ILPP1/4512-1-338/15-6/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2015 r. (data wpływu 12 maja 2015 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 21 lipca 2015 r. (data wpływu 22 lipca 2015 r.), 23 lipca 2015 r. (data wpływu 23 lipca 2015 r.) oraz 24 lipca 2015 r. (data wpływu 27 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży budynku socjalno-hotelowego, pozostałych zabudowań gospodarczych i kortów tenisowych oraz ewentualnej możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży skate parku oraz siłowni plenerowej.

W dniu 12 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży nieruchomości oraz ewentualnej możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 21 lipca 2015 r., 23 lipca 2015 r. oraz 24 lipca 2015 r. o informację o wycofaniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych, informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe, przeformułowanie pytania oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza sprzedać nieruchomość, którą otrzymała aportem dnia 30 kwietnia 2008 r. od Gminy w zamian za objęcie udziałów. Wartość początkowa całej nieruchomości wynosiła 1.501.000,00 zł. Dodatkowo aktem założycielskim przekazano wyposażenie tej nieruchomości.

Nieruchomość stanowiła wcześniej majątek i była używana do prowadzenia działalności opodatkowanej zakładu budżetowego Ośrodek Sportu i Rekreacji, który zlikwidowano dnia 29 kwietnia 2008 r. i w jego miejsce zawiązano spółkę prawa handlowego - Wnioskodawcę.

Na wniesioną aportem nieruchomość składały się: grunt zabudowany budynkiem socjalno-hotelowym, jeden kort tenisowy z nawierzchnią z mączki ceglanej, zabudowania gospodarcze (wiata, szopa magazynowa, warsztat), infrastruktura techniczna oraz wyposażenie budynku. Aport zgodnie z obowiązującymi w roku 2008 przepisami nie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Składniki majątku zostały ujęte w ewidencji środków trwałych Spółki w maju 2008 r. i wykorzystywane są do prowadzenia działalności opodatkowanej. Spółka w latach 2008 do 2014 dokonywała szeregu remontów i modernizacji na nieruchomości. Prowadzono remonty i modernizacje w budynku socjalno-hotelowym, jednak ich wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku (wartość początkowa budynku socjalno-hotelowego - 1.063.885 zł), wartość modernizacji w roku 2011 - 16.723,80 zł, w roku 2012 - 15.433,81 zł, w roku 2013 - 4.390,24 zł; łącznie dokonane modernizacje i remonty w budynku - 36.547,85 zł). W roku 2012 dokonano modernizacji nawierzchni kortu tenisowego (jego wartość początkowa wynosiła 47.277 zł), dobudowując przy nim drugi, równoległy kort tenisowy, wymieniając całą nawierzchnię oraz ogrodzenie całości wspólnym płotem, tworząc tym samym zaczątek kompleksu sportowego (wartość dokonanych modernizacji 187.405,64 zł). Koszty inwestycji przekroczyły 30% wartości początkowej pierwotnego kortu tenisowego. Spółka skorzystała z odliczenia VAT.

W tym samym roku (2012) Spółka kontynuowała rozbudowę kompleksu sportowego na niezagospodarowanej części działki, poprzez zakup i montaż budowli stanowiącej skate park z nawierzchnią z betonu (trwale związanej z gruntem), do której przytwierdzone są elementy skate parku (rampy, najazdy, rury itp. urządzenia) oraz posadowienie obok skate parku i kortów tenisowych siłowni plenerowej, którą tworzą urządzenia do ćwiczeń zakotwiczone w fundamentach. Wartość tej części inwestycji wyniosła 261.072 zł. Spółka skorzystała z odliczenia VAT. Korty tenisowe, skate park, siłownia plenerowa zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych w marcu 2013 r. jako kompleks obiektów sportowych i użytkowane były przez Spółkę w celu prowadzenia działalności opodatkowanej. Pozostałe budynki i infrastruktura stanowiące część tej nieruchomości nie były nigdy modernizowane.

W marcu 2015 r. Spółka ogłosiła postępowanie przetargowe na sprzedaż całej tej zagospodarowanej nieruchomości wraz z majątkiem ruchomym stanowiącym wyposażenie budynku. Spółka zamierza wraz z nieruchomością zbyć jej ruchome wyposażenie.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 23 lipca 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że powołany w treści wniosku aport nieruchomości był czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Natomiast w piśmie stanowiącym uzupełnienie do wniosku z dnia 24 lipca 2015 r. Spółka wyjaśniła, że:

1. Budynek ma charakter socjalno-hotelowy.

2. Siłownia plenerowa nie stanowi budynku ani budowli w rozumieniu prawa podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 23 lipca 2015 r.).

Czy sprzedaż opisanych we wniosku przedmiotów (nieruchomości obejmującej grunt wraz ze związanymi z nim budynkiem socjalno-biurowym, pozostałymi zabudowaniami gospodarczymi oraz kompleksem sportowym, na który składają się korty tenisowe, skate park oraz siłownia plenerowa) będzie czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a jeśli tak, to czy będzie możliwe zrezygnowanie z powyższego zwolnienia w przypadku spełnienia warunków przewidzianych w tym zakresie przez ustawę o podatku od towarów i usług - dalej ustawa o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 23 lipca 2015 r.), sprzedaż powyższej nieruchomości obejmującej działkę gruntową zabudowaną budynkiem socjalno-biurowym wraz z pozostałymi zabudowaniami gospodarczymi będzie czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, ponieważ w przedstawionej sprawie spełnione są warunki określone w ww. przepisie, w tym nie zachodzą określone w nim wyjątki, a w szczególności dostawa nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT lub przed nim, gdyż:

* po pierwsze - Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w drodze czynności zwolnionej z opodatkowania, tj. w drodze aportu, a więc czynności w istocie podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - Wnioskodawca nie był pierwszym nabywcą ww. przedmiotów, gdyż nabył je od poprzedniego właściciela, a także nie dokonał ich ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w postaci wydatków poniesionych na ten cel w wysokości co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Podobnie sprzedaż skate parku oraz siłowni plenerowej podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie będzie ona dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (Wnioskodawca był pierwszym nabywcą ww. budowli. która nastąpiła w drodze kupna, a więc czynności podlegającej opodatkowaniu), jak również upłynął już okres 2 lat od pierwszego ich zasiedlenia w rozumieniu ww. przepisu.

Natomiast sprzedaż kortów tenisowych nie będzie objęta zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bo w tym przypadku będzie miało miejsce pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż planowana sprzedaż ww. kortów w istocie będzie oddaniem do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu po ich ulepszeniu w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 lit. b ustawy VAT, albowiem wydatki poniesione na ulepszenie tych przedmiotów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wyniosły więcej niż 30% ich wartości początkowej. Ponadto, planowana sprzedaż ww. kortów nie spełni warunków do zwolnienia tej czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, gdyż nie zostaną spełnione warunki określone w lit. a i b ww. przepisu, albowiem:

* Wnioskodawcy przysługiwało w stosunku do tych obiektów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego związane z wydatkami na ww. ulepszenia, oraz

* Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie ww. obiektów wyższe niż 30% ich wartości początkowej, które odliczył, a nie minął jeszcze okres 5 lat wykorzystywania przez Wnioskodawcę ww. obiektów w stanie ulepszonym do wykonywania czynności opodatkowanych w myśl art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Zatem planowana sprzedaż ww. kortów tenisowych będzie opodatkowana stawką podstawową.

Reasumując, według Wnioskodawcy, sprzedaż ww. przedmiotów będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie całej opisanej wyżej nieruchomości łącznie ze związanymi z nią budynkami i budowlami na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem sprzedaży kortów tenisowych, która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową.

Wnioskodawca uważa także, że w zakresie opisanych wyżej czynności zwolnionych od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT będzie mógł zrezygnować z tego zwolnienia, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy VAT.

Nadto zdaniem Wnioskodawcy, zbycie opisanego we wniosku używanego ruchomego wyposażenia i urządzeń będzie również opodatkowane podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki podstawowej, gdyż nie znajdzie zastosowanie żaden wyjątek od opodatkowania powyższych czynności, a w szczególności zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży budynku socjalno-hotelowego, pozostałych zabudowań gospodarczych i kortów tenisowych oraz ewentualnej możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży skate parku oraz siłowni plenerowej.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zatem budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Należy podkreślić, że użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również nadmienić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Na mocy tego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość, którą otrzymał aportem dnia 30 kwietnia 2008 r. od Gminy w zamian za objęcie udziałów. Aport nieruchomości był czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług. Nieruchomość stanowiła wcześniej majątek i była używana do prowadzenia działalności opodatkowanej zakładu budżetowego, który zlikwidowano dnia 29 kwietnia 2008 r. i w jego miejsce zawiązano spółkę prawa handlowego - Wnioskodawcę. Na wniesioną aportem nieruchomość składały się: grunt zabudowany budynkiem socjalno-hotelowym, jeden kort tenisowy z nawierzchnią z mączki ceglanej, zabudowania gospodarcze (wiata, szopa magazynowa, warsztat), infrastruktura techniczna oraz wyposażenie budynku. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Składniki majątku zostały ujęte w ewidencji środków trwałych Spółki w maju 2008 r. i wykorzystywane są do prowadzenia działalności opodatkowanej. Spółka w latach 2008 do 2014 dokonywała szeregu remontów i modernizacji na nieruchomości. Prowadzono remonty i modernizacje w budynku socjalno-hotelowym, jednak ich wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku. W roku 2012 dokonano modernizacji nawierzchni kortu tenisowego, dobudowując przy nim drugi, równoległy kort tenisowy, wymieniając całą nawierzchnię oraz ogrodzenie całości wspólnym płotem, tworząc tym samym zaczątek kompleksu sportowego. Koszty inwestycji przekroczyły 30% wartości początkowej pierwotnego kortu tenisowego. Spółka skorzystała z odliczenia VAT. W tym samym roku (2012) Spółka kontynuowała rozbudowę kompleksu sportowego na niezagospodarowanej części działki, poprzez zakup i montaż budowli stanowiącej skate park z nawierzchnią z betonu (trwale związanej z gruntem), do której przytwierdzone są elementy skate parku (rampy, najazdy, rury itp. urządzenia) oraz posadowienie obok skate parku i kortów tenisowych siłowni plenerowej, którą tworzą urządzenia do ćwiczeń zakotwiczone w fundamentach. Spółka skorzystała z odliczenia VAT. Korty tenisowe, skate park, siłownia plenerowa zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych w marcu 2013 r. jako kompleks obiektów sportowych i użytkowane były przez Spółkę w celu prowadzenia działalności opodatkowanej. Pozostałe budynki i infrastruktura stanowiące część tej nieruchomości nie były nigdy modernizowane. W marcu 2015 r. Spółka ogłosiła postępowanie przetargowe na sprzedaż całej tej zagospodarowanej nieruchomości wraz z majątkiem ruchomym stanowiącym wyposażenie budynku. Budynek ma charakter socjalno-hotelowy. Siłownia plenerowa nie stanowi budynku ani budowli w rozumieniu prawa podatkowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą prawa do zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości obejmującej grunt wraz ze związanymi z nim budynkiem socjalno-hotelowym, pozostałymi zabudowaniami gospodarczymi oraz kompleksem sportowym, na który składają się korty tenisowe, skate park oraz siłownia plenerowa oraz ewentualnej możliwości rezygnacji z powyższego zwolnienia w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy.

Należy podkreślić, że w niniejszej sprawie kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do wskazanego budynku socjalno-hotelowego, pozostałych zabudowań gospodarczych oraz kompleksu sportowego, na który składają się korty tenisowe, skate park oraz siłownia plenerowa, nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Uwzględniając definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy wskazać należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia - jak wynika z powołanego przepisu - jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem (poza opodatkowaną sprzedażą danej nieruchomości) może być więc także oddanie nieruchomości do używania innemu podmiotowi np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że planowana dostawa budynku socjalno-hotelowego oraz pozostałych zabudowań gospodarczych nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż do pierwszego zasiedlenia tych obiektów doszło w roku 2008, tj. w chwili przekazania ich Wnioskodawcy przez Gminę w drodze aportu, która to czynność - co wynika z uzupełnienia do wniosku - stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu, aczkolwiek zwolnioną od podatku od towarów i usług. W odniesieniu do ww. budynku i pozostałych zabudowań spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ między pierwszym zasiedleniem a dostawą przedmiotowych budynków minie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto w stosunku do tych obiektów Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej, co skutkowałoby ponownym pierwszym zasiedleniem. W związku z powyższym, dostawa budynku socjalno-hotelowego oraz pozostałych zabudowań gospodarczych będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa części gruntu, na którym posadowiony jest budynek socjalno-hotelowy oraz pozostałe zabudowania gospodarcze, również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Odnosząc się natomiast do planowanej dostawy kortu tenisowego, będącego przedmiotem aportu, dokonanego w roku 2008, stwierdzić należy, że czynność ta będzie opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że w odniesieniu do tego kortu Wnioskodawca poniósł w roku 2012 wydatki na jego ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej kortu. W rezultacie dostawa ww. obiektu będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, co wyklucza możliwość zwolnienia tej czynności od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z powyższym należy zbadać, czy w tej sytuacji wystąpią przesłanki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Jak wskazano powyżej, aby dostawa mogła korzystać ze zwolnienia z ww. przepisu muszą być spełnione oba warunki określone tym przepisem łącznie. Z uwagi na fakt, że dokonując modernizacji kortu w roku 2012 Wnioskodawca odliczył podatek naliczony od poniesionych wydatków, dokonując dostawy tego obiektu nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku określonego ww. regulacją. W analizowanej sytuacji nie będzie miał również zastosowania przepis art. 43 ust. 7a ustawy, gdyż przedmiotowy kort w stanie ulepszonym nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W stosunku do ww. obiektu należy zatem przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Jak wynika z powołanej regulacji, aby sprzedaż towaru była objęta zwolnieniem od VAT, muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

* towar musiał być wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku,

* z tytułu jego nabycia (importu lub wytworzenia) nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

Spełnienie tylko jednego warunku oznacza, że sprzedaż będzie opodatkowana.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że kort tenisowy wykorzystywany jest do prowadzenia działalności opodatkowanej, a ponadto z tytułu ulepszeń przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku. Powyższe uniemożliwia uznanie dostawy opisanego kortu tenisowego za czynność zwolnioną od podatku w świetle art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W efekcie dostawa kortu tenisowego otrzymanego przez Wnioskodawcę w drodze aportu w roku 2008, jak również - z uwagi na cytowany art. 29a ust. 8 ustawy - części gruntu przypisanego do tego kortu, będzie opodatkowana 23% stawką podatku VAT.

Z kolei dostawa kortu tenisowego oraz skate parku, wybudowanych przez Wnioskodawcę w roku 2012, ze względu na fakt, że dostawa ta zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, a ponadto Spółka skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z wytworzeniem ww. obiektów, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zarówno na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, jak i pkt 10a ustawy. W stosunku do ww. obiektów, z uwagi na fakt, że - jak wskazano we wniosku - były one użytkowane przez Spółkę w celu prowadzenia działalności opodatkowanej oraz Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu wytworzenia tych obiektów, nie można również zastosować zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W konsekwencji przy sprzedaży kortu tenisowego oraz skate parku, wybudowanych przez Spółkę w roku 2012, jak również części gruntu, na którym posadowione są te obiekty - w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy - Wnioskodawca będzie zobowiązany zastosować 23% stawkę podatku od towarów i usług.

Przechodząc natomiast do kwestii prawa do zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży opisanej we wniosku siłowni plenerowej, podkreślić należy, że z uwagi na fakt, iż - jak wskazano we wniosku - siłownia plenerowa nie stanowi budynku ani budowli, w stosunku do tej sprzedaży nie będzie miało miejsca zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy. Podobnie zatem jak w przypadku kortów tenisowych i skate parku należy rozstrzygnąć możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Z opisu sprawy wynika, że siłownia plenerowa była użytkowana przez Wnioskodawcę w celu prowadzenia działalności opodatkowanej i Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu wytworzenia tego obiektu, co wyklucza również zwolnienie od podatku na podstawie ww. regulacji. Z uwagi na powyższe, dostawa siłowni plenerowej będzie opodatkowana 23% stawką podatku VAT. Tym samym, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa części gruntu, na którym posadowiona jest ta siłownia również będzie opodatkowana 23% stawką podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ewentualnej możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku zgodnie z regulacją art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy. W związku z powyższym stwierdzić należy, że w przypadku budynku socjalno-hotelowego oraz pozostałych zabudowań gospodarczych, których dostawa może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, Spółka będzie miała możliwość rezygnacji ze zwolnienia od podatku pod warunkiem jednak, że spełnione zostaną warunki określone w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, tj. dokonujący dostawy oraz nabywca będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a ponadto złożą - przed dniem dokonania dostawy - właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie przedmiotowej dostawy. Oświadczenie takie musi również zawierać imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy, planowaną datę zawarcia umowy dostawy oraz adres budynku i pozostałych zabudowań gospodarczych.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że dostawa budynku socjalno-hotelowego oraz pozostałych zabudowań gospodarczych wraz z częścią gruntu przypisanego do tych obiektów będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, przy czym - po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy - Wnioskodawca może zrezygnować z tego zwolnienia. Z kolei przy dostawie kortów tenisowych, skate parku oraz siłowni plenerowej, jak również części gruntu, na którym są one posadowione, Wnioskodawca będzie zobowiązany zastosować 23% stawkę podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - w szczególności kwestia opodatkowania czynności sprzedaży używanego ruchomego wyposażenia i urządzeń - nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.