ILPP1/4512-1-227/16-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT - zgodnie ze sposobem określenia proporcji, wskazanym w art. 86 ust. 2a tej ustawy, jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT - zgodnie ze sposobem określenia proporcji, wskazanym w art. 86 ust. 2a tej ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

1. Uwagi wstępne.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji produktów oraz akcesoriów z branży elektronicznej oraz telekomunikacyjnej (dalej również jako: Działalność Operacyjna).

W asortymencie Spółki znajdują się m.in. telefony komórkowe, laptopy, tablety, konsole do gier, nawigacje samochodowe, oraz czytniki e-book. Biuro i centrum logistyczne Wnioskodawcy zlokalizowane są w A.

Wewnątrz struktury organizacyjnej Spółki funkcjonują zarówno departamenty operacyjne, jak i administracyjne, w skład których wchodzą przykładowo takie działy jak: dział sprzedaży, dział zarządzania produktem, dział usług i projektów, dział marketingu, dział finansów i controllingu, dział prawny, dział e-commerce, dział zarządzania zasobami ludzkimi, dział obsługi posprzedażowej oraz dział księgowości.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka wykonuje czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (tekst jedn.: odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W szczególności, Spółka dokonuje dostawy sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz świadczy usługi marketingowe. W konsekwencji, Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

2. Wybrane obszary działalności.

a) Działalność związana z funkcjonowaniem podmiotu powiązanego.

Spółka jest członkiem międzynarodowego koncernu (dalej: Koncern). Natomiast na obszarze Polski, Wnioskodawca działa w ramach grupy, w skład której wchodzą spółki powiązane kapitałowo i biznesowo (dalej: Grupa).

Przedmiotem działalności jednej ze spółek należących do Grupy, jest organizacja i zarządzanie siecią sklepów detalicznych, w których sprzedawane są dystrybuowane przez Wnioskodawcę produkty i akcesoria (dalej: Podmiot z Grupy). Spółka nie posiada udziałów w kapitale zakładowym Podmiotu z Grupy.

W ramach przedmiotowej struktury, na podstawie zawartych umów, Spółka świadczy na rzecz Podmiotu z Grupy różne usługi opodatkowane VAT, m.in. w zakresie wsparcia biurowego, administracyjnego, księgowego i prawnego (dalej: Usługi wsparcia). W konsekwencji, Spółka wystawia na jego rzecz faktury VAT dokumentujące wykonywanie ww. Usług wsparcia.

Ponadto, w związku z faktem, że Spółka oraz Podmiot z Grupy ściśle ze sobą współpracują oraz mają zbieżne cele i strategie biznesowe, w zarządzie tych spółek zasiada ta sama osoba (dalej: Prezes zarządu). Prezes zarządu reprezentuje i prowadzi sprawy spółek - m.in. dba o ich rozwój, wyznacza ich cele oraz nadzoruje ich finanse.

Jednocześnie wszystkie koszty związane ze sprawowaniem jego funkcji, m.in. koszty jego pracy, ponoszone są przez Spółkę. Do wydatków tych mogą należeć również wydatki na sprzęt biurowy (w tym meble - biurko, fotel oraz urządzenia techniczne - komputer, telefon, drukarka), wydatki na podróże służbowe (tekst jedn.: transport, zakwaterowanie), wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, itp. Spółka nie obciąża tymi kosztami Podmiotu z Grupy.

b) Działalność związana z lokowaniem nadwyżki środków pieniężnych.

W związku z prowadzoną dzialalnością gospodarczą, po stronie Spółki mogą pojawić się nadwyżki środków finansowych. W konsekwencji, w przyszłości mogą zdarzyć się sytuacje, że Spółka będzie deponowała część gotówki na lokatach bankowych, otrzymując z tego tytułu odsetki. Uzyskane w ten sposób środki w postaci odsetek, będą następnie przeznaczane na cele prowadzonej Działalności Operacyjnej. Uzyskane odsetki od lokat bankowych nie będą przez Spółkę opodatkowane (depozyt będzie traktowany jak usługa świadczona na rzecz Spółki przez bank prowadzący rachunek Spółki).

Powyższa działalność będzie obejmować w szczególności:

* czynności polegające na analizie oprocentowania (oraz ewentualny wybór podmiotów oferujących korzystne warunki lokowania środków pieniężnych),

* koordynowanie procesu deponowania środków na lokatach bankowych,

a także

* monitorowanie oraz ewidencjonowanie odsetek uzyskanych z tego tytułu.

Niemniej jednak należy zauważyć, że proces ten będzie w dużej mierze zautomatyzowany i nie będzie wymagał znacznego zaangażowania pracowników Spółki. W związku z tym, wykonywanie przedmiotowych czynności będzie jedynie jednym z obowiązków osób, które zatrudnione są w dziale finansów i controlingu lub księgowości. Spółka nie będzie zatrudniać pracowników dedykowanych wyłącznie do tych czynności oraz nie będzie posiadać odrębnie zdefiniowanych części biura, przeznaczonych na ich wykonywanie.

c) Transakcje zabezpieczające.

Z uwagi na fakt, że Spółka realizuje transakcje związane z Działalnością Operacyjną, które rozliczane są w walutach obcych, po jej stronie występuje ryzyko walutowe związane z wahaniami kursów wymiany. W związku z tym, Spółka wykorzystuje instrumenty pochodne (m.in. kontrakty terminowe typu forward), mające na celu zabezpieczenie przed tym ryzykiem. Przy czym, Spółka nie wyklucza, że w przyszłości również inne rodzaje ryzyka będą przedmiotem zabezpieczenia w formie zawarcia kontraktów terminowych (lub przy użyciu innych instrumentów finansowych).

Zysk (lub strata) osiągnięty przez Spółkę z tytułu instrumentów pochodnych, przeznaczany jest na Działalność Operacyjną Spółki (lub finansowany ze środków pochodzących z tej działalności). Spółka uznaje kwoty płacone/otrzymywane w związku z realizowaniem niniejszych transakcji, jako pozostające poza zakresem VAT.

Działalność w powyższym zakresie obejmuje w szczególności:

* identyfikację ryzyka, które powinno być przedmiotem zabezpieczenia za pomocą kontraktów terminowych,

* wybór odpowiednich kontraktów terminowych (oraz ich wartości), które zostaną zawarte przez Spółkę w celu odpowiedniego zabezpieczenia przed zidentyfikowanym ryzykiem,

* zawieranie przedmiotowych kontraktów terminowych,

* monitorowanie oraz ewidencjonowanie zysku/straty osiągniętej z tytułu rozliczenia zawartego kontraktu.

Realizacja wskazanych powyżej czynności jest jednym z obowiązków osoby zatrudnionej na stanowisku specjalisty ds. treasury oraz dyrektora działu finansów i controllingu. Wskazani pracownicy jednocześnie wykonują podobne czynności na rzecz spółek z Grupy (w ramach Usług wsparcia). Należy przy tym zaznaczyć, że Spółka nie zatrudnia pracowników dedykowanych wyłącznie do tych czynności oraz nie posiada odrębnie zdefiniowanych części biura, przeznaczonych na ich wykonywanie.

d) Administrowanie Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych.

Stosownie do wymogów wynikających z ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 111, z późn. zm.), Spółka tworzy i administruje Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych (dalej: ZFŚS). Środki ZFŚS są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym i są one przeznaczane na dofinansowanie określonych świadczeń dla pracowników Spółki.

Spółka nie odlicza VAT naliczonego w związku z zakupami towarów lub usług dokonywanymi ze środków ZFŚS i nie nalicza VAT należnego w związku z przekazywaniem tych towarów lub usług na rzecz pracowników (za wynagrodzeniem lub bez).

Realizacja wskazanych powyżej czynności w zakresie administrowania ZFŚS jest jednym z obowiązków osób, które zatrudnione są w dziale zarządzania zasobami ludzkimi. Dodatkowo, wybrani pracownicy Spółki (zatrudnieni w różnych działach) są odpowiedzialni za podejmowanie decyzji w zakresie przyznania dofinansowania na określone świadczenia pracownicze, ze środków ZFŚS. Należy przy tym zaznaczyć, że Spółka nie zatrudnia pracowników dedykowanych wyłącznie do tych czynności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2a) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: działalności związanej z funkcjonowaniem Podmiotu z Grupy), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT), zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

2. Czy w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2b) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: działalności związanej z lokowaniem nadwyżki środków pieniężnych), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

3. Czy w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2c) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: działalności związanej z transakcjami zabezpieczającymi), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

4. Czy w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2d) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: działalności zwiazanej z administrowaniem ZFŚS), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

5. Czy w przypadku uznania, że odpowiedź co najmniej na jedno pytanie spośród pytań nr 1-4 jest przecząca (tekst jedn.: uznania, że wybrane obszary działalności Spółki stanowią działalność inną niż gospodarcza i wiążą się z koniecznością obliczenia kwoty podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji), sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, powinien wyglądać następująco:

* licznik - liczba wszystkich godzin roboczych wszystkich pracowników Spółki w poprzednim roku podatkowym, pomniejszona o liczbę godzin roboczych przeznaczonych średnio na prace związane z działalnością uznaną w ramach odpowiedzi na pytania 1-4 za działalność inną niż gospodarcza;

* mianownik - liczba wszystkich godzin roboczych przepracowanych przez wszystkich pracowników Spółki w poprzednim roku podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2a) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: działalności związanej z funkcjonowaniem Podmiotu z Grupy), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

2. W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2b) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: działalności związanej z lokowaniem nadwyżki środków pieniężnych), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

3. W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2c) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: działalności związanej z transakcjami zabezpieczającymi), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

4. W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2d) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: działalności związanej z administrowaniem ZFŚS), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

5. W przypadku uznania, że odpowiedź co najmniej na jedno pytanie spośród pytań nr 1-4 jest przecząca (tekst jedn.: wybrane obszary działalności Spółki wiążą się z koniecznością obliczenia kwoty podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji), sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT powinien wyglądać następująco:

* licznik - liczba wszystkich godzin roboczych wszystkich pracowników Spółki w poprzednim roku podatkowym, pomniejszona o liczbę godzin roboczych przeznaczonych średnio na prace zwiazane z działalnością uznaną w ramach odpowiedzi na pytania 1-4 za działalność inną niż gospodarcza;

* mianownik - liczba wszystkich godzin roboczych przepracowanych przez wszystkich pracowników Spółki w poprzednim roku podatkowym.

1. Uwagi wstępne.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2016 r., "W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej: "sposobem określenia proporcji". (...)"

Ustawa o VAT przewiduje zatem, że w przypadku, gdy podatnik wykonuje zarówno działalność gospodarczą, jak i działalność inną niż gospodarcza, jest on zasadniczo obowiązany do wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami wykorzystywanymi: (i) do celów działalności gospodarczej oraz (ii) do innych celów. W sytuacji natomiast, gdy bezpośrednie przyporządkowanie podatku naliczonego do obu rodzajów działalności nie jest możliwe (tekst jedn.: poszczególne wydatki dotyczą zarówno działalności gospodarczej, jak i pozostałej), podatnik jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji.

W konsekwencji, w celu ustalenia zakresu prawa Spółki do odliczenia VAT naliczonego na gruncie regulacji, które weszły w życie od dnia 1 stycznia 2016 r., konieczne jest określenie, czy w ramach prowadzonej działalności Spółka wykonuje czynności, które nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT.

Jak wskazuje uzasadnienie do projektu nowelizacji wprowadzającej powołany powyżej art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, "cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Mieścić będą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT, przykładowo otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności "trudnych", itp. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), (...)".

Należy zatem zauważyć, że - zgodnie ze wskazanymi powyżej uwagami - definicja działalności gospodarczej dla celów zastosowania art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, powinna być rozumiana możliwie szeroko - jako wszelka działalność pozostająca w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z definicją przewidzianą w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, "działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Należy przy tym zauważyć, że powyższą definicję bez wątpienia spełnia prowadzona przez Spółkę Działalność Operacyjna, w ramach której wykonywane są czynności podlegające opodatkowaniu VAT (odpłatna dostawa towarów oraz świadczenie usług). W odniesieniu natomiast do pozostałych obszarów działalności opisanych w punktach 2a) - d) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, intencją Spółki jest potwierdzenie, że również czynności wykonywane w ramach tych obszarów stanowią przejaw działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji ich wykonywanie nie wpływa na zakres prawa Spółki do odliczenia VAT naliczonego.

Ad. 1.

Analizując pierwszy ze wskazanych obszarów działalności prowadzonej przez Spółkę - opisany w punkcie 2a) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego - Wnioskodawca wskazał, że Spółka nie posiada udziałów w kapitale zakładowym Podmiotu z Grupy, a co za tym idzie, czynności związane z udziałem Prezesa Zarządu w zarządzaniu tą spółką, nie stanowią tzw. działalności właścicielskiej, która - zgodnie z utrwaloną praktyką, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu VAT.

Co więcej, Spółka wykonuje świadczenia na rzecz Podmiotu z Grupy (Usługi wsparcia), i w związku z tym, otrzymuje od Podmiotu z Grupy wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia usług opodatkowanych VAT.

Konsekwentnie stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Prezesa Zarządu, dotyczące zarządzania Podmiotem z Grupy, mają ścisły związek z opodatkowanym VAT obszarem działalności gospodarczej Spółki. Tym samym, czynności wykonywane przez Prezesa Zarządu na rzecz Podmiotu z Grupy stanowią przejaw działalności gospodarczej Spółki, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, czynności związane z zarządzeniem podmiotem powiązanym, pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oraz stanowią przejaw tej działalności.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2a) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: związanej z funkcjonowaniem Podmiotu z Grupy), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Ad. 2.

Analizując drugi z obszarów działalności prowadzonej przez Spółkę - opisany w punkcie 2b) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka podkreśliła, że charakter Działalności Operacyjnej prowadzonej przez Spółkę wymaga efektywnego zarządzania nadwyżką posiadanych przez Spółkę środków finansowych. W konsekwencji, w przyszłości będzie mogła zaistnieć sytuacja, że Spółka postanowi zdeponować część przedmiotowych środków w banku (w zamian za wypłatę odsetek).

Należy zatem zauważyć, że działalność ta będzie nierozerwalnie związana z prowadzoną przez nią Działalnością Operacyjną. Sam bowiem fakt podejmowania przez Spółkę przedmiotowych czynności (tekst jedn.: lokowania środków finansowych w banku) podyktowany będzie rodzajem oraz specyfiką prowadzonej Działalności Operacyjnej. Dodatkowo, środki lokowane w banku przez Spółkę będą pochodzić z należności uzyskanych od klientów z tytułu dostarczania towarów oraz świadczenia usług (tekst jedn.: czynności podlegających opodatkowaniu VAT). Co więcej, również odsetki otrzymane z tytułu udostępnienia środków finansowych przeznaczane będą przez Spółkę na cele działalności opodatkowanej VAT.

W kontekście powyższego należy podkreślić, że przedmiotowa działalność będzie stanowić dla Spółki bezpośredni oraz niezbędny element działalności podlegającej opodatkowaniu (tekst jedn.: Działalności Operacyjnej).

Spółka zwróciła również uwagę na wyrok TSUE, wydany w sprawie C-306/94 Regie Dauphinoise-Cabinet A. Forest SARL. Jak zauważył bowiem Trybunał w przedmiotowym wyroku, "prawdą jest, że usługi, takie jak lokaty dokonywane w bankach przez zarządzającego nieruchomością wspólną, nie podlegałyby podatkowi VAT, gdyby były dokonywane przez osobę nie działającą jako podatnik. Jednakże w sprawie będącej przedmiotem postępowania głównego, otrzymywanie przez takiego zarządzającego odsetek wynikających z lokat kwot pieniężnych otrzymywanych przez klientów w ramach zarządzania ich nieruchomościami, stanowi bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie działalności podlegającej opodatkowaniu, tak więc zarządzający działa jako podatnik dokonując takiej inwestycji".

W świetle powyższego wyroku należy uznać, że w sytuacji, gdy środki pochodzące z działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT lokowane są w banku przez podmiot będący podatnikiem, otrzymywanie odsetek z tego tytułu stanowi bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie działalności podlegającej opodatkowaniu, a podmiot lokujący środki finansowe w omawiany sposób, działa jako podatnik. Wniosek ten potwierdza dodatkowo fakt, że środki finansowe uzyskane z lokat, przeznaczane będą następnie na cele Działalności Operacyjnej.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że środki deponowane przez Spółkę w banku, w formie lokaty, będą pochodzić z działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT (tekst jedn.: z Działalności Operacyjnej), a uzyskane w ten sposób odsetki przeznaczane będą na cele tej działalności - Spółka stoi na stanowisku, że lokując nadwyżki środków finansowych na lokatach bankowych, a następnie pozyskując z tego tytułu odsetki, będzie ona wykonywać działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, należałoby uznać, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2b) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: lokowania nadwyżki środków pieniężnych na lokatach bankowych), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Analogiczny pogląd został zaprezentowany w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2015 r. (sygn. ILPP2/4512-I-73I/15-3/SJ), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stanął na stanowisku, że: "lokowanie części środków na lokatach bankowych ma związek z działalnością Wnioskodawcy, bowiem wpisuje się w racjonalne gospodarowanie nadwyżkami pieniężnymi dokonywane w ramach działalności Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów działalności gospodarczej, jak do działalności, wskazanej w pkt 1c opisu sprawy, tj. Działalności treasury, Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwot podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy".

Ad. 3.

Spółka stoi na stanowisku, że również transakcje zabezpieczające, opisane w punkcie 2c) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, będą nierozerwalnie związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Należy bowiem zauważyć, że w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, po jej stronie, w pewnych sytuacjach może pojawić się ryzyko walutowe (lub ryzyko związane ze zmiennością stóp procentowych), którego zrealizowanie może mieć efektywny wpływ na Działalność Operacyjną realizowaną przez Spółkę. Powyższe może w przyszłości skutkować koniecznością prowadzenia przez Spółkę działań mających na celu zarządzanie przedmiotowym ryzykiem i jego ograniczenie. W konsekwencji, w ocenie Spółki, transakcje zabezpieczające będą bezpośrednio związane z jej działalnością gospodarczą.

Co więcej, przewidywany zysk osiągnięty przez Spółkę z tytułu zawartych kontraktów, przeznaczany będzie na Działalność Operacyjną Spółki opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. W przypadku natomiast, gdy wynik zawartego przez Spółkę kontraktu będzie dla Spółki niekorzystny, strata finansowana będzie ze środków pochodzących z tejże działalności.

Stosownie zatem do omówionych powyżej wniosków w ramach uzasadnienia stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 2 (potwierdzonych przez TSUE w wyroku w sprawie C-306/94), Spółka stoi na stanowisku, że transakcje zabezpieczające stanowić będą bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie działalności podlegającej opodatkowaniu, a w związku z tym, powinny zostać uznane za element prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2c) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: działalności w zakresie transakcji zabezpieczających), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie także w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP2/4512-1-731/15-3/SJ), w której organ podatkowy wskazał, że: "należy stwierdzić, że działalność w zakresie transakcji zabezpieczających (...) stanowi przejaw działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do działalności wskazanej w pkt 1e opisu sprawy, tj. działalności w zakresie transakcji zabezpieczających, Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy".

Ad. 4.

Analizując kolejny z obszarów działalności prowadzonej przez Spółkę - opisany w punkcie 2d) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca podkreślił, że administrowanie ZFŚS stanowi obowiązek Spółki wynikający w szczególności z tego, że zatrudnia ona określoną liczbę pracowników (stosownie do uregulowań ustawy o ZFŚS). Należy przy tym nadmienić, że w większości są to pracownicy zatrudnieni w Spółce, zaangażowani w Działalność Operacyjną.

W konsekwencji należy zaznaczyć, że czynności związane z administrowaniem ZFŚS są ściśle powiązane z Działalnością Operacyjną Spółki (stanowiącą działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Co więcej, Spółka podkreśliła, że administrowanie przedmiotowym funduszem oraz dofinansowanie świadczeń dla pracowników Spółki przyczynia się do poprawy wizerunku Spółki jako pracodawcy (oraz potencjalnego pracodawcy). Zapewnianie pracownikom dostępu do określonych świadczeń finansowanych ze środków ZFŚS podnosi bowiem prestiż Spółki jako pożądanego pracodawcy na rynku polskim. Dodatkowo, w ocenie Spółki, dofinansowanie świadczeń przekłada się na zwiększoną motywację pracowników oraz poczucie identyfikacji z pracodawcą. Okoliczności te mogą się natomiast przekładać na zwiększoną efektywność i lepszą wydajność pracy. Reasumując, dofinansowanie świadczeń ze środków ZFŚS wywiera bezpośredni, korzystny wpływ na Działalność Operacyjną prowadzoną przez Spółkę.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, administrowanie ZFŚS pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oraz stanowi przejaw tej działalności.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności operacyjnej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 2d) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: działalności wykonywanej przez Spółkę w ramach zarządzania ZFŚS), Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Spółka zauważyła również, że zaprezentowane przez nią stanowisko znajduje również poparcie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP2/4512-I-731/15-3/SJ), w której organ podatkowy wskazał, że "prowadzona przez Spółkę działalność socjalna w obrębie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wpisuje się w prowadzoną przez Zainteresowanego działalność gospodarczą jako jej konieczny element. Tym samym, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów działalności gastronomicznej, jak i działalności, o której mowa w punkcie 1f) zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: działalności wykonywanej przez Spółkę w ramach zarządzania ZFŚS), Zainteresowany nie będzie obowiązany do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług".

Ad. 5.

Jak zostało wskazane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w ramach pytań 1-4, w ocenie Spółki żaden z obszarów prowadzonej przez nią działalności nie skutkuje koniecznością obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Niemniej jednak, w przypadku uznania przez organ podatkowy, że co najmniej jeden z obszarów działalności wymienionych w punktach 2a) - d) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wpływa na zakres prawa Spółki do odliczenia VAT naliczonego, intencją Spółki jest ustalenie sposobu określenia proporcji, który powinien zostać zastosowany w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności uznanej za inną niż gospodarcza.

Stosownie do uregulowań art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, " (...) sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć".

Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy o VAT, "sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania należy zauważyć, że w celu dokonania przez podatnika wyboru odpowiedniego sposobu określenia proporcji, konieczne jest zapewnienie, aby sposób ten uwzględniał:

* charakter prowadzonej przez niego działalności (zarówno gospodarczej, jak i "innej niż gospodarcza") - w celu zapewnienia odliczenia VAT naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty przypadającej na wykonywaną działalność gospodarczą

oraz

* charakter wydatków (nabycia towarów i usług) przeznaczonych zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza - w celu obiektywnego odzwierciedlenia tej części wydatków, która przypada na wykonywaną działalność gospodarczą.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2c ustawy o VAT, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

W świetle powołanych powyżej przykładowych metod, jakie mogą zostać wykorzystane dla celów obliczenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy, najbardziej odpowiadającym specyfice wykonywanej przez Spółkę działalności i dokonywanych przez nią nabyć jest sposób, o którym mowa w art. 86 ust. 2c pkt 2 ustawy o VAT.

Powyższe wynika z faktu, że, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, część pracowników w ramach swoich obowiązków służbowych wykonuje m.in. zadania związane z czynnościami realizowanymi przez Spółkę w ramach określonych rodzajów działalności wskazanych w punktach 2a) - d) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Niemniej jednak, żaden pracownik nie wykonuje przedmiotowych czynności w pełnym wymiarze godzin (są to bowiem czynności "towarzyszące" pracy związanej z Działalnością Operacyjną) - stąd stosowanie współczynnika opartego o średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą (sposób kalkulacji wynikający z art. 86 ust. 2c pkt 1 nie prowadziłby do wyniku w sposób obiektywny odzwierciedlającego zakres VAT naliczonego związanego z dzialalnością gospodarczą i z działalnością uznaną za "inną niż gospodarcza").

Ponadto, zakres wydatków (i VAT naliczonego) związanych z każdą z działalności wskazanych w punktach 2 a) - d) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, jest zasadniczo niezależny od generowanych przez Spółkę dochodów z tego tytułu. Należy bowiem zaznaczyć, że:

* w odniesieniu do działalności opisanej w punkcie 2a) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego - po stronie Spółki nie wystąpią miarodajne przychody wynikające bezpośrednio z działalności związanej ze wsparciem Podmiotu z Grupy, które mogłyby być wykorzystane przy kalkulacji sposobu określenia proporcji (koszty czasu spędzonego przez Prezesa Zarządu nie są bezpośrednio przenoszone na Podmiot z Grupy),

* w odniesieniu do działalności opisanej w punkcie 2b) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego - odsetki uzyskiwane z tytułu udostępnienia środków finansowych w formie lokaty nie będą zależne od wydatków poniesionych przez Spółkę na prowadzenie przez jej pracowników. Wysokość odsetek zależy bowiem wyłącznie od wysokości oprocentowania, jakie obowiązuje w banku, w którym Spółka lokuje środki finansowe oraz od wysokości ulokowanych środków,

* w odniesieniu do działalności opisanej w punkcie 2c) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego - należy mieć na uwadze, że w wyniku zawartych kontraktów, których przedmiotem są instrumenty pochodne, po stronie Spółki może wystąpić zarówno zysk, jak i strata, które zależą wyłącznie od sytuacji na rynku walutowym. Wynik rozliczenia kontraktu nie jest natomiast zależny od poniesionych przez Spółkę wydatków, czy też działań podejmowanych przez pracowników Spółki (ich działalność w tym zakresie ogranicza się każdorazowo do administrowania i rozliczania zawartych kontraktów, niezależnie od tego, czy generują one zysk czy też stratę),

* w odniesieniu do działalności opisanej w punkcie 2d) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (administrowanie ZFŚS) - po stronie Spółki nie występują przychody, które mogłyby być wykorzystane przy kalkulacji sposobu określenia proporcji.

W związku z powyższym, również stosowanie współczynnika opartego o wartość rocznego obrotu z działalności gospodarczej w ogóle obrotu generowanego przez Spółkę w danym roku (sposób kalkulacji wynikający z art. 86 ust. 2c pkt 3), nie prowadziłby do wyniku w sposób obiektywny odzwierciedlającego zakres VAT naliczonego związanego z działalnością gospodarczą i z działalnością uznaną za "inną niż gospodarcza".

Dodatkowo, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka nie posiada odrębnie zdefiniowanych części biura, przeznaczonych na wykonywanie jednej z działalności wskazanych w punktach 2a) - d) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W konsekwencji, także stosowanie współczynnika opartego o tzw. klucz powierzchniowy, o którym mowa w art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy o VAT, nie pozwalałby na rzetelne określenie kwoty VAT naliczonego związanego z działalnością inną niż gospodarcza.

W świetle powyższego, mając na względzie specyfikę działalności Spółki, w przypadku uznania, że co najmniej jeden z obszarów działalności opisanych w punktach 2a) - d) stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, najwłaściwszym sposobem określenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, będzie sposób oparty o średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością (sposób kalkulacji określony w art. 86 ust. 2c pkt 2 ustawy o VAT).

W konsekwencji, w ocenie Spółki, sposób określenia przez nią proporcji powinien wyglądać następująco:

* licznik - liczba wszystkich godzin roboczych wszystkich pracowników Spółki w poprzednim roku podatkowym, pomniejszona o liczbę godzin roboczych przeznaczonych średnio na prace związane z działalnością uznaną w ramach odpowiedzi na pytania 1-4 za działalność inną niż gospodarcza;

* mianownik - liczba wszystkich godzin roboczych wszystkich pracowników Spółki w poprzednim roku podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

* nabycia towarów i usług,

* dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Od dnia 1 stycznia 2016 r., na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 605) - zwanej dalej ustawą nowelizującą - do ustawy dodano m.in. przepisy art. 86 ust. 2a-2h, natomiast w oparciu o art. 1 pkt 9, dodano przepisy art. 90c.

Z art. 86 ust. 2a ustawy wynika, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z kolei art. 86 ust. 2b ustawy stanowi, że sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy - przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

Stosownie do art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Mocą art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

W myśl z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu należy zauważyć, że w świetle art. 90 ust. 5 ustawy - wskazanym w cyt. art. 86 ust. 2g ustawy - do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Z kolei, stosownie do treści art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych oraz usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6, do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Natomiast stosownie do art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny, bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników, sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego - art. 86 ust. 22 ustawy.

Artykuł 90c ustawy stanowi, że:

1. W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.

2. W przypadku, gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a.

3. Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji produktów oraz akcesoriów z branży elektronicznej oraz telekomunikacyjnej. Wewnątrz struktury organizacyjnej Spółki funkcjonują zarówno departamenty operacyjne, jak i administracyjne. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka wykonuje czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (tekst jedn.: odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju). Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. W związku z prowadzoną działalnością, po stronie Spółki pojawiają się następujące czynności:

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia:

* czy Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy - zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o których mowa w punktach od la) do 1d) opisu sprawy;

oraz

* czy w przypadku uznania, że odpowiedź na co najmniej jedno pytanie spośród pytań nr 1-4 jest przecząca (tekst jedn.: uznania, że wybrane obszary działalności Spółki stanowią działalność inną niż gospodarcza i wiążą się z koniecznością obliczenia kwoty podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji), sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, powinien wyglądać następująco:

* licznik - liczba wszystkich godzin roboczych wszystkich pracowników Spółki w poprzednim roku podatkowym pomniejszona o liczbę godzin roboczych przeznaczonych średnio na prace związane z działalnością uznaną w ramach odpowiedzi na pytania 1-9 za działalność inną niż gospodarcza;

* mianownik - liczba wszystkich godzin roboczych przepracowanych przez wszystkich pracowników Spółki w poprzednim roku podatkowym.

Z powyższych przepisów wynika, że aby odliczyć podatek naliczony, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Z kolei w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć w związku z tym zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przepis ten określa wprost, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią "cele inne niż związane z działalnością gospodarczą", znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Zainteresowanego, w pierwszej kolejności należy rozpatrzyć, czy czynności wskazane w pkt 1a do 1d) opisu sprawy, są wykonywane przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej zawarta została w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. "Towarzyszą" one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Może to być przykładowo:

* otrzymanie odszkodowań umownych, czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów,

* sprzedaż wierzytelności "trudnych",

* otrzymanie dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, niemających bezpośredniego wpływu na cenę dostarczanych przez podatnika towarów lub usług przez niego świadczonych lecz wykorzystywanych w całości do wykonywania działalności gospodarczej objętej podatkiem VAT,

* działania pracodawcy polegające na dokonaniu zakupów od osób trzecich, których nabycie w całości następuje ze środków funduszu tworzonego na podstawie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych w celu udostępnienia ich nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie osobom uprawnionym na zasadach wymienionych w tej ustawie,

* obwiązki pracodawcy wynikające z ustawy o związkach zawodowych, np. udostępnienie pomieszczeń i urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania działalności związkowej w zakładzie pracy,

* otrzymanie dywidend związanych z posiadaniem udziałów, itp.

Z uwagi na powyższe, w pierwszej kolejności należy wyjaśnić pojęcia: "działalności gospodarczej" oraz "podatnika" w rozumieniu ustawy.

I tak, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania.

Pod pojęciem producenta będziemy rozumieli podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia.

Handlowiec z kolei dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych.

Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również - w świetle art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - art. 7 ust. 3 ustawy.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Odpłatnym świadczeniem usług - zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy - jest również:

W przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi (art. 8 ust. 2a ustawy).

W oparciu o treść art. 29a ustawy - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy). Dodatkowo aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym, przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług, rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę, do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej, zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy również wyjaśnić, że czynności związane z działalnością gospodarczą mogą generować przychody albo mogą mieć wpływ na te przychody (pośrednio, bądź bezpośrednio). Natomiast czynności niezwiązane z działalnością gospodarczą - co do zasady - nie mają żadnego wpływu na osiągane przez przedsiębiorstwo podlegające opodatkowaniu przychody (ani pośredniego, ani bezpośredniego), są one bowiem najczęściej związane z realizacją jakiś dodatkowych celów, np. misji, celów statutowych, czy działań wykonywanych w charakterze organów władzy publicznej.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie wymienione w opisie sprawy obszary działalności, o których mowa w punktach la, 1b, 1c, 1d, tj. obszary działalności związane z:

* funkcjonowaniem podmiotu powiązanego,

* lokowaniem nadwyżki środków pieniężnych,

* transakcjami zabezpieczającymi,

* administrowaniem Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych,

nie stanowią działalności innej, niż działalność gospodarcza (Działalność Operacyjna). Obszary te mają bowiem związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Spółka wykonuje świadczenia na rzecz Podmiotu z Grupy i w związku z tym, otrzymuje od Podmiotu z Grupy wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia usług opodatkowanych VAT. Zdaniem Zainteresowanego, czynności wykonywane przez Prezesa Zarządu, dotyczące zarządzania Podmiotem z Grupy, mają ścisły związek z opodatkowanym VAT obszarem działalności gospodarczej Spółki. Tym samym, czynności wykonywane przez Prezesa Zarządu na rzecz Podmiotu z Grupy stanowią przejaw działalności gospodarczej Spółki, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Również lokowanie nadwyżek środków pieniężnych na lokatach bankowych stanowi niezbędny element działalności gospodarczej. Uzyskane odsetki ze środków zdeponowanych przez Spółkę w banku, pochodzące z działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, przeznaczane są na cele prowadzonej działalności.

Ponadto transakcje zabezpieczające związane z rozliczaniem się Wnioskodawcy w walutach obcych (różnice kursowe) pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Jak podkreśla Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu: "(...) transakcje zabezpieczające (...) będą nierozerwalnie związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. (...) w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością, po jej stronie w pewnych sytuacjach może pojawić się ryzyko walutowe (lub ryzyko związane ze zmiennością stóp procentowych), którego zrealizowanie może mieć efektywny wpływ na Działalność Operacyjną realizowaną przez Spółkę. Powyższe może w przyszłości skutkować koniecznością prowadzenia przez Spółkę działań mających na celu zarządzanie przedmiotowym ryzykiem i jego ograniczenie. (...) przewidywany zysk osiągnięty przez Spółkę z tytułu zawartych kontraktów przeznaczany będzie na Działalność Operacyjną Spółki, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. W przypadku natomiast, gdy wynik zawartego przez Spółkę kontraktu będzie dla Spółki niekorzystny, strata finansowa będzie ze środków pochodzących z tejże działalności."

Natomiast administrowanie przez Wnioskodawcę Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych pozostaje w pośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, bowiem obowiązek i zasady tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz gospodarowania nim, wynikają z ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 111). Co prawda, Spółka działając jako administrator Funduszu, nie występuje jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a działalność socjalna wykonywana przez Wnioskodawcę jako administratora Funduszu nie stanowi działalności gospodarczej rozumianej zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy i nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże prowadzona przez Spółkę działalność socjalna w obrębie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, wpisuje się w prowadzoną przez Zainteresowanego działalność gospodarczą, jako jej konieczny element.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że ww. obszary mają związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Jak wyżej wskazano, w celach działalności gospodarczej mieszczą się również działania/sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej "towarzyszące" tej działalności i niestanowiące obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika, bez względu na to, czy ostatecznie generują opodatkowanie podatkiem VAT, czy nie.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów Działalności Operacyjnej, jak i działalności, o których mowa w punktach: la, 1b, 1c, 1d, tj. obszarów działalności związanych z:

* funkcjonowaniem podmiotu powiązanego,

* lokowaniem nadwyżki środków pieniężnych,

* transakcjami zabezpieczającymi,

* administrowaniem Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych,

Spółka nie będzie obowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Z uwagi na fakt, że tut. Organ w wydanym rozstrzygnięciu ocenił stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań od 1 do 4 jako prawidłowe, ocena stanowiska korelującego z pytaniem nr 5 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej InformacjiPodatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.