ILPP1/4512-1-446/15-2/JSK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2015 r. (data wpływu 12 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania kosztów wysyłki ponoszonych w związku ze sprzedażą towarów dokonywaną przez Wnioskodawcę (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania kosztów wysyłki ponoszonych w związku ze sprzedażą towarów dokonywaną przez Wnioskodawcę (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą stacjonarną, tj. w punkcie sklepowym oraz internetową (czyli wysyłkową na stronach internetowych), która obejmuje głównie odżywki i suplementy diety obciążone stawką VAT 23% i 8% (klasyfikowane w ugrupowaniach PKWiU: 10.89.19.0; 10.61.33.0; 15.89.14), akcesoria sportowe na stawce VAT 23% i sporadycznie stawką VAT 5% (klasyfikowane w ugrupowaniach PKWiU: 58.11.1). Zapłata za zakupione towary dokonywana jest przelewem, "za pobraniem" lub bezpośrednio gotówką.

Zamówienia internetowe realizowane są za pomocą poczty lub firm kurierskich, których usługi oprocentowane są stawką VAT ZW lub 23%. Koszty wysyłki pokrywane są przez klienta i wliczane są do faktury sprzedażowej do jednej łącznej pozycji jako zwiększenie kwoty z tytułu sprzedaży towarów i opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla sprzedanych towarów, czyli przy sprzedaży towaru obciążonego stawką VAT 8% koszty wysyłki również obciążone są stawką 8%. W przypadku sprzedaży towarów obciążonych stawką 5% koszty wysyłki obciążone są stawką 5%, natomiast jeżeli sprzedawane są towary oprocentowane 23% stawką VAT, koszty wysyłki również obciążone są stawką 23%. Koszty wysyłki nie są wyszczególniane w osobnej pozycji na fakturze. W przypadku gdy sprzedawane są towary o różnych stawkach VAT, np. 5%, 8% i 23% VAT, koszt wysyłki dzielony jest proporcjonalnie i doliczony do ceny każdego ze sprzedawanych towarów w odpowiedniej części w tej samej pozycji łącznie z towarem.

Wnioskodawca działa w powyższy sposób, zgodnie z postanowieniami art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i art. 78 Dyrektywy, zgodnie z tymi regulacjami, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Ze względu na duże rozdrobnienie towarowe jednej transakcji (np. w ramach jednego zamówienia realizowana jest sprzedaż 10 różnych pozycji towarowych na stawce 8% i 5 pozycji towarowych na stawce 23%) przyporządkowanie poszczególnych części kosztu wysyłki proporcjonalnie do każdej pozycji towarowej stwarza duże utrudnienie. Ponadto doliczanie proporcjonalne kosztów przesyłki do ceny na fakturze (i paragonie fiskalnym) budzi sprzeciwy nabywców, gdyż cena pojedynczego towaru wykazana na dokumencie sprzedaży w sposób jw. różni się od ceny w ofercie handlowej umieszczonej w cenniku w sklepie internetowym.

Cennik w sklepie internetowym nie może być wystawiony w wysokości powiększonej o koszt wysyłki, gdyż koszt ten wynika dopiero ze złożonego zamówienia i związany jest ściśle z wybraną przez nabywcę formą dostawy (Poczta lub kurier), oraz wielkością zamówienia. Pomimo stosowanego i opisanego powyżej sposobu postępowania polegającego na proporcjonalnym doliczaniu kosztów wysyłki osobno do każdej pozycji towarowej na fakturze, Wnioskodawca uważa, że postanowienia powołanych przepisów będą również wypełnione, jeżeli koszty wysyłki zostaną prawidłowo i proporcjonalnie obliczone w stosunku do sumy podstawy opodatkowania na danej stawce VAT, np. osobno dla podstawy opodatkowania na stawce 8% i osobno dla podstawy opodatkowania na stawce 23%, w ramach tej samej transakcji i wyszczególnione zostaną w osobnych dwóch pozycjach na fakturze VAT lub na paragonie fiskalnym.

Zgodnie ze zdaniem Wnioskodawcy, wpisanie w osobnej pozycji obliczonego proporcjonalnie kosztu wysyłki przypadającego na sumę netto towarów ze stawką np. 8% i w kolejnej pozycji na sumę netto towarów ze stawką 23% wypełni prawidłowe opodatkowanie wg prawidłowej stawki VAT kosztu wysyłki jako elementu ceny artykułu podstawowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowy jest realizowany przez Wnioskodawcę obecnie sposób, polegający na stosowaniu dla kosztów przesyłki stawki podatku uzależnionej ściśle od stawki podatku VAT odpowiedniej dla sprzedawanych towarów, i traktowanie tej usługi jako nierozerwalnie związanej ze sprzedażą tych towarów, i przy sprzedaży towarów obciążonych różnymi stawkami VAT doliczanie kosztów wysyłki proporcjonalnie do każdej pozycji... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, koszty przesyłki nigdy nie są usługą samodzielną, ponieważ usługi pocztowe czy kurierskie są nierozerwalnie związane ze sprzedażą innych artykułów i traktowane są jako koszty dodatkowe. Dlatego też powinny być one obciążane stawką podatku VAT uzależnioną ściśle od stawki podatku VAT, odpowiedniej dla artykułu podstawowego i doliczane do pozycji towaru. Natomiast w przypadku sprzedaży jednorazowo towarów obciążonych różnymi stawkami VAT, artykuły te powinny być proporcjonalnie obciążone kosztami wysyłki, co można uzyskać, np. poprzez proporcjonalne doliczanie kosztu przesyłki do poszczególnych pozycji towarów na rożnych stawkach, np. przy sprzedaży trzech pozycji, z których każda obciążona byłaby inną stawką VAT, np. 5%, 8% i 23% VAT, koszt przesyłki podzielony byłby na trzy części i doliczony do ceny każdej ze sprzedawanych pozycji towarowych, w części proporcjonalnej obliczonej dla ceny sprzedaży na danej stawce VAT do sprzedaży ogółem w ramach jednej transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Powołany przepis przykładowo wskazuje na koszty dodatkowe, które nawet jeśli są odrębnie pobierane (odrębnie rozliczane) między stronami czynności podstawowej (dostawy towarów czy też świadczenia usług), wchodzą do podstawy opodatkowania dla czynności podstawowej (i powinny być łącznie z nią opodatkowane). W myśl tych przepisów koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy wchodzą do podstawy opodatkowania dla danej czynności podstawowej. Przepis ten jako regułę (a nie wyjątek) uznaje więc doliczanie kosztów dodatkowych do podstawy opodatkowania czynności podstawowej. Tylko przykładowo wskazuje on na rodzaje kosztów, jakie są wliczane do podstawy opodatkowania czynności podstawowej. Z jednej strony oznacza to, że także inne koszty dodatkowe mogą być wliczane do podstawy opodatkowania czynności podstawowej. Z drugiej natomiast strony trzeba przyjąć, że powyższe świadczenia - o kosztach których przykładowo stanowi przepis - w niektórych sytuacjach mogą być potraktowane jako odrębne świadczenia.

Z kolei za koszty dodatkowe należy uznać wszelkie opłaty i należności, formalnie odrębne od ceny świadczenia głównego (podstawowego), jednakże w istocie składające się na zapłatę za świadczenie zapewniane w ramach wykonywania świadczenia podstawowego. Koszty dodatkowe będą wartością tych wszystkich świadczeń dodatkowych, które nie stanowią samoistnego świadczenia (przedmiotu opodatkowania), lecz są elementami świadczenia złożonego (kompleksowego).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą stacjonarną, tj. w punkcie sklepowym oraz internetową (czyli wysyłkową na stronach internetowych), która obejmuje głównie odżywki i suplementy diety obciążone stawką VAT 23% i 8% (klasyfikowane w ugrupowaniach PKWiU: 10.89.19.0; 10.61.33.0; 15.89.14), akcesoria sportowe na stawce VAT 23% i sporadycznie stawką VAT 5% (klasyfikowane w ugrupowaniach PKWiU: 58.11.1). Zapłata za zakupione towary dokonywana jest przelewem, "za pobraniem" lub bezpośrednio gotówką. Zamówienia internetowe realizowane są za pomocą poczty lub firm kurierskich, których usługi oprocentowane są stawką VAT ZW lub 23%. Koszty wysyłki pokrywane są przez klienta i wliczane są do faktury sprzedażowej do jednej łącznej pozycji jako zwiększenie kwoty z tytułu sprzedaży towarów i opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla sprzedanych towarów, czyli przy sprzedaży towaru obciążonego stawką VAT 8% koszty wysyłki również obciążone są stawką 8%. W przypadku sprzedaży towarów obciążonych stawką 5% koszty wysyłki obciążone są stawką 5%, natomiast jeżeli sprzedawane są towary oprocentowane 23% stawką VAT, koszty wysyłki również obciążone są stawką 23%. Koszty wysyłki nie są wyszczególniane w osobnej pozycji na fakturze. W przypadku gdy sprzedawane są towary o różnych stawkach VAT, np. 5%, 8% i 23% VAT, koszt wysyłki dzielony jest proporcjonalnie i doliczony do ceny każdego ze sprzedawanych towarów w odpowiedniej części w tej samej pozycji łącznie z towarem.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą kwestii sposobu opodatkowania kosztów wysyłki ponoszonych w związku ze sprzedażą towarów dokonywaną przez Wnioskodawcę.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), dalej: Dyrektywa 2006/112/WE Rady. Stosownie do art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, (...) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Zarówno przepis art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, jak i art. 29a ust. 1 ustawy, posługują się pojęciem zapłaty, którą dostawca lub świadczący usługę otrzymał lub ma otrzymać.

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w opisanej sprawie koszty dodatkowe - koszty wysyłki (pocztowej lub kurierskiej), stanowić będą elementy rachunku kosztów zmierzające do ustalenia kwoty odpłatności za świadczenie zasadnicze - sprzedaż zamówionych towarów, bowiem z ekonomicznego punktu widzenia dopełniają to świadczenie i nie należy ich sztucznie oddzielać.

W sytuacji bowiem, gdy cena określona dla dostawy towaru uwzględnia koszt usługi transportowej (przesyłki), wówczas usługę transportu (przesyłki) należy włączyć do podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 6 ustawy.

Również w przypadku, gdy wyświadczenie usługi transportowej (przesyłki) jest elementem umowy sprzedaży towaru, a towar ma zostać dostarczony w miejsce wskazane przez klienta, wówczas usługę transportu (przesyłki) należy włączyć do podstawy opodatkowania, w myśl art. 29a ust. 6 ustawy. Na powyższe nie ma wpływu przyjęty sposób dokumentacji tejże usługi, tj. gdy płatność za przesyłkę została odrębnie udokumentowana (odpowiednio w przypadku, gdy jest to wymagane przepisami prawa lub na żądanie klienta odrębnie wykazana na fakturze dokumentującej tę dostawę).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że koszty przesyłki doliczone do wartości świadczenia głównego (jakim jest w tym przypadku sprzedaż odżywek i suplementów diety oraz akcesoriów sportowych), nie stanowią wynagrodzenia z tytułu wykonania samodzielnej usługi. Jest to koszt podstawowej czynności - dostawy towarów. W tym przypadku, koszty przesyłki są kosztami związanymi ze świadczeniem głównym, które w efekcie kształtują kwotę ostateczną żądaną od nabywcy. W konsekwencji, koszty wysyłki ponoszone w związku z podstawową sprzedażą stanowią element świadczenia zasadniczego, a zatem zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu sprzedaży świadczenia głównego i powinny być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla świadczenia głównego.

W rezultacie w niniejszej sprawie mamy do czynienia z jednym przedmiotem opodatkowania - jedną czynnością, tj. dostawą towarów. Podstawą opodatkowania z tytułu tej czynności jest łączna wartość dostawy towarów wraz z usługą transportu.

Ponadto zaznaczyć należy, że z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika wprost sposób opodatkowania kosztów transportu w przypadku, gdy przedmiotem jednej dostawy są towary opodatkowane według różnych stawek podatku VAT. Analiza celowościowa art. 29a ust. 1 ustawy wskazuje, że w takich przypadkach koszty transportu powinny proporcjonalnie zwiększać podstawę opodatkowania poszczególnych towaróww.yrobów opodatkowanych według różnych stawek.

Zaznacza się przy tym, że nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi przepisami w zakresie podatku od towarów i usług odpowiednie przyporządkowanie, wyrażające się w proporcjonalnym rozliczeniu do wartości towarów, o ile powyższy sposób przyporządkowania kosztów transportu rzetelnie i adekwatnie do zaistniałej sytuacji oddaje w sposób wierny dokonaną transakcję.

Dlatego też faktury dokumentujące te czynności, w ramach świadczeń złożonych, proporcjonalnie do wielkości tych świadczeń, wykazują dla dostawy towaru/wyrobu wraz z usługą transportu np.:

* stawkę 23% - w przypadku dostawy towaróww.yrobów opodatkowanych stawką 23%;

* stawkę 8% - w przypadku dostawy towaróww.yrobów opodatkowanych stawką 8%.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1.

Natomiast w myśl art. 106a pkt 2 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności (...).

Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów, fakturę wystawia podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Jak wykazano powyżej, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, koszty przesyłki (za pomocą poczty lub firm kurierskich) ponoszone w związku ze sprzedażą towarów zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów oraz są opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla realizacji sprzedaży tych towarów (należy dla kosztów tych stosować tożsamą stawkę podatku VAT jak dla danego towaru).

W konsekwencji, Wnioskodawca winien wystawić fakturę, w której podstawa opodatkowania będzie składać się z dostawy towaru oraz poniesionych kosztów przesyłki, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy. W przypadku, gdy przedmiotem jednej dostawy są towary opodatkowane różnymi stawkami (gdy na jednej fakturze są wyszczególnione towary opodatkowane różnymi stawkami podatku np. 5%, 8% i 23%), wówczas koszty transportu (poczty lub kuriera), należy przyporządkować proporcjonalnie do podstawy opodatkowania poszczególnych towarów opodatkowanych różnymi stawkami i do kosztów tych zastosować taką samą stawkę, jak dla towarów, z którymi są związane. Skoro więc w przedmiotowej sprawie ww. koszty przesyłki nie stanowią samodzielnej usługi, lecz są elementem podstawowej czynności, jaką jest sprzedaż towarów, zatem co do zasady nie powinny być wykazywane w odrębnej pozycji faktury dokumentującej sprzedaż towarów. W takiej bowiem sytuacji koszty te należałoby uznać za odrębny przedmiot sprzedaży.

Podsumowując, prawidłowy jest realizowany obecnie przez Wnioskodawcę sposób, polegający na stosowaniu dla kosztów przesyłki stawki podatku uzależnionej ściśle od stawki podatku VAT odpowiedniej dla sprzedawanych towarów, i traktowanie tej usługi jako nierozerwalnie związanej ze sprzedażą tych towarów, i przy sprzedaży towarów obciążonych różnymi stawkami VAT doliczanie kosztów wysyłki proporcjonalnie do każdej pozycji. W takiej sytuacji należy wykazywać na fakturze koszty dostawy (wysyłki) łącznie z wartością towaru w jednej pozycji, w powiązaniu ze stosowaniem jednej stawki podatku od towarów i usług, właściwej dla tego towaru.

Końcowo informuje się, że w niniejszej interpretacji nie oceniono sposobu proporcjonalnego przyporządkowania kosztów wysyłki do poszczególnych stawek podatku bowiem ocena prawidłowości i zasadności przyjętego podziału kosztów może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w kwestii dotyczącej stanu faktycznego w zakresie sposobu opodatkowania kosztów wysyłki ponoszonych w związku ze sprzedażą towarów dokonywaną przez Wnioskodawcę (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Natomiast kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w zakresie sposobu wykazywania na fakturach kosztów wysyłki (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 9 września 2015 r., sygn. ILPP1/4512-1-446/15-3/JSK.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.