ILPP1/4512-1-617/15-4/NS - VAT w zakresie opodatkowania usług udzielania pożyczek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2015 r. (data wpływu 13 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia - brak daty (data wpływu 19 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług udzielania pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług udzielania pożyczek. Wniosek uzupełniono w dniu 19 października 2015 r. o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe oraz dowód wpłaty dodatkowej opłaty za wydanie interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A. Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest spółką kapitałową działającą w Grupie kapitałowej. Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie i sprzedaż artykułów pościelowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Spółka zamierza rozszerzyć swoją działalność o świadczenie usług udzielania pożyczek. Decyzja Spółki o rozszerzeniu działalności będzie skutkowała tym, że wspólnicy Spółki podejmą uchwałę w sprawie zmiany umowy Spółki i rozszerzenia przedmiotu działalności Spółki o rodzaje działalności sklasyfikowane pod następującymi grupowaniami PKD:

* 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów,

* 64.19.Z Pozostałe pośrednictwo pieniężne,

* 64.99.Z Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych,

a następnie zmiany zostaną zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Pożyczki będą, co do zasady, udzielane ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Mogą także występować sytuacje, w których środki przekazane pożyczkobiorcom będą pochodziły z kapitału obcego pozyskanego przez Wnioskodawcę. Bez względu na źródło pochodzenia środków pieniężnych, pożyczki udzielane będą za wynagrodzeniem w postaci oprocentowania udostępnionych pożyczkobiorcom środków. Jeżeli pożyczkobiorcy udostępnione zostaną środki pozyskane przez Wnioskodawcę z zewnętrznych źródeł finansowania, oprocentowanie pożyczki będzie gwarantowało pokrycie kosztów pozyskania kapitału przez Wnioskodawcę oraz jego zarobek. Zapłata odsetek będzie dokumentowana przez Wnioskodawcę poprzez wystawienie faktury VAT.

Częstotliwość udzielania pożyczek będzie zależna od sytuacji finansowej Spółki oraz zapotrzebowania pożyczkobiorców. Środki pieniężne, które mają zostać przeznaczone przez Spółkę na udzielanie pożyczek będą znajdowały się na specjalnie wyodrębnionym koncie do tych celów. Środki zgromadzone na tym koncie mogą pochodzić zarówno ze środków własnych zgromadzonych w toku prowadzonej działalności gospodarczej, ze środków, które zostaną wygenerowane dzięki świadczeniu usług udzielania pożyczek, jak również ze środków pozyskanych z zewnętrznych źródeł finansowania. W przypadku zmiany planów co do sposobu zagospodarowania środków Wnioskodawca będzie nimi dowolnie dysponował, np. poprzez ich przelew na inny własny rachunek bankowy. Wnioskodawca przewiduje udzielać pożyczki krótkookresowe odnawialne oraz długoterminowe. Początkowo planuje się, że pożyczki krótkoterminowe będą udzielane co dwa lub kilka miesięcy (także poprzez odnowienie), natomiast długoterminowe kilkukrotnie w trakcie roku. Docelowa częstotliwość udzielania pożyczek uzależniona będzie m.in. od wielkości posiadanych zasobów finansowych, bieżących planów biznesowych Spółki oraz od zapotrzebowania zgłaszanego przez pożyczkobiorców.

Pożyczki będą udzielane w oparciu o umowy pożyczki (dalej: umowy), zgodnie z którymi Pożyczkobiorcy zobowiązują się do spłaty kwoty zaciągniętej od Wnioskodawcy pożyczki wraz z odsetkami w terminach i kwotach określonych w harmonogramie spłat. Zawieranie powyższych umów będzie miało charakter zarobkowy.

Ponadto z pisma - stanowiącego uzupełnienie do wniosku - wynika, że:

1. Pożyczki będą udzielane w odpowiedzi na zapotrzebowanie zgłaszane przez potencjalnych pożyczkobiorców. Wnioskodawca przewiduje, że udzielanie pożyczek będzie czynnością systematyczną (tekst jedn.: powtarzalną z przewidywaną częstotliwością wskazaną w treści wniosku), jednakże poboczną względem jego podstawowej działalności operacyjnej. Wnioskodawca przewiduje także, że skala tego obszaru jego działalności, rozumiana jako wzrost zaangażowania środków finansowych w działalność pożyczkodawcy, będzie wykazywała tendencję wzrostową.

2. Wnioskodawca przewiduje, że wartość udzielonych pożyczek będzie stanowiła ok. 1-3% wartości środków angażowanych w podstawową działalność Spółki. Współczynnik ten został ustalony jako procentowy udział przewidywanej wartości udzielonych pożyczek do przewidywanej wartości przychodu zrealizowanego w wyniku prowadzenia podstawowej działalności Wnioskodawcy.

3. Przewiduje się, że przychód z tytułu odsetek od udzielonych pożyczek nie przekroczy 1% wartości obrotów uzyskanych z tytułu pozostałej (tekst jedn.: podstawowej) działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym pożyczki udzielane przez Wnioskodawcę będą stanowić usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i będą zwolnione od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: ustawy o VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielanie pożyczek przez Spółkę, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, będzie stanowić usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i będzie zwolnione od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Udzielanie pożyczek nie będzie stanowiło podstawowego przedmiotu działalności Spółki, jednak mimo to świadczenie tych usług ma dla Wnioskodawcy charakter zarobkowy w związku z ich oprocentowaniem.

Artykuł 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Tym samym, na gruncie ustawy o VAT, każde świadczenie niebędące dostawą towarów - co do zasady - stanowi usługę. W związku z powyższym czynności udzielenia pożyczek stanowią usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę pożyczki dający pożyczkę (tutaj: Wnioskodawca) zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie zawierać umowy pożyczki, o których mowa w art. 720 ustawy - Kodeks cywilny. Zatem w przypadku udzielania pożyczek za wynagrodzeniem w postaci odsetek - zdaniem Wnioskodawcy - dochodzić będzie do odpłatnego świadczenia usług przez pożyczkodawcę na rzecz pożyczkobiorcy.

Odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednak usługi udzielania pożyczek zostały przedmiotowo zwolnione od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwolnione z opodatkowania VAT są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowy, tj. zwalnia od podatku m.in. czynność udzielania pożyczek, bez względu na to, kto jej udziela - czy instytucja finansowa, czy inny podmiot, którego aktywność w tym zakresie spełnia przesłanki uznania jej za działalność gospodarczą na gruncie ustawy o VAT.

Udzielanie pożyczek, przez podmiot, dla którego działalność finansowa nie stanowi dominującego zakresu działalności nie zawsze podlega regulacjom ustawy o VAT, istotne jest wtedy ustalenie, czy działając w obszarze usług finansowych dany podmiot wypełnia przesłanki uznania go za podatnika VAT dla tych czynności. Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z udzielaniem pożyczek w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, będzie on działał w charakterze podatnika VAT.

Na powyższe będzie wskazywał sposób organizacji tego obszaru działalności Wnioskodawcy, w tym w szczególności:

* rozszerzenie zakresu działalności Wnioskodawcy o usługi finansowe oraz rejestracja zmian w Krajowym Rejestrze Sądowym;

* planowana powtarzalność zawierania umów pożyczek - Wnioskodawca przewiduje, że będzie udzielał pożyczek systematycznie - tj. każdorazowo, gdy będzie dysponował środkami na ten cel i zostanie mu zgłoszone stosowne zapotrzebowanie przez pożyczkobiorcę;

* odpłatny charakter udzielanych pożyczek - Wnioskodawca otrzymywać będzie wynagrodzenie w postaci odsetek

* zawieranie umów opracowanych w oparciu o przygotowany w tym celu wzór umowy,

* zebranie środków finansowych stanowiących udostępniany kapitał na wyodrębnionym rachunku bankowym - rachunek ten stanowiłby także rachunek do obsługi spłat pożyczek i odsetek od pożyczkobiorców, które to wartości mogłyby ewentualnie zostać ponownie udostępniane pożyczkobiorcom w ramach działalności finansowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, taki sposób organizacji obszaru działalności związanej z udzielaniem pożyczek będzie świadczył o tym, że na gruncie VAT dojdzie do świadczenia usługi finansowej. Bez znaczenia pozostanie fakt, czy pożyczkobiorcą będzie podmiot z Grupy kapitałowej czy spoza niej, jak również źródło pochodzenia środków lokowanych na wyodrębnionych dla celów działalności finansowej rachunku spółki (tekst jedn.: czy będą one pochodziły z wolnych środków wygospodarowanych przez Wnioskodawcę w ramach dotychczasowej działalności operacyjnej, czy ze spłaty poprzednio udzielonych pożyczek, czy też z pożyczek/kredytów ewentualnie udzielonych Wnioskodawcy przez inne podmioty).

Udzielanie przez Wnioskodawcę oprocentowanych pożyczek - jego zdaniem - stanowić będzie czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i w konsekwencji korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową działającą w Grupie kapitałowej. Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie i sprzedaż artykułów pościelowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka zamierza rozszerzyć swoją działalność o świadczenie usług udzielania pożyczek. Decyzja Spółki o rozszerzeniu działalności będzie skutkowała tym, że wspólnicy Spółki podejmą uchwałę w sprawie zmiany umowy Spółki i rozszerzenia przedmiotu działalności Spółki o rodzaje działalności sklasyfikowane pod następującymi grupowaniami PKD:

* 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów,

* 64.19.Z Pozostałe pośrednictwo pieniężne,

* 64.99.Z Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych,

a następnie zmiany zostaną zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Pożyczki będą, co do zasady, udzielane ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Mogą także występować sytuacje, w których środki przekazane pożyczkobiorcom będą pochodziły z kapitału obcego pozyskanego przez Wnioskodawcę. Bez względu na źródło pochodzenia środków pieniężnych, pożyczki udzielane będą za wynagrodzeniem w postaci oprocentowania udostępnionych pożyczkobiorcom środków. Jeżeli pożyczkobiorcy udostępnione zostaną środki pozyskane przez Wnioskodawcę z zewnętrznych źródeł finansowania, oprocentowanie pożyczki będzie gwarantowało pokrycie kosztów pozyskania kapitału przez Wnioskodawcę oraz jego zarobek. Zapłata odsetek będzie dokumentowana przez Wnioskodawcę poprzez wystawienie faktury VAT. Pożyczki będą udzielane w oparciu o umowy pożyczki, zgodnie z którymi Pożyczkobiorcy zobowiązują się do spłaty kwoty zaciągniętej od Wnioskodawcy pożyczki wraz z odsetkami w terminach i kwotach określonych w harmonogramie spłat. Zawieranie powyższych umów będzie miało charakter zarobkowy.

Na tle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym pożyczki udzielane przez Wnioskodawcę będą stanowić usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i będą zwolnione od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

W związku z udzieloną pożyczką pobierane jest wynagrodzenie w postaci ustalonych odsetek, czy innych opłat z tytułu udostępnionego kapitału. Opłaty te pobierane przez pożyczkodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez pożyczkobiorcę. Zaznaczyć należy, że skoro czynność udzielenia pożyczki jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, uznana za świadczenie usług podlegające tej ustawie, zatem wszelkie opłaty związane z zawartą umową pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Usługa, którą zamierza świadczyć Spółka, tj. odpłatna usługa udzielania pożyczek, stanowić będzie realizację istniejących pomiędzy stronami stosunków cywilnoprawnych. Stosunki te składają się z dwustronnych zobowiązań stron transakcji do wykonania skonkretyzowanych świadczeń - z jednej strony świadczenia Spółki (które w tym przypadku polegać będzie na czasowym udostępnieniu kapitału pożyczkobiorcy), a z drugiej strony świadczenia usługobiorcy w zamian za udostępnienie kapitału, tj. zapłata wynagrodzenia w formie odsetek od udzielonej pożyczki, stanowiących wynagrodzenie za wyświadczoną przez Spółkę usługę. O odpłatnym charakterze usług Spółki przesądza zatem istnienie po stronie usługobiorcy obowiązku spełnienia na jego rzecz świadczenia w zamian za tę usługę, tj. zapłaty wynagrodzenia (odsetek) w zamian za możliwość czasowego korzystania z kapitału udostępnionego przez Spółkę. Zwrot Spółce udostępnionego usługobiorcy kapitału nie może być traktowany jako element świadczenia należnego w zamian (wynagrodzenia) za usługę wyświadczoną przez Spółkę, gdyż nie gwarantuje on pożyczkodawcy nic ponad to, co posiadałby, gdyby danej usługi w ogóle nie wyświadczył. Tym samym powtórne przeniesienie na pożyczkodawcę własności środków udostępnionych w ramach usługi udostępnienia środków pieniężnych, nie przesądza o odpłatnym charakterze świadczonej usługi. Korzyść z tytułu wyświadczonej usługi zapewniają natomiast pożyczkodawcy należne mu odsetki. Z tego względu wyłącznie kwota odsetek stanowi zapłatę "w zamian" za świadczoną usługę, która powinna być uwzględniona w podstawie opodatkowania podatkiem VAT.

Ponadto należy wskazać, że przedmiotem działalności Spółki będzie m.in. działalność w zakresie udzielania kredytów (PKD 64.92.Z - pozostałe formy udzielania kredytów).

W związku z tym udzielanie przedmiotowych pożyczek będzie wykonywane przez Spółkę jako podatnika podatku VAT. Udzielanie pożyczek przez podatnika spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, na podstawie zaprezentowanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, czynność udzielania pożyczek spełnia definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie pożyczkobiorca, mogący korzystać z kapitału udostępnionego przez pożyczkodawcę, tj. Spółkę. Zatem czynność udzielania przez Spółkę pożyczek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Ponadto, zgodnie z zapisem art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13 nie mają zastosowania do:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Powyższe regulacje stanowią implementację do krajowego porządku prawnego zapisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady, Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, wyraźnie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Należy stwierdzić, że wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, że skoro z powołanego wcześniej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, to mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że wskazana we wniosku usługa udzielania pożyczek będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, przy czym czynność ta będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku w oparciu o ww. przepis.

Podsumowując, w opisanym zdarzeniu przyszłym pożyczki udzielane przez Wnioskodawcę będą stanowić świadczenie usług korzystające ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.