ILPP1/4512-1-348/16-4/JKu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2016 r. (data wpływu 25 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokalu użytkowego wraz z udziałem we wspólnych częściach budynku oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu przynależnego do tego lokalu - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokalu użytkowego wraz z udziałem we wspólnych częściach budynku oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu przynależnego do tego lokalu. Wniosek uzupełniono w dniu 25 lipca 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, wskazanie sposobu doręczania korespondencji i wskazanie sposobu zwrotu ewentualnej nienależnej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego w postaci planowanej dostawy samodzielnego lokalu użytkowego o powierzchni użytkowej 246 m², znajdującego się na parterze budynku mieszkalno-użytkowego wraz z udziałem wynoszącym 14,33% we wspólnych częściach tego budynku oraz prawo wieczystego użytkowania gruntu przynależnego do opisanego lokalu. Wnioskodawca nabył przedmiotowy lokal, wraz ze związanymi z nim prawami, aktem notarialnym dnia 30 listopada 2000 r. od Gminy, w trybie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543) przy zastosowaniu przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. Nr 85, poz. 383, z późn. zm) - w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Dostawa ta była zwolniona od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług i o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.). Nabyty lokal jest amortyzowany i w prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu (PKD 7020Z) jest stale wynajmowany podmiotom zewnętrznym.

W dniu 25 lipca 2016 r. wniosek uzupełniono pismem o doprecyzowanie opisu sprawy wskazując, co następuje:

* Ad. 1

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

* Ad. 2

Nieruchomość, o której mowa we wniosku, tj. lokal użytkowy wraz z udziałem wynoszącym 14,33% we wspólnych częściach tego budynku oraz prawo wieczystego użytkowania gruntu przynależnego do opisanego budynku - nie był przez Wnioskodawcę wykorzystywany do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

* Ad. 3

W związku z nabyciem ww. nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

* Ad. 4

Budynek, w którym znajduje się przedmiotowy lokal użytkowy został wybudowany na fundamentach przedwojennego budynku w latach 60-tych XX wieku. Od momentu wybudowania nastąpiło pierwsze zajęcie opisanego lokalu użytkowego przez Zakład, a następnie przez Przedsiębiorstwo, które praktycznie trwało do momentu jego nabycia przez Wnioskodawcę.

* Ad. 5

Pomiędzy pierwszym zajęciem, oddaniem w używanie lokalu użytkowego a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

* Ad. 6

W odniesieniu do przedmiotowego lokalu użytkowego Wnioskodawca nie dokonywał wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

* Ad. 7

Ulepszenia nieruchomości, o której mowa we wniosku, Wnioskodawca nie dokonywał.

* Ad. 8

Nakładów na ulepszenie lokalu użytkowego - Wnioskodawca nie ponosił.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przyszła dostawa lokalu użytkowego wraz z udziałem we wspólnych częściach budynku oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu przynależnego do tego lokalu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, czy też będzie podlegała opodatkowaniu i według jakiej stawki?

Zdaniem Wnioskodawcy, przyszła dostawa będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiot dostawy nie może być objęty zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, ponieważ przyszła dostawa nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Planowana dostawa będzie jednak zwolniona na podstawie pkt 10a, ponieważ spełnia łącznie oba warunki wymienione w tym przepisie: a) w stosunku do przedmiotu dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) nie poniesiono wydatków na ulepszenie przedmiotu dostawy ani przed przyszłą dostawą nie są planowane, w stosunku do których dokonujący dostawy miał prawo do do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z ww. przepisami, budynki, jak również ich części spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich dostawa jest traktowana jako podlegającą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że również dostawa prawa użytkowania wieczystego stanowi czynność, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego przepisu wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W tym miejscu dodać należy, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 s. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem". Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystania ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Należy nadmienić, że na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc ustawodawca daje podatnikowi - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub ich części rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Ponadto, przepis ten obejmuje swoim zakresem także grunty będące w wieczystym użytkowaniu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planuje dostawę samodzielnego lokalu użytkowego o powierzchni użytkowej 246 m², znajdującego się na parterze budynku mieszkalno-użytkowego wraz z udziałem wynoszącym 14,33% we wspólnych częściach tego budynku oraz prawo wieczystego użytkowania gruntu przynależnego do opisanego lokalu. Wnioskodawca nabył przedmiotowy lokal, wraz ze związanymi z nim prawami, aktem notarialnym dnia 30 listopada 2000 r., w trybie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, przy zastosowaniu przepisów ustawy o własności lokali - w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Dostawa ta była zwolniona od podatku od towarów i usług. Nabyty lokal jest amortyzowany i w prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu (PKD 7020Z) jest stale wynajmowany podmiotom zewnętrznym. Nieruchomość, tj. lokal użytkowy wraz z udziałem wynoszącym 14,33% we wspólnych częściach tego budynku oraz prawo wieczystego użytkowania gruntu przynależnego do opisanego budynku - nie był przez Wnioskodawcę wykorzystywany do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W związku z nabyciem ww. nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budynek, w którym znajduje się przedmiotowy lokal użytkowy został wybudowany na fundamentach przedwojennego budynku w latach 60-tych XX wieku. Od momentu wybudowania nastąpiło pierwsze zajęcie opisanego lokalu użytkowego przez Zakład, a następnie przez Przedsiębiorstwo, które praktycznie trwało do momentu jego nabycia przez Wnioskodawcę. Pomiędzy pierwszym zajęciem, oddaniem w używanie lokalu użytkowego a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata. W odniesieniu do przedmiotowego lokalu użytkowego Wnioskodawca nie dokonywał wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie dokonywał nakładów na ulepszenie lokalu użytkowego będącego przedmiotem dostawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy przyszła dostawa lokalu użytkowego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług czy też będzie podlegała opodatkowaniu, a jeżeli tak, to według jakiej stawki.

W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie od opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem lokalu użytkowego nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu". Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Budynek, w którym znajduje się przedmiotowy lokal użytkowy, został zajęty i użytkowany po jego wybudowaniu w latach 60-tych XX wieku przez Zakład Usług Radiowo-Telewizyjnych, czyli na cele działalności gospodarczej, skutkiem czego opisany we wniosku lokal został po raz pierwszy zasiedlony. Jednocześnie z uwagi na fakt, że na lokal użytkowy nie były ponoszone nakłady na ulepszenie, a ponadto od pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata, zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W świetle powyższego dostawa gruntu, przynależnego do ww. lokalu, również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy.

Podsumowując, dostawa lokalu użytkowego wraz z udziałem we wspólnych częściach budynku oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu przynależnego do tego lokalu, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wyjaśnia się, że w związku z tym, iż jako podstawę zwolnienia od podatku w stanowisku Wnioskodawca wskazał art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, natomiast według tut. Organu podstawę zwolnienia dostawy opisanego we wniosku lokalu użytkowego stanowi przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stanowisko oceniono jako nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.