ILPP2/443-1009/13-5/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1009/13-5/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 17 października 2013 r. (data doręczenia 17 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z 18 października 2013 r. (data wpływu 23 października 2013 r.) oraz pismem z 9 stycznia 2014 r. (data doręczenia 14 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności udzielenia pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności udzielenia pożyczki. Wniosek uzupełniono pismem z 18 października 2013 r. (data wpływu 23 października 2013 r.) o potwierdzenie uiszczenia opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej oraz pismem z 9 stycznia 2014 r. (data doręczenia 14 stycznia 2014 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowani podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej (dalej: Grupa). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług telekomunikacyjnych obejmujących m.in. dostawę telewizji cyfrowej, stacjonarnego i mobilnego dostępu do Internetu, telefonii stacjonarnej oraz telefonii komórkowej.

Obecnie Grupa rozważa przeprowadzenie restrukturyzacji, która umożliwi osiągnięcie bardziej efektywnego modelu biznesowego. Celem procesu będzie osiągnięcie struktury Grupy, która odzwierciedli jej aktualne potrzeby biznesowe, a w szczególności umożliwi konsolidację Praw w jednym podmiocie, którego działalność obejmować będzie zarządzanie Prawami, w szczególności poprzez udzielanie licencji na odpłatne korzystanie ze znaków towarowych spółkom z Grupy.

W ramach planowanych działań restrukturyzacyjnych, Wnioskodawca zamierza utworzyć spółkę komandytowo-akcyjną (dalej: SKA), w której będzie akcjonariuszem.

Planowane jest, że SKA udzieli pożyczki (lub pożyczek) innemu podmiotowi (lub innym podmiotom) z Grupy (dalej: Pożyczkobiorca/Pożyczkobiorcy). Zarówno SKA, jak i Pożyczkobiorca/Pożyczkobiorcy będą na moment udzielenia pożyczki zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT w Polsce.

Przedmiotowa pożyczka (pożyczki) zostanie udzielona w ramach prowadzonej przez SKA działalności gospodarczej. Zgodnie z zapisami statutu SKA oraz zakresem działalności zarejestrowanym w KRS, jej działalność obejmować będzie działalność finansową w zakresie udzielania pożyczek podmiotom z Grupy (PKD 2007: 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów). Pożyczka (pożyczki) zostanie udzielona odpłatnie. Zgodnie z umową pożyczki, SKA będzie uprawniona do wynagrodzenia w formie odsetek.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w ramach udzielania pożyczki (pożyczek), między stronami może nie dojść do faktycznego przekazania środków pieniężnych. W to miejsce strony mogą dokonać potrącenia prawa Pożyczkobiorcy/Pożyczkobiorców do otrzymania środków pieniężnych ze wzajemnym roszczeniem SKA z innego tytułu, co zostanie dokonane poprzez złożenie odpowiedniego oświadczenia woli przez Pożyczkobiorcę/Pożyczkobiorców i SKA w trybie określonym w Kodeksie Cywilnym z innego tytułu.

Wnioskodawca, jako jeden z podmiotów planujących założenie SKA, zwraca się na podstawie art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych w podatku od towarów i usług, jakie powstaną dla SKA w związku z planowanym przez nią udzieleniem pożyczki/pożyczek.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał dane umożliwiające identyfikację nowej spółki, której plany utworzenia Spółka wskazywała we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej: X Spółka akcyjna spółka komandytowo-akcyjna, KRS X, adres siedziby - X. W dniu 24 października 2013 r., w formie aktu notarialnego (Repertorium A nr X), dokonane zostały następujące czynności prawne: zawiązanie spółki komandytowo-akcyjnej IX Spółka akcyjna spółka komandytowo-akcyjna, złożone zostało oświadczenie o objęciu akcji SKA przez Spółkę oraz wyrażona została zgoda na brzmienie statutu SKA.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy udzielenie przez SKA pożyczki (pożyczek) Pożyczkobiorcy/Pożyczkobiorcom będzie czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na udzieleniu pożyczki (pożyczek) Pożyczkobiorcy/Pożyczkobiorcom będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 przywołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjne niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT).

Z treści wskazanych przepisów wynika, że zasadniczo każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawne oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wprowadzenie zmiany w art. 15 ustawy o VAT ma na celu ściślejsze odwzorowanie pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", przyjętych na gruncie Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z późn. zm.).

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Należy podkreślić, że znowelizowane brzmienie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jednoznacznie wskazuje, że nie jest realizowana opcja uznania za podatnika każdego, kto dokonuje określonych transakcji związanych z działalnością gospodarczą w sposób okazjonalny. Wprowadzona zmiana nie oznacza jednak, że nie jest objęty podatkiem od towarów usług podmiot, który prowadząc działalność gospodarczą dokona w ramach jej działalności tylko jedną transakcję.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu. Po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów usług.

W przedmiotowej sytuacji nie ulega wątpliwości, że działalność SKA jako pożyczkodawcy stanowić będzie element jej działalności gospodarczej. Przedmiot działalności SKA określony w jej statucie uwzględniać będzie bowiem m.in. udzielanie finansowania w formie pożyczek podmiotom z grupy.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów usług spełnia przesłanki do uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu niniejszym podatkiem, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można bowiem identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

Z tego też względu, w związku z zaprezentowanym zdarzeniem przyszłym, SKA powinna być traktowana jako podatnik podatku od towarów i usług w związku z działalnością gospodarczą polegającą na udzielaniu pożyczek podmiotom z Grupy.

W przedmiotowej sytuacji nie powinno budzić wątpliwości, że działalność gospodarcza SKA, polegająca na udzielaniu oprocentowanych pożyczek na rzecz Pożyczkobiorcy/Pożyczkobiorców, stanowi odpłatne świadczenie usług (zgodnie z przepisami ustawy o VAT). W tym przypadku bowiem:

* przedmiotem świadczenia nie są towary, lecz świadczenie polegające na czasowym udostępnieniu środków pieniężnych przez SKA;

* istnieje bezpośredni beneficjent świadczenia SKA, czyli Pożyczkobiorca/Pożyczkobiorcy;

* w zamian za czasowe udostępnienie środków pieniężnych, SKA uzyska wynagrodzenie w postaci odsetek.

Reasumując powyższe rozważania, działalność SKA polegająca na udzieleniu pożyczki (pożyczek) na rzecz Pożyczkobiorcy/Pożyczkobiorców stanowić będzie odpłatne świadczenie usług w świetle przepisów ustawy o VAT (czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku VAT wynosi 22%. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., stawka, o której mowa w art. 41 ust. 1 wynosi 23%.

Jednakże, zarówno ustawa o VAT, jak również przepisy wykonawcze do niej, przewiduje opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi podatku od towarów i usług lub zwolnienie od tego podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku VAT usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że planowane udzielenie przez SKA pożyczki (pożyczek) na rzecz podmiotu/podmiotów z Grupy należy uznać za czynność odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustaw VAT. Czynność ta jednakże podlegać będzie zwolnieniu, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. W konsekwencji czynność polegająca na udzielaniu pożyczek przez SKA na rzecz Pożyczkobiorcy/Pożyczkobiorców będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Oceniając, czy dane świadczenie ma charakter usługi należy mieć na względzie fakt, że ustawodawca - jak wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy - uznaje za usługę każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności, które nie jest dostawą towarów, podkreślając tym samym powszechność opodatkowania. Zatem na zachowanie to (świadczenie) składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź tolerowanie - znoszenie określonych stanów rzeczy). Ponadto, do uznania danej czynności za usługę, konieczne jest istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia (beneficjenta czynności) i występowanie związku między tą czynnością a otrzymywanym przez podatnika wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym. W konsekwencji, usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument - odbiorca świadczenia, odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu CIT od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca należy do Grupy kapitałowej. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług telekomunikacyjnych obejmujących m.in. dostawę telewizji cyfrowej, stacjonarnego i mobilnego dostępu do Internetu, telefonii stacjonarnej oraz telefonii komórkowej. Obecnie Grupa rozważa przeprowadzenie restrukturyzacji, która umożliwi osiągnięcie bardziej efektywnego modelu biznesowego. Celem procesu będzie osiągnięcie struktury Grupy, która odzwierciedli jej aktualne potrzeby biznesowe, a w szczególności umożliwi konsolidację Praw w jednym podmiocie, którego działalność obejmować będzie zarządzanie Prawami, w szczególności poprzez udzielanie licencji na odpłatne korzystanie ze znaków towarowych spółkom z Grupy. W ramach planowanych działań restrukturyzacyjnych Wnioskodawca zamierza utworzyć spółkę komandytowo-akcyjną, w której będzie akcjonariuszem. Planowane jest, że SKA udzieli pożyczki (lub pożyczek) innemu podmiotowi (lub innym podmiotom) z Grupy. Zarówno SKA, jak i Pożyczkobiorca/Pożyczkobiorcy będą na moment udzielenia pożyczki zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT w Polsce. Przedmiotowa pożyczka (pożyczki) zostanie udzielona w ramach prowadzonej przez SKA działalności gospodarczej. Zgodnie z zapisami statutu SKA oraz zakresem działalności zarejestrowanym w KRS, jej działalność obejmować będzie działalność finansową w zakresie udzielania pożyczek podmiotom z Grupy (PKD 2007: 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów). Pożyczka (pożyczki) zostanie udzielona odpłatnie. Zgodnie z umową pożyczki, SKA będzie uprawniona do wynagrodzenia w formie odsetek. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że w ramach udzielania pożyczki (pożyczek), między stronami może nie dojść do faktycznego przekazania środków pieniężnych. W to miejsce strony mogą dokonać potrącenia prawa Pożyczkobiorcy/Pożyczkobiorców do otrzymania środków pieniężnych ze wzajemnym roszczeniem SKA z innego tytułu, co zostanie dokonane poprzez złożenie odpowiedniego oświadczenia woli w trybie określonym w Kodeksie Cywilnym.

Świadczona przez SKA odpłatna usługa udzielania pożyczki stanowić będzie realizację istniejących pomiędzy stronami stosunków cywilnoprawnych. Stosunki te składać się będą z dwustronnych zobowiązań stron transakcji do wykonania skonkretyzowanych świadczeń - z jednej strony świadczenia SKA (które w tym przypadku polegać będzie na czasowym udostępnieniu kapitału pożyczkobiorcy), a z drugiej strony świadczenia Pożyczkobiorcy/Pożyczkobiorców w zamian za udostępnienie kapitału, tj. zapłaty wynagrodzenia w formie odsetek od udzielonych pożyczek, stanowiących wynagrodzenie za wyświadczoną przez SKA usługę. O odpłatnym charakterze usług SKA przesądza zatem istnienie po stronie usługobiorcy obowiązku spełnienia na jej rzecz świadczenia w zamian za tę usługę, tj. zapłaty wynagrodzenia (odsetek) w zamian za możliwość czasowego korzystania z kapitału udostępnionego przez SKA.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, a także zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

Ponadto, zgodnie z zapisem art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13 nie mają zastosowania do:

1.

czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2.

usługi doradztwa;

3.

usługi w zakresie leasingu.

Powyższe regulacje stanowią implementację do krajowego porządku prawnego zapisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady, Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, wyraźnie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty. Należy stwierdzić, że wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi - cechy, które ją wyróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Reasumując, udzielenie pożyczki (pożyczek) przez SKA na rzecz Pożyczkobiorcy/Pożyczkobiorców - będzie stanowić na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu, które korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl