ILPP1/4512-1-649/15-6/AP - Opodatkowanie sprzedaży działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2015 r. (data wpływu 28 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 17 września 2015 r. (data wpływu 21 września 2015 r.) oraz 21 października 2015 r. (data wpływu 26 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Powyższy wniosek uzupełniono w dniach: 21 września 2015 r. oraz 26 października 2015 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) na podstawie umowy nabyła w dniu 14 listopada 2007 r. od osoby fizycznej prawo własności niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze 223. Działka jest objęta księgą wieczystą (...). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i nabył wskazaną nieruchomość w celu jej wykorzystania w działalności opodatkowanej polegającej na wydobyciu i sprzedaży kruszywa (granodiorytu). Wnioskodawca zakładał bądź bezpośrednie prowadzenie tego rodzaju działalności bądź wydzierżawienie nieruchomości na ten cel. W ewidencji gruntów cała działka stanowi grunt o przeznaczeniu rolnym (grunty klasy RIIIb i RIVa).

Transakcja sprzedaży ww. działki gruntu na rzecz Wnioskodawcy nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów usług, ponieważ sprzedawcą była osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Spółka pokryła koszty związane z transakcją, w tym koszty aktu notarialnego. Podatek VAT zawarty w cenie sporządzenia aktu notarialnego został przez Spółkę odliczony.

Działka gruntu o numerze 223 znajduje się na obszarze, dla którego został uchwalony Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego (dalej MPZP) uchwałą Rady Miasta z 23 lutego 2013 r. MPZP przewiduje, że podstawowe przeznaczenie obszaru, na którym znajduje się działka to "teren powierzchniowej eksploatacji kopalin" (symbol PG).

Wnioskodawca wystąpił z projektem podziału nieruchomości, który miał na celu wydzielenie działek na potrzeby zakładu górniczego. Projekt został zatwierdzony przez Burmistrza decyzją z 13 maja 2015 r., w związku z czym w wyniku podziału nieruchomości powstały odpowiednio nowe działki gruntu:

* działka nr 223/1 o pow. 0.2698 ha,

* działka nr 223/2 o pow. 12.88 ha,

* działka nr 223/3 o pow. 2.4858 ha,

* działka nr 223/4 o pow. 0.1968 ha.

W dniu 16 lipca 2015 r. została zawarta w formie aktu notarialnego umowa sprzedaży, w wyniku której Wnioskodawca sprzedał spółce pod firmą Spółka Akcyjna (dalej jako Nabywca) działki oznaczone numerami geodezyjnymi 223/1, 223/3 oraz 223/4 o łącznej powierzchni 2.9524 ha (dalej Nieruchomość). Od dnia zakupu do dnia sprzedaży na tej części nieruchomości, która była przedmiotem transakcji Wnioskodawca nie wykonywał jakiejkolwiek działalności. Żadne czynności w sensie faktycznym nie zostały podjęte. Spółka nie ponosiła także wydatków na utrzymanie lub zagospodarowanie nieruchomości, ponieważ nie było to konieczne.

W świetle obowiązujących przepisów przyjęto, że sprzedaż ww. nieruchomości niezabudowanej przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu VAT według stawki 23% i nie znajduje zastosowania żadne ze zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług lub przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Jednocześnie Wnioskodawca poinformował, że równocześnie z niniejszym wnioskiem został złożony przez Nabywcę wniosek dotyczący prawa do odliczenia VAT z tytułu transakcji sprzedaży Nieruchomości.

W piśmie z dnia 17 września 2015 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny sprawy poprzez udzielenie następujących informacji:

1. Przy nabyciu niezabudowanej nieruchomości przez Wnioskodawcę transakcja "nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ sprzedawcą była osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Spółka pokryła koszty związane z transakcją, w tym koszty aktu notarialnego. Podatek VAT zawarty w cenie sporządzenia aktu notarialnego został przez Spółkę odliczony". W ocenie Wnioskodawcy przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem niezabudowanej nieruchomości i skorzystał z tego prawa dokonując odliczenia VAT naliczonego w związku ze sporządzeniem aktu notarialnego.

2. Wnioskodawca nie wykorzystywał omawianej nieruchomość wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

3. Działka gruntu o numerze 223 nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. najmu, dzierżawy, użyczenia itp. W dniu 1 lipca 2015 r. Sp. z o.o. udzieliła A Spółce z o.o. do dysponowania przez spółkę nieruchomościami, stanowiącymi działki: nr 223/1, nr 223/3, nr 223/4. Promesa obejmowała w szczególności prawo do korzystania przez spółkę z działki nr 233/1 na cele związane z przyszłą powierzchniową eksploatacją kopalin. Promesa wskazywała, że szczegółowe warunki korzystania z działki nr 223/1 zostaną ustalone w umowie dzierżawy, po uzyskaniu przez A Sp. z o.o. koncesji na powierzchniową eksploatację kopalin.

4. Na dzień sprzedaży działek 223/1, 223/3 oraz 223/4 wskazane działki znajdowały się na obszarze, dla którego został uchwalony Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego (dalej MPZP), uchwałą Rady Miasta z 23 lutego 2013 r. MPZP obowiązywał na dzień sprzedaży i przewiduje, że podstawowe przeznaczenie obszaru, na którym znajdują się sprzedane działki to "teren powierzchniowej eksploatacji kopalin" (symbol PG).

5. Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania przedmiotowych działek do sprzedaży (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności działki, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe itp.). Wnioskodawca nie poniósł kosztów podziału geodezyjnego nieruchomości. Koszty te zostały poniesione przez właściciela sąsiednich działek, który stara się o uzyskanie koncesji na powierzchniową eksploatację kopalin.

Ponadto w piśmie z dnia 21 października 2015 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny sprawy poprzez udzielenie następujących informacji:

Na dzień sprzedaży działek 223/1, 223/3 oraz 223/4 wskazane działki znajdowały się na obszarze, dla którego został uchwalony Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego (dalej MPZP) uchwałą Rady Miasta z 23 lutego 2013 r. (dalej Uchwała). MPZP obowiązywał na dzień sprzedaży i przewiduje, że podstawowe przeznaczenie obszaru, na którym znajdują się sprzedane działki to "teren powierzchniowej eksploatacji kopalin" (symbol PG). Uchwała dotycząca MPZP jako prawo miejscowe została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa z 22 lipca 2013 r.

We wskazanej Uchwale:

* określa się, że ilekroć w przepisach uchwały jest mowa o przeznaczeniu podstawowym terenu - należy przez to rozumieć przeznaczenie, które w ramach realizacji planu powinno stać się dominującą formą wykorzystania terenu; w ramach przeznaczenia podstawowego dopuszcza się elementy zagospodarowania bezpośrednio z nim związane i wynikające z przepisów odrębnych, jak i warunkujące prawidłowe korzystanie z terenu, obejmujące w szczególności: obiekty gospodarcze i garaże, elementy infrastruktury drogowej, obiekty małej architektury oraz sieci i urządzenia uzbrojenia terenu (§ 2 ust. 1 pkt 2);

* określa, że w planie wyznacza się tereny o następującym przeznaczeniu podstawowym:. 8) tereny powierzchniowej eksploatacji kopalin, oznaczone symbolem PG (§ 4 ust. 2 pkt 8);

* zgodnie z § 9 na rysunkach planu nr 2 i 4 (załączniki do uchwały) oznaczono następujące granice złóż kopalin:

* złoże granodiorytu, w części zlokalizowane na dotychczasowym złożu granodiorytu oraz złożu sjenitu;

* złoże rud niklu.

Ponadto na rysunkach planu nr 2 i 4 oznaczono granice istniejących oraz projektowanych obszarów górniczych, jak i terenów górniczych, dotyczących złóż m.in. granodiorytu i sjenitu. Sposoby zagospodarowania terenów, na których występują granice, o których mowa wyżej określono w rozdz. 12 Uchwały.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, że sprzedaż Nieruchomości nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u....

2. Czy prawidłowe jest stanowisko, że sprzedaż Nieruchomości nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u....

3. Czy prawidłowe jest stanowisko, że sprzedaż Nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

W uzupełnieniu z dnia 21 października 2015 r. Wnioskodawca rozszerzył wniosek z dnia 24 sierpnia 2015 r. o następujące pytanie:

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Nieruchomość składająca się z działek oznaczonych numerami geodezyjnymi 223/1, 223/3 oraz 223/4 o łącznej powierzchni 2.9524 ha jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 u.p.t.u....

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Sprzedaż Nieruchomości nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., zwolniona od podatku jest dostawa towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., dotyczy:

* wszystkich towarów, tj. zarówno nieruchomości, jak i ruchomości;

* towarów, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT,

* towarów wykorzystywanych, niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat), wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Takie stanowisko jest prezentowane przez organy podatkowe w interpretacjach wydawanych z upoważnienia Ministra Finansów (np. interpretacja indywidualna wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 maja 2014 r., sygn. ILPP5/443-67/14-2/KG).

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie ma zastosowania. Wnioskodawca nabył nieruchomość w roku 2007 będąc czynnym podatnikiem VAT. Nabycie nieruchomości zostało dokonane zamiarem jej wykorzystania w prowadzonej działalności w zakresie wydobycia i sprzedaży kruszywa opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Ponadto w związku z nabyciem nieruchomości Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i z tego prawa Spółka skorzystała. Nie doszło też do sytuacji polegającej na wykorzystywaniu Nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Ad. 2

Sprzedaż Nieruchomości nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Za tereny budowlane uważa się, stosownie do art. 2 pkt 33 u.p.t.u., grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W świetle powyższego zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów usług dotyczy dostawy, których przedmiotem są nieruchomości niezabudowane, których m.in. w świetle MPZP nie można zakwalifikować jako terenów budowlanych. Nakaz odniesienia do postanowień MPZP powoduje, że przeznaczenie nieruchomości (użytek) wynikające z ewidencji gruntów jest bez znaczenia z punktu widzenia zastosowania zwolnienia.

Analizowana nieruchomość jest niezabudowana, a MPZP przewiduje dla niej podstawowe przeznaczenie jako teren powierzchniowej eksploatacji kopalin. Nie ulega wątpliwości, że do wydobycia kopalin ze złóż potrzebne jest stworzenie odpowiedniej infrastruktury technicznej, wzniesienie właściwych obiektów budowlanych służących wydobyciu kopalin z ziemi. Obiekty te łącznie jako zespół składników majątkowych z momentem rozpoczęcia eksploatacji (wydobycia kopaliny) będą tworzyć kopalnię odkrywkową. W efekcie o ile samo wyrobisko (miejsce wydobycia kopaliny) trudno uznać za jakąkolwiek formę zabudowy to infrastruktura niezbędna do wydobycia kopaliny tworząca kopalnię odkrywkową stanowi formę zabudowy. Z tych też względów w ocenie Wnioskodawcy teren przeznaczony w MPZP do powierzchniowej eksploatacji kopalin jest terenem przeznaczonym pod zabudowę, a w ślad za tym terenem budowlanym. W konsekwencji do sprzedaży Nieruchomości zwolnienie z VAT zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. nie ma zastosowania.

Ad. 3

Sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 u.p.t.u. związku z art. 146a ust. 1 u.p.t.u. podstawowa stawka podatku wynosi 23%. Opisana w stanie faktycznym dostawa Nieruchomości niezabudowanej nie będzie korzystać z żadnego ze zwolnień zawartego w ustawie o podatku od towarów i usług oraz przepisach wykonawczych do ustawy. W szczególności do wskazanej dostawy nie znajdą zastosowania zwolnienia uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz pkt 9, co zostało uzasadnione powyżej w stanowiskach do pytania nr 1 i 2. Z uwagi na niezabudowany charakter Nieruchomości zastosowania nie znajdą również zwolnienia przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 i I0a u.p.t.u. W konsekwencji omawiana sprzedaż podlega opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT, tj. 23%.

Ad. 4

Biorąc pod uwagę, że za tereny budowlane uważa się, stosownie do art. 2 pkt 33 u.p.t.u., grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stąd w ocenie Wnioskodawcy Nieruchomość składająca się z działek oznaczonych numerami geodezyjnymi 223/1, 223/3 oraz 223/4 jest takim terenem. Nie ulega wątpliwości, że do wydobycia kopalin ze złóż potrzebne jest stworzenie odpowiedniej infrastruktury technicznej, wzniesienie właściwych obiektów budowlanych służących wydobyciu kopalin z ziemi. Obiekty te łącznie jako zespół składników majątkowych z momentem rozpoczęcia eksploatacji (wydobycia kopaliny) będą tworzyć kopalnię odkrywkową. W efekcie o ile samo wyrobisko (miejsce wydobycia kopaliny) trudno uznać za jakąkolwiek formę zabudowy to infrastruktura niezbędna do wydobycia kopaliny tworząca kopalnię odkrywkową stanowi formę zabudowy. Wskazując na przytoczone postanowienia uchwały Rady Miasta, które przewidują m.in. maksymalną wysokość elewacji budynków: 9 m (zabudowa) oraz wznoszenie urządzeń infrastruktury kopalni. Z tych też względów w ocenie Wnioskodawcy teren przeznaczony w MPZP do powierzchniowej eksploatacji kopalin jest terenem przeznaczonym pod zabudowę, a w ślad za tym terenem budowlanym. W dalszej konsekwencji do sprzedaży Nieruchomości zwolnienie z VAT zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. nie ma zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powyższego, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a wiec osobę prowadzącą działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie - na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Definicja terenów budowlanych została zawarta w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzja o warunkach zabudowy.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę".

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższej analizy wynika, że nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.), ustawa określa:

#8722; przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój na podstawie tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o przeznaczeniu danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego istotna jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i na podstawie umowy nabył w dniu 14 listopada 2007 r. od osoby fizycznej prawo własności niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze 223. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i nabył wskazaną nieruchomość w celu jej wykorzystania w działalności opodatkowanej polegającej na wydobyciu i sprzedaży kruszywa (granodiorytu). Wnioskodawca zakładał bądź bezpośrednie prowadzenie tego rodzaju działalności bądź wydzierżawienie nieruchomości na ten cel. W ewidencji gruntów cała działka stanowi grunt o przeznaczeniu rolnym (grunty klasy RIIIb i RIVa). Transakcja sprzedaży ww. działki gruntu na rzecz Wnioskodawcy nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ sprzedawcą była osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Spółka pokryła koszty związane z transakcją, w tym koszty aktu notarialnego. Podatek VAT zawarty w cenie sporządzenia aktu notarialnego został przez Wnioskodawcę odliczony. W ocenie Wnioskodawcy przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem niezabudowanej nieruchomości i skorzystał z tego prawa dokonując odliczenia VAT naliczonego w związku ze sporządzeniem aktu notarialnego. Działka gruntu o numerze 223 znajduje się na obszarze, dla którego został uchwalony Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego (dalej MPZP), który przewiduje, że podstawowe przeznaczenie obszaru, na którym znajduje się działka to "teren powierzchniowej eksploatacji kopalin" (symbol PG). Wnioskodawca wystąpił z projektem podziału nieruchomości, który miał na celu wydzielenie działek na potrzeby zakładu górniczego. W związku z czym w wyniku podziału nieruchomości powstały odpowiednio nowe działki gruntu: nr 223/1, nr 223/2, nr 223/3, nr 223/4. Wnioskodawca nie poniósł kosztów podziału geodezyjnego nieruchomości. Koszty te zostały poniesione przez właściciela sąsiednich działek, który stara się o uzyskanie koncesji na powierzchniową eksploatację kopalin. W dniu 16 lipca 2015 r. została zawarta w formie aktu notarialnego umowa sprzedaży, w wyniku której Wnioskodawca sprzedał Nabywcy działki oznaczone numerami geodezyjnymi 223/1 223/3 oraz 223/4 (dalej Nieruchomość). Od dnia zakupu do dnia sprzedaży na tej części nieruchomości, która była przedmiotem transakcji Wnioskodawca nie wykonywał jakiejkolwiek działalności. Wnioskodawca nie wykorzystywał omawianej nieruchomość wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Spółka nie ponosiła także wydatków na utrzymanie lub zagospodarowanie nieruchomości, ponieważ nie było to konieczne. Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania przedmiotowych działek do sprzedaży (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności działki, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe itp.). W ww. uchwale wskazano na obszar oznaczony symbolem PG1. Obszar ten obejmuje działkę gruntu nr 223, tj. działkę, z której po podziale geodezyjnym wydzielono działki nr 223/1, 223/3 oraz 223/4 stanowiące przedmiot wniosku;

* zgodnie z § 50 (rozdział 12 Uchwały) określa się, że dla terenu oznaczonego na rysunku planu nr 2 symbolem PG1, ustala się następujące przeznaczenie:

* przeznaczenie podstawowe terenu: tereny powierzchniowej eksploatacji kopalin;

* przeznaczenie uzupełniające terenu: tereny infrastruktury technicznej, tereny lasów i wód powierzchniowych.

Na terenie oznaczonym PG1 obowiązują następujące zasady zagospodarowania terenu:

* dopuszcza się leśno-wodny lub rolny - leśny kierunek rekultywacji;

* dopuszcza się wykorzystanie do rekultywacji odpadów górniczych przeróbczych oraz nadkład, w tym glebę z gruntów rolnych;

* w trakcie robót eksploatacyjnych stosować właściwe środki zapobiegawcze celem wyeliminowania zagrożeń geotechnicznych (osuwisk);

* maksymalna wysokość elewacji budynków: 9m;

* tereny funkcji podstawowej, obejmują:

* tereny odkrywkowej eksploatacji górniczej,

* tereny zwałowania zewnętrznego nadkładu humusu,

* tereny zwałowania wewnętrznego i składowania kopaliny,

* urządzenia infrastruktury kopalni,

tereny odzysku odpadów i rekultywacji.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Nieruchomość (składająca się z działek oznaczonych numerami geodezyjnymi 223/1, 223/3 oraz 223/4 o łącznej powierzchni 2.9524 ha) jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 2 pkt 33 ustawy za teren budowlany uznaje się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Dla Nieruchomości będącej przedmiotem zapytania obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, z którego, jak wskazał Wnioskodawca w stanie faktycznym wynika, że jest to "teren powierzchniowej eksploatacji kopalin" (symbol PG). W myśl uchwały zatwierdzającej ww. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wynika, że jeżeli "mowa o przeznaczeniu podstawowym terenu - należy przez to rozumieć przeznaczenie, które w ramach realizacji planu powinno stać się dominującą formą wykorzystania terenu; w ramach przeznaczenia podstawowego dopuszcza się elementy zagospodarowania bezpośrednio z nim związane i wynikające z przepisów odrębnych, jaki i warunkujące prawidłowe korzystanie z terenu, obejmujące w szczególności: obiekty gospodarcze i garaże, elementy infrastruktury drogowej, obiekty małej architektury oraz sieci i urządzenia uzbrojenia terenu (...)". Dodatkowo określa się że dla terenu działek nr 223/1, 223/3 oraz 223/4 oznaczonych symbolem PG1 przewiduje się m.in. maksymalną wysokość elewacji budynków: 9 m (zabudowa) oraz wznoszenie urządzeń infrastruktury kopalni. Tak więc, mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że przedmiotowe działki są terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Ponadto Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą czy prawidłowe jest stanowisko, że sprzedaż Nieruchomości nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Mając na względzie, że Nieruchomość będąca przedmiotem dostawy została uznana za teren budowlany zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, do jej dostawy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku od towarów i usług zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości i z tego prawa skorzystał. Jednakże, Wnioskodawca nie wykorzystywał ww. nieruchomości wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji w odniesieniu do przedmiotowej Nieruchomości nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ostatecznie Wnioskodawca zredagował pytanie w kwestii opodatkowania sprzedaży rozpatrywanej Nieruchomości według stawki 23%.

Uwzględniając, że dla dostawy przedmiotowej Nieruchomości nie znajdują zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, oraz z uwagi na niezabudowany charakter ww. nieruchomości zastosowania nie znajdują również zwolnienia przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, sprzedaż powinna być opodatkowana według podstawowej stawki VAT, tj. 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ust. 1 ustawy.

Podsumowując:

Ad. 1

Sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawcę nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż ta nieruchomość nie była wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej.

Ad. 2

Sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawcę nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż dla ww. nieruchomości obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który wskazuje, że przedmiotowy grunt przeznaczony jest pod zabudowę, a w ślad za tym jest terenem budowlanym.

Ad. 3

Sprzedaż Nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 23%, gdyż nie znajduje zastosowanie żadne ze zwolnień od podatku od towarów i usług uregulowanych w art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ad. 4

Nieruchomość (składająca się z działek oznaczonych numerami geodezyjnymi 223/1, 223/3 oraz 223/4 o łącznej powierzchni 2.9524 ha) jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, gdyż zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego są to grunty przeznaczone pod zabudowę.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.