ILPP2/443-1017/13-4/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z 16 października 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 15 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów. Wniosek został uzupełniony 15 stycznia 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi wraz żoną działalność rolniczą i usługi rolnicze, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług.

W dniu 1 maja 2012 r. zrezygnował ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Zainteresowany pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje wspólność majątkowa, jednakże część nieruchomości, której dotyczy zapytanie, stanowi majątek osobisty nabyty przed zawarciem związku małżeńskiego, na podstawie umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa następcy, sporządzonej w Urzędzie Gminy dnia 28 września 1981 r.

Wchodząca w skład przedmiotowej nieruchomości działka gruntu jest niezabudowana i nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. W planie zagospodarowania przestrzennego, obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002 r. nieruchomości gruntowe położone w obrębie ewidencyjnym miejscowości M., gm. Z. na rysunku planu oznaczona była jako B 34 RZR - tereny gospodarki rolnej opartej głównie o trwałe użytki rolne. W "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania gminy Złotów" uchwalonym uchwałą nr VIII/66/11 Rady Gminy Złotów z dnia 26 maja 2011 r. przedmiotowa działka gruntu oznaczona jest jako obszary rozwoju zabudowy mieszkaniowej i mieszkaniowo-usługowej - przedmiotowa działka gruntu objęta jest decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

W dziale I księgi wieczystej nieruchomość wpisana jest jako grunt orny.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży kilkunastu działek. Przychody uzyskane ze sprzedaży działek przeznaczane będą na działalność rolniczą.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

d. Wnioskodawca dokonywał następujących sprzedaży gruntów jako rolnik ryczałtowy:

o jedna sprzedaż działki na cele rolnicze w 2011 r.,

o cztery sprzedaże działek na cele budowlane (dwie w styczniu 2012 r., dwie w kwietniu 2012 r.),

e. Wnioskodawca poniósł tylko nakłady na podział gruntu na działki, dalszych nakładów nie planuje,

f. Zainteresowany nie wyklucza sprzedaży kolejnych gruntów,

g. Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości,

h. Zainteresowany wystąpił o decyzję na zabudowę sprzedawanych działek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek wpisanych w dziale I księgi wieczystej jako grunty orne, objętych decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego dla zabudowy mieszkaniowej, będących własnością na podstawie umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa następcy, dokonywanych przez rolnika, który zrezygnował ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stawce podstawowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie działek, w myśl artykułu 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi działalności gospodarczej i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Wymieniony grunt po zmianie jego przeznaczenia nie będzie służył działalności rolniczej i stanowi majątek prywatny Zainteresowanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. L 347 s. 1 z późn. zm.) - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

I tak, jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy - w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach (art. 15 ust. 5 ustawy).

Artykuł 2 pkt 15 ustawy stanowi, że działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin: "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy - ilekroć w przepisach tej ustawy jest mowa o rolniku ryczałtowym - rozumie się przez to rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zauważyć należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, Wnioskodawca, w celu dokonania dostawy gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to nastąpiło w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany prowadzi wraz żoną działalność rolniczą i usługi rolnicze, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług. W maju 2012 r. zrezygnował ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Przed zawarciem związku małżeńskiego (w 1981 r.) Wnioskodawca nabył nieruchomość, na podstawie umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa następcy. Wchodząca w skład przedmiotowej nieruchomości działka gruntu jest niezabudowana i nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, jednakże w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania gminy przedmiotowa działka gruntu oznaczona jest jako obszary rozwoju zabudowy mieszkaniowej i mieszkaniowo-usługowej - działka będąca przedmiotem wniosku objęta jest decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Jak wskazał Zainteresowany, będąca przedmiotem wniosku część nieruchomości nabyta w 1981 r. była wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT do roku 2012 i z nieruchomości tej były dokonywane dostawy produktów rolnych do 2012 r. Nieruchomość nie była udostępniana innym osobom. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży kilkunastu działek, a przychody uzyskane ze sprzedaży działek przeznaczane będą na działalność rolniczą. Zainteresowany poniósł tylko nakłady na podział gruntu na działki, dalszych nakładów nie planuje, wystąpił także o decyzję na zabudowę sprzedawanych działek. Wnioskodawca dokonywał wcześniej sprzedaży gruntów jako rolnik ryczałtowy (jedna sprzedaż działki na cele rolnicze w 2011 r., cztery sprzedaże działek na cele budowlane - dwie w styczniu 2012 r., dwie w kwietniu 2012 r.) i nie wyklucza sprzedaży kolejnych gruntów.

W odniesieniu do powyższego należy stwierdzić, że fakt zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego z tytułu działalności rolniczej, a której majątkiem jest grunt mający być przedmiotem sprzedaży, będzie miał znaczenie dla opodatkowania dostawy tego gruntu.

Wskazać należy, że w przypadku gdy sprzedaży gruntu należącego do przedsiębiorstwa rolnego dokonuje rolnik będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT i środki finansowe uzyskane ze sprzedaży tego gruntu będą przeznaczone do działalności rolniczej opodatkowanej podatkiem VAT (od momentu rejestracji do VAT wszelka bowiem sprzedaż produktów rolnych pochodząca z własnej działalności rolniczej Wnioskodawcy jest opodatkowana podatkiem VAT), to należy zatem uznać, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą podejmowaną przez podatnika VAT czynnego.

Ponadto przedmiotowy grunt nie został w jakikolwiek sposób wykorzystywany w celach prywatnych, osobistych Wnioskodawcy.

Będąca przedmiotem wniosku część nieruchomości nabyta w 1981 r. na podstawie umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa następcy, była wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT do 2012 r. - z nieruchomości tej były dokonywane dostawy produktów rolnych. Okoliczności te wskazują na ścisłe związanie gruntu z prowadzoną działalnością rolniczą Wnioskodawcy, który działalność tę prowadził uprzednio jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku od towarów i usług.

Jednakże - jak wynika z wniosku - sprzedaży przedmiotowego gruntu Zainteresowany dokona już jako czynny zarejestrowany podatnik od towarów i usług z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, który z dniem 1 maja 2012 r. zrezygnował ze zwolnienia od podatku. W takiej sytuacji uznać należy, że planowanej dostawy dokona czynny zarejestrowany podatnik VAT, a jej przedmiotem będzie grunt stanowiący składnik majątkowy służący prowadzeniu działalności gospodarczej, którą - w rozumieniu ustawy o VAT - jest działalność rolnicza.

Ponadto jak już wskazano środki uzyskane ze sprzedaży gruntu będą służyły dalszej działalności rolniczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Przedstawione okoliczności sprawy pozwalają na uznanie, że działalność Wnioskodawcy w zakresie zbycia gruntu przybierze formę prowadzenia działalności gospodarczej przez niego jako podatnika podatku od towarów i usług, zwłaszcza w kontekście wykorzystywania gruntu do prowadzenia gospodarstwa rolnego - tj. działalności gospodarczej.

Jednocześnie Zainteresowany nie wykazał, by przedmiotowy grunt w jakikolwiek sposób był związany z zaspokojeniem jego prywatnych, osobistych potrzeb, zatem należy uznać, że planowana dostawa nie nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, gdyż Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystywał posiadanej nieruchomości do celów osobistych. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, w którym stwierdzono, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W przedmiotowej sprawie wskazać także należy na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami, bowiem dokonał on już wcześniej sprzedaży gruntów (jedną działkę na cele rolnicze w 2011 r. i cztery działki na cele budowlane w 2012 r.). Ponadto w odniesieniu do planowanej sprzedaży gruntów będących przedmiotem wniosku Zainteresowany podjął określone działania zmierzające do zbycia nieruchomości, tj. dokonał podziału gruntu oraz wystąpił o decyzję na zabudowę sprzedawanych działek.

W rezultacie, dostawa gruntu stanowiącego część gospodarstwa rolnego w okolicznościach wskazanych we wniosku jest dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług. Nie można zatem uznać, aby w tej konkretnej sytuacji dostawa ta stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym Zainteresowanego.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy - przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Wnioskodawca wskazał, że działki, które zamierza sprzedać objęte są decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

W konsekwencji, do przedmiotowej dostawy działek nie jest możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego zostały one przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa działek stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawca będzie działał dla tej transakcji jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji powyższego sprzedaż działek będzie odpłatną dostawą uregulowaną w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, która zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.