ILPP2/443-1011/10-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 2 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z wystawionych faktur - jest prawidłowe.

W dniu 2 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z wystawionych faktur.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych. Prowadzi księgi rachunkowe. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 14 czerwca 2007 r. zawarł umowę z "A" Sp. z o.o., zwaną dalej "A", na wykonanie instalacji wentylacyjno-grzewczej wraz ze źródłem chłodu oraz kotłowni wraz z instalacją kominową na obiekcie, którego Zainteresowany był generalnym wykonawcą. Zakres umowy obejmował dostawę, montaż i uruchomienie instalacji wentylacyjno-grzewczej wraz z źródłem odprowadzania spalin ze stali kwasoodpornej. "A" zobowiązany był m.in. do dostarczenia montażu materiałów, koniecznych do wykonania przedmiotu umowy, uruchomienia urządzeń przeprowadzania prób ciśnieniowych, wykonania dokumentacji powykonawczej oraz udzielenie gwarancji na wykonane prace. Termin realizacji określono od dnia 16 lipca 2007 r. do 31 sierpnia 2007 r. natomiast ostateczny termin zakończenia i uruchomienia do 30 września.

Za wykonanie zakresu przedmiotowego umowy określono wynagrodzenie w wysokości 676.495 zł + VAT za wykonanie instalacji wentylacyjno-grzewczej wraz ze źródłem chłodu, 192.300 zł + VAT za wykonanie kotłowni wraz z instalacją kominową. W myśl umowy był on zobowiązany do dokonania przedpłaty w wysokości 35% wartości kontraktu na podstawie wystawionej przez "A" faktury przed przystąpieniem do prac po dostawie na plac budowy zaplecza socjalno biurowego i części materiałów i urządzeń. Pozostałe płatności miały być regulowane na podstawie comiesięcznie wystawionych faktur z trzydziestodniowym terminem płatności. Podstawą wystawienia faktury miał być sporządzany protokół odbioru.

W dniu 29 czerwca 2007 r. "A" wystawiła Wnioskodawcy fakturę VAT na kwotę 370.975,16 zł brutto tytułem montażu instalacji wentylacyjno-grzewczej część I. Kwotę wynikającą z faktury Wnioskodawca zapłacił przelewem bankowym w dniu 11 lipca 2007 r. W sierpniu 2007 r. powstał między Zainteresowanym, a "A" spór co do przeznaczenia zapłaconej w dniu 11 lipca 2007 r. kwoty. Zgodnie z uzgodnieniami przed podpisaniem umowy, przedpłata miała zostać przeznaczona na zakup agregatów wody lodowej, natomiast "A" uzależnił ich dostarczenie od zapłacenia kolejnej kwoty, która miałaby być zapłatą za przedmiotowe urządzenia. "A" zamówiła agregaty wody lodowej u importera tych urządzeń w dniu 24 lipca 2007 r., natomiast nigdy nie dokonała zapłaty za nie. W dniu 1 października 2007 r. przedmiotowe agregaty zostały dostarczone na teren budowy, a ich odbioru dokonał syn Zainteresowanego. W dniu 26 listopada 2007 r. importer wezwał Wnioskodawcę do wydania dostarczonych agregatów. Zainteresowany odmówił wydania przedmiotowych urządzeń, gdyż były one zamontowane w obiekcie, który był budowany oraz ze względu na fakt dokonania w dniu 11 lipca 2007 r. przedpłaty na rzecz "A". Pismem z dnia 25 listopada 2006 r. importer wezwał Wnioskodawcę do zapłaty kwoty 361.639 zł wraz z odsetkami, tytułem bezpodstawnego wzbogacenia z tytułu posiadania przedmiotowych agregatów, Zainteresowany odmówił dokonania takiej płatności. Importer wniósł do Sądu Okręgowego Wydział Gospodarczy pozew przeciwko Wnioskodawcy o zapłatę kwoty 361.638,63 zł oraz odsetek, z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia.

W dniu 18 września 2009 r. Sąd wydał wyrok nakazujący Zainteresowanemu zapłatę kwoty głównej, odsetek oraz zwrot kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu wyroku Sąd dowiódł, że przedpłata dokonana przez Wnioskodawcę w dniu 11 lipca 2007 r. na rzecz "A" nie dotyczyła przedmiotowych agregatów, natomiast została przeznaczona na zorganizowanie przez "A" zaplecza budowy, dostarczenie urządzeń niezbędnych do montażu rur, zakup rur niezbędnych do wykonania instalacji, zakup armatury przemysłowej do tej instalacji. Według ustaleń Sądu "A" wykonywała na budowie roboty w okresie od 2 lipca 2007 r. do końca września 2007 r. Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem Sądu Wnioskodawca wniósł apelację od wydanego wyroku do Sądu Apelacyjnego Wydział Cywilny. Sąd Apelacyjny oddalił apelację, uznając ją za bezzasadną oraz nakazał Zainteresowanemu zwrot kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Zasądzoną kwotę Zainteresowany zapłacił importerowi w 2 ratach, w dniu 29 stycznia 2010 r. oraz w dniu 3 marca 2010 r., na potwierdzenie czego wystawił faktury VAT w dniach dokonania zapłaty oraz fakturę VAT na agregaty wody lodowej, w której rozliczono wpłacone kwoty. Faktura VAT wystawiona na potwierdzenie zapłaty z dnia 29 stycznia 2010 r. wpłynęła w lutym 2010 r., natomiast faktura VAT potwierdzająca dokonanie wpłaty z dnia 3 marca 2010 r. oraz faktura VAT na agregaty wpłynęła w marcu 2010 r. W 2010 r. Wnioskodawca zapłacił również zasądzone odsetki oraz koszty procesu na podstawie not obciążeniowych wystawionych przez importera.

W dniu 12 grudnia 2007 r. dokonano odbioru prac na przedmiotowym obiekcie, w którym były prowadzone prace oraz zamontowano agregaty oraz Zainteresowany wystawił fakturę VAT końcową za wykonanie prac. Transakcja ta podlegała podatkowi od towarów i usług.

Z uzupełnienia sprawy wynika, iż faktury VAT wystawione przez importera w dniach 29 stycznia 2010 r. oraz 3 marca 2010 r. dokumentują wpłaty, dokonane przez Zainteresowanego w dniach wystawienia tychże faktur, tytułem zasądzonej wyrokiem sądu kwoty 361.638,63 zł. Faktura z dnia 29 stycznia 2010 r. została wystawiona na kwotę 180.819,50 zł brutto, jako częściowa wpłata zasądzonej kwoty (50%), natomiast faktura z dnia 3 marca 2010 r. została wystawiona na kwotę 180.819,14 zł, jako końcowa wpłata zasądzonej kwoty. Importer wystawił także w dniu 3 marca 2010 r. fakturę VAT zwierającą 3 pozycje: pierwsza dotyczy 3 szt. agregatów wody lodowej, o których mowa w wyroku sądu, na kwotę łączną 361.638,63 zł brutto, dwie kolejne pozycje dotyczą rozliczenia wpłaconych kwot, udokumentowanych poprzednio wystawionymi dwiema fakturami, na łączną kwotę minus 361.638,63 zł brutto. Łączna suma tej faktury VAT wynosi 0 zł Różnica 1 grosz pomiędzy sumą dwóch pierwszych faktur, a fakturą trzecią, w której rozlicza się dwie poprzednie faktury, wynika z zaokrąglenia podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwanej dalej "uvat") w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 uvat, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. W związku z tym podatek VAT zawarty w fakturze VAT z dnia 29 czerwca 2007 r. wystawionej przez "A" podlega odliczeniu od podatku należnego, w momencie otrzymania faktury VAT.

Podatek od towarów i usług naliczony w fakturach VAT wystawionych przez importera podlega odliczeniu w momencie otrzymania faktur na podstawie art. 86 ust. 1 oraz ust. 10 pkt 1 uvat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie warunek ten został spełniony, gdyż Wnioskodawca - czynny podatnik VAT dokonuje zakupu usług i towarów, które służą mu sprzedaży opodatkowanej.

Odnosząc się natomiast do kwestii terminu odliczenia podatku naliczonego należy wskazać, iż terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Jednakże art. 86 ust. 12 ustawy stanowi, iż w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) lub lit. c), przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 12a pkt 1 ustawy, przepisu ust. 12 nie stosuje się do przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11.

Na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Należy ponadto wskazać, iż przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług przewidują wiele sytuacji, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Jak wskazują uregulowania art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast art. 106 ust. 3 ustawy stanowi, iż przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 108 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego (art. 108 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Artykuł 19 ust. 4 ustawy stanowi, iż jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5 ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Natomiast obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych - powyższe reguluje art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, iż faktura VAT wystawiona w oparciu o powyższe regulacje powinna dokumentować rzeczywiście dokonaną dostawę towaru lub wykonaną usługę, i tylko taka faktura daje podstawę do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę usługi.

Z przywołanych przepisów wynika, iż podatnik wystawia fakturę zaliczkową w sytuacji, gdy faktura ta stwierdza czynność otrzymania przez wystawcę części bądź całości należności (zaliczki, przedpłaty, zadatku, raty) przed wykonaniem usługi. Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie wyszczególnia wysokości zaliczki czy przedpłaty, co oznacza, iż opodatkowaniu podlega każda z dokonanych zaliczek, przedpłat (także ta obejmująca 100% należności).

Z analizy przytoczonych przepisów wynika więc, że podatnikowi nie przysługuje uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdy wystawiona faktura (dokument celny) w rzeczywistości nie odzwierciedla wykonanych czynności, w szczególności zaś, gdy zdarzenie gospodarcze w ogóle nie zaistniało, zaistniało w innej niż wskazano dacie lub w rozmiarach innych niż wynika z faktury lub dokumentu celnego, bądź też zaistniało pomiędzy innymi (niż to stwierdza faktura czy dokument celny) podmiotami gospodarczymi.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego jest wyraźnie uzależnione od wypełnienia obowiązku dostawcy lub usługodawcy, jakim jest wydanie konkretnego towaru, który został wprowadzony do obrotu gospodarczego lub rzeczywiste wykonanie usługi na rzecz usługobiorcy i wystawienie faktury potwierdzającej te czynności (jeżeli powinny być one potwierdzone fakturą).

Jeśli faktura została otrzymana wcześniej (tekst jedn. przed powstaniem obowiązku podatkowego u wystawcy), to podatnik nie może jeszcze dokonać obniżenia podatku. Prawo to zostaje zawieszone do czasu, aż usługa którą dokumentuje faktura, zostanie wykonana lub towar objęty fakturą zostanie wydany. Po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi podatnik może dokonać odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tej faktury w rozliczeniu za właściwy miesiąc.

Powyższa zasada nie będzie miała zastosowania w szczególnych przypadkach powstania obowiązku podatkowego, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11.

W przypadku zaś, gdy wystawiona faktura dokumentuje zapłatę zaliczki (przedpłaty), u wystawcy obowiązek podatkowy powstanie w oparciu o art. 19 ust. 11 ustawy, natomiast dla odbiorcy, w związku z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę dokumentującą dokonaną przedpłatę (zaliczkę), albo za następny okres rozliczeniowy (zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy).

Szczegółowe zasady wystawiania faktur określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

§ 9 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Stosownie do § 10 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W myśl § 10 ust. 3 rozporządzenia, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 5 i 7-9, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi - § 10 ust. 5 rozporządzenia.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 14 czerwca 2007 r. zawarł umowę z "A", na wykonanie instalacji wentylacyjno-grzewczej wraz z źródłem chłodu oraz kotłowni wraz z instalacją kominową na obiekcie, którego Zainteresowany był generalnym wykonawcą. Zakres umowy obejmował dostawę, montaż i uruchomienie instalacji wentylacyjno-grzewczej wraz z źródłem odprowadzania spalin ze stali kwasoodpornej. "A" zobowiązany był m.in. do dostarczenia montażu materiałów, koniecznych do wykonania przedmiotu umowy, uruchomienia urządzeń przeprowadzania prób ciśnieniowych, wykonania dokumentacji powykonawczej oraz udzielenie gwarancji na wykonane prace. Termin realizacji określono od dnia 16 lipca 2007 r. do dnia 31 sierpnia 2007 r. natomiast ostateczny termin zakończenia i uruchomienia do dnia 30 września.

Za wykonanie zakresu przedmiotowego umowy określono wynagrodzenie. W myśl umowy Zainteresowany był zobowiązany do dokonania przedpłaty w wysokości 35% wartości kontraktu na podstawie wystawionej przez "A" faktury przed przystąpieniem do prac po dostawie na plac budowy zaplecza socjalno biurowego i części materiałów i urządzeń. Pozostałe płatności miały być regulowane na podstawie comiesięcznie wystawionych faktur z trzydziestodniowym terminem płatności. Podstawą wystawienia faktury miał być sporządzany protokół odbioru. W dniu 29 czerwca 2007 r. "A" wystawiła fakturę VAT na kwotę 370.975,16 zł brutto tytułem montażu instalacji wentylacyjno-grzewczej część I. Kwotę wynikającą z faktury Wnioskodawca zapłacił przelewem bankowym w dniu 11 lipca 2007 r. W sierpniu 2007 r. powstał między Zainteresowanym a "A" spór co do przeznaczenia zapłaconej w dniu 11 lipca 2007 r. kwoty. Sprawa zakończyła się w sądzie.

W dniu 18 września 2009 r. Sąd wydał wyrok nakazujący Zainteresowanemu zapłatę kwoty głównej, odsetek oraz zwrot kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu wyroku Sąd dowiódł, że przedpłata dokonana przez Wnioskodawcę w dniu 11 lipca 2007 r. na rzecz "A" nie dotyczyła agregatów, natomiast została przeznaczona na zorganizowanie przez "A" zaplecza budowy, dostarczenie urządzeń niezbędnych do montażu rur, zakup rur niezbędnych do wykonania instalacji, zakup armatury przemysłowej do tej instalacji. Według ustaleń Sądu "A" wykonywała na budowie roboty w okresie od dnia 2 lipca 2007 r. do końca września 2007 r. Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem Sądu Wnioskodawca wniósł apelację od wydanego wyroku do Sądu Apelacyjnego Wydział Cywilny. Sąd Apelacyjny oddalił apelację, uznając ją za bezzasadną oraz nakazał Zainteresowanemu zwrot kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury z dnia 29 czerwca 2007 r., zapłaconej w dniu 11 lipca 2007 r., a dokumentującej, co wskazał Sąd, I etap robót budowlanych, który miał miejsce od dnia 2 lipca 2007 r.

Uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje gdy wystawiona faktura nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu zdarzenia gospodarczego, a w szczególności gdy zdarzenie gospodarcze w ogóle nie zaistniało. W przedmiotowej sprawie faktura zaliczkowa zostanie wystawiona przed otrzymaniem zaliczki przez usługodawcę. Zatem, w momencie jej wystawienia faktura ta nie będzie dokumentowała żadnej czynności gospodarczej, nie będzie potwierdzała otrzymania zaliczki, tym samym nie będzie mogła stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w miesiącu jej otrzymania. W tym przypadku prawo do odliczenia podatku jest zawieszone do czasu, aż zaliczka, którą dokumentuje faktura, zostanie zapłacona.

W świetle powyższego Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokona zapłaty kwoty zaliczki, pod warunkiem spełnienia innych przesłanek pozytywnych wynikających z art. 86 ustawy i niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury wystawionej w dniu 29 czerwca 2007 r.

Z opisu sprawy wynika ponadto, iż na podstawie prawomocnego wyroku Zainteresowany jest zobowiązany uiścić m.in. należność za dostarczony przez importera towar.

Zasądzoną kwotę Wnioskodawca zapłacił importerowi w dwóch ratach w dniu 29 stycznia 2010 r. oraz w dniu 3 marca 2010 r.

Faktury VAT wystawione przez importera w dniach 29 stycznia 2010 r. oraz 3 marca 2010 r. dokumentują wpłaty, dokonane przez Zainteresowanego w dniach wystawienia tychże faktur, tytułem zasądzonej wyrokiem sądu kwoty 361.638,63 zł. Faktura z dnia 29 stycznia 2010 r. została wystawiona na kwotę 180.819,50 zł brutto, jako częściowa wpłata zasądzonej kwoty (50%), natomiast faktura z dnia 3 marca 2010 r. została wystawiona na kwotę 180.819,14 zł, jako końcowa wpłata zasądzonej kwoty. Importer wystawił także w dniu 3 marca 2010 r. fakturę VAT zwierającą 3 pozycje: pierwsza dotyczy 3 szt. agregatów wody lodowej, o których mowa w wyroku sądu, na kwotę łączną 361.638,63 zł brutto, dwie kolejne pozycje dotyczą rozliczenia wpłaconych kwot, udokumentowanych poprzednio wystawionymi dwiema fakturami, na łączną kwotę minus 361.638,63 zł brutto. Łączna suma tej faktury VAT wynosi 0 zł Różnica 1 grosz pomiędzy sumą dwóch pierwszych faktur, a fakturą trzecią, w której rozlicza się dwie poprzednie faktury, wynika z zaokrąglenia podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie do wydania przez importera agregatów będących przedmiotem sporu doszło w dniu 1 października 2007 r., kiedy to syn Wnioskodawcy potwierdził ich odbiór.

W ocenie tut. Organu zatem, faktury VAT wystawione przez importera w 2010 r. nie mogą dokumentować wpłaconych zaliczek, gdyż znacznie wcześniej doszło do wydania towaru, lecz dokumentują sprzedaż wcześniej otrzymanych przez Wnioskodawcę agregatów wody lodowej.

Jak wyżej wskazano w interpretacji, moment odliczenia podatku VAT przez zarejestrowanego podatnika podatku VAT związany jest z otrzymaniem dokumentu potwierdzającego transakcję, jak również dysponowanie towarem.

Jak wskazał Zainteresowany, faktura VAT wystawiona na potwierdzenie zapłaty z dnia 29 stycznia 2010 r. wpłynęła w lutym 2010 r., natomiast faktura VAT potwierdzająca dokonanie wpłaty z dnia 3 marca 2010 r. oraz faktura VAT na agregaty wpłynęła w marcu 2010 r.

Zatem, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur VAT dokumentujących dostawę towarów w miesiącu otrzymania tych dokumentów, tj. odpowiednio w lutym i marcu 2010 r. lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Tutejszy Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z wystawionych faktur. Natomiast, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.