ILPP2/443-1034/11-4/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 października 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1034/11-4/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2011 r. (data wpływu 4 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 września 2011 r. (data wpływu 29 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymanych premii pieniężnych za pomocą not księgowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymanych premii pieniężnych za pomocą not księgowych. W dniu 29 września 2011 r. uzupełniono wniosek poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

"A" Sp. z o.o. (zwana dalej "Wnioskodawcą" bądź "Spółką") zawiera umowy, na podstawie których dokonuje zakupu towarów. Umowy te zawierają postanowienia, na mocy których Spółka uzyskuje premie pieniężne w przypadku nabycia w określonym czasie towarów o określonej wartości (osiągnięcia określonego poziomu zakupów). Otrzymanie premii jest dokumentowane przez Spółkę poprzez wystawienie not księgowych.

W dniu 29 września 2011 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

1.

wypłacane premie mają wyłącznie charakter pieniężny,

2.

wypłaconych premii nie można powiązać z konkretnymi dostawami,

3.

premie wypłacane są za okresy obejmujące: miesiąc, kwartał, półrocze lub rok,

4.

w zamian za udzielenie premii nie są świadczone inne usługi,

5.

uzyskanie premii pieniężnych uzależnione jest od nabyć o określonej wartości lub ilości oraz terminowego regulowania zobowiązań. Nie jest ono uzależnione od spełnienia innych warunków,

6.

premie nie są uzależnione od dodatkowych działań nabywcy lecz od osiągnięcia określonych pułapów obrotów i terminowości zapłat,

7.

umowy handlowe regulują premiowanie zakupów - premia przysługuje w zależności od spełnienia warunków, tj. osiągnięcia pułapu obrotów i terminowości zapłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym otrzymywane od kontrahentów premie pieniężne Wnioskodawca może dokumentować poprzez wystawienie noty księgowej, czy też jest obowiązany do wystawienia z tego tytułu faktury VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji otrzymywania od swoich kontrahentów premii pieniężnych jest zobligowany wyłącznie do wystawiania noty księgowej. Nie powinien on natomiast wystawiać z tego tytułu faktur VAT.

Należy zauważyć, że istota przedstawionego do rozstrzygnięcia zagadnienia sprowadza się do kwestii, czy otrzymywanie premii pieniężnych jest świadczeniem usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Założenie, że otrzymywanie wyżej wspomnianych premii jest świadczeniem usług implikuje obowiązek wystawiania z tego tytułu faktur. Natomiast przeciwna konstatacja implikuje brak obowiązku dokumentacji otrzymanych premii pieniężnych w formie faktury VAT. Należy przy tym zaznaczyć, że Wnioskodawca uważa, iż przepisy prawa nie dają podstaw do stwierdzenia, że otrzymywanie premii pieniężnej stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Dokonując analizy treści norm prawnych mających znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług dokonywane na terytorium. Przy czym w myśl art. 7 tej ustawy za dostawę towarów uważa się przeniesienie na nabywcę prawa dysponowania rzeczą jak właściciel. Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej lub prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie jest dostawą towarów.

Ustawodawca konstruując zakres pojęcia "świadczenie usług" posłużył się definicją negatywną. W konsekwencji jeżeli określona czynność stanowi dostawę towarów nie może zostać uznana za świadczenie usług. Analizując powyższą konstatację w świetle stanu faktycznego należy zauważyć, że przy nabyciu przez Wnioskodawcę towarów, płacony jest podatek z tytułu dostawy towarów. Jeżeli wartość zamówienia przekroczy określony próg, wówczas Spółka otrzymuje premię pieniężną. Premia jest więc ściśle związana z dostawą towarów.

W świetle zasady praworządności i legalności niedopuszczalne jest dwukrotne opodatkowanie tych samych czynności tym samym podatkiem. Podwójne opodatkowanie tej samej czynności raz jako dostawy towarów a następnie jako świadczenia usług pozostaje w sprzeczności zarówno z przepisami ustawy jak i przepisami unijnymi, w których świadczenie usług i dostawa towarów uregulowane są w analogiczny sposób.

Trzeba dodać, iż obecnie stanowisko to jest popierane w orzecznictwie sądów administracyjnych. Jako przykład powołać można wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2010 r., w którym skład orzekający uznał, że "... należy podkreślić, że w orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalony jest pogląd, że wypłacana nabywcy przez dostawcę premia pieniężna jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów towarami (zakupów), wskazanego producenta (marki), nie odnosząca się do konkretnych transakcji, stanowi nagrodę za osiągnięcie tego rezultatu, a nie odpłatność (wynagrodzenie) za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.t.u. W przedmiocie tym Naczelny Sąd Administracyjny niejednokrotnie się wypowiadał, podkreślając, że wypłacana nabywcy towarów premia (bonus) za uzyskanie tego pułapu obrotów nie stanowi odpłatności (wynagrodzenia) za świadczenie usług. Za tezą tą przemawia wykładnia przepisów polskich i unijnych. Transakcja gospodarcza nie może stanowić jednocześnie dostawy towarów i świadczenia usług, a także nie może podlegać podwójnemu opodatkowaniu (por. Dariusz Dudra, Czy bonusy i premie pieniężne podlegają opodatkowaniu VAT... - wyrok NSA z 6 lutego 2007 r., l FSK 94/06, Jurysdykcja Podatkowa nr 2/2007, str. 51 i nast.)." (l FSK 1776/09).

Również w wyroku z dnia 30 września 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny zajął podobne stanowisko: "Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego nie do przyjęcia jest teza, że w ramach transakcji już opodatkowanych mieszczą się czynności, które winny podlegać odrębnemu opodatkowaniu. Oznaczałoby to, że każda czynność zakupu towarów od sprzedawcy (dostawa) stanowiłaby jednocześnie usługę nabywcy świadczoną na rzecz tegoż sprzedawcy, co powodowałoby podwójne opodatkowania tej samej czynności. Pierwszy raz - jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi - jako zakupu (świadczenia usługi) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji. Tymczasem podwójne opodatkowanie stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w art. 217 Konstytucji RP, jak również niedopuszczalne jest na gruncie podatku od wartości dodanej, co wynika z art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 3 oraz art. 14 ust. 2 VI Dyrektywy VAT (por. wyrok NSA z 6 lutego 2007 r.)." (l FSK 1384/09).

Pogląd ten podzielił również Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 11 stycznia 2011 r., w którym ponadto zauważył, że uznanie premii pieniężnych za świadczenie usług, a tym samym, de facto, podwójne opodatkowanie tego samego przedmiotu czynności jest niezgodne z konstytucyjnymi zasadami równości i powszechności. Skład orzekający stwierdził, że "dokonywanie zakupów u kontrahenta mieści się w czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, w postaci dostawy towarów. Nie można więc uznać, w przedstawionym stanie faktycznym sprawy, że zrealizowanie określonego z góry pułapu zakupów stanowi świadczenie usługi. Zauważyć należy, że w tej sprawie, na określony wolumen obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji dostawy towarów. Czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą, poprzez ich zsumowanie, przekształcić się w usługę. Przeszkodą do takiej konstatacji - jak wcześniej zauważono - jest treść art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, z której to wynika, że dostawa nie może być jednocześnie usługą (vide wyrok NSA z 6 lutego 2007 r., sygn. akt l FSK 94/06)." i dalej "podwójne opodatkowanie jest sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w pewnym sensie w art. 217 Konstytucji (por. R. Mastalski, Skutki prawne wystawienia faktury w podatku od towarów i usług, Przegląd Podatkowy 2001, nr 7, s. 26). Na temat zasady zakazu podwójnego opodatkowania w krajowym systemie prawa podatkowego, w szczególności na gruncie podatku od towarów i usług, wielokrotnie wypowiadał się Trybunał Konstytucyjny i Naczelny Sąd Administracyjny. Dla przykładu można wskazać na orzeczenie Trybunału z dnia 25 października 2004 r., sygn. akt SK 33/03 oraz uchwałę 7 sędziów NSA z dnia 22 kwietnia 2002 r., sygn. akt FPS 2/02." (l SA/Wr 1419/10).

Nadmienić trzeba, że wprawdzie podatek jest płacony przez kontrahenta Wnioskodawcy, jednakże istota podatku od wartości dodanej polega na tym, że na poszczególnych etapach może być płacony tylko raz. Niedopuszczalne jest więc przyjęcie, że na tym samym etapie obrotu będzie on płacony podwójnie raz z tytułu dostawy towarów a później z tytułu świadczenia usług.

Abstrahując od powyższych rozważań, bezpodstawne również byłoby twierdzenie, że Spółka świadczy jakiekolwiek usługi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, związane z osiągnięciem określonej wysokości zakupu towarów. Otrzymywane przez Spółkę premie pieniężne są niejako nagrodą za współpracę gospodarczą. Spółka nie jest zobowiązana do dążenie do osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży. Otrzymanie premii jest wyłącznie jej dodatkową korzyścią (przywilejem).

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że w przepisach prawa nie ma podstaw do uznania otrzymywanych premii pieniężnych za świadczenie usług, w związku z tym powinny być one dokumentowane wyłącznie w formie noty księgowej - brak jest bowiem podstaw do wystawienia w takim przypadku faktur VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Artykuł 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne. W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli będzie ona wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawiera umowy, na podstawie których dokonuje zakupu towarów. Umowy te zawierają postanowienia, na mocy których uzyskuje premie pieniężne w przypadku nabycia w określonym czasie towarów o określonej wartości (osiągnięcia określonego poziomu zakupów). Otrzymanie premii jest dokumentowane przez Spółkę poprzez wystawienie not księgowych. Wypłacane premie mają wyłącznie charakter pieniężny i nie można ich powiązać z konkretnymi dostawami. Premie wypłacane są za okresy obejmujące: miesiąc, kwartał, półrocze lub rok, a w zamian za udzielenie premii nie są świadczone inne usługi. Uzyskanie premii pieniężnych uzależnione jest od nabyć o określonej wartości lub ilości oraz terminowego regulowania zobowiązań. Nie jest ono uzależnione od spełnienia innych warunków. Premie nie są także uzależnione od działań nabywcy lecz od osiągnięcia określonych pułapów obrotów i terminowości zapłat - co wynika z umów handlowych regulujących premiowanie zakupów.

Odnosząc się do powyższego, można stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie premię pieniężną (bonifikatę) otrzymaną przez Wnioskodawcę od dostawcy, można przyporządkować do konkretnych dostaw, gdyż obrót uprawniający do uzyskania gratyfikacji pieniężnych ustalany jest na podstawie wielkości faktycznie zrealizowanych zakupów (rzeczywistego obrotu), dokonanych w konkretnie określonym przedziale czasowym (miesiącu, kwartale, półroczu i roku).

Ponadto - jak wynika z wniosku - w przedmiotowej sprawie brak jest jakichkolwiek usług w zamian za które premia miałaby być wypłacona, bowiem Wnioskodawca nie jest w żaden sposób zobowiązany do wykonywania na rzecz dostawcy jakichkolwiek innych ekwiwalentnych czynności.

Zatem, zawarty we wniosku opis sprawy pozwala na stwierdzenie, iż Wnioskodawca nie wykonuje żadnych dodatkowych czynności poza zakupem towarów od dostawcy i rozliczeniu się z nim na podstawie zrealizowanego obrotu (zakupów). Tym samym oznacza to, że Wnioskodawca nie świadczy wobec dostawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż nie wykonuje on takich działań, które byłyby czynnościami dodatkowymi do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania premii.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że przedmiotowe premie pieniężne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako świadczenie usług, bowiem stanowią w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy - zmniejszający podstawę opodatkowania.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która - zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.

kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.

kwotę zmniejszenia podatku należnego.

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2;

3.

okres, do którego odnosi się udzielany rabat;

4.

kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Ponadto, na podstawie § 13 ust. 4 rozporządzenia, jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Reasumując, w sytuacji gdy Zainteresowany otrzymuje premię pieniężną bez obowiązku wykonywania jakichkolwiek dodatkowych świadczeń na rzecz dostawcy, stwierdzić należy, że przedmiotowe gratyfikacje pieniężne stanowią rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy - zmniejszający podstawę opodatkowania. Zatem, według § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r., rabat powinien być udokumentowany fakturą korygującą, uwzględniającą wymogi wynikające z § 13 ust. 2-4 rozporządzenia, wystawioną przez dostawcę towaru.

Dodatkowo, tut. Organ zaznacza, iż odnośnie kwestii wystawiania not księgowych należy stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej jednak należy zauważyć, iż nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że można dokumentować otrzymanie premii pieniężnej wyłącznie notą księgową - uznano za nieprawidłowe, jeżeli miałaby to być jedyna forma dokumentowania uzyskanego rabatu, gdyż zgodnie z przepisami powyższego rozporządzenia, rabat należy dokumentować fakturami korygującymi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl