ILPP1/4512-1-720/15-4/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 listopada 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/4512-1-720/15-4/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2015 r. (data wpływu 30 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 października 2015 r. (data wpływu 23 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług - jest:

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki niezabudowanej numer 129/4 w części oznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem R 1.03. - Produkcja rolnicza z wykluczeniem zabudowy,

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działek niezabudowanych numer 128/10 i 129/4 w częściach oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem PG 2.01. - Przemysł wydobywczy,

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działek niezabudowanych numer 128/10 i 129/4 w części oznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem KDL 1.01. i KDL 2.01. - Komunikacja publiczna - drogi i ulice.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działek niezabudowanych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 października 2015 r., (data wpływu 23 października 2015 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest właścicielem nieruchomości, którą w roku 2009 zakupił od Agencji Obrotu Rolnego. Nieruchomość położona jest na działkach o numerach 128/10 i 129/4 i powierzchniach 0,67 ha oraz 2,84 ha. Do powyższej transakcji doliczony został podatek VAT, który został przez Wnioskodawcę odliczony. Przedmiotowe nieruchomości miały być wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej związanej z przemysłem wydobywczym (wydobycie i przerób granitu).

Na nieruchomości nie wybudowano budynków i budowli.

Zgodnie z uchwałą Rady Gminy z dnia 31 sierpnia 2012 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 31 grudnia 2012 r., poz. 5201) tereny, na których położone są działki będące przedmiotem sprzedaży, są oznaczone symbolami:

* działka nr 128/10 - PG 2.01. - Przemysł wydobywczy, KDL 1.01. - Komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne,

* działka nr 129/4 - PG 2.01. - Przemysł wydobywczy, R 1.03. - Produkcja rolnicza z wykluczeniem zabudowy, KDL 2.01. - Komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne.

Ponadto, w piśmie z dnia 20 października 2015 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku na pytanie tut. Organu o treści: "Czy z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy z dnia 31 sierpnia 2012 r. wynika, że działki nr 128/10 i 129/4, o których mowa we wniosku, w części oznaczonej symbolem PG 2.01 - Przemysł wydobywczy, stanowią teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)..." Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: "zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, powyższe tereny nie stanowią terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż własności gruntu niezabudowanego (działek), w stosunku do którego ustalono plan zagospodarowania przestrzennego, będzie korzystała ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, należy wnioskować, że dostawa każdego gruntu innego niż budowlany, podlega zwolnieniu od VAT. Biorąc pod uwagę MPZG, zatwierdzony Uchwałą, nie ulega wątpliwości, że wspomniane działki nie stanowią terenu zabudowanego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż powyższych działek stanowi na gruncie prawa dostawę terenów niezabudowanych i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT, podlegać będzie zwolnieniu od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki niezabudowanej numer 129/4 w części oznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem R 1.03. - Produkcja rolnicza z wykluczeniem zabudowy,

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działek niezabudowanych numer 128/10 i 129/4 w częściach oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem PG 2.01. - Przemysł wydobywczy,

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działek niezabudowanych numer 128/10 i 129/4 w części oznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem KDL 1.01. i KDL 2.01. - Komunikacja publiczna - drogi i ulice.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów, w tym gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy wskazać, że w związku z planowaną dostawą działek Zainteresowany wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, bowiem nieruchomości gruntowe zostały nabyte przez Zainteresowanego - czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług - z zamiarem wykorzystywania ich w działalności gospodarczej, związanej z przemysłem wydobywczym. W konsekwencji sprzedaż działek przez Wnioskodawcę będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1.

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2.

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są terenami budowlanymi, jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku od towarów i usług, to w przypadku nieruchomości gruntowych może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest właścicielem nieruchomości, którą w roku 2009 zakupił od Agencji Obrotu Rolnego. Nieruchomość położona jest na działkach o numerach 128/10 i 129/4. Do powyższej transakcji doliczony został podatek VAT, który został przez Podatnika odliczony. Przedmiotowe nieruchomości miały być wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej związanej z przemysłem wydobywczym (wydobycie i przerób granitu). Na nieruchomości nie wybudowano budynków i budowli.

Zgodnie z uchwałą Rady Gminy w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego teren, na którym położone są działki będące przedmiotem sprzedaży, są oznaczone symbolami:

* działka nr 128/10 - PG 2.01. - Przemysł wydobywczy, KDL 1.01. - Komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne,

* działka nr 129/4 - PG 2.01. - Przemysł wydobywczy, R 1.03. - Produkcja rolnicza z wykluczeniem zabudowy, KDL 2.01. - Komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne.

Tereny, w części oznaczonej symbolem PG 2.01. - Przemysł wydobywczy, nie stanowią terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, sprzedaży gruntu niezabudowanego (działek nr 128/10 i nr 129/4).

Analizując ww. przepisy w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntu niezabudowanego należy podkreślić, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Jednocześnie należy zauważyć, że w sytuacji sprzedaży wyodrębnionych geodezyjnie działek, nawet w przypadku, gdy są one objęte jedną księgą wieczystą zbycie to na gruncie przepisów podatkowych należy rozpatrywać oddzielnie w odniesieniu do każdej z tych działek. Zatem określenie stawki, bądź zwolnienia nie może być rozszerzane na całą nieruchomość, lecz winno być przyporządkowane do działki lub części działki, która spełnia warunki wynikające z przepisów uprawniające do stosowania preferencji.

W kontekście powyższego należy wskazać na orzecznictwo Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które to wskazuje na możliwość oddzielnego opodatkowania jednej czynności. I tak np. w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.

W przedstawionej sytuacji działka niezabudowana nr 128/10 objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest zlokalizowana na terenie oznaczonym symbolami: PG 2.01. - Przemysł wydobywczy oraz KDL 1.01. - Komunikacja publiczna - drogi i ulice. Natomiast działka niezabudowana nr 129/4 objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest zlokalizowana na terenie oznaczonym symbolami: PG 2.01. - Przemysł wydobywczy, KDL 2.01 - Komunikacja publiczna - drogi i ulice oraz R 1.03. - Produkcja rolnicza z wykluczeniem zabudowy.

W tym miejscu należy odnieść się do przepisu art. 3 pkt 3-3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), w myśl którego, ilekroć w ustawie jest mowa o:

3.

budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

* 3a. obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zgodnie natomiast z uregulowaniami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Obiekty budowlane niebędące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, że obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane niesklasyfikowane jako budynki, w tym m.in.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku sprzedaż przez Wnioskodawcę działki 129/4, w części, w której - zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - jest ona oznaczona symbolem R 1.03., będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Teren ten został bowiem przeznaczony na produkcję rolniczą z wykluczeniem zabudowy, a zatem nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Dostawa części działek nr 128/10 i nr 129/4, które - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego - oznaczone są symbolami PG. 2.01. - Przemysł wydobywczy, będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, pod warunkiem, że jak wskazał Wnioskodawca, tereny te nie stanowią terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

Natomiast dostawa części działki nr 128/10 oznaczonej symbolem KDL 1.01. oraz części działki nr 129/4 oznaczonej symbolem KDL 2.01., dla których zapis planu zagospodarowania przestrzennego brzmi "komunikacja publiczna - drogi i ulice", z uwagi na brzmienie art. 3 pkt 3a ustawy - Prawo budowlane, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Grunty te stanowią bowiem tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Planowana dostawa tej części działek nie będzie mogła również korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Nie zostały bowiem spełnione warunki określone w tym przepisie, gdyż Zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tej nieruchomości.

W konsekwencji sprzedaż ta będzie opodatkowana przy zastosowaniu stawki podatku VAT w wysokości 23%.

Podsumowując, dostawa części działki nr 129/4 oznaczonej symbolem R 1.03. - Produkcja rolnicza z wykluczeniem zabudowy (która nie spełnia definicji terenu budowlanego), będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Dostawa części działek nr 128/10 i nr 129/4 oznaczonych symbolem PG 2.01. - Przemysł wydobywczy, może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, pod warunkiem, że tereny te - jak wskazał Zainteresowany - nie stanowią terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

Natomiast sprzedaż przez Wnioskodawcę działek nr 128/10 i nr 129/4 w części oznaczonej symbolami: KDL 1.01. i KDL 2.01., przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod drogi i ulice lokalne, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz pkt 2 ustawy. Czynność ta będzie zatem opodatkowana podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga także, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji, że części działek nr 128/10 i nr 129/4 oznaczone symbolem PG 2.01. - Przemysł wydobywczy, nie stanowią terenów budowlanych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl