ILPP1/4512-1-134/16-4/AP - VAT w zakresie uznania za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa wybranych składników majątkowych oraz wyłączenia z opodatkowania tej sprzedaży.

Na podstawie art. 14b § I i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej w upadłości likwidacyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 kwietnia 2016 r. (data wpływu 20 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa wybranych składników majątkowych oraz wyłączenia z opodatkowania tej sprzedaży - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa wybranych składników majątkowych oraz wyłączenia z opodatkowania tej sprzedaży. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem w dniu 20 kwietnia 2016 r. o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział Gospodarczy ds. upadłościowych i naprawczych z dnia 1 lipca 2014 r. została ogłoszona upadłość likwidacyjna Spółki (dalej Upadły, Wnioskodawca). Zgodnie z art. 160 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, syndyk masy upadłości dokonuje czynności na rachunek upadłego, lecz w imieniu własnym. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Do dnia ogłoszenia upadłości Upadły prowadził statutową działalność operacyjną polegającą na obróbce i dystrybucji wyrobów stalowych w miejscowości A. Biuro zarządu Upadłego znajdowało się w B. Od momentu ogłoszenia upadłości likwidacyjnej syndyk zaprzestał prowadzenia statutowej działalności operacyjnej, ograniczając prowadzenie działalności przedsiębiorstwa wyłącznie do świadczenia usług najmu i dzierżawy ruchomości i nieruchomości objętych masą upadłości znajdujących się w miejscowości A.

W toku prowadzonego postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku Upadłego rada wierzycieli podjęła decyzję o sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

W skład przedsiębiorstwa wchodzą m.in.:

1. Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa).

2. Prawo użytkowania wieczystego gruntu w granicach działki nr 7004/54 AM.

3. Prawo użytkowania wieczystego gruntu w granicach działki nr 7004/19 AM oraz prawo własności hali magazynowej stanowiącej przedmiot odrębnej od gruntu własności.

4. Prawo użytkowania wieczystego gruntu w granicach działek nr 7004/85 i 7004/86 AM oraz prawo własności hali produkcyjno - magazynowej z częścią biurowo - socjalną stanowiącą od gruntu przedmiot odrębnej własności.

5. Zapasy magazynowe znajdujące się w hali magazynowej.

6. Ruchome środki trwałe w Zakładzie Produkcyjnym

7. Meble biurowe.

8. Należności z tytułu dostaw i usług.

9. Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Ze sprzedaży wyłączone zostały ruchome środki trwałe, przedmioty niskocenne i zapasy magazynowe znajdujące się w magazynie w C, sprzęt komputerowy i meble biurowe znajdujące się w B, sprzęt komputerowy i elektroniczny znajdujący się w A, środki transportu, część wierzytelności, które zostały ściągnięte od dłużników w okresie do dnia ogłoszenia o sprzedaży oraz środki pieniężne.

Syndyk Upadłego, który jest organizatorem konkursu na sprzedaż przedsiębiorstwa, ogłosił o sprzedaży opisanego wyżej przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca przed dokonaną sprzedażą nie wyklucza rozwiązania łączących go umów najmu i dzierżawy ruchomości i nieruchomości objętych masą upadłości znajdujących się w miejscowości A.

W zbywanym przedsiębiorstwie zachowane są funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej, przy czym nie można wykluczyć, iż nabywca przedsiębiorstwa będzie prowadził inną działalność.

W piśmie z dnia 15 kwietnia 2016 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca doprecyzował zdarzenie przyszłe poprzez udzielenie następujących informacji:

1. Po wyłączeniu składników, które nie będą objęte transakcją zbycia, sprzedaż wybranych składników masy upadłości będzie w dalszym ciągu spełniała wymogi określone przepisem art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. W szczególności składniki te obejmują:

2. Oprócz opisanych we wniosku z 9 lutego 2016 r. przedmiotów wyłączonych ze sprzedaży, syndyk wyłączył również niektóre środki techniczne (wózki widłowe), które uznał za zbędne dla funkcjonowania przedsiębiorstwa ze względu na ich stan techniczny.

3. Zbywane przez Wnioskodawcę składniki, po wyłączeniu elementów niebędących przedmiotem sprzedaży, nadal będą stanowiły całość pod względem funkcjonalnym i organizacyjnym.

4. Nabywca przedsiębiorstwa, pomimo wyłączenia ze sprzedaży niektórych wartości niematerialnych i materialnych będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą w zakresie, w jakim była ona realizowana w przedsiębiorstwie przed ogłoszeniem upadłości. Wszystkie istniejące przed ogłoszeniem upadłości likwidacyjnej wydziały przedsiębiorstwa:

nadal funkcjonują w podobnych warunkach techniczno - organizacyjnych.

5. W związku z planowaną sprzedażą przedsiębiorstwa nie nastąpi przejęcie pracowników od Upadłego, ponieważ pracownicy zostali częściowo przejęci przez najemców działających na terenie zakładu, a w pozostałej części zwolnieni przez syndyka.

6. Majątek będący przedmiotem sprzedaży jako przedsiębiorstwo jest wyodrębniony:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zbywane przez Wnioskodawcę wybrane składniki majątkowe stanowią przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a co za tym idzie czy ich zbycie podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 55¹ k.c. i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji przedsiębiorstwa, do jego określenia należy zastosować definicję przedsiębiorstwa zawartą w art. 55¹ k.c. Sprzedaż dokonywana przez syndyka masy upadłości obejmie składniki majątkowe tworzące funkcjonalną całość, umożliwiającą prowadzenie przedsiębiorstwa przez nabywcę. Ewentualne wyłączenie z planowanej sprzedaży praw wynikających z umów najmu i dzierżawy, części ruchomości niezwiązanych integralnie z przedmiotem sprzedaży oraz części wierzytelności i środków pieniężnych, nie stanowi o zmianie charakteru przedmiotu sprzedaży. Wyłączenie powyższych składników majątkowych wynika ze specyfiki sprzedaży dokonywanej przez syndyka stosującego przepisy prawa upadłościowego i naprawczego i nie stoi na przeszkodzie uznaniu powyższej transakcji za sprzedaż przedsiębiorstwa. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa są ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. W zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W związku z tym, iż zespół składników przeznaczony do sprzedaży będzie mógł samodzielnie funkcjonować należy opisaną sprzedaż uznać jako zbycie przedsiębiorstwa. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 czerwca 2008 r. stwierdził, że dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej (sygn I FSK 688/07).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380). Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

W powyższym przepisie ustawodawca wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, żeby można było mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, że przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Ponadto, stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z opisu sprawy wynika, że postanowieniem sądu rejonowego została ogłoszona upadłość likwidacyjna Spółki. Wyznaczono syndyka masy upadłości, który dokonuje czynności na rachunek upadłego, lecz w imieniu własnym. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Do dnia ogłoszenia upadłości, Upadły prowadził statutową działalność operacyjną, polegającą na obróbce i dystrybucji wyrobów stalowych w miejscowości A. Biuro zarządu Upadłego znajdowało się w B. Od momentu ogłoszenia upadłości likwidacyjnej syndyk zaprzestał prowadzenia statutowej działalności operacyjnej, ograniczając prowadzenie działalności przedsiębiorstwa wyłącznie do świadczenia usług najmu i dzierżawy ruchomości i nieruchomości objętych masą upadłości, znajdujących się w miejscowości C. W toku prowadzonego postępowania upadłościowego, obejmującego likwidację majątku Upadłego, rada wierzycieli podjęła decyzję o sprzedaży przedsiębiorstwa. Według syndyka Upadłego, po wyłączeniu składników, które nie będą objęte transakcją zbycia, sprzedaż wybranych składników masy upadłości Wnioskodawcy będzie w dalszym ciągu spełniała wymogi określone przepisem art. 55¹ Kodeksu cywilnego - zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. W szczególności składniki te obejmują:

Ze sprzedaży wyłączone zostały ruchome środki trwałe, przedmioty niskocenne i zapasy magazynowe znajdujące się w magazynie w C, sprzęt komputerowy i meble biurowe znajdujące się w B, sprzęt komputerowy i elektroniczny znajdujący się w A, środki transportu, część wierzytelności, które zostały ściągnięte od dłużników w okresie do dnia ogłoszenia o sprzedaży oraz środki pieniężne. Ponadto, syndyk wyłączył również niektóre środki techniczne (wózki widłowe), które uznał za zbędne dla funkcjonowania przedsiębiorstwa ze względu na ich stan techniczny.

Syndyk Upadłego, który jest organizatorem konkursu na sprzedaż przedsiębiorstwa, ogłosił o sprzedaży opisanego wyżej przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca przed dokonaną sprzedażą nie wyklucza rozwiązania łączących go umów najmu i dzierżawy ruchomości i nieruchomości objętych masą upadłości, znajdujących się w miejscowości A.

W zbywanym przedsiębiorstwie zachowane są funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej, przy czym nie można wykluczyć, że nabywca przedsiębiorstwa będzie prowadził inną działalność. Wszystkie istniejące przed ogłoszeniem upadłości likwidacyjnej wydziały przedsiębiorstwa nadal funkcjonują w podobnych warunkach techniczno - organizacyjnych. Zbywane przez Wnioskodawcę składniki, po wyłączeniu elementów niebędących przedmiotem sprzedaży, nadal będą stanowiły całość pod względem funkcjonalnym i organizacyjnym.

Majątek będący przedmiotem sprzedaży, jako przedsiębiorstwo jest wyodrębniony:

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy zbywane przez Zainteresowanego wybrane składniki majątkowe, stanowią przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a co za tym idzie czy ich zbycie podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przedsiębiorstwem będącym w upadłości, zatem zasadnym jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 233, z późn. zm.).

W myśl art. 306 tej ustawy, po ogłoszeniu upadłości, syndyk niezwłocznie przystępuje do spisu inwentarza i oszacowania masy upadłości oraz sporządzenia planu likwidacyjnego. Syndyk składa sędziemu-komisarzowi spis inwentarza wraz z planem likwidacyjnym w terminie trzydziestu dni od dnia ogłoszenia upadłości. Plan likwidacyjny określa proponowane sposoby sprzedaży składników majątku upadłego, w szczególności sprzedaży przedsiębiorstwa, termin sprzedaży, preliminarz wydatków oraz ekonomiczne uzasadnienie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 307 ust. 1 cyt. ustawy, na podstawie spisu inwentarza i innych dokumentów upadłego oraz oszacowania syndyk sporządza sprawozdanie finansowe na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości i niezwłocznie przedkłada je sędziemu-komisarzowi.

Stosownie do art. 308 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe, po sporządzeniu spisu inwentarza i sprawozdania finansowego albo po złożeniu pisemnego sprawozdania ogólnego syndyk przeprowadza likwidację masy upadłości.

Na podstawie art. 311 ust. 1 ww. ustawy, likwidacji masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż z wolnej ręki lub w drodze przetargu lub aukcji przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, nieruchomości i ruchomości, wierzytelności oraz innych praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych.

Stosownie do brzmienia art. 313 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe, sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Nabywca składników masy upadłości nie odpowiada za zobowiązania podatkowe upadłego, także powstałe po ogłoszeniu upadłości.

Jak stanowi art. 316 ust. 1 cyt. ustawy, przedsiębiorstwo upadłego powinno być sprzedane jako całość, chyba że nie jest to możliwe.

W myśl art. 316 ust. 2 ww. ustawy, sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego może być, po wyrażeniu zgody przez sędziego-komisarza, poprzedzona umową dzierżawy na czas określony z prawem pierwokupu, jeżeli przemawiają za tym względy ekonomiczne.

Na nabywcę przedsiębiorstwa upadłego przechodzą wszelkie koncesje, zezwolenia, licencje i ulgi, które zostały udzielone upadłemu, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej (art. 317 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe).

Według regulacji art. 318 ust. 1 tej ustawy, jeżeli sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego jako całości nie jest możliwa ze względów ekonomicznych lub innych przyczyn, można sprzedać zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 319 ust. 1 cyt. ustawy, jeżeli planowana jest sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości, przy sporządzaniu spisu inwentarza i oszacowania masy upadłości, albo odrębnie, jeżeli możliwość takiej sprzedaży ujawniła się na późniejszym etapie, biegły wybrany przez syndyka sporządza opis i oszacowanie przedsiębiorstwa upadłego.

W myśl art. 331 ust. 1 ww. ustawy, likwidacja wierzytelności upadłego następuje przez ich zbycie albo ściągnięcie.

Z treści art. 335 ustawy - Prawo upadłościowe wynika, że fundusze masy upadłości obejmują sumy uzyskane z likwidacji masy upadłości oraz dochód uzyskany z prowadzenia lub wydzierżawienia przedsiębiorstwa upadłego, a także odsetki od tych sum zdeponowanych w banku, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Na podstawie art. 337 ust. 1 tej ustawy, podziału funduszów dokonuje się jednorazowo albo kilkakrotnie w miarę likwidacji masy upadłości po zatwierdzeniu przez sędziego-komisarza listy wierzytelności w całości lub części.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której z czynności zbycia przedsiębiorstwa wyłączone zostaną ruchome środki trwałe, przedmioty niskocenne i zapasy magazynowe znajdujące się w magazynie w C, sprzęt komputerowy i meble biurowe znajdujące się w B, sprzęt komputerowy i elektroniczny znajdujący się w A, środki transportu, część wierzytelności, które zostały ściągnięte od dłużników w okresie do dnia ogłoszenia o sprzedaży oraz środki pieniężne. Ponadto syndyk wyłączył również niektóre środki techniczne (wózki widłowe), które uznał za zbędne dla funkcjonowania przedsiębiorstwa ze względu na ich stan techniczny.

Wyłączenie ze sprzedaży ww. składników - z uwagi na specyfikę postępowania upadłościowego - oraz ewentualnie praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nie ma jednak żadnego negatywnego wpływu na potencjalną zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę w zakresie, w jakim prowadził ją Wnioskodawca przed likwidacją. Jak wynika z wniosku, nabywca przy wykorzystaniu nabytych składników może prowadzić działalność w takim samym zakresie jak dotychczas Spółka. Wszystkie istniejące przed ogłoszeniem upadłości likwidacyjnej wydziały przedsiębiorstwa nadal funkcjonują w podobnych warunkach techniczno - organizacyjnych. Jak wskazał syndyk Upadłego, po wyłączeniu składników, które nie będą objęte transakcją zbycia, sprzedaż wybranych składników masy upadłości Wnioskodawcy będzie w dalszym ciągu spełniała wymogi określone przepisem art. 55¹ Kodeksu cywilnego - zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Dodatkowo, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, zbywane przez syndyka składniki, nadal będą stanowiły całość pod względem funkcjonalnym i organizacyjnym. Zatem zbywane składniki materialne i niematerialne pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można o nich mówić jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz cytowane przepisy należy stwierdzić, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, pomimo wyłączenia wskazanych we wniosku składników, będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, pozwalające na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim dotychczas było prowadzone przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. A zatem przedmiot sprzedaży, mimo ww. wyłączeń, będzie stanowić przedsiębiorstwo, wobec czego zbycie to będzie nosiło znamiona czynności, do której zastosowanie będzie miał art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, odnosząc przedstawiony stan prawny do opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż zbywane przez Zainteresowanego składniki majątkowe będą stanowiły przedsiębiorstwo w myśl art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to planowana sprzedaż będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.