ILPP2/443-1008/14-5/EN
Pismo z dnia 15 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1008/14-5/EN
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania "A" do czynności nieodpłatnych na cel realizacji zadań własnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania "A" do czynności nieodpłatnych na cel realizacji zadań własnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).
Na terenie Gminy znajduje się zabytkowy budynek o nazwie "A", składający się z trzech kondygnacji - parteru, poddasza oraz piwnicy. Do 2000 r., w budynku oraz w tzw. przybudówce do budynku mieściła się siedziba szkoły podstawowej, po czym po przeniesieniu szkoły do nowego budynku, "A" nie była wykorzystywana przez Gminę i jej jednostki organizacyjne, popadając w ruinę. "A" stanowi najcenniejszy element dziedzictwa kulturowego i krajobrazowego miejscowości.
W latach 2010-2012 Gmina realizowała inwestycje przebudowy i modernizacji "A". Rewitalizacja "A" przebiegała w trzech etapach, a oddanie budynku do użytkowania nastąpiło po zrealizowaniu trzeciego etapu prac. Dopiero wówczas budynek został odrestaurowany do stanu pozwalającego rozpocząć jego użytkowanie. Wartość całej inwestycji przekroczyła kwotę 15 tys. PLN i stanowa tzw. zwiększenie wartości początkowej budynku. Wydatki inwestycyjne Gminy na rewitalizację "A" zostały udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę. Inwestycja została sfinansowana częściowo ze środków własnych Gminy, a częściowo z dofinansowania do kwoty netto wydatków.
Pierwszy etap prac modernizacyjnych był prowadzony w 2010 r. i obejmował wyburzenie dobudowanej części starej szkoły, kapitalny remont dachu, wykonanie kanalizacji deszczowej dla budynku, w tym odprowadzenia wód opadowych z dachu, jak również rewitalizację konstrukcji budynku. Wydatki inwestycyjne na pierwszy etap pozwoliły powstrzymać dewastację budynku. Drugi etap projektu realizowany był w 2011 r. i obejmował remont fasady obiektu, w tym przywrócenie jego stanu pierwotnego, jak również prace modernizacyjne wewnątrz budynku obejmujące wymianę schodów, założenie widny oraz roboty wykończeniowe przede wszystkim w części parterowej i piwnicznej budynku. Trzeci etap rewitalizacji został przeprowadzony w 2012 r. i obejmował gruntowne roboty wykończeniowe na parterze budynku oraz w jego części piwnicznej, w tym przede wszystkim wykonanie instalacji wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej, centralnego ogrzewania, pomieszczenia kotłowni, wymianę stolarki okiennej, drzwiowej, skucie starych i wykonanie nowych tynków oraz położenie podłóg.
W przyszłości Gmina planuje wykonać kolejne etapy modernizacji "A" dotyczące przede wszystkim pomieszczeń poddasza. Gmina planuje odrestaurować poddasze na cel stworzenia bazy noclegowej na terenie Gminy. Obecnie poddasze nie jest wyremontowane i nie jest użytkowane. Gmina planuje w przyszłości użytkować poddasze budynku w dwojaki sposób: nieodpłatnie, kwaterując gości z partnerskich gmin zagranicznych w trakcie ich wizyty oraz odpłatnie kwaterując tam dzieci z kolonii, obozów itp.
Uroczyste otwarcie wyremontowanego budynku "A" i przekazanie obiektu do użytkowania miało miejsce w marcu 2013 r. Obiekt służy Gminie, lokalnej społeczności i organizacjom pozarządowym z terenu Gminy jako miejsce spotkań. Ponadto, od momentu otwarcia budynku jedno z pomieszczeń zostało udostępnione samorządowej instytucji kultury - Gminnej Bibliotece Publicznej (dalej: Biblioteka), a następnie - od 2014 r. - kolejne pomieszczenie na parterze budynku na potrzeby jednostki organizacyjnej centralnej administracji rządowej (dalej: Użytkownik).
Na podstawie zawartych z Gminą umów Biblioteka oraz Użytkownik mogą wykorzystywać pomieszczenia na parterze budynku na potrzeby swojej działalności w zamian za ponoszenie kosztów zużywanych mediów - w tym przede wszystkim energii elektrycznej oraz cieplnej. Gmina ujmuje sprzedaż z tego tytułu w swoich rejestrach sprzedaży, deklaracjach VAT oraz odprowadza w związku z tą sprzedażą VAT należny do urzędu skarbowego.
Mając na uwadze otrzymane dofinansowanie, początkowo Gmina nie miała pewności, czy możliwe jest obciążanie Biblioteki i Użytkownika kosztami zużywanych mediów. W szczególności, Gmina nie miała pewności, czy opłaty otrzymywane przez Gminę od Biblioteki oraz Użytkownika mogłyby zostać uznane za tzw. dochody komercyjne na projekcie, niezgodne z otrzymanym dofinansowaniem. W związku jednak z przeprowadzaniem dokładnej analizy zapisów umowy o dofinansowanie, regulacji prawnych w zakresie otrzymanego dofinansowania, jak również analizy interpretacji tych przepisów przez instytucje zarządzające oraz instytucje pośredniczące, Gmina zdecydowała się w 2014 r. wprowadzić odpłatność dla Biblioteki i Użytkownika w związku z zajmowanymi pomieszczeniami opierającą się na kosztach zużywanych mediów. Dodatkowo, Gmina dokona jednorazowego obciążenia Biblioteki i Użytkownika za okres tzw. bezumownego korzystania. Podobnie jak bieżące opłaty, obciążenie z tego tytułu będzie skalkulowane w oparciu o koszty zużytych przez Bibliotekę i Użytkownika mediów.
Należy podkreślić, że okres tzw. bezumownego korzystania przez Bibliotekę i Użytkownika z pomieszczeń "A" nie wynikał z braku woli Gminy i tych podmiotów do zawarcia umowy regulującej warunki za świadczone przez Gminę na rzecz Biblioteki i Użytkownika usługi udostępnienia przedmiotowego budynku, ale był spowodowany okolicznościami zewnętrznymi związanymi z otrzymanym dofinansowaniem.
W przyszłości Gmina planuje również udostępniać odpłatnie na krótki czas (na godziny, maksymalnie na kilka dni) pomieszczenia przeznaczone do spotkań w budynku. Gmina będzie każdorazowo dokumentować usługi z tego tytułu fakturami VAT wystawianymi na rzecz zainteresowanych, ujmować obrót z tego tytułu w swoich rejestrach sprzedaży, deklarować w składanych deklaracjach VAT oraz rozliczać VAT należny.
Gmina nie wykonuje oraz nie będzie w przyszłości wykonywać w przedmiotowym budynku żadnych czynności zwolnionych z opodatkowania VAT.
Podsumowując powyższe należy wskazać, że od początku prowadzenia inwestycji rewitalizacji "A" intencją Gminy było, aby budynek służył Gminie do prowadzenia dwojakiego rodzaju czynności:
* działalności nieodpłatnej związanej z wykonywaniem zadań własnych w zakresie publicznoprawnym, obejmujących integrację i aktywizację lokalnej społeczności, w tym przeprowadzanie spotkań lokalnej społeczności i lokalnych stowarzyszeń, które zostały wskazane w ustawie o samorządzie gminnym i dotyczą przede wszystkim kultury, wspierania i upowszechniania idei samorządowej oraz współpracy ze społecznościami lokalnymi,
* działalności odpłatnej, związanej z udostępnianiem wybranych pomieszczeń w zamian za ponoszenie kosztów mediów jednostkom organizacyjnym - Bibliotece oraz Użytkownikowi, który jest jednostką organizacyjną administracji centralnej, jak również w zamian za wniesienie ustalonej opłaty za krótkotrwały czas wynajmu od innych zainteresowanych.
Na moment ponoszenia wydatków inwestycyjnych na rewitalizację "A", jak również po oddaniu budynku do użytkowania, Gmina nie była i nie jest w stanie przyporządkować większości ponoszonych wydatków inwestycyjnych do poszczególnych rodzajów działalności wykonywanych w obiekcie - tj. do czynności nieodpłatnych i odpłatnych. Przyporządkowanie wydatków polega bowiem na zidentyfikowaniu konkretnej sprzedaży po stronie Gminy, dla której zostały one poniesione. W przypadku wydatków inwestycyjnych na budynek "A", szczególnie poniesionych w ramach trzech opisanych etapów prac - każdy wydatek służy jednocześnie czynnościom odpłatnym i nieodpłatnym, a zatem Gmina nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania tych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności wykonywanej na terenie przedmiotowego budynku.
Gmina nie zamierza zmieniać użytkowania przedmiotowego budynku w przyszłości, w szczególności w okresie co najmniej 10 lat od oddania obiektu do użytkowania po wykonaniu trzeciego etapu prac.
Dotychczas Gmina nie dokonała odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych poniesionych w latach 2010-2012 na modernizację "A". W szczególności, Gmina nie miała pewności, czy jest uprawniona do dokonania odliczenia VAT w tym zakresie, w tym czy jest uprawniona do dokonania odliczenia VAT w całości, czy tylko w części oraz w jakim trybie. Dodatkowo zanim Gmina dokona obciążenia za udostępnienie pomieszczeń na rzecz Biblioteki i Użytkownika za okres tzw. bezumownego korzystania, Gmina chciałaby potwierdzić kwalifikację takiego obciążenia na gruncie ustawy o VAT w drodze wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Ministra Finansów.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gmina jest zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania budynku "A" do czynności nieodpłatnych, związanych z udostępnieniem pomieszczeń na cel realizacji zadań własnych.
Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania budynku "A" do czynności nieodpłatnych, związanych z udostępnieniem pomieszczeń na cel realizacji zadań własnych.
UZASADNIENIE
Katalog czynności opodatkowanych VAT został zdefiniowany w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres czynności opodatkowanych VAT został określony precyzyjnie i nie jest możliwe rozszerzenie opodatkowania VAT na inne, niewymienione w ustawie czynności lub zdarzenia.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zdaniem Gminy powyższa regulacja nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sytuacji. W związku z wykorzystywaniem wybranych pomieszczeń "A" do czynności nieodpłatnych związanych z udostępnieniem przedmiotowego budynku na rzecz lokalnej społeczności i lokalnych stowarzyszeń, tj. do celów związanych z wykonywaniem zadań własnych Gminy w zakresie kultury, utrzymania gminnych obiektów użyteczności publicznej oraz współpracy ze społecznościami lokalnymi nie dochodzi do przekazania towarów lub ich zużycia na cele osobiste Gminy ani jej pracowników, ani też do darowizn.
Dodatkowo, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Zdaniem Gminy, wykorzystanie budynku "A" do czynności nieodpłatnych związanych z udostępnieniem przedmiotowego budynku na rzecz lokalnej społeczności i lokalnych stowarzyszeń, tj. do celów związanych z wykonywaniem zadań własnych Gminy w zakresie kultury, utrzymania gminnych obiektów użyteczności publicznej oraz współpracy ze społecznościami lokalnymi nie może zostać opodatkowane również w oparciu o art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. W szczególności, nie dochodzi w tej sytuacji do użycia towarów dla celów osobistych podatnika, czy jego pracowników, jak również nie można w tej sytuacji zidentyfikować nieodpłatnych usług na cele osobiste podatnika czy jego pracowników. Działalność Gminy w tym zakresie można by próbować sprowadzić ewentualnie do "wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług", niemniej z uwagi na fakt, że czynności te związane są z wykonywaniem zadań własnych Gminy, określonych w ustawie o samorządzie gminnym, świadczenie usług w tym zakresie odbywa się do celów związanych z działalnością Gminy. Konsekwentnie i ta część omawianego przepisu nie może mieć zastosowania w przedmiotowej sytuacji, a tym samym Gmina nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania budynku "A" na rzecz czynności nieodpłatnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Przez pojęcie "dostawy towarów", należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.
Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.
Zatem, opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.
Zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.
Ponadto wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel. W analizowanej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie towarów. W konsekwencji wykorzystanie towarów w pewnej części także do zdarzeń spoza zakresu ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Z kolei, by uznać daną czynność za opodatkowane podatkiem VAT świadczenie usług, musi ona być odpłatna w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatna, ale spełniająca warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.
W tym miejscu wskazać należy, że w wyroku C-515/07 z 12 lutego 2009 r., dotyczącym Stowarzyszenia, które prowadziło działalność opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu, w pkt 34-35, Trybunał zauważył, że: "Bezsporny jest fakt, że taka działalność, jak działalność polegająca na tym, że dane stowarzyszenie broni ogólnych interesów swoich członków, nie stanowi działalności "opodatkowanej podatkiem " w rozumieniu art. 2 pkt 1 Dyrektywy, jeżeli nie polega ona na odpłatnym dostarczaniu towarów lub świadczeniu usług (zob. podobnie wyrok z dnia 12 stycznia 2006 r. w sprawach połączonych C-354/03, C-355/03 i C-484/03 Optigen i in., Zb.Orz.s. I 483, pkt 42 i przytoczone tam orzecznictwo). Jeśli chodzi o to, czy taką działalność można uznać za wykonywaną "w innych celach" w rozumieniu art. 6 ust. 2 lit. a dyrektywy, należy stwierdzić, że w sprawie C-437/06 Securenta, w której wyrok, zapadły w dniu 13 marca 2008 r., Zb.Orz.s. I 1597, został ogłoszony po złożeniu wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w niniejszej sprawie, Trybunał rozpoznawał między innymi pytanie, w jaki sposób, w przypadku podatnika wykonującego jednocześnie działalność gospodarczą i niemającą charakteru gospodarczego, należy ustalać prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT".
W tym względzie Trybunał zwrócił uwagę, w pkt 26 tego wyroku, że działalność niemająca charakteru gospodarczego nie należy do zakresu przedmiotowego dyrektywy, wskazując jednocześnie w pkt 28 tego wyroku, że system odliczeń ustanowiony przez dyrektywę dotyczy całej działalności gospodarczej podatnika, niezależnie od jej celów i wyników, pod warunkiem że te ostatnie co do zasady same podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (pkt 36).
W pkt 38 TSUE wskazał, że: "Z rozważań tych wynika, że, jak wskazał rzecznik generalny w pkt 38 opinii, art. 6 ust. 2 lit. a dyrektywy nie może być traktowany jako ustanawiający zasadę, zgodnie z którą czynności, które nie są objęte zakresem zastosowania podatku VAT można uznać za czynności wykonywane "w celach innych" niż związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu tego przepisu. Taka wykładnia pozbawiłaby bowiem sensu art. 2 ust. 1 tejże dyrektywy".
Ponadto w pkt 40 uzasadnienia wyroku stwierdzono, że: "W związku z tym na pierwsze pytanie należy odpowiedzieć w ten sposób, że art. 6 ust. 2 lit. a i art. 17 ust. 2 dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie mają one zastosowania do wykorzystywania towarów i usług zaliczonych do aktywów przedsiębiorstwa do celów realizacji czynności innych niż podlegające opodatkowaniu czynności podatnika, a VAT podlegający zapłaceniu z tytułu nabycia towarów i usług dotyczących takich czynności nie podlega odliczeniu".
Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca - Gmina - jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W latach 2010-2012 Gmina realizowała inwestycje przebudowy i modernizacji "A". Rewitalizacja "A" przebiegała w trzech etapach, a oddanie budynku do użytkowania nastąpiło po zrealizowaniu trzeciego etapu prac. Dopiero wówczas budynek został odrestaurowany do stanu pozwalającego rozpocząć jego użytkowanie. Wartość całej inwestycji przekroczyła kwotę 15 tys. PLN i stanowa tzw. zwiększenie wartości początkowej budynku.
Od początku prowadzenia inwestycji rewitalizacji "A" intencją Gminy było, aby budynek służył Gminie do prowadzenia dwojakiego rodzaju czynności:
* działalności nieodpłatnej związanej z wykonywaniem zadań własnych w zakresie publicznoprawnym, obejmujących integrację i aktywizację lokalnej społeczności, w tym przeprowadzanie spotkań lokalnej społeczności i lokalnych stowarzyszeń, które zostały wskazane w ustawie o samorządzie gminnym i dotyczą przede wszystkim kultury, wspierania i upowszechniania idei samorządowej oraz współpracy ze społecznościami lokalnymi,
* działalności odpłatnej, związanej z udostępnianiem wybranych pomieszczeń w zamian za ponoszenie kosztów mediów jednostkom organizacyjnym - Bibliotece oraz Użytkownikowi, który jest jednostką organizacyjną administracji centralnej, jak również w zamian za wniesienie ustalonej opłaty za krótkotrwały czas wynajmu od innych zainteresowanych.
Gmina nie zamierza zmieniać użytkowania przedmiotowego budynku w przyszłości, w szczególności w okresie co najmniej 10 lat od oddania obiektu do użytkowania po wykonaniu trzeciego etapu prac.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy z tytułu wykorzystania budynku "A" do czynności nieodpłatnych na cel realizacji zadań własnych, jest zobowiązany do naliczania podatku należnego.
Jak wskazał Wnioskodawca, nie jest on zobowiązany do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania budynku "A" do czynności nieodpłatnych związanych z udostępnieniem pomieszczeń na cel realizacji zadań własnych.
Zatem, odnosząc powyższą analizę do opisu sprawy należy stwierdzić, że wykorzystanie budynku "A" do czynności nieodpłatnych związanych z udostępnianiem ich na cel realizacji zadań własnych, nie rodzi/nie będzie rodzić obowiązku do naliczania podatku należnego z tego tytułu.
Interpretacja dotyczy:
* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania "A" do czynności nieodpłatnych na cel realizacji zadań własnych. W pozostałych zakresach zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.