ILPP1/4512-1-737/15-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2015 r. (data wpływu 7 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia (zwana dalej: "Spółdzielnią" lub "Wnioskodawcą"), jest właścicielem nieruchomości, na którą składa się grunt o powierzchni 0,6240 ha. Grunt w roku 2013 został przekształcony z wieczystego użytkowania we własność. Grunt ten jest zabudowany budynkami, które zostały wybudowane w roku 1968 przez Kółko Rolnicze, którego następcą prawnym począwszy od roku 1975 jest Spółdzielnia.

Budynki wybudowane na gruncie początkowo były przeznaczone na działalność Kółka Rolniczego, a w późniejszym okresie na działalność oddziału Spółdzielni w ramach prowadzenia przez nią działalności gospodarczej.

Budynki od czasu przejęcia ich przez Spółdzielnię nie były ulepszane (tekst jedn.: nie były rozbudowywane, ulepszane, jak również poddawane remontom poza drobnymi naprawami wynikającymi z bieżącej eksploatacji). Na wszystkie budynki wybudowane na gruncie składają się:

* wiata (wydzierżawiona w okresach: od 1 marca 1999 r. - 30 czerwca 2007 r. oraz od dnia 1 października 2010 r. do dzisiaj);

* szopa niska (wydzierżawiona od: 1 marca 1999 r. - 30 czerwca 2008 r. oraz od dnia 1 października 2010 r. do dzisiaj);

* garaże (wydzierżawione w okresie od 1 marca 1999 r. - 30 czerwca 2007 r.);

* magazyn paliw (wydzierżawiony w okresie od 1 marca 1999 r. - 30 czerwca 2007 r.).

Wnioskodawca planuje sprzedaż ww. nieruchomości zabudowanej. Obecni dzierżawcy opuszczą dzierżawione obiekty we wskazanym przez Wnioskodawcę terminie zapewniającym opróżnienie obiektów przed dniem ich wydania nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż opisanej wyżej nieruchomości zabudowanej powinna być opodatkowana podatkiem VAT, czy też będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 8 Ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stosownie zaś do art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT, zwalnia się z VAT:

* pkt 10: dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

* pkt 10a: dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Stosownie natomiast do art. 2 pkt 14 Ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż nieruchomości nie podlega podatkowi VAT i Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie zarówno art. 43 ust. 1 pkt 10, jak i art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT.

UZASADNIENIEm prawa do skorzystania ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT jest fakt, że dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż od daty pierwszego zasiedlenia budynków upłynęło już więcej niż 2 lata. Jak bowiem przedstawiono w opisie stanu faktycznego, wszystkie budynki były wydzierżawione na cele użytkowe począwszy od 1 marca 1999 r. Wspomniana wyżej dzierżawa budynków spełnia ustawową definicję pierwszego zasiedlenia, gdyż stanowi oddanie w użytkowanie budynku w wykonaniu czynności podlegającej podatkowi VAT. Uzasadnieniem zaś dla prawa do skorzystania ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT jest to, że z tytułu wybudowania budynków Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wynika to stąd, że w roku 1968 nie obowiązywała jeszcze w Polsce Ustawa o VAT.

Nie wystąpiło również dla Spółdzielni prawo do odliczenia VAT z tytułu ulepszeń budynków przewyższających 30% ich wartości, gdyż Spółdzielnia takowych ulepszeń nigdy nie dokonywała. Kończąc dodać należy, że przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntu we własność w roku 2013 również nie skutkowało dla Spółdzielni możliwością odliczenia podatku VAT, gdy przekształcenie nastąpiło na podstawie decyzji administracyjnej i nie było transakcją podlegającą opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższego, Wnioskodawca podtrzymuje, że ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z VAT w przypadku sprzedaży opisanej w stanie sprawy nieruchomości zabudowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zarówno grunt, jak i budynek spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Wskazać ponadto należy, że istota dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, polega na "przeniesieniu prawa" do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie "rozporządzanie towarami jak właściciel" należy rozumieć szeroko, jako obejmujące nie tylko uprawnienie do prawnego dysponowania towarem. Przepis ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa na inną stronę, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona uzyskuje de facto, możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się to z przeniesieniem własności w sensie cywilistycznym, wskazując na uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Znajduje to wyraz w formule "jak właściciel", co implikuje możliwość uznania za dostawę towarów również owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą bez względu na to, czy w rzeczywistości w ślad za tym doszło do przeniesienia prawa własności. Należy więc rozróżnić pojęcie "rozporządzanie towarem jak właściciel" w ujęciu ustawowym i pojęcie własności w ujęciu cywilistycznym.

Zauważyć należy, że nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno jednak w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z treści ww. przepisu wynika, że dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest stwierdzenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika więc, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b - zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Należy jednocześnie wskazać na brzmienie przepisu art. 29a ust. 8 ustawy, który stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynków lub budowli, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dane obiekty są posadowione.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, na którą składa się grunt o powierzchni 0,6240 ha. Grunt ten jest zabudowany budynkami, które zostały wybudowane w roku 1968 przez Kółko Rolnicze, którego następcą prawnym począwszy od roku 1975 jest Spółdzielnia. Budynki wybudowane na gruncie początkowo były przeznaczone na działalność Kółka Rolniczego, a w późniejszym okresie na działalność oddziału Spółdzielni w ramach prowadzenia przez nią działalności gospodarczej. Budynki od czasu przejęcia ich przez Spółdzielnię nie były ulepszane (tekst jedn.: nie były rozbudowywane, ulepszane, jak również poddawane remontom poza drobnymi naprawami wynikającymi z bieżącej eksploatacji). Na wszystkie budynki wybudowane na gruncie składają się:

* wiata (wydzierżawiona w okresach: od 1 marca 1999 r. - 30 czerwca 2007 r. oraz od dnia 1 października 2010 r. do dzisiaj);

* szopa niska (wydzierżawiona od: 1 marca 1999 r. - 30 czerwca 2008 r. oraz od dnia 1 października 2010 r. dzisiaj);

* garaże (wydzierżawione w okresie od 1 marca 1999 r. - 30 czerwca 2007 r.);

* magazyn paliw (wydzierżawiony w okresie od 1 marca 1999 r. - 30 czerwca 2007 r.).

Wnioskodawca planuje sprzedaż ww. nieruchomości zabudowanej. Obecni dzierżawcy opuszczą dzierżawione obiekty we wskazanym przez Wnioskodawcę terminie zapewniającym opróżnienie obiektów przed dniem ich wydania nabywcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania lub zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy opisanej nieruchomości zabudowanej.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy stanu sprawy wskazać należy, że dostawa opisanych we wniosku budynków będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Powyższe uprawnienie - leżące po stronie Wnioskodawcy - wynika z faktu, że budynki zostały po raz pierwszy zasiedlone - w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy - z chwilą oddania w długotrwały najem w roku 1999, a od tej czynności upłynął okres przekraczający 2 lata. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków przekraczających 30% ich wartości początkowej. W konsekwencji spełnione zostały przesłanki uwzględniające zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Skutkiem powyższego dostawa gruntu, na którym posadowione są ww. budynki, także będzie korzystać ze zwolnienia, co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy.

Uwzględniając zatem fakt, że nieruchomość spełnia przesłanki do zwolnienia jej dostawy od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza ocena przesłanek umożlwiających zwolnienie do podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie jest - w świetle zapisów pkt 10 ww. przepisu - obligatoryjna.

Podsumowując, sprzedaż opisanej wyżej nieruchomości zabudowanej będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.