ILPP1/4512-1-353/15-4/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług - jest:

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości - lokali mieszkalnych i użytkowych wraz z prawem udziału w gruncie związanym z tymi lokalami (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

* prawidłowe - w zakresie podlegania opodatkowaniu nieodpłatnego zbycia (w drodze darowizny) ww. nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

W dniu 15 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości - lokali mieszkalnych i użytkowych wraz z prawem udziału w gruncie związanym z tymi lokalami (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz podlegania opodatkowaniu nieodpłatnego zbycia (w drodze darowizny) ww. nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, nieprowadzącym działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Do składników majątku Zainteresowanego należą m.in. lokale mieszkalne i użytkowe, stanowiące odrębny przedmiot własności wraz z prawem udziału w gruncie związanym z tymi lokalami, w stosunku do których nie doszło jeszcze do pierwszego zasiedlenia i które Wnioskodawca otrzymał w związku z podziałem majątku spółki komandytowej, w której był komandytariuszem. W związku z tym, że przekazanie nieruchomości w ramach podziału majątku spółki komandytowej na rzecz Zainteresowanego nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT (brak opodatkowania przekazania nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy przy rozwiązaniu spółki, a tym samym brak możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony potwierdził Minister Finansów w indywidualnych interpretacjach wydanych dla spółki komandytowej z wniosku przyszłych wspólników spółki komandytowej, w tym z wniosku Zainteresowanego z dnia 27 września 2013 r., przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy tych transakcjach. Ponadto Zainteresowany nie ponosił, ani nie zamierza ponosić wydatków na ulepszenie przedmiotowych nieruchomości w wysokości przekraczającej 30% ich wartości. Obecnie Wnioskodawca planuje zbycie nieruchomości, które otrzymał przy podziale majątku spółki komandytowej.

Zainteresowany wskazuje, że dnia 19 lutego 2015 r. zwrócił się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w wyniku czego w dniu 5 maja 2015 r. Minister Finansów wydał indywidualną interpretację, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Pytanie zadane we wniosku oraz własne stanowisko w sprawie było identyczne z przedstawionym w niniejszym wniosku. Jednakże w stanie sprawy błędnie podano, że Zainteresowany "prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, a także w zakresie obrotu nieruchomościami". Zdaniem Wnioskodawcy, ww. różnica w stanie sprawy nie powinna mieć żadnego wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie, jednakże Zainteresowany z ostrożności, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie, składa ponownie wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji, już z prawidłowym określeniem statusu Wnioskodawcy.

Ponadto z pisma z dnia 23 czerwca 2015 r. - stanowiącego uzupełnienie do wniosku - wynika, że:

1. Zainteresowany jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT z tytułu wynajmu nieruchomości własnych (nie są to nieruchomości, które Wnioskodawca otrzymał w związku z podziałem majątku spółki komandytowej, w której był komandytariuszem i nie są to nieruchomości, o których była mowa we wniosku).

2. Nieruchomości, które Zainteresowany otrzymał w związku z podziałem majątku spółki komandytowej stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy, niezwiązany z jakąkolwiek działalnością gospodarczą i nigdy nie były przez Niego wykorzystywane w jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

3. Nieruchomości, które Zainteresowany otrzymał w związku z podziałem majątku spółki komandytowej nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług.

4. Zainteresowany nigdy nie udostępniał nieruchomości, o których mowa we wniosku, osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy odpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: VATU).

2. Czy nieodpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Zainteresowanego na podstawie umowy darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Odpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Zainteresowanego będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 VATU.

Ad. 2

Nieodpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę na podstawie umowy darowizny nie będzie w ogóle podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 VATU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 VATU postanowiono, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 VATU, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Definicję podatnika zawiera natomiast art. 15 ust. 1 VATU, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 VATU, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 VATU stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan sprawy oraz przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 VATU stwierdzić należy, że ze względu na to, że dostawa lokali będzie dokonywana przed ich pierwszym zasiedleniem, sprzedaż lokali mieszkalnych i użytkowych przez Zainteresowanego nie będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 VATU.

Natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a VATU, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a VATU).

Wobec przedstawionego powyżej stanu sprawy oraz biorąc pod uwagę treść art. 43 ust. 1 pkt 10a VATU należy przyjąć, że transakcje odpłatnego zbycia opisanych we wniosku nieruchomości, będą zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ obie przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia uregulowanego tym przepisem zostały spełnione, tj.:

* Wnioskodawcy, który będzie dokonywał dostawy, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tej nieruchomości, (co zostało potwierdzone w indywidualnej interpretacji Ministra Finansów wydanej dla Zainteresowanego);

* Zainteresowany nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości.

Jednocześnie, zgodnie z art. 29a ust. 8 VATU, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w pkt 1, należy uznać za prawidłowe w pełnym zakresie.

Ad. 2

Zgodnie z art. 5 VATU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 VATU postanowiono, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 VATU, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w drodze umowy darowizny, będzie opodatkowane tylko wówczas jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z przedstawionego powyżej stanu sprawy, Zainteresowanemu, który będzie dokonywał nieodpłatnego przekazania nieruchomości w drodze umowy darowizny, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tej nieruchomości (co zostało potwierdzone w indywidualnych interpretacjach Ministra Finansów wydanych dla spółki komandytowej z wniosków przyszłych wspólników spółki, w tym z wniosku Wnioskodawcy), stąd też należy przyjąć, że transakcje te w ogóle nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w pkt 2, należy uznać za prawidłowe w pełnym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości - lokali mieszkalnych i użytkowych wraz z prawem udziału w gruncie związanym z tymi lokalami (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

* prawidłowe - w zakresie podlegania opodatkowaniu nieodpłatnego zbycia (w drodze darowizny) ww. nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Przez pojęcie "dostawy towarów", należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

#8722; jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Podatnikami - zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zaznaczyć przy tym należy, że nie każda czynność dokonana przez podmiot mający status podatnika, będzie podlegać opodatkowaniu. Status podatnika podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, nieprowadzącym działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Do składników majątku Zainteresowanego należą m.in. lokale mieszkalne i użytkowe, stanowiące odrębny przedmiot własności wraz z prawem udziału w gruncie związanym z tymi lokalami, w stosunku do których nie doszło jeszcze do pierwszego zasiedlenia i które Wnioskodawca otrzymał w związku z podziałem majątku spółki komandytowej, w której był komandytariuszem. W związku z tym, że przekazanie nieruchomości w ramach podziału majątku spółki komandytowej na rzecz Zainteresowanego nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT (brak opodatkowania przekazania nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy przy rozwiązaniu spółki, a tym samym brak możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony potwierdził Minister Finansów w indywidualnych interpretacjach wydanych dla spółki komandytowej z wniosku przyszłych wspólników spółki komandytowej, w tym z wniosku Zainteresowanego z dnia 27 września 2013 r., przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy tych transakcjach. Ponadto Zainteresowany nie ponosił, ani nie zamierza ponosić wydatków na ulepszenie przedmiotowych nieruchomości w wysokości przekraczającej 30% ich wartości. Obecnie Wnioskodawca planuje zbycie nieruchomości, które otrzymał przy podziale majątku spółki komandytowej. Ponadto Zainteresowany wskazał, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT z tytułu wynajmu nieruchomości własnych (nie są to nieruchomości, które Wnioskodawca otrzymał w związku z podziałem majątku spółki komandytowej, w której był komandytariuszem i nie są to nieruchomości, o których była mowa we wniosku). Nieruchomości, które Zainteresowany otrzymał w związku z podziałem majątku spółki komandytowej stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy, niezwiązany z jakąkolwiek działalnością gospodarczą i nigdy nie były przez Niego wykorzystywane w jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w tym w działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług. Zainteresowany nigdy nie udostępniał nieruchomości, o których mowa we wniosku, osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące wskazania:

* czy odpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Zainteresowanego będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy;

* czy nieodpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę na podstawie umowy darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy wpisuje się w definicję dostawy towaru lub świadczenia usług i zostanie wykonana przez działającego w tym zakresie podatnika VAT.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Zainteresowanego należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do planowanej transakcji odpłatnego zbycia lub nieodpłatnego przekazania (darowizny) ww. nieruchomości Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, że skoro nieruchomości - lokale mieszkalne i użytkowe, o których mowa we wniosku - stanowią składniki majątku prywatnego Wnioskodawcy, niezwiązane z żadną działalnością gospodarczą oraz niewykorzystywane przez Zainteresowanego w celach zarobkowych, to Wnioskodawca zarówno sprzedając, jak i nieodpłatnie przekazując (darując) ww. nieruchomości dokona zbycia majątku osobistego. Tak więc dokonując dostawy opisanych nieruchomości Zainteresowany nie wypełni przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż tych nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując:

1. Odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę lokali mieszkalnych i użytkowych, stanowiących odrębny przedmiot własności, wraz z prawem udziału w gruncie związanym z tymi lokalami nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, gdyż sprzedaż tych nieruchomości będzie stanowić dostawę majątku prywatnego Zainteresowanego i w związku z tym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Nieodpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę na podstawie umowy darowizny nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca twierdzi, że "Odpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Zainteresowanego będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 VATU". Tut. Organ pragnie zauważyć, że pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu przedmiotowej dostawy) - pojęcia "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolnione od podatku" nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której dostawa nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu. W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.