ILPP2/443-1032/09-6/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 10 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 23 września 2009 r.), pismem z dnia 8 października 2009 r. (data wpływu 15 października 2009 r.) oraz pismem z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu niezabudowanych gruntów przeznaczonych pod zabudowę - jest prawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu niezabudowanych gruntów przeznaczonych pod zabudowę. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 23 września 2009 r.), pismem z dnia 8 października 2009 r. (data wpływu 15 października 2009 r.) oraz pismem z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Jest właścicielem albo użytkownikiem wieczystym szeregu nieruchomości, zarówno niezabudowanych nieruchomości gruntowych, jak i nieruchomości gruntowych z posadowionymi na nich budynkami i budowlami (dalej: Nieruchomości). Przedmiotowe Nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w Spółce. Nieruchomości te są lub były w przeszłości używane przez nią na potrzeby jej działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. W chwili obecnej Wnioskodawca rozważa wniesienie Nieruchomości aportem do spółki komandytowej. Przedmiot wkładu niepieniężnego nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego może być prawo własności albo prawo wieczystego użytkowania:

* niezabudowanych nieruchomości gruntowych przeznaczonych pod zabudowę (tj. objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego/decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania),

* niezabudowanych nieruchomości gruntowych nieprzeznaczonych pod zabudowę (tj. nieobjętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego/decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania),

* zabudowanych nieruchomości gruntowych (tj. z posadowionymi na nich budynkami i budowlami).

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

Przy nabyciu części nieruchomości, będących przedmiotem wkładu niepieniężnego, Wnioskodawca odliczył w całości naliczony podatek VAT (w zakresie w jakim ich nabycie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT).

Przedmiot wkładu może obejmować również nieruchomości kwalifikujące się do zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT (tj. budynki, budowle lub ich części, dla których pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a ich dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata) oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, czyli budynki i budowle, w stosunku do których Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również budynki i budowle, na ulepszenie których poniosła ona wydatki, w stosunku do których Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W uzupełnieniu z dnia 8 października 2009 r. Zainteresowany wyjaśnił, iż w przypadku niezabudowanych nieruchomości gruntowych nieobjętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego/decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania, przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki osobowej będą zarówno nieruchomości, w stosunku do których zostało sporządzone studium kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, jak i nieruchomości, w stosunku do których ww. studium nie zostało sporządzone. Nieruchomości w stosunku do których studium zostało sporządzone zostały ujęte w nim jako:

* ponadlokalne i lokalne korytarze ekologiczne - systemy dolinne wyłączone z intensywnego użytkowania gospodarczego i zabudowy;

* tereny nasadzeń drzew, krzewów, zieleni łęgowej i łąkowej i tereny zalesień;

* obszary usługowe oświaty, kultury, sportu i zdrowia z towarzyszącą zielenią;

* torowisko kolei wąskotorowej.

Natomiast w uzupełnieniu z dnia 30 października 2009 r. Spółka wyjaśniła, iż niezabudowane nieruchomości gruntowe nieprzeznaczone pod zabudowę, opisane w stanie faktycznym wniosku, znajdują się na obszarach, dla których uchwalono: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, wydano decyzję o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Stan faktyczny złożonego wniosku nie obejmuje takich nieruchomości wskazanego rodzaju, dla obszaru których nie uchwalono ani miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani nie wydano decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania ani studium kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie do spółki komandytowej niezabudowanych gruntów przeznaczonych pod zabudowę lub prawa wieczystego użytkowania takich gruntów będzie stanowić odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, według stawki 22%.

Ad. 1

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w broszurze z dnia 16 kwietnia 2009 r. wydanej przez Ministra Finansów w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wnoszenia wkładów niepieniężnych (aportów), aport będzie podlegał opodatkowaniu w sposób uzależniony od tego, co jest przedmiotem aportu. Powyższe oznacza, że aport będzie opodatkowany podatkiem VAT, o ile ze względu na przedmiot aportu czynność wniesienia wkładu niepieniężnego nie będzie kwalifikowała się na zwolnienie z opodatkowania.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, ponieważ w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy VAT, natomiast aport gruntu stanowi odpłatną dostawę towaru, czynność taka podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 ustawy VAT (tj. 22%). Jednakże, od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy VAT. Jak wynika z pkt 9 wyżej powołanego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższego wynika zatem, iż na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT, zwolniona od podatku jest jedynie dostawa gruntów niezabudowanych, które nie są gruntami budowlanymi lub gruntami przeznaczonymi pod zabudowę. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane oraz nieruchomości gruntowe niezabudowane będące terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę.

Należy również zauważyć, że ustawa VAT w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę. Celem określenia czy, dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się zatem, zdaniem Spółki, odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej. Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

W związku z powyższym, w przypadku wniesienia przez Zainteresowanego aportem do spółki komandytowej niezabudowanych nieruchomości gruntowych przeznaczonych pod zabudowę, (w oparciu o fakt objęcia danego gruntu miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego/decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania), zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT, nie znajdzie zastosowania, a zatem aport gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę będzie opodatkowany podatkiem VAT na zasadach ogólnych, stawką w wysokości 22% (na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy VAT). Zdaniem Spółki, powyższe będzie miało zastosowanie niezależnie od faktu, czy przedmiotem aportu będzie prawo własności, czy też prawo wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, przykładowo w interpretacji Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony do wydawania interpretacji tj. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2009 r., sygn. IPPP1/443-152/09-2/AW oraz interpretacji Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony do wydawania interpretacji tj. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 marca 2009 r., sygn. ILPP2/443-92/09-2/ISN.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, zaliczenie wnoszonych w formie aportu do spółki komandytowej niezabudowanych gruntów nieprzeznaczonych pod zabudowę lub praw wieczystego użytkowania takich gruntów, a także budynków i budowli, których dostawa korzysta ze zwolnienia z VAT do środków trwałych Spółki, które były lub są wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby prowadzonej przez nią działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, stanowi wystarczającą przesłankę braku konieczności wliczania obrotu uzyskanego z dostawy tych towarów do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 5 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W powyższej sytuacji ustawa VAT nakazuje zastosowanie formuły tzw. rozliczenia proporcjonalnego, określonego w art. 90 ust. 2 ustawy VAT. W myśl wyżej powołanego przepisu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Powyższą proporcję ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy VAT).

Jednocześnie, zgodnie z art. 90 ust. 5 ustawy VAT, do rocznego obrotu nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

W związku z powyższym, zaliczenie wnoszonych w formie aportu do spółki komandytowej niezabudowanych gruntów nieprzeznaczonych pod zabudowę lub praw wieczystego użytkowania takich gruntów, a także budynków i budowli, których dostawa korzysta ze zwolnienia z VAT do środków trwałych Spółki, które były lub są wykorzystywane przez nią na potrzeby prowadzonej działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, stanowi wystarczającą przesłankę braku obowiązku uwzględniania obrotu uzyskanego z dostawy ww. towarów w rocznym obrocie, o którym mowa w art. 90 ust. 5 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pozostałych zdarzeń przyszłych dotyczących opodatkowania aportu oraz jego udokumentowania, wniesienia aportem niezabudowanej nieruchomości gruntowej, która zgodnie ze studium kierunków zagospodarowania przestrzennego nie została ujęta pod zabudowę i w części została ujęta pod zabudowę oraz opodatkowania aportu gruntów lub prawa wieczystego użytkowania wraz z posadowionymi na nich budynkami i budowlami wydano w dniu 3 października 2009 r. odrębne interpretacje o numerach XX.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.