretacji obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej). Zatem to z wyczerpującego opisu przedstawionego przez Wnioskodawcę musi wynikać stan faktyczny sprawy umożliwiający wydanie interpretacji indywidualnej zawierającej ocenę stanowiska Zainteresowanego wraz z uzasadnieniem tej oceny (art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz wyrażonej przez Wnioskodawcę oceny prawnej tego stanu faktycznego. Tym samym Organ podatkowy nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku tylko do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które jest ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.