ILPP1/4512-1-264/15-2/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia z dnia - brak daty (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług polegających na umożliwieniu korzystania z Sali oraz opodatkowania nieodpłatnego udostępniania Sali - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług polegających na umożliwieniu korzystania z Sali oraz opodatkowania nieodpłatnego udostępniania Sali.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A Sp. z o.o. (dalej: A lub Wnioskodawca) jest podmiotem należącym do międzynarodowej grupy D, prowadzącym działalność w zakresie dystrybucji samoprzylepnych produktów oraz rozwiązań systemowych dla przemysłu, handlu oraz konsumentów. A działa na terenie zakładu, w którym swoją działalność prowadzą również inne podmioty należące do grupy D, tj. (dalej: B) oraz C (dalej: C).

A jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT), a prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na dystrybucji samoprzylepnych produktów oraz rozwiązań systemowych dla przemysłu, handlu oraz konsumentów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT.

B, powodowany chęcią poprawienia efektywności prowadzonej działalności, a w szczególności obniżeniem wskaźnika absencji pracowników i współpracowników, zlecił profesjonalnemu podmiotowi zajmującemu się świadczeniem usług medycznych przeprowadzenie analizy stanu zdrowia kadry B. W wyniku analizy stwierdzono, że obecny stan zdrowia istotnej części załogi B, a najprawdopodobniej - również przyszły stan zdrowia tejże załogi (z uwagi na liczną grupę pracowników w przedziale wiekowym 30 - 50 lat), nie pozwoli ograniczyć wskaźnika absencji w pracy do docelowego poziomu. Kondycja zdrowotna znacznej części załogi B wynika przede wszystkim z fizycznego charakteru pracy osób zatrudnionych przy liniach produkcyjnych.

W związku z powyższym, B podjął decyzję o utworzeniu sali konferencyjno-sportowo-rekreacyjnej (dalej: Sala) w celu: (i) poprawy obecnego stanu zdrowia załogi pracowniczej, (ii) zapewnienia profilaktyki mającej na celu zapobieganie pogarszaniu się stanu zdrowia tejże załogi oraz (iii) stworzenia dodatkowego miejsca, w którym mogłyby odbywać się spotkania i narady.

Podjęta przez B decyzja o stworzeniu Sali skłoniła A do przyłączenia się do tej inicjatywy. Wynika to z tego, że oba te podmioty są członkami międzynarodowej grupy kapitałowej i realizują w związku z tym zbliżoną politykę w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi. W konsekwencji, poprzez włączenie się w projekt dotyczący stworzenia Sali, A zamierza realizować w odniesieniu do swojej załogi cele analogiczne jak wskazane powyżej cele B.

Sala zostanie stworzona na terenie zakładu znajdującego się w Poznaniu, w którym działalność prowadzi C, B oraz A. W celu utworzenia Sali, C udostępni B za wynagrodzeniem swój budynek znajdujący się na terenie wspomnianego powyżej zakładu. B planuje poniesienie nakładów inwestycyjnych na utworzenie Sali w budynku należącym do C, a nakłady te mają obejmować wydatki na przystosowanie tegoż budynku do nowej funkcji oraz na jego odpowiednie wyposażenie.

Po utworzeniu Sali B będzie ponosił wydatki związane z jej bieżącym funkcjonowaniem (np. koszty tzw. mediów itd.). Ponadto, B będzie zajmował się obsługą administracyjną Sali, zapewnieniem jej funkcjonowania oraz będzie zatrudniać profesjonalną obsługę w osobach trenerów/rehabilitantów.

Zgodnie z założeniami, z Sali będą mogły korzystać wszystkie osoby, które zostaną wpuszczone na teren wspomnianego powyżej zakładu, w tym w szczególności:

* pracownicy, współpracownicy oraz inne osoby zatrudnione przez C, B oraz A, jak również członkowie rodzin tych osób, przy czym zakłada się, że osoby te będą korzystały z Sali w zakresie wszystkich jej funkcji, tj. w zakresie funkcji sportowej, rekreacyjnej oraz konferencyjnej;

* pracownicy, współpracownicy oraz inne osoby zatrudnione przez usługodawców współpracujących z C, B i A (dalej: Usługodawcy), np. pracownicy, zleceniobiorcy agencji pracy, firm ochroniarskich i sprzątających, przy czym zakłada się, że osoby te będą korzystały z Sali w zakresie wszystkich jej funkcji, tj. w zakresie funkcji sportowej, rekreacyjnej oraz konferencyjnej;

* inne osoby, które zostaną wpuszczone na teren zakładu w związku z działalnością prowadzoną przez C, B oraz A, przy czym zakłada się, że osoby te będą korzystały z Sali w zakresie przede wszystkim (aczkolwiek możliwe, że nie wyłącznie) z funkcji konferencyjnej.

Sala będzie dostępna dla wskazanych powyżej grup osób przez całą dobę, przez wszystkie dni tygodnia, co wynika w głównej mierze ze zmianowego trybu pracy osób zatrudnionych przez B. Zgodnie z polityką w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, każde wejście na teren zakładu C, B oraz A przez wspomniane powyżej osoby będzie rejestrowane, przy czym nie będzie to jednoznaczne z tym, że osoby te faktycznie skorzystały z Sali. Przykładowo, po zakończeniu pracy dana osoba będzie mogła zostać na terenie zakładu i udać się do Sali, bądź też spędzić czas po pracy w innym miejscu np. na stołówce zakładowej.

Z drugiej strony, taka osoba będzie mogła stawić się w zakładzie przed formalnym rozpoczęciem pracy zarówno w celu skorzystania z Sali, jak i z uwagi na konieczność wykonania dodatkowych zadań. Jednocześnie, w niektórych sytuacjach korzystanie z Sali będzie następowało w godzinach pracy, np. w Sali będą odbywały się spotkania. Wejścia na Salę wskazanych powyżej grup osób nie będą w żaden sposób rejestrowane.

B będzie obciążał A z tytułu umożliwienia korzystania z Sali przez osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę jak również przez członków ich rodzin oraz przez pozostałe osoby, które zostają wpuszczone na teren zakładu w związku z działalnością Wnioskodawcy. Obciążenie dokonywane przez B na rzecz A będzie miało charakter ryczałtowy i zagregowany, tj. nie będzie uzależnione od liczby użytkowników Sali (zarówno potencjalnych, jak i faktycznych)"przypadających" na Wnioskodawcę. Omawiane obciążenie będzie dokumentowane za pomocą faktur wystawianych przez B na rzecz A.

A będzie finansowała wydatki na zakup od B usług umożliwienia korzystania z Sali ze środków obrotowych (wydatki te w żadnej części nie będą finansowane przez A ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, przy czym nie jest wykluczone, że w przyszłości A będzie finansować niektóre wydatki związane z Salą, inne niż wydatki na zakup usług od B ze środków tegoż funduszu).

Wnioskodawca planuje, aby korzystanie z Sali przez osoby zatrudnione przez A oraz członków ich rodzin następowało nieodpłatnie. Niemniej, nie jest wykluczone, że A będzie obciążała zatrudnione osoby "symboliczną" kwotą (np. 1 zł miesięcznie) za umożliwienie korzystania z Sali przez te osoby oraz członków ich rodzin. Wprowadzona opłata nie będzie jednak zależna ani od faktu, ani od zakresu korzystania z Sali przez zatrudnione przez A osoby, jak również będzie niezależna od faktycznej liczby osób korzystających z Sali (członków rodziny)"przypadających" na danego zatrudnionego przez A.

Mając na uwadze przedstawione powyżej zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy A przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem od B usług polegających na umożliwieniu korzystania z Sali.

2. Czy nieodpłatne udostępnianie przez A Sali na rzecz: (i) osób, które łączą z A stosunki cywilnoprawne wynikające np. z umów o pracę, umów cywilnoprawnych, jak również z innych form zatrudnienia oraz członków ich rodzin oraz (ii) pozostałych osób, które wejdą na teren zakładu w związku z działalnością prowadzoną przez A, będzie stanowić nieodpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym A przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem od B usług polegających na umożliwieniu korzystania z Sali.

Ad. 2

Nieodpłatne udostępnianie przez A Sali na rzecz: (i) osób, które łączą z A stosunki cywilnoprawne wynikające np. z umów o pracę, umów cywilnoprawnych, jak również z innych form zatrudnienia oraz członków ich rodzin oraz (ii) pozostałych osób, które wejdą na teren zakładu w związku z działalnością prowadzoną przez A, nie będzie stanowić nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym - nie będzie podlegać ono opodatkowaniu VAT.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska.

Ad. 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odliczenie podatku VAT jest podstawowym prawem podatnika wynikającym z konstrukcji podatku VAT jako podatku od wartości dodanej oraz zasady neutralności. Podstawowym warunkiem przysługiwania tego prawa jest związek nabytych towarów i usług z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie - w opinii A - związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter zarówno bezpośredni, jak i pośredni.

O bezpośrednim związku można mówić np. wtedy, gdy nabywane towary służą dalszej odprzedaży jako towary handlowe lub też w sytuacji, gdy nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Natomiast związek pośredni występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem działalności podatnika. Innymi słowy, określone zakupy mają pośredni związek z działalnością opodatkowaną, gdy istnieje związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami i działalnością podatnika, a dokonany zakup wpływa na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości oraz przyczynia się do generowania obrotu opodatkowanego VAT.

Tym samym związek poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi powinien być rozpatrywany szeroko. Nieuzasadnione, szczególnie w kontekście zasady neutralności podatku VAT, byłoby uzależnianie prawa do odliczenia wyłącznie od wystąpienia bezpośredniego związku poszczególnych wydatków z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi VAT. Ogólne zasady regulujące funkcjonowanie podatku VAT pozwalają podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki o charakterze ogólnym, pomimo braku bezpośredniego związku tych wydatków z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi VAT.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że A będzie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego w związku nabyciem od B usług polegających na umożliwieniu korzystania z Sali. W opinii Wnioskodawcy, nabycie tych usług pozostaje bowiem w pośrednim związku z czynnościami opodatkowanymi VAT, które są realizowane przez Wnioskodawcę.

Poniżej Wnioskodawca prezentuje szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska.

Przede wszystkim Wnioskodawca zauważa, że udostępnienie Sali osobom, które łączy z A stosunek wynikający np. z umów o pracę, umów cywilnoprawnych, jak również z innych form zatrudnienia oraz członkom ich rodzin nie służy, co do zasady, potrzebom osobistym tych osób, lecz realizuje cele założone przez A - a w konsekwencji - pozostaje w pośrednim związku z całokształtem działalności Wnioskodawcy, która - co do zasady - podlega opodatkowaniu VAT.

W szczególności, A zwraca uwagę, że:

* nabycie usług udostępniania Sali od B podyktowane jest profilaktyką zdrowotną oraz chęcią obniżenia wskaźnika absencji załogi zatrudnionej przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności opodatkowanej; dzięki funkcjonowaniu Sali Wnioskodawca może oczekiwać wzrostu efektywności prowadzonej działalności opodatkowanej VAT polegającej na dystrybucji samoprzylepnych produktów;

* Sala oprócz funkcji sportowo-rekreacyjnych będzie służyła jako miejsce spotkań (funkcja konferencyjna), które będą związane z działalnością opodatkowaną VAT Wnioskodawcy;

* zapewnienie osobom, które łączą z A stosunki prawne (wynikające np. z umów o pracę, umów cywilnoprawnych, jak również z innych form zatrudnienia) potencjalnej możliwości korzystania z Sali może wpływać pozytywnie na ich motywację oraz efektywność pracy;

* umożliwienie odwiedzania Sali przez członków rodzin wspomnianych powyżej osób niewątpliwie stanowi czynnik intensyfikujący korzystanie z Sali przez osoby zatrudnione przez A (umożliwienie przez Wnioskodawcę korzystania z Sali przez członków rodzin wynika tylko i wyłącznie z faktu, że są one członkami rodzin osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę) co w świetle przedstawionych powyżej uwag jest pożądane z punktu widzenia Wnioskodawcy oraz pozostaje w związku z całokształtem jego działalności, która - co do zasady - jest opodatkowana VAT.

Podsumowując, wydatki na nabycie usług udostępniania Sali pozostają w pośrednim związku z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez A, co w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT skutkuje prawem Wnioskodawcy do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z zakupem tych usług.

Ad. 2

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisem mogącym potencjalnie znaleźć zastosowanie w omawianym zdarzeniu przyszłym jest art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, który dotyczy m.in. nieodpłatnego świadczenia usług nabywanych od innego podmiotu.

W świetle powyższego przepisu, warunkiem opodatkowania podatkiem VAT należnym czynności udostępnienia Sali przez A jest to, aby czynności te były wykonywane do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez A.

Zdaniem Wnioskodawcy, warunek ten nie będzie spełniony w omawianym zdarzeniu przyszłym, gdyż udostępnienie Sali następuje do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez A. W konsekwencji, nieodpłatne udostępnianie Sali przez A na rzecz omawianych grup osób nie będzie stanowić nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do opodatkowywania tego świadczenia podatkiem VAT.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowe uzasadnienie powyższego stanowiska w odniesieniu do:

Ad. a)

Nieodpłatne udostępnianie Sali na rzecz osób, które łączą z A stosunki prawne wynikające np. z umów o pracę, umów cywilnoprawnych, jak również z innych form zatrudnienia oraz członków ich rodzin jest realizowane na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i nie może być uznane za nieodpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W opinii Wnioskodawcy, w przypadku gdy osobę korzystającą z Sali łączy z A stosunek prawny, to korzystanie z Sali pozostaje w związku z prowadzoną przez A działalnością gospodarczą, w szczególności z uwagi na to, że:

* utworzenie Sali związane jest z profilaktyką zdrowotną oraz obniżeniem wskaźnika absencji załogi, która zatrudniona została przez A w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT;

* Sala oprócz funkcji sportowo-rekreacyjnych będzie służyła, jako miejsce do odbywania przez zatrudnione przez A osoby spotkań związanych z działalnością gospodarczą A;

* zapewnienie podmiotom, które łączą z A stosunki prawne potencjalnej możliwości korzystania z Sali może wpływać na ich motywację oraz efektywność pracy.

Dodatkowo, również umożliwienie korzystania z Sali członkom rodzin osób, z którymi A łączą stosunki prawne pozostaje w pośrednim związku z prowadzoną przez A działalnością gospodarczą. Należy bowiem zaznaczyć, że:

* fakt umożliwienia korzystania z Sali członkom rodzin jest ściśle powiązany ze stosunkami prawnymi łączącymi A z pracownikami/współpracownikami; innymi słowy, gdyby nie zatrudnienie przez A danej osoby, to członkowie jej rodziny nie uzyskaliby możliwości skorzystania z Sali;

* umożliwienie członkom rodzin korzystania z Sali jest dodatkowym elementem motywującym osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę do pozostawania w stosunku zatrudnienia z A;

* umożliwienie korzystania z Sali członkom rodzin osób zatrudnionych przez A może stanowić czynnik intensyfikujący korzystanie z Sali przez osoby, które łączy z A stosunek prawny, co stanowi realizację celów gospodarczych założonych przez A.

Ad. b)

Odnosząc się do pozostałych osób wpuszczanych na teren zakładu w związku z działalnością prowadzoną przez A, które mogą korzystać z Sali Wnioskodawca zauważa, że umożliwienie korzystania z Sali tym osobom pozostaje w związku z działalnością A.

Osoby te będą bowiem wpuszczane na teren zakładu A wyłącznie w związku z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę i - co do zasady - będą wykorzystywały Salę dla celów konferencyjnych, a więc w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez A.

Mając na uwadze powyższe, A wnosi o potwierdzenie stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążąc się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Z pośrednim związkiem dokonanych zakupów z działalnością podatnika mamy zatem do czynienia wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo sprzedaży. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem należącym do międzynarodowej grupy D, prowadzącym działalność w zakresie dystrybucji samoprzylepnych produktów oraz rozwiązań systemowych dla przemysłu, handlu oraz konsumentów. A działa na terenie zakładu, w którym swoją działalność prowadzą również inne podmioty należące do grupy D, tj. B oraz C. A jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na dystrybucji samoprzylepnych produktów oraz rozwiązań systemowych dla przemysłu, handlu oraz konsumentów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT. B, powodowany chęcią poprawienia efektywności prowadzonej działalności, a w szczególności obniżeniem wskaźnika absencji pracowników i współpracowników, zlecił profesjonalnemu podmiotowi zajmującemu się świadczeniem usług medycznych przeprowadzenie analizy stanu zdrowia kadry B. W wyniku analizy stwierdzono, że obecny stan zdrowia istotnej części załogi B, a najprawdopodobniej - również przyszły stan zdrowia tejże załogi (z uwagi na liczną grupę pracowników w przedziale wiekowym 30 - 50 lat), nie pozwoli ograniczyć wskaźnika absencji w pracy do docelowego poziomu. Kondycja zdrowotna znacznej części załogi B wynika przede wszystkim z fizycznego charakteru pracy osób zatrudnionych przy liniach produkcyjnych. W związku z powyższym, B podjął decyzję o utworzeniu sali konferencyjno-sportowo-rekreacyjnej (dalej: Sala) w celu: (i) poprawy obecnego stanu zdrowia załogi pracowniczej, (ii) zapewnienia profilaktyki mającej na celu zapobieganie pogarszaniu się stanu zdrowia tejże załogi oraz (iii) stworzenia dodatkowego miejsca, w którym mogłyby odbywać się spotkania i narady. Podjęta przez B decyzja o stworzeniu Sali skłoniła A do przyłączenia się do tej inicjatywy. Wynika to z tego, że oba te podmioty są członkami międzynarodowej grupy kapitałowej i realizują w związku z tym zbliżoną politykę w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi. W konsekwencji, poprzez włączenie się w projekt dotyczący stworzenia Sali, A zamierza realizować w odniesieniu do swojej załogi cele analogiczne jak wskazane powyżej cele B. Sala zostanie stworzona na terenie zakładu znajdującego się w Poznaniu, w którym działalność prowadzi C, B oraz A. W celu utworzenia Sali, C udostępni B za wynagrodzeniem swój budynek znajdujący się na terenie wspomnianego powyżej zakładu. B planuje poniesienie nakładów inwestycyjnych na utworzenie Sali w budynku należącym do C, a nakłady te mają obejmować wydatki na przystosowanie tegoż budynku do nowej funkcji oraz na jego odpowiednie wyposażenie. Po utworzeniu Sali B będzie ponosił wydatki związane z jej bieżącym funkcjonowaniem (np. koszty tzw. mediów itd.). Ponadto, B będzie zajmował się obsługą administracyjną Sali, zapewnieniem jej funkcjonowania oraz będzie zatrudniać profesjonalną obsługę w osobach trenerów/rehabilitantów. Zgodnie z założeniami, z Sali będą mogły korzystać wszystkie osoby, które zostaną wpuszczone na teren wspomnianego powyżej zakładu, w tym w szczególności:

* pracownicy, współpracownicy oraz inne osoby zatrudnione przez C, B oraz A, jak również członkowie rodzin tych osób, przy czym zakłada się, że osoby te będą korzystały z Sali w zakresie wszystkich jej funkcji, tj. w zakresie funkcji sportowej, rekreacyjnej oraz konferencyjnej;

* pracownicy, współpracownicy oraz inne osoby zatrudnione przez usługodawców współpracujących z C, B i A (dalej: Usługodawcy), np. pracownicy, zleceniobiorcy agencji pracy, firm ochroniarskich i sprzątających, przy czym zakłada się, że osoby te będą korzystały z Sali w zakresie wszystkich jej funkcji, tj. w zakresie funkcji sportowej, rekreacyjnej oraz konferencyjnej;

* inne osoby, które zostaną wpuszczone na teren zakładu w związku z działalnością prowadzoną przez C, B oraz A, przy czym zakłada się, że osoby te będą korzystały z Sali w zakresie przede wszystkim (aczkolwiek możliwe, że nie wyłącznie) z funkcji konferencyjnej.

Sala będzie dostępna dla wskazanych powyżej grup osób przez całą dobę, przez wszystkie dni tygodnia, co wynika w głównej mierze ze zmianowego trybu pracy osób zatrudnionych przez B. Zgodnie z polityką w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, każde wejście na teren zakładu C, B oraz A przez wspomniane powyżej osoby będzie rejestrowane, przy czym nie będzie to jednoznaczne z tym, że osoby te faktycznie skorzystały z Sali. Przykładowo, po zakończeniu pracy dana osoba będzie mogła zostać na terenie zakładu i udać się do Sali, bądź też spędzić czas po pracy w innym miejscu np. na stołówce zakładowej. Z drugiej strony, taka osoba będzie mogła stawić się w zakładzie przed formalnym rozpoczęciem pracy zarówno w celu skorzystania z Sali, jak i z uwagi na konieczność wykonania dodatkowych zadań. Jednocześnie, w niektórych sytuacjach korzystanie z Sali będzie następowało w godzinach pracy, np. w Sali będą odbywały się spotkania. Wejścia na Salę wskazanych powyżej grup osób nie będą w żaden sposób rejestrowane. B będzie obciążał A z tytułu umożliwienia korzystania z Sali przez osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę jak również przez członków ich rodzin oraz przez pozostałe osoby, które zostają wpuszczone na teren zakładu w związku z działalnością Wnioskodawcy. Obciążenie dokonywane przez B na rzecz A będzie miało charakter ryczałtowy i zagregowany, tj. nie będzie uzależnione od liczby użytkowników Sali (zarówno potencjalnych, jak i faktycznych)"przypadających" na Wnioskodawcę. Omawiane obciążenie będzie dokumentowane za pomocą faktur wystawianych przez B na rzecz A. A będzie finansowała wydatki na zakup od B usług umożliwienia korzystania z Sali ze środków obrotowych (wydatki te w żadnej części nie będą finansowane przez A ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, przy czym nie jest wykluczone, że w przyszłości A będzie finansować niektóre wydatki związane z Salą, inne niż wydatki na zakup usług od B ze środków tegoż funduszu). Wnioskodawca planuje, aby korzystanie z Sali przez osoby zatrudnione przez A oraz członków ich rodzin następowało nieodpłatnie. Niemniej, nie jest wykluczone, że A będzie obciążała zatrudnione osoby "symboliczną" kwotą (np. 1 zł miesięcznie) za umożliwienie korzystania z Sali przez te osoby oraz członków ich rodzin. Wprowadzona opłata nie będzie jednak zależna ani od faktu, ani od zakresu korzystania z Sali przez zatrudnione przez A osoby, jak również będzie niezależna od faktycznej liczby osób korzystających z Sali (członków rodziny)"przypadających" na danego zatrudnionego przez A.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą zakresu przysługującego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem od B usług polegających na umożliwieniu korzystania z Sali przez wspomniane powyżej grupy osób.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, przysługuje podatnikowi w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wobec powyższego należy wskazać, że korzyści jakie uzyskają wskazane osoby (bezpłatnie skorzystają z Sali sportowo-rekreacyjnej) mają zatem dominujący charakter w stosunku do korzyści jakie zamierza osiągnąć Spółka. Nieodpłatne umożliwienie korzystania z Sali sportowo-rekreacyjnej wymienionym grupom osób służyć będzie - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - zaspokajaniu osobistych, prywatnych potrzeb osób korzystających i odbywać się będzie bez związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Brak jest argumentów przemawiających za innym podejściem, w sytuacji, gdy wskazane osoby same decydują, czy i kiedy z Sali skorzystają, gdyż nie wiąże się to z prowadzoną przez podatnika działalnością.

Takim argumentem nie może być podana przez Wnioskodawcę okoliczność, że celem świadczenia przedmiotowych usług na rzecz pracowników będzie profilaktyka zdrowotna oraz obniżenie wskaźnika absencji załogi, która zatrudniona została przez A w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT. W opinii Wnioskodawcy zapewnienie osobom, które łączą z A stosunki prawne potencjalnej możliwości korzystania z Sali może wpływać na ich motywację oraz efektywność pracy. Z kolei fakt umożliwienia korzystania z Sali członkom rodzin jest ściśle powiązany ze stosunkami prawnymi łączącymi A z pracownikami/współpracownikami, innymi słowy, gdyby nie zatrudnienie przez A danej osoby, to członkowie jej rodziny nie uzyskaliby możliwości skorzystania z Sali. Ponadto umożliwienie członkom rodzin korzystania z Sali jest dodatkowym elementem motywującym osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę do pozostawania w stosunku zatrudnienia z A oraz może stanowić czynnik intensyfikujący korzystanie z Sali przez osoby, które łączy z A stosunek prawny, co stanowi realizację celów gospodarczych założonych przez A.

W tym miejscu należy zauważyć, że w wyroku z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 Danfoss i AstraZeneca przeciwko Skatteministeriet Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zaznaczył, że "Poza sporem jest, że zwykle do pracownika należy wybór rodzaju, dokładnego czasu lub miejsca spożywania posiłku. Pracodawca w tym zakresie nie interweniuje, ponieważ obowiązkiem pracownika jest jedynie powrót do miejsca pracy o odpowiedniej porze i wykonywanie swoich zwykłych zajęć. (...) Wydawanie posiłków pracownikom ma co do zasady na celu zaspokojenie potrzeb prywatnych i należy do sfery wyboru pracownika, w której pracodawca nie interweniuje. Wynika z tego, że w zwykłych okolicznościach świadczenie usług polegających na nieodpłatnym wydawaniu posiłków pracownikom zaspokaja prywatne potrzeby tych ostatnich w rozumieniu art. 6 ust. 2 szóstej dyrektywy" (pkt 57 wyroku).

Należy wskazać, że konieczność zapewnienia przez Wnioskodawcę dostępu do Sali sportowo-rekreacyjnej swoim pracownikom nie wynika z żadnych przepisów, jak również nie jest niezbędne dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem pracownicy są zobowiązani świadczyć pracę niezależnie od możliwości skorzystania w wolnym od pracy czasie z Sali sportowo-rekreacyjnej jaką daje z własnej woli pracodawca. To do pracownika należy decyzja czy skorzysta z Sali oraz kiedy. Zatem umożliwienie pracownikom skorzystania w wolnym czasie z Sali sportowo-rekreacyjnej, tj. w sytuacji, gdy pracownicy sami decydują czy i kiedy z niej skorzystają ma na celu zaspokojenie ich potrzeb prywatnych, zatem nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną Wnioskodawcy. Ponadto ze sprzedażą opodatkowaną Zainteresowanego nie będzie miało związku również umożliwienie skorzystania z Sali sportowo-rekreacyjnej członkom rodzin pracowników oraz pozostałych osób, które wejdą na teren zakładu w związku z działalnością prowadzoną przez A.

Zatem Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w ww. zakresie.

Należy natomiast zauważyć, że udostępnianie przez Wnioskodawcę Sali w celach konferencyjnych będzie związane z prowadzoną działalnością A. Tym samym należy uznać, że w tym zakresie Sala w sposób pośredni przyczyni się do generowania obrotów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie miał możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem od B usług polegających na umożliwieniu korzystania z Sali w celach konferencyjnych, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem od B usług polegających na umożliwieniu korzystania z Sali jedynie w zakresie, w jakim służy to udostępnianiu Sali w celach konferencyjnych, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą obowiązku opodatkowania VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy świadczenia polegającego na nieodpłatnym udostępnianiu przez A Sali na rzecz: (i) osób, które łączą z A stosunki cywilnoprawne wynikające np. z umów o pracę, umów cywilnoprawnych, jak również z innych form zatrudnienia oraz członków ich rodzin oraz (ii) pozostałych osób, które będą korzystać z Sali w związku z działalnością prowadzoną przez A.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania je za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem dodatkowo przysługiwania prawa do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zatem interpretując ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zatem należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia "potrzeb osobistych". Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami "osobistymi" są takie potrzeby, które "dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami "prywatnymi", tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Natomiast pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte - dla celów podatku od towarów i usług - w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego działalność gospodarcza obejmuje elementy składające się na jej przedmiot, tj. zarobkową działalność wytwórczą, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, działalność rolników i osób wykonujących wolne zawody a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Dla ustalenia, czy ww. nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Przez nieodpłatne usługi służące do celów działalności podatnika należy rozumieć takie, które są wykonywane bez wynagrodzenia, ale w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczenie ich ma dominujący charakter w stosunku do korzyści osiąganej w tym przypadku przez odbiorcę tych świadczeń - np. pracownika.

Ponadto należy zwrócić uwagę na opinię Rzecznika Generalnego z dnia 23 października 2008 r. w sprawie C-371/07, który stwierdził, że: "(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a), jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawę opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi: "suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług" < art. 11 część A ust. 1 lit. c>. Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników" - vide pkt 40 opinii.

Mając na uwadze powyższe należy podkreślić, że brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą podatnika powoduje, że nie występuje tym samym obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego pozwala stwierdzić, że udostępnienie przez Wnioskodawcę Sali w zakresie funkcji sportowej i rekreacyjnej na rzecz:

i. osób, które łączą z A stosunki cywilnoprawne wynikające np. z umów o pracę, umów cywilnoprawnych, jak również z innych form zatrudnienia oraz członków ich rodzin oraz

ii. pozostałych osób korzystających z Sali

nie będzie miało związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Powyższe wynika z faktu - jak stwierdzono w pierwszej części niniejszej interpretacji - że korzyści jakie uzyskają wskazane osoby (bezpłatnie skorzystają z Sali sportowo-rekreacyjnej) mają dominujący charakter w stosunku do korzyści jakie zamierza osiągnąć Spółka. Nieodpłatne umożliwienie korzystania z Sali sportowo-rekreacyjnej wymienionym grupom osób służyć będzie - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - zaspokajaniu osobistych, prywatnych potrzeb osób korzystających i odbywać się będzie bez związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Brak jest argumentów przemawiających za innym podejściem, w sytuacji, gdy wskazane osoby same decydują, czy i kiedy z Sali skorzystają, gdyż nie wiąże się to z prowadzoną przez podatnika działalnością.

Należy jednak zauważyć, że mimo iż nieodpłatne udostępnienie Sali w celach sportowo-rekreacyjnych, jako niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, będzie wypełniać przesłanki określone w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, to z uwagi na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem od B usług polegających na umożliwieniu korzystania z Sali w celach sportowo-rekreacyjnych, Spółka nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego z tego tytułu.

Z kolei za usługi związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, do których nie ma zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, należy uznać udostępnienie przez Zainteresowanego Sali w zakresie funkcji konferencyjnej. Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego z tego tytułu.

Podsumowując, nieodpłatne udostępnianie przez A Sali w celach sportowo-rekreacyjnych na rzecz: (i) osób, które łączą z A stosunki cywilnoprawne wynikające np. z umów o pracę, umów cywilnoprawnych, jak również z innych form zatrudnienia oraz członków ich rodzin oraz (ii) pozostałych osób oraz w celach konferencyjnych, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, że w części dotyczącej opodatkowania czynności nieodpłatnego udostępniania Sali stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe z uwagi na inne uzasadnienie tego braku opodatkowania przez Spółkę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.