ILPP1/4512-1-699/15-4/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2015 r. (data wpływu 18 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia części podatku naliczonego z faktur dokumentujących rozbudowę budynku mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia części podatku naliczonego z faktur dokumentujących rozbudowę budynku mieszkalnego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...). Zamierza poszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą o wynajem apartamentów (PKD 55.20.Z). W związku z tym w dniu 18 czerwca 2015 r. zawarł wraz z Małżonką, z którą pozostaje we wspólności majątkowej, umowę na zakup niezabudowanych działek oraz zabudowanej działki. Wnioskodawca zamierza po remoncie i rozbudowie budynku zamieszkać w nim, a także prowadzić działalność gospodarczą. Zgodnie z projektem domu całkowita powierzchnia użytkowa budynku ma wynieść 381,63 m². Na podstawie ustaleń Zainteresowany sporządził dokument, w którym oznaczył część, która może być przeznaczona na potrzeby działalności gospodarczej, o powierzchni użytkowej 212,39 m² (55,65%), tj. apartamenty pod wynajem. Część mieszkaniowa to 169,24 m² (44,35%). Części budynku wyznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej nie stanowią odrębnego lokalu użytkowego.

Wnioskodawca otrzymał faktury od wykonawcy robót budowlanych dokumentujące świadczenie usług remontu i rozbudowy, podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i niebędących od tego podatku zwolnionych - gdzie w stosunku do części podstawy opodatkowania wykonawca robót budowlanych zastosował stawkę 8% (w odniesieniu do 300 m²), a w stosunku do pozostałej części podstawy opodatkowania zastosował stawkę 23% (w odniesieniu do pozostałej części budynku). Ponadto Zainteresowany otrzymał kilka faktur dokumentujących świadczenie usług lub dostawę towarów związanych z budową domu, podlegających, tak jak w przypadku usług budowlanych, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i niebędących od tego podatku zwolnione, gdzie w całości zastosowano stawkę 23% (m.in. projekt prac geologicznych, wiercenie studni, pompa ZDS z materiałami i montażem, materiały elektryczne itd.).

Zakończenie prac planowane jest na koniec roku 2015. Wnioskodawca będzie otrzymywał kolejne faktury związane z remontem i rozbudową domu dokumentujące czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i niebędące od tego podatku zwolnione, do których zastosowanie będzie miał art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług - w zakresie wykonania kolejnych etapów, np. usługa budowlano-montażowa stolarki otworowej, gdzie w stosunku do części podstawy opodatkowania będzie stosowana stawka 8% (w odniesieniu do 300 m²), a w stosunku do pozostałej części podstawy opodatkowania będzie stosowana stawka 23% (w odniesieniu do pozostałej części budynku). W każdej z tych faktur proporcja podstawy opodatkowania w stosunku do zastosowanych stawek będzie taka sama.

Ponadto Zainteresowany będzie otrzymywał kolejne faktury dokumentujące świadczenie usług lub dostawę towarów związanych z remontem i rozbudową domu, podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i niebędących od tego podatku zwolnione, gdzie w całości będzie stosowana stawka 23%. Wnioskodawca zamierza również odliczyć podatek naliczony z tych faktur, gdzie na moment złożenia wniosku jeszcze nie dokonał tego odliczenia.

Dokonywane będą również zakupy wyposażenia apartamentów pod wynajem podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i niebędących od tego podatku zwolnione, gdzie w całości będzie stosowana stawka 23%.

Ponadto w piśmie z dnia 25 listopada 2015 r. - stanowiącym uzupełnienie do wniosku - Zainteresowany wskazał, że:

1. Nakłady inwestycyjne poniesione w związku z rozbudową wskazanego we wniosku domu mieszkalnego, stanowią "ulepszenie" w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, o którym mowa w art. 2 pkt 14a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

2. Pytanie oraz własne stanowisko Wnioskodawcy dotyczy wyłącznie wydatków poniesionych na ulepszenie domu mieszkalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (doprecyzowane w piśmie z dnia 25 listopada 2015 r.).

Czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego od towarów i usług, o część podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących świadczenie na rzecz Zainteresowanego usług lub dostawę towarów w związku z rozbudową i remontem domu mieszkalnego - jak wskazał Zainteresowany w piśmie z dnia 25 listopada 2015 r. pytanie dotyczy wyłącznie wydatków poniesionych na ulepszenie domu mieszkalnego - których nie można jednoznacznie przyporządkować ani do części budynku przeznaczonej na działalność gospodarczą, ani do części budynku przeznaczonego na cele prywatne - i w związku z powyższym, czy podatnik ma prawo w odniesieniu do tych faktur:

* dokumentujących wykonanie usługi budowlanej w zakresie wykonania stanu surowego budynku, gdzie w stosunku do części podstawy opodatkowania wykazano stawkę obniżoną 8%, a w stosunku do części podstawy opodatkowania stawkę 23% - zastosować odliczenie proporcjonalne w stosunku do podatku naliczonego wg stawki 23% i 8% - przy użyciu wskaźnika odliczenia w wysokości 55,65% obliczonego jako iloraz = 212,39 m²/381,63 m²,

* dokumentujących wykonanie usług i dostawę towarów związanych z budową budynku, gdzie w stosunku do całej podstawy opodatkowania wykazano stawkę 23% - zastosować odliczenie proporcjonalne w stosunku do podatku naliczonego, przy użyciu wskaźnika odliczenia w wysokości 55,65% obliczonego jako iloraz = 212,39 m²/381,63 m².

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w piśmie z dnia 25 listopada 2015 r.), zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 86 ust. 7b ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości (w tym wybudowanie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14a), stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Zdaniem Zainteresowanego, zgodnie z powołanymi powyżej przepisami prawnymi, możliwe jest odliczenie proporcjonalne w stosunku do podatku naliczonego, przy użyciu wskaźnika odliczenia w wysokości 55,65%, zarówno do zakupów opodatkowanych stawką 23%, jak również do faktur z podziałem na 23% i 8% w odniesienie do obu stawek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości - stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy - rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jak stanowi art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tj. za pierwszy okres rozliczeniowy, w którym spełnił wszystkie warunki do dokonania odliczenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7, o czym stanowi art. 88 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Zainteresowany zamierza poszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą o wynajem apartamentów (PKD 55.20.Z). W związku z tym w dniu 18 czerwca 2015 r. zawarł wraz z Małżonką, z którą pozostaje we wspólności majątkowej, umowę na zakup niezabudowanych działek oraz zabudowanej działki. Wnioskodawca zamierza po remoncie i rozbudowie budynku zamieszkać w nim, a także prowadzić działalność gospodarczą. Zgodnie z projektem domu całkowita powierzchnia użytkowa budynku ma wynieść 381,63 m². Na podstawie ustaleń Zainteresowany sporządził dokument, w którym oznaczył część, która może być przeznaczona na potrzeby działalności gospodarczej, o powierzchni użytkowej 212,39 m² (55,65%), tj. apartamenty pod wynajem. Część mieszkaniowa to 169,24 m² (44,35%). Części budynku wyznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej nie stanowią odrębnego lokalu użytkowego. Wnioskodawca otrzymał faktury od wykonawcy robót budowlanych dokumentujące świadczenie usług remontu i rozbudowy, podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i niebędących od tego podatku zwolnionych - gdzie w stosunku do części podstawy opodatkowania wykonawca robót budowlanych zastosował stawkę 8% (w odniesieniu do 300 m²), a w stosunku do pozostałej części podstawy opodatkowania zastosował stawkę 23% (w odniesieniu do pozostałej części budynku). Ponadto Zainteresowany otrzymał kilka faktur dokumentujących świadczenie usług lub dostawę towarów związanych z budową domu, podlegających, tak jak w przypadku usług budowlanych, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i niebędących od tego podatku zwolnione, gdzie w całości zastosowano stawkę 23% (m.in. projekt prac geologicznych, wiercenie studni, pompa ZDS z materiałami i montażem, materiały elektryczne itd.). Zakończenie prac planowane jest na koniec roku 2015. Wnioskodawca będzie otrzymywał kolejne faktury związane z remontem i rozbudową domu dokumentujące czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i niebędące od tego podatku zwolnione, do których zastosowanie będzie miał art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług - w zakresie wykonania kolejnych etapów, np. usługa budowlano-montażowa stolarki otworowej, gdzie w stosunku do części podstawy opodatkowania będzie stosowana stawka 8% (w odniesieniu do 300 m²), a w stosunku do pozostałej części podstawy opodatkowania będzie stosowana stawka 23% (w odniesieniu do pozostałej części budynku). W każdej z tych faktur proporcja podstawy opodatkowania w stosunku do zastosowanych stawek będzie taka sama. Ponadto Zainteresowany będzie otrzymywał kolejne faktury dokumentujące świadczenie usług lub dostawę towarów związanych z remontem i rozbudową domu, podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i niebędących od tego podatku zwolnione, gdzie w całości będzie stosowana stawka 23%. Wnioskodawca zamierza również odliczyć podatek naliczony z tych faktur, gdzie na moment złożenia wniosku jeszcze nie dokonał tego odliczenia. Ponadto Zainteresowany wskazał, że nakłady inwestycyjne poniesione w związku z rozbudową wskazanego we wniosku domu mieszkalnego, stanowią "ulepszenie" w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, o którym mowa w art. 2 pkt 14a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Pytanie oraz własne stanowisko Wnioskodawcy dotyczy wyłącznie wydatków poniesionych na ulepszenie domu mieszkalnego.

Wątpliwości Zainteresowanego w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego od towarów i usług, o część podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących świadczenie na rzecz Zainteresowanego usług lub dostawę towarów w związku z rozbudową domu mieszkalnego, których nie można jednoznacznie przyporządkować ani do części budynku przeznaczonej na działalność gospodarczą, ani do części budynku przeznaczonego na cele prywatne - i w związku z powyższym, czy podatnik ma prawo w odniesieniu do tych faktur:

* dokumentujących wykonanie usługi budowlanej w zakresie wykonania stanu surowego budynku, gdzie w stosunku do części podstawy opodatkowania wykazano stawkę obniżoną 8%, a w stosunku do części podstawy opodatkowania stawkę 23% - zastosować odliczenie proporcjonalne w stosunku do podatku naliczonego wg stawki 23% i 8% - przy użyciu wskaźnika odliczenia w wysokości 55,65% obliczonego jako iloraz = 212,39 m²/381,63 m²,

* dokumentujących wykonanie usług i dostawę towarów związanych z budową budynku, gdzie w stosunku do całej podstawy opodatkowania wykazano stawkę 23% - zastosować odliczenie proporcjonalne w stosunku do podatku naliczonego, przy użyciu wskaźnika odliczenia w wysokości 55,65% obliczonego jako iloraz = 212,39 m²/381,63 m².

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez czynnego podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

Nadmienić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w ww. art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jak wynika z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Jednocześnie należy zauważyć, że w myśl art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, że w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

I tak, w pozycji 163 załącznika nr 3 do ustawy - zawierającego "Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%", a od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawką podatku 8% - wymienione zostały usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55.

W analizowanej sprawie Zainteresowany planuje poszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą o wynajem apartamentów (PKD 55.20.Z). Zatem Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Tym samym świadczone przez Zainteresowanego usługi nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, lecz będą opodatkowane właściwą stawką podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca planuje wykorzystywać opisany budynek mieszkalny zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu apartamentów (tekst jedn.: do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług), jak również na cele prywatne (tekst jedn.: do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych dotyczących rozbudowy budynku mieszkalnego stanowiących - zdaniem Wnioskodawcy - ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, należy zauważyć, że rozpatrując kwestię prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z ww. inwestycją, należy uwzględnić unormowania zawarte w art. 86 ust. 7b ustawy.

Cytowany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy, wprowadza szczególny tryb obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym ponoszonych nakładów) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana w działalności, jak i na inne cele.

Zatem powyższy przepis nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę opisane okoliczności oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w przypadku wydatków dotyczących realizacji inwestycji polegającej na rozbudowie budynku mieszkalnego związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi podatkowi VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego tylko w takiej części, w jakiej nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy).

Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności. W związku z tym, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania. Należy podkreślić, że zastosowane przez Zainteresowanego metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część realizowanej inwestycji związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Zatem biorąc pod uwagę powołany przepis art. 86 ust. 7b ustawy, Zainteresowany jest zobowiązany do obliczenia udziału procentowego, w jakim wskazany budynek mieszkalny wykorzystywany jest do celów działalności gospodarczej.

Przy czym należy wskazać, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Zainteresowanego. Ważne jest jedynie, by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jednak należy podkreślić, że wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami opodatkowanymi, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że zakup towarów i usług, w odniesieniu do których nie będzie możliwości przyporządkowania do części domu mieszalnego, która będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej lub do pozostałej części, uwzględniając treść art. 86 ust. 1 i ust. 7b ustawy, prawo do odliczenia podatku z tytułu wydatków poniesionych na rozbudowę budynku mieszkalnego Wnioskodawcy będzie przysługiwało w części związanej działalnością gospodarczą opodatkowaną, zaś w części niezwiązanej z działalnością gospodarczą - prawo takie nie będzie przysługiwało.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o część kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących świadczenie na rzecz Wnioskodawcy usług lub dostawę towarów w związku z ulepszeniem budynku mieszkalnego, których nie można jednoznacznie przyporządkować ani do części budynku przeznaczonej na działalność gospodarczą, ani do części budynku przeznaczonego na cele prywatne, w wysokości odpowiadającej udziałowi procentowemu, w jakim ta nieruchomość wykorzystywana będzie do celów działalności gospodarczej. Zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w części 55,65% wynikający z każdej faktury związanej z ulepszeniem budynku mieszkalnego, przy założeniu, że w odniesieniu do zakupu tych towarów (usług) nie będzie możliwości przyporządkowania do części domu jednorodzinnego, która będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej lub do pozostałej części oraz nie zajdą ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy. Bez wpływu na prawo do odliczenia w przypadku ww. budynku, w którym znajdują się lokale mieszkalne i użytkowe, pozostanie natomiast stawka VAT (8% lub 23%), jaką dostawca towaru lub usługodawca zastosuje dla danego towaru/usługi.

Należy podkreślić, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego oraz przedstawionego własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego. Inne kwestie przedstawione w stanie faktycznym sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawidłowości stawki podatku zastosowanej w fakturach na zakup towarów i usług związanych z ulepszeniem przedmiotowego budynku.

Tut. Organ wskazuje ponadto, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o przedstawiony stan faktyczny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.