ILPP1/4512-1-494/15-3/MD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 września 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/4512-1-494/15-3/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 30 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2015 r. (data wpływu 18 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z aportem praw do znaków towarowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z aportem praw do znaków towarowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 sierpnia 2015 r. o dokumenty, z których wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do reprezentowania Spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT z siedzibą na terytorium Polski.

Niniejszy wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, w którym akcjonariusz (dalej: Akcjonariusz) Wnioskodawcy wniesie do Spółki wkład niepieniężny (aport) w postaci praw do znaków towarowych (tekst jedn.: krajowych praw ochronnych na znaki towarowe, wspólnotowych znaków towarowych oraz praw z rejestracji międzynarodowych znaków towarowych) a możliwe, że także innych podlegających amortyzacji podatkowej wartości niematerialnych i prawnych (dalej łącznie: Znaki). W zamian za wkład niepieniężny wydane zostaną Akcjonariuszowi akcje w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Wartość rynkowa wydanych akcji będzie równa wartości rynkowej Znaków powiększonej o podatek od towarów i usług (dalej: VAT), przy czym ich wartość nominalna może być niższa.

Akcjonariusz jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Polski, zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Wniesienie przez niego wkładu niepieniężnego w postaci Znaków nastąpi w wykonaniu czynności opodatkowanej VAT, w ramach działalności gospodarczej Akcjonariusza, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT.

Wnoszone w ramach aportu przez Akcjonariusza Znaki nie będą spełniały definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. Znaki te nie będą bowiem stanowiły organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W związku i w chwili dokonania aportu Akcjonariusz wystawi na rzecz Spółki fakturę, w której wykazana zostanie m.in. kwota podatku VAT należnego od aportu Znaków.

Wnioskodawca rozważa możliwość odpłatnego zbycia Znaków na rzecz innej spółki. Sprzedaż Znaków nastąpi w wykonaniu czynności opodatkowanej VAT, w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. Cena sprzedaży Znaków przez Wnioskodawcę zostanie ustalona na poziomie rynkowym.

Przedmiotem tej sprzedaży będą wyłącznie Znaki, które nie będą spełniały definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, tj. nie będą stanowiły organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia przez niego usług, tj. dokonanego na jego rzecz i opisanego we wniosku aportu Znaków, w przypadku wykorzystania tych Znaków do czynności opodatkowanych VAT, w tym przykładowo ich sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia przez nią usług dokonanego na jej rzecz i opisanego we wniosku odpłatnego przeniesienia w drodze aportu Znaków. Znaki te zostaną bowiem nabyte w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu VAT a następnie wykorzystane przez Wnioskodawcę do dokonania czynności opodatkowanej VAT (np. sprzedaży).

UZASADNIENIE

1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega w szczególności odpłatne świadczenie usług.

Jednocześnie, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, jako odpłatne świadczenie usług jest rozumiane każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Aport Znaków na rzecz Wnioskodawcy stanowić będzie podlegające opodatkowaniu VAT świadczenie usług przez Akcjonariusza w rozumieniu ww. przepisu:

* stanowi on bowiem formę przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych,

* będzie on dokonany odpłatnie za wynagrodzeniem w postaci wydanych akcjonariuszowi akcji w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy.

Jednocześnie, czynność ta zostanie wykonana przez Akcjonariusza działającego w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, tj. jako podatnika VAT.

Co za tym idzie, w omawianym zdarzeniu przyszłym Znaki zostaną nabyte przez Wnioskodawcę w ramach czynności opodatkowanej VAT.

Stanowisko to potwierdza analiza interpretacji organów podatkowych w zbliżonych stanach faktycznych - jako przykład wskazać można interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2013 r. (nr IPTPP2/443-470/13-2/JN). Organ podatkowy wskazał w niej, że "Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych)", a także stwierdził, że "wniesienie aportu w postaci praw do znaków towarowych do Spółki spełnia warunki posiadając wspomniany przymiot odpłatności".

2. Jednocześnie, odpłatna sprzedaż przez Wnioskodawcę nabytych Znaków na rzecz innej Spółki również będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT. Stanowisko to potwierdzają organy podatkowe; m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 12 marca 2015 r. (nr IPPP1/443-1482/14-4/AP), transakcja zbycia znaków towarowych podlega opodatkowaniu VAT jako odpłatne świadczenie usług: "Należy zauważyć, że wartość znaku towarowego mieści się w kategorii wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż praw do znaków towarowych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatne świadczenie usług".

Sprzedaż ta zostanie wykonana przez Wnioskodawcę działającego w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, tj. jako podatnika VAT.

Co za tym idzie, nabyte przez Wnioskodawcę w ramach czynności opodatkowanej VAT Znaki zostaną wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanej VAT. Czynnością tą będzie odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, tj. odpłatne zbycie wartości niematerialnych i prawnych.

3. Stosownie do art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jednocześnie, art. 88 ustawy o VAT wymienia przypadki, w których prawo do odliczenia nie przysługuje. Jednym z takich przypadków jest sytuacja, w której faktura VAT dokumentuje transakcję niepodlegającą opodatkowaniu VAT lub zwolnioną od opodatkowania VAT.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem przysługiwania podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT jest:

* wykorzystanie nabywanych usług do wykonywania czynności opodatkowanych oraz

* brak spełnienia negatywnych przesłanek odliczenia wymienionych w art. 88 Ustawy o VAT.

4. Jak zostało to wykazane powyżej nabyte przez Wnioskodawcę usługi (tekst jedn.: nabycie Znaków) zostaną bezpośrednio wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanej VAT w postaci odpłatnego świadczenia usług (sprzedaży Znaków).

W konsekwencji spełniona zostanie podstawowa przesłanka odliczenia podatku naliczonego VAT.

Nabycie przez Wnioskodawcę Znaków będzie również udokumentowane fakturą wystawioną przez Akcjonariusza.

W omawianym zdarzeniu przyszłym nie zostaną spełnione żadne negatywne przesłanki odliczenia podatku naliczonego VAT, wymienione w art. 88 Ustawy o VAT. W szczególności, co również wykazano powyżej, nie wystąpi sytuacja, o której mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT - tj. nabycie przez Wnioskodawcę Znaków w ramach transakcji niepodlegającej opodatkowaniu VAT lub zwolnionej od opodatkowania VAT.

Co za tym idzie, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktury wystawionej w związku z aportem Znaków (świadczeniem usług opodatkowanych VAT) przez Akcjonariusza.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Spółka wniosła o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego wyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Z powyższego wynika, że prawo ochronne na znaki towarowe nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem transakcja sprzedaży tych praw nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. Rozważenia wymaga natomiast kwalifikacja wskazanej transakcji jako odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej,

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług, mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 ustawy (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 ustawy (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Analiza powyższych regulacji prowadzi do wniosku, że prawo do znaków towarowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem transakcja sprzedaży tych praw nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. Rozważenia wymaga natomiast kwalifikacja wskazanej transakcji jako odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Z cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde odpłatne świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowanie, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

W konsekwencji aport praw do znaków towarowych spełnia definicję świadczenia usług, ponieważ stanowi świadczenie, które nie jest dostawą towarów.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT z siedzibą na terytorium Polski. Akcjonariusz Wnioskodawcy wniesie do Spółki wkład niepieniężny (aport) w postaci praw do znaków towarowych (tekst jedn.: krajowych praw ochronnych na znaki towarowe, wspólnotowych znaków towarowych oraz praw z rejestracji międzynarodowych znaków towarowych) a możliwe, że także innych podlegających amortyzacji podatkowej wartości niematerialnych i prawnych (dalej łącznie: Znaki). W zamian za wkład niepieniężny wydane zostaną Akcjonariuszowi akcje w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Wartość rynkowa wydanych akcji będzie równa wartości rynkowej Znaków powiększonej o podatek od towarów i usług, przy czym ich wartość nominalna może być niższa. Akcjonariusz jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Polski, zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Wniesienie przez niego wkładu niepieniężnego w postaci Znaków nastąpi w wykonaniu czynności opodatkowanej VAT, w ramach działalności gospodarczej Akcjonariusza, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. Wnoszone w ramach aportu przez Akcjonariusza Znaki nie będą spełniały definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. Znaki te nie będą bowiem stanowiły organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W związku i w chwili dokonania aportu Akcjonariusz wystawi na rzecz Spółki fakturę, w której wykazana zostanie m.in. kwota podatku VAT należnego od aportu Znaków. Wnioskodawca rozważa możliwość odpłatnego zbycia Znaków na rzecz innej spółki. Sprzedaż Znaków nastąpi w wykonaniu czynności opodatkowanej VAT, w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. Cena sprzedaży Znaków przez Wnioskodawcę zostanie ustalona na poziomie rynkowym.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że zbycie praw do znaków towarowych spełnia definicję usługi zawartą w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, należy przyjąć, że czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w świetle obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zaznaczyć należy, że obok ww. stawki ustawodawca przewidział w ustawie oraz przepisach wykonawczych opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 23%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę, w oparciu o art. 41 ust. 13 w zw. z powołanym wyżej art. 146a pkt 1 ustawy.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku, czy też obniżonej stawki podatku dla czynności zbycia praw do znaków towarowych. Tym samym należy uznać, że czynność ta będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

W sprawie będącej przedmiotem analizy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą natomiast prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z aportem praw do znaków towarowych.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona została w art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1, z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest wykorzystywanie zakupionych towarów lub usług do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. Z kolei, z regulacji art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wynika, że udokumentowana fakturą transakcja niepodlegająca opodatkowaniu albo zwolniona od podatku nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego.

W omawianej sprawie jednakże warunki uprawniające do odliczenia zostaną spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a mające być przedmiotem aportu prawa do znaków towarowych będą, jak wskazał we wniosku Zainteresowany, wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - Wnioskodawca bowiem rozważa możliwość odpłatnego zbycia Znaków na rzecz innej spółki. Jednocześnie - co istotne - czynność aportu opisanych praw do znaków towarowych - jak wskazano wyżej - stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, w związku z czym w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania cyt. przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług związanych z dokonanym na rzecz Zainteresowanego aportem praw do znaków towarowych. Powyższe stwierdzenie wynika z faktu, że w opisanej sprawie spełniony zostanie podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. istnienie związku pomiędzy nabytymi prawami do znaków towarowych a czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę, będącego zarejestrowanym, czynnym podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl