ILPP1/4512-1-693/15-2/HW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 grudnia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/4512-1-693/15-2/HW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowo-akcyjnej, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2015 r. (data wpływu 17 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towaru - nieruchomości (w zakresie nieobjętym ewentualną wcześniejszą płatnością i powstaniem obowiązku podatkowego z tego tytułu zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy VAT) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towaru - nieruchomości (w zakresie nieobjętym ewentualną wcześniejszą płatnością i powstaniem obowiązku podatkowego z tego tytułu zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy VAT).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalnością deweloperską.

Spółka realizuje inwestycję polegającą na budowie zabudowy mieszkaniowej i usługowej (dalej: Inwestycja).

Po zakończeniu Inwestycji Spółka dokonuje dostaw towarów w postaci lokali mieszkalnych lub usługowych (dalej: Nieruchomości lub Nieruchomość).

Poszczególne Nieruchomości są, co do zasady, wydawane (na podstawie protokołu przekazania) przed podpisaniem aktu notarialnego przenoszącego własność nieruchomości (różnica w czasie obejmuje co najmniej jeden miesiąc kalendarzowy).

Przed ww. czynnościami (wydanie Nieruchomości, przeniesienie własności), co do zasady, nie ma płatności generujących obowiązek podatkowy w VAT (ewentualne płatności nabywców Nieruchomości dokonywane są na rachunek powierniczy prowadzony przez Bank i zgodnie z interpretacjami MF na moment wpłaty nie generują obowiązku podatkowego w VAT). Co prawda zdarzają się przypadki, gdy przed momentem wydania Nieruchomości następuje częściowa wypłata przez Bank środków zgromadzonych na rachunku powierniczym na rachunek Spółki, ale w tym zakresie powstaje obowiązek podatkowy w VAT w momencie otrzymania tych środków zgodnie z dyspozycją art. 19a ust. 8 uVAT.

Nieruchomość przekazywana jest nabywcom do faktycznego korzystania (nabywcy mogą w Nieruchomości przebywać, mogą ją wykończyć, urządzić, zamieszkiwać itp.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy moment wydania towaru (Nieruchomości), obejmujący możliwość jego faktycznego wykorzystywania (przebywania, wykończenia, urządzenia, faktycznego zamieszkiwania itp.), przed podpisaniem aktu notarialnego przenoszącego własność Nieruchomości, spełnia definicję dostawy towaru generującą moment powstania obowiązku podatkowego w rozumieniu art. 19a ust. 1 uVAT (w zakresie nieobjętym ewentualną wcześniejszą płatnością i powstaniem obowiązku podatkowego z tego tytułu zgodnie z art. 19a ust. 8 uVAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, moment wydania towaru (Nieruchomości) obejmujący możliwość jego faktycznego wykorzystywania (przebywania, wykończenia urządzenia, faktycznego zamieszkiwania itp.), przed podpisaniem aktu notarialnego przenoszącego własność Nieruchomości spełnia definicję dostawy towaru generującą moment powstania obowiązku podatkowego w rozumieniu art. 19a ust. 1 uVAT (w zakresie nieobjętym ewentualną wcześniejszą płatnością i powstaniem obowiązku podatkowego z tego tytułu zgodnie z art. 19a ust. 8 uVAT).

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 19a ust. 1 uVAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Dostawa nieruchomości nie jest objęta szczególnymi przypadkami z art. 19a uVAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 uVAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również (...).

W ocenie Spółki, faktyczne wydanie nieruchomości spełnia kryteria wskazane w art. 19a ust. 1 uVAT, w zw. z art. 7 ust. 1 uVAT, gdyż w zakresie opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług decydująca jest możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Zawarte w ww. przepisie określenie "jak właściciel" oznacza, że moment powstania obowiązku podatkowego w VAT jest uzależniony od możliwości ekonomicznego dysponowania rzeczą przez nabywcę, nie zaś przeniesienia prawa własności rzeczy. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, moment wydania rzeczy jest zatem oderwany od prawnego przeniesienia własności. Może więc nastąpić w momencie innym niż sporządzenie aktu notarialnego przenoszącego własność.

Za powyższą tezą przemawiają:

a. Tezy orzecznictwa TSUE np. wyrok TSUE C-320/88 (Shipping and Forwarding Safe B. V. v. Staatsecretaris van Financiën)"pojęcie dostawa towarów" w art. 5 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG należy interpretować jako przeniesienie prawa do dysponowania majątkiem rzeczowym jak właściciel, nawet jeśli nie występuje przeniesienie prawa własności do tego majątku w sensie prawnym",

b. Orzecznictwo polskich sadów administracyjnych, np.:

* Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 846/12 "Istotą dostawy towarów, w rozumieniu tego przepisu, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem tylko przeniesienie prawa własności w sensie cywilistycznym. Jak trafnie stwierdził NSA w wyroku z dnia 28 maja 2010 r. (I FSK 963/09, M. Pod. 2010, nr 8, s. 3): przez dostawę towarów w VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Gdy sytuacja nabywcy jest porównywalna z pozycją właściciela, to nie jest istotne, czy jego prawo zostało nabyte według norm prawa cywilnego. W tej sytuacji, kiedy zbywca wydając lokal mieszkalny nabywcy oddaje mu go we władztwo ekonomiczne na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego, a jednocześnie nakłada na nabywcę czasowe ograniczenia we władaniu tymże nabytym lokalem (np. czasowy zakaz bez zgody sprzedawcy jego odprzedaży, najmu lub dzierżawy), które mają mieć miejsce do czasu zapłacenia ceny tego lokalu, nie zmienia to faktu, że mamy do czynienia z dostawą towaru, gdyż obłożenie wydania towaru dokonanego w celu przeniesienia prawa do rozporządzania tymże towarem stosownymi warunkami zabezpieczającymi wykonanie świadczenia wzajemnego towarzyszącego temuż wydaniu, nie zmienia ekonomicznej istoty tego wydania poczynionego w celu przeniesienia własności".

* Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 lutego 2010 r. sygn. I SA/Wr 1858/09: "Z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego zarówno wydanie towaru, jak i wykonanie usługi należy rozumieć jako czynności faktyczne. W sytuacji dostarczenia towaru do magazynu odbiorcy, wydanie towaru dokonuje się z chwilą objęcia towaru w posiadanie przez odbiorcę, czyli zwykle po wyładowaniu i pokwitowaniu odbioru. Natomiast w sytuacji odebrania towaru z magazynu dostawcy, wydanie towaru dokonuje się z chwilą załadowania i pokwitowania odbioru. Wydania rzeczy nie można natomiast utożsamiać z przeniesieniem własności rzeczy. Tym samym w przypadku dostawy nieruchomości, dla celów określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, wydanie towaru w rozumieniu u.p.t.u. może nastąpić w momencie innym niż sporządzenie aktu notarialnego czy zawarcie umowy sprzedaży bez zachowania aktu notarialnego".

c. Interpretacje Ministra Finansów, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 23 sierpnia 2011 r., IPPP3/443-763/11-4/JF: "W takim stanie rzeczy należy stwierdzić, iż decydującym dla powstania obowiązku podatkowego dla dostawy lokalu lub budynku w części niezapłaconej ceny jest wydanie towaru. Tym samym przy klasyfikacji zdarzenia gospodarczego należy przeanalizować czy doszło do przekazania władzy ekonomicznej nad towarem w taki sposób, że nabywca może nią rozporządzać jak właściciel, a taka możliwość pojawia się z chwilą przekazania towaru, co w sprawie będącej przedmiotem wniosku nastąpiło w dacie podpisania protokołu technicznego i wydania kluczy nabywcy lokalu również w sytuacji gdy ww. czynności miały miejsce przed podpisaniem aktu notarialnego, w takiej sytuacji, z punktu widzenia podatku od towarów i usług dla powstania obowiązku podatkowego data podpisania aktu notarialnego nie ma znaczenia".

d. Stanowiska doktryny, np. Adam Bartosiewicz, Komentarz do art. 19 (a) ustawy o podatku od towarów i usług, Stan prawny 2015.01.01: "Z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego zarówno wykonanie dostawy towaru, jak i wykonanie usługi należy rozumieć jako czynności faktyczne, pamiętając o autonomii prawa podatkowego, zwłaszcza w stosunku do prawa cywilnego. W żadnym razie nie można utożsamiać wykonania dostawy towarów, z wydaniem rzeczy w rozumieniu art. 348 i n.k.c. (choć niejednokrotnie wykonanie dostawy towaru w rozumieniu ustawy VAT będzie równocześnie wydaniem rzeczy w rozumieniu cywilistycznym). Wykonania dostawy towarów nie można również mylić z przeniesieniem własności rzeczy. (...) Konsekwencją oderwania skutków podatkowych wydania od skutków cywilnoprawnych jest uznanie, że wydanie towaru w rozumieniu komentowanego artykułu może nastąpić również wówczas, gdy dana czynność na gruncie prawa cywilnego jest nieważna. Tym samym, przykładowo, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy nieruchomości może powstać także wtedy, gdy umowa jej sprzedaży nie została sporządzona w formie aktu notarialnego. Trzeba podkreślić że moment wykonania dostawy należy zawsze oceniać, traktując tę czynność jako czynność faktyczną. Tym samym w przypadku dostawy nieruchomości dla momentu powstania obowiązku podatkowego wykonanie dostawy w rozumieniu ustawy VAT może nastąpić w innym momencie niż sporządzenie aktu notarialnego czy zawarcie umowy sprzedaży bez zachowania takiej formy".

W konsekwencji, mając na uwadze jednolicie akceptowaną tezę potwierdzającą stanowisko Spółki, w ocenie Spółki moment wydania towaru (Nieruchomości) obejmujący możliwość jego faktycznego wykorzystywania (przebywania, wykończenia, urządzenia, faktycznego zamieszkiwania itp.), przed podpisaniem aktu notarialnego przenoszącego własność Nieruchomości, spełnia definicję dostawy towaru w rozumieniu art. 19a ust. 1 uVAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Mając na uwadze powyższe uregulowania należy wskazać, że nieruchomości spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z generalną zasadą wynikającą z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

W myśl cytowanych wyżej przepisów art. 19a ust. 1 i ust. 8 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy lokali i budynków powstaje z chwilą dokonania dostawy tych budynków i lokali, tj. z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Co do zasady, będzie to miało miejsce w chwili podpisania aktu notarialnego. Jeżeli jednak przed podpisaniem tego aktu będzie miało miejsce wydanie tych budynków lub lokali, obowiązek podatkowy powstanie z tym dniem. Natomiast, jeżeli przed dokonaniem dostawy zostanie uiszczona całość lub część należnej zapłaty, obowiązek powstanie z tą chwilą i w części otrzymanej zapłaty.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka dokonuje realizacji inwestycji polegającej na budowie zabudowy mieszkaniowej i usługowej. Po zakończeniu inwestycji Spółka dokonuje dostaw towarów w postaci lokali mieszkalnych lub usługowych. Poszczególne Nieruchomości są, co do zasady, wydawane (na podstawie protokołu przekazania) przed podpisaniem aktu notarialnego przenoszącego własność nieruchomości (różnica w czasie obejmuje co najmniej jeden miesiąc kalendarzowy).

Przed ww. czynnościami (wydanie Nieruchomości, przeniesienie własności), co do zasady, nie ma płatności generujących obowiązek podatkowy w VAT (ewentualne płatności nabywców Nieruchomości dokonywane są na rachunek powierniczy prowadzony przez Bank i zgodnie z interpretacjami MF, na moment wpłaty nie generują obowiązku podatkowego w VAT). Co prawda zdarzają się przypadki, gdy przed momentem wydania Nieruchomości następuje częściowa wypłata przez Bank środków zgromadzonych na rachunku powierniczym na rachunek Spółki, ale w tym zakresie powstaje obowiązek podatkowy w VAT w momencie otrzymania tych środków zgodnie z dyspozycją art. 19a ust. 8 uVAT.

Nieruchomość przekazywana jest nabywcom do faktycznego korzystania (nabywcy mogą w Nieruchomości przebywać, mogą ją wykończyć, urządzić, zamieszkiwać itp.).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy moment wydania towaru (Nieruchomości), obejmujący możliwość jego faktycznego wykorzystywania (przebywania, wykończenia, urządzenia, faktycznego zamieszkiwania itp.), przed podpisaniem aktu notarialnego przenoszącego własność Nieruchomości, spełnia definicję dostawy towaru generującą moment powstania obowiązku podatkowego w rozumieniu art. 19a ust. 1 ustawy (w zakresie nieobjętym ewentualną wcześniejszą płatnością i powstaniem obowiązku podatkowego z tego tytułu zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy).

Analizując przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że czynność sprzedaży Nieruchomości przez Wnioskodawcę stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazać należy, że zgodnie z cyt. wcześniej art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

W orzecznictwie i doktrynie podkreśla się przy tym, że z punktu widzenia opodatkowania czynności podatkiem VAT istotne jest nie tyle przeniesienie prawa własności, lecz przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem, chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Użycie określenia "jak właściciel" oznacza, że moment powstania obowiązku podatkowego nie jest uzależniony od przeniesienia prawa własności rzeczy, ale uzyskania możliwości ekonomicznego dysponowania rzeczą przez nabywcę. Definicję "dysponowania rzeczą jak właściciel", należy rozumieć szeroko. Wydanie rzeczy rozumieć należy zatem w znaczeniu potocznym, tj. jako fizyczne umożliwienie dysponowania towarem. Niemniej jednak, wydanie musi nastąpić w związku z dostawą towarów.

Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel. Konstruując definicję dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług, ustawodawca w art. 7 ustawy posłużył się celowo zwrotem "rozporządzania towarem jak właściciel" wskazując, że dostawa towarów nie jest tożsama z przeniesieniem własności w rozumieniu prawa cywilnego. Tym samym, przy klasyfikacji zdarzenia gospodarczego należy przeanalizować, czy doszło do przekazania kontroli ekonomicznej nad towarem w taki sposób, że nabywca może nią rozporządzać jak właściciel, a taka możliwość pojawia się dopiero z chwilą przekazania towaru, co w sprawie będącej przedmiotem wniosku, nastąpi z dniem wydania lokalu - Nieruchomości, również w sytuacji, gdy czynność ta będzie miała miejsce przed zawarciem umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego.

Powyższe znajduje odzwierciedlenie właśnie w przepisach regulujących powstanie obowiązku podatkowego. Treść cytowanego wyżej art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług świadczy o tym, że zdarzeniem, z wystąpieniem którego należy wiązać powstanie obowiązku podatkowego, jest - co do zasady - wydanie towaru lub wykonanie usługi. Przepis ten odzwierciedla regulacje przepisów wspólnotowych. Zgodnie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 2006 Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług. Brzmienie przepisu wspólnotowego - który w odniesieniu do powstania obowiązku podatkowego (co określa się w dyrektywach jako wymagalność podatku) posługuje się pojęciem "dostarczenie" - uwidocznia jeszcze silniej faktyczny charakter czynności skutkującej opodatkowaniem. Zarówno w prawie krajowym, jak i w przepisach dyrektyw, zasadniczy skutek podatkowy przypisuje się więc faktycznym, ekonomicznym aspektom czynności.

Tak w piśmiennictwie i orzeczeniach krajowych sądów administracyjnych, jak i w orzecznictwie TSUE podkreśla się ten właśnie faktyczny, ekonomiczny element, jako istotny z punktu widzenia skutków podatkowych wskazując, że pojęcia takie, jak "wydanie towaru", czy "wykonanie usługi" należy rozumieć jako czynności faktyczne, pamiętając o autonomii prawa podatkowego, zwłaszcza w stosunku do prawa cywilnego. Wydania rzeczy nie można zatem utożsamiać z przeniesieniem własności rzeczy.

Konsekwencją oderwania skutków podatkowych wydania od skutków cywilnoprawnych jest uznanie, że wydanie w rozumieniu art. 19a ust. 1 ustawy może nastąpić również wówczas, gdy dana czynność na gruncie prawa cywilnego jest nieważna. Tym samym, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy nieruchomości może powstać także wtedy, gdy umowa jej sprzedaży została sporządzona bez zachowania formy aktu notarialnego. Należy podkreślić, że moment wydania należy zawsze oceniać, traktując tę czynność jako czynność faktyczną. Tym samym, w przypadku dostawy lokali dla momentu powstania obowiązku podatkowego wydanie w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług może nastąpić w momencie innym niż sporządzenie aktu notarialnego.

Skoro dla opodatkowania danej czynności podatkiem VAT nie jest istotne zachowanie wszelkich warunków stanowiących, tj. czynności przez prawo cywilne, ale ekonomiczny efekt wykonania usługi lub przejścia faktycznego władztwa nad rzeczą, to konsekwentnie uzależnia się moment powstania obowiązku podatkowego nie od tego, kiedy doszło do przeniesienia własności, ale od chwili, w której nastąpiło faktyczne wydanie rzeczy odbiorcy.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy oraz opis sprawy należy wskazać, że w analizowanej sytuacji momentem dokonania dostawy towaru (wydania towaru) - będzie dzień przekazania Nieruchomości nabywcy (wydanie Nieruchomości, na podstawie protokołu przekazania), w którym to momencie nabywcy zostanie umożliwione prawo dysponowania Nieruchomością w określonym zakresie (tekst jedn.: urządzanie, zamieszkiwanie itp.)

Podsumowując, moment wydania towaru (Nieruchomości), obejmujący możliwość jego faktycznego wykorzystywania (przebywania, wykończenia, urządzenia, faktycznego zamieszkiwania itp.), który nastąpi przed podpisaniem aktu notarialnego przenoszącego własność Nieruchomości, będzie stanowił moment powstania obowiązku podatkowego w rozumieniu art. 19a ust. 1 ustawy (w zakresie nieobjętym ewentualną wcześniejszą płatnością i powstaniem obowiązku podatkowego z tego tytułu, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl