ILPP1/4512-1-100/16-4/AWa - Zwolnienie od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym i budynkiem gospodarczym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym i budynkiem gospodarczym - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym i budynkiem gospodarczym. Pismem z dnia 25 marca 2016 r. uzupełniono niniejszy wniosek o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia w kwestii dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT do dostawy lokalu nabytego w roku 2013.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Gmina planuje dokonanie sprzedaży nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (...) zabudowanej:

* budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym (dalej: dworek) oraz

* budynkiem gospodarczym (dalej: komórki gospodarcze).

Gmina nieodpłatnie nabyła prawo własności w części dworku wraz z pomieszczeniami przynależnymi i związanymi z nimi udziałami w nieruchomości wspólnej od Agencji Nieruchomości Rolnych (dalej: ANr) w drodze darowizny.

Jeden z lokali w dworku nie stanowił przedmiotu nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy, lecz został zbyty przez ANr na rzecz osób fizycznych.

Na dzień nieodpłatnego przekazania nieruchomości w drodze darowizny na rzecz Gminy, lokale mieszkalne wraz z pomieszczeniami do nich przynależącymi (tekst jedn.:m.in. z komórkami gospodarczymi) były obciążone umowami najmu (tekst jedn.: były one zajmowane przez najemców, którzy zrezygnowali z wykupu tych lokali od ANr). Wśród przekazanych Gminie lokali znajdował się również jeden lokal użytkowy przeznaczony na pomieszczenie świetlicy. Niemniej jednak, lokal ten nie był przez Gminę użytkowany - został nabyty od ANr w celu adaptacji na lokal mieszkalny.

Od czasu nieodpłatnego przekazania nieruchomości w drodze darowizny na rzecz Gminy, lokale mieszkalne były przedmiotem najmu przez Gminę na rzecz mieszkańców. Dokonywane czynności najmu lokali Gmina traktowała jako podlegające opodatkowaniu VAT, aczkolwiek korzystające ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

W roku 2011 Gmina poniosła wydatki na dworek (tekst jedn.: w części stanowiącej jej własność), na które otrzymała dofinansowanie od ANr. Wydatki te dotyczyły w szczególności wymiany instalacji elektrycznej oraz adaptacji lokalu użytkowego na lokal mieszkalny. Przedmiotowe wydatki były udokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT. Wydatki te stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości. Po modernizacji, Gmina kontynuowała wynajmowanie lokali mieszkalnych (bez lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego).

Niemniej jednak na początku roku 2012 dworek uległ zniszczeniu w wyniku pożaru. Od tej pory kompleks budynków, z uwagi na zły stan techniczny, nie jest użytkowany. W roku 2013 Gmina zdecydowała się na odkupienie udziałów własnościowych osób prywatnych w dworku (tekst jedn.: na nabycie prawa własności jednego lokalu mieszkalnego).

Gmina podkreśla, że pierwotnie lokal mieszkalny utworzony w wyniku adaptacji lokalu użytkowego, planowała wynająć na cele mieszkalne. Jednakże obiekt ten niedługo po adaptacji również uległ zniszczeniu w wyniku pożaru.

Gmina wskazuje, że nie ponosiła wydatków na komórki gospodarcze. Zarówno dworek, jak i komórki gospodarcze są w awaryjnym stanie technicznym i nadają się do rozbiórki (rozbiórka nie została jeszcze rozpoczęta).

Pismem z dnia 25 marca 2016 r. uzupełniono niniejszy wniosek poprzez doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

Nabycie nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym (dworek) i budynkiem gospodarczym (komórki gospodarcze) od Agencji Nieruchomości Rolnych nastąpiło w dniu 30 grudnia 2010 r. w drodze darowizny.

Przedmiotowa darowizna dotyczyła jednak wyłącznie części nieruchomości, tj. nie dotyczyła znajdującego się w dworku lokalu mieszkalnego zakupionego przez Gminę od osób fizycznych dopiero w roku 2013 (dalej: Lokal).

Lokale mieszkalne (bez Lokalu) wraz z przynależnymi do nich komórkami gospodarczymi były wynajmowane przez ANr (tekst jedn.: w okresie, kiedy stanowiły one własność ANr).

Od momentu otrzymania nieruchomości przez Gminę w drodze darowizny (tekst jedn.: od dnia 30 grudnia 2010 r.). Gmina wynajmowała lokale mieszkalne (bez Lokalu), a także komórki gospodarcze.

Gmina zamierza sprzedać nieruchomość, o której mowa we wniosku, od dwóch lat. Niemniej jednak do tej pory starania Gminy były bezskuteczne. Gmina ma nadzieję, że uda jej się sprzedać nieruchomość w roku 2016.

Zdaniem Gminy, nie przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT naliczonego od poniesionych w roku 2011 wydatków stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości (dworku).

Gmina wskazuje, że zamierzała wykorzystywać dworek do wykonywania czynności korzystających ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT (tekst jedn.: wynajem lokali na cele mieszkalne).

Wydatki poniesione w roku 2011 nie dotyczyły Lokalu.

Gmina ponownie wskazuje, że przedmiotem sprzedaży będzie:

* budynek mieszkalny wielorodzinny (tekst jedn.: dworek) wraz ze znajdującym się w nim Lokalem oraz

* budynek gospodarczy (tekst jedn.: komórki gospodarcze).

W konsekwencji, Gmina podkreśla, że przedmiotem sprzedaży przez Gminę będzie również Lokal (tekst jedn.: lokal mieszkalny zakupiony w roku 2013).

W konsekwencji, Gmina wskazuje, że:

1. Zgodnie z wiedzą posiadaną przez Gminę, Agencja Nieruchomości Rolnych jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Nabycie w roku 2013 Lokalu nie zostało dokonane w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina nabyła Lokal od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

3. Dostawa Lokalu nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy.

4. Między pierwszym zasiedleniem a dostawą Lokalu upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

5. Przedmiotowy Lokal nie był przez Gminę udostępniany osobom trzecim na podstawie np. umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze. Gmina nabyła Lokal w celu późniejszej sprzedaży całej nieruchomości (wraz z Lokalem).

6. W związku z nabyciem w roku 2013 Lokalu, zdaniem Gminy, nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina wskazuje, że nie otrzymała faktury VAT dokumentującej przedmiotową transakcję (transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu VAT), a ponadto Lokal nie był przez Gminę wykorzystywany do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT (tekst jedn.: Lokal nie był przez Gminę w ogóle wykorzystywany z uwagi na zły stan techniczny).

7. Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie Lokalu.

8. Lokal nie był przez Gminę w ogóle wykorzystywany, stanowił składnik majątkowy Gminy. Gmina nabyła lokal w celu późniejszej sprzedaży całej nieruchomości (wraz z Lokalem).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa nieruchomości, będącej przedmiotem wniosku, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 25 marca 2016 r.), dostawa nieruchomości, będącej przedmiotem wniosku, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

I. Uwagi ogólne.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, że spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem w przypadku, gdy Gmina realizuje należące do niej zadania na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ona de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z doktryną prawa podatkowego, przedmiotem opodatkowania są zdarzenia faktyczne lub prawne, z którymi prawo łączy powstanie obowiązku podatkowego. W związku z powyższym, aby uznać daną czynność za podlegającą opodatkowaniu VAT, muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

* konieczne jest wystąpienie czynności, z którą prawo łączy powstanie obowiązku podatkowego oraz

* czynność ta musi mieć charakter odpłatny.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Jak wskazuje brzmienie powołanych przepisów pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT mają charakter dychotomiczny, co w praktyce oznacza, że co do zasady czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów. Takie skonstruowanie zakresu czynności opodatkowanych prowadzi do zapewnienia zasady powszechności opodatkowania.

Z kolei przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wykładnia cytowanego powyżej przepisu ustawy o VAT wskazuje jednoznacznie, że ma on zastosowanie m.in. do nieruchomości, rozumianej na kanwie ww. ustawy jako rzecz. Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości przez Gminę będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jako odpłatna dostawa towarów.

II. Kwalifikacja gruntu jako zabudowanego.

Zdaniem Gminy, istotną kwestią z punktu widzenia określenia właściwej stawki VAT dla dostawy danej nieruchomości, jest to, czy dana nieruchomość gruntowa jest terenem zabudowanym czy niezabudowanym.

Z uwagi na fakt, że na nieruchomości posadowiony jest budynek dworku wraz z pomieszczeniami gospodarczymi, należy uznać, że w analizowanej sytuacji mamy do czynienia z dostawą nieruchomości zabudowanej.

Zdaniem Gminy, bez znaczenia w przedmiotowej kwestii jest fakt, że budynki te nadają się do rozbiórki. Na dzień dokonania dostawy nieruchomości rozbiórka nie zostanie bowiem rozpoczęta. Co więcej, Gmina nie ma pewności, czy dla nabywcy budynki te nie będą stanowiły wartości ekonomicznej, a w konsekwencji, czy w ogóle dokona on ich rozbiórki.

Gmina podkreśla, że stosownie do orzecznictwa polskich sądów administracyjnych, przy interpretacji pojęcia "budynek" czy "budowla" decydujące znaczenie nie powinny mieć skutki ekonomiczne danej czynności opodatkowanej VAT, gdyż ocena skutków podatkowych konkretnej czynności nie może sprowadzać się do elementów subiektywnych. Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: WSA) w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Po 447/13 oraz w wyroku WSA w Gdańsku z dnia 22 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1120/13.

Analogiczne stanowisko przedstawił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1436/13. Jak stwierdził "Ocena czynności w aspekcie jej skutków ekonomicznych nie może sprowadzać się do elementów subiektywnych, występujących po stronie jednej ze stron danej dostawy, czy też usługi. Skutki ekonomiczne czynności, czy też zdarzenia muszą mieć charakter obiektywny, odnoszący się do obu kontrahentów, być znane wszystkim, a nie tylko stronom czynności. Pewność stosowania prawa wymaga, aby konsekwencje podatkowe czynności były następstwem zobiektywizowanych skutków ekonomicznych zdarzenia, które są jasne i widoczne dla wszystkich, a nie tylko istnieją w świadomości lub intencjach stron dostawy lub usługi".

Wobec powyższego, zdaniem Gminy, w danej sytuacji przedmiotem planowanej dostawy będzie nieruchomość gruntowa zabudowana.

III. Możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki, budowle lub ich części będące przedmiotem dostawy reguluje art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. Zgodnie ze wskazaną regulacją, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Dany przepis należy interpretować w ten sposób, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę VAT, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia z opodatkowania VAT, to ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest zlokalizowany.

O wysokości stawki obowiązującej przy dostawie gruntu, na którym posadowiony jest trwale z tym gruntem związany budynek lub budowla, decyduje charakter tego obiektu budowlanego oraz zasady jego opodatkowania, ponieważ w takim przypadku wartość gruntu stanowi składnik podstawy opodatkowania budynku lub budowli. Sprzedaż gruntu w takiej sytuacji nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem, który z tym gruntem jest trwale związany.

W tym miejscu, Gmina przywołuje art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera natomiast art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy nieruchomości jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania nieruchomości do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W tym miejscu Gmina zauważa, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od VAT na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a danej regulacji.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się z opodatkowania VAT dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b - zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, w przypadku, gdy budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności podlegających opodatkowaniu VAT przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT istotne jest, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego z tytułu nabycia danych obiektów. Zwolnienie z opodatkowania VAT nie będzie miało jednak zastosowania w przypadku, gdy podatnik dokonujący dostawy obiektu poniósł wydatki na jego ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do odliczenia VAT naliczonego. W przypadku natomiast, gdy wydatki na ulepszenie nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT od przedmiotowych wydatków, wówczas zastosowanie zwolnienia będzie możliwe.

Analiza przepisów ustawy o VAT prowadzi do konkluzji, że dostawa wszystkich lokali mieszkalnych (bez uwzględnienia lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego) wraz z przynależnymi do nich komórkami gospodarczymi nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Należy bowiem zauważyć, że lokale te były przedmiotem najmu na rzecz osób fizycznych przez ANr. Tym samym, obiekty były oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Co więcej, po modernizacji lokali mieszkalnych stanowiących wówczas własność Gminy (bez lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego) w roku 2011 były one również przedmiotem najmu na rzecz osób fizycznych przez Gminę (przed zniszczeniem obiektów w wyniku pożaru).

W konsekwencji, należałoby uznać, że obiekty były oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Gmina podkreśla, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą obiektów upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym, dostawa obiektów, zdaniem Gminy, będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Gdyby nawet uznać, że planowana przez Gminę dostawa nieruchomości będzie realizowana w ramach pierwszego zasiedlenia, to należałoby dokonać analizy, czy dostawa ta spełnia warunki określone w pkt 10a danej regulacji. Gmina podkreśla, że po nabyciu obiektu nie wykorzystywała go do czynności opodatkowanych VAT, a w konsekwencji nie miała prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia obiektu czy jego późniejszej modernizacji (obiekt był zasadniczo wykorzystywany do czynności zwolnionych od VAT). W efekcie, dostawa obiektu korzystałaby ze zwolnienia z opodatkowania VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W zakresie natomiast lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego, zdaniem Gminy, planowana dostawa będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż po nabyciu obiektu w drodze darowizny, a także po jego modernizacji (wydatki przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu) obiekt nie był wykorzystywany do czynności podlegających opodatkowaniu VAT (obiekt nie był w ogóle użytkowany). Gmina planowała wynająć lokal na cele mieszkaniowe, jednakże uległ on uszkodzeniu w wyniku pożaru. W konsekwencji, z uwagi na planowane wykorzystywanie lokalu do czynności korzystających ze zwolnienia z VAT, Gmina nie miała prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia obiektu czy jego późniejszej modernizacji. W rezultacie, zdaniem Gminy, planowana dostawa korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W rezultacie, dostawa przedmiotowej nieruchomości, zdaniem Gminy, korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Zdaniem Gminy, planowana dostawa całej nieruchomości (tekst jedn.: również Lokalu - lokalu mieszkalnego nabytego w roku 2013) korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania od podatku VAT.

Gmina wskazuje, że planowana przez Gminę dostawa Lokalu nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Należy bowiem zauważyć, że osoby fizyczne, od których Gmina odkupiła dany Lokal, odkupiły go pierwotnie od ANr. Co więcej, Gmina podkreśla, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą Lokalu upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym, planowana dostawa Lokalu. Zdaniem Gminy, będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powyższego dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku od towarów i usług dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem/dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem/dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a przez taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Należy podkreślić, że użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również nadmienić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, planuje dokonanie w roku 2016 sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej: budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym (dworek) oraz budynkiem gospodarczym (komórki gospodarcze).

Gmina nieodpłatnie nabyła w dniu 30 grudnia 2010 r. prawo własności w części dworku wraz z pomieszczeniami przynależnymi i związanymi z nimi udziałami w nieruchomości wspólnej od Agencji Nieruchomości Rolnych w drodze darowizny.

Jeden z lokali, tj. Lokal zakupiony w roku 2013 w dworku nie stanowił przedmiotu nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy, lecz został zbyty przez ANr na rzecz osób fizycznych.

Na dzień nieodpłatnego przekazania nieruchomości, tj. w dniu 30 grudnia 2010 r. w drodze darowizny na rzecz Gminy, lokale mieszkalne wraz z pomieszczeniami do nich przynależącymi (tekst jedn.:m.in. z komórkami gospodarczymi) były obciążone umowami najmu (tekst jedn.: były one zajmowane przez najemców, którzy zrezygnowali z wykupu tych lokali od ANr).

Wśród przekazanych Gminie lokali znajdował się również jeden lokal użytkowy przeznaczony na pomieszczenie świetlicy. Niemniej jednak, lokal ten nie był przez Gminę użytkowany - został nabyty od ANr w celu adaptacji na lokal mieszkalny.

Od czasu nieodpłatnego przekazania nieruchomości w drodze darowizny na rzecz Gminy, lokale mieszkalne były przedmiotem najmu przez Gminę na rzecz mieszkańców. Dokonywane czynności najmu lokali Gmina traktowała jako podlegające opodatkowaniu VAT, aczkolwiek korzystające ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

W roku 2011 Gmina poniosła wydatki na dworek (tekst jedn.: w części stanowiącej jej własność), na które otrzymała dofinansowanie od ANr. Wydatki te dotyczyły w szczególności wymiany instalacji elektrycznej oraz adaptacji lokalu użytkowego na lokal mieszkalny. Przedmiotowe wydatki były udokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT. Wydatki te stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od ww. wydatków. Gmina zamierzała wykorzystywać dworek do wykonywania czynności korzystających ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT ze względu na wynajem lokali na cele mieszkalne. Poniesione w roku 2011 wydatki nie dotyczyły Lokalu zakupionego w roku 2013.

Po modernizacji, Gmina kontynuowała wynajmowanie lokali mieszkalnych (bez lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego).

Niemniej jednak na początku roku 2012 dworek uległ zniszczeniu w wyniku pożaru. Od tej pory kompleks budynków, z uwagi na zły stan techniczny, nie jest użytkowany.

W roku 2013 Gmina zdecydowała się na odkupienie udziałów własnościowych osób prywatnych w dworku (tekst jedn.: na nabycie prawa własności jednego lokalu mieszkalnego).

Gmina podkreśla, że pierwotnie lokal mieszkalny utworzony w wyniku adaptacji lokalu użytkowego, planowała wynająć na cele mieszkalne. Jednakże obiekt ten niedługo po adaptacji również uległ zniszczeniu w wyniku pożaru.

Gmina wskazuje, że nie ponosiła wydatków na komórki gospodarcze.

Zarówno dworek, jak i komórki gospodarcze są w awaryjnym stanie technicznym i nadają się do rozbiórki (rozbiórka nie została jeszcze rozpoczęta).

Agencja Nieruchomości Rolnych jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabycie w roku 2013 Lokalu nie zostało dokonane w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina nabyła Lokal od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Dostawa Lokalu nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Między pierwszym zasiedleniem a dostawą Lokalu upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Przedmiotowy Lokal nie był przez Gminę udostępniany osobom trzecim na podstawie np. umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze. Gmina nabyła Lokal w celu późniejszej sprzedaży całej nieruchomości (wraz z Lokalem). W związku z nabyciem w roku 2013 Lokalu nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina wskazuje, że nie otrzymała faktury VAT dokumentującej przedmiotową transakcję (transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu VAT), a ponadto Lokal nie był przez Gminę wykorzystywany do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT (tekst jedn.: Lokal nie był przez Gminę w ogóle wykorzystywany z uwagi na zły stan techniczny). Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie Lokalu. Lokal nie był przez Gminę w ogóle wykorzystywany, stanowił składnik majątkowy Gminy. Gmina nabyła lokal w celu późniejszej sprzedaży całej nieruchomości (wraz z Lokalem).

Na tle powyższego, Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące ustalenia, czy dostawa nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym - dworkiem (w tym lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego oraz Lokalu zakupionego w roku 2013) i budynkiem gospodarczym (obejmującym komórki gospodarcze) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Należy podkreślić, że w analizowanej sprawie kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do nieruchomości wyżej opisanej nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Biorąc pod uwagę definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy wskazać należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia - jak wynika z powołanego przepisu - jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem (poza opodatkowaną sprzedażą danej nieruchomości) może być więc także oddanie nieruchomości do używania innemu podmiotowi np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w roku 2011 Gmina poniosła wydatki na dworek w części stanowiącej jej własność. Wydatki te stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości. Po modernizacji, Wnioskodawca kontynuował wynajmowanie lokali mieszkalnych (z wyjątkiem lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego). Gmina zamierza w roku 2016 sprzedać ww. nieruchomość.

Uwzględniając przywołaną wyżej definicję pierwszego zasiedlenia należy zatem stwierdzić, że wobec lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku mieszkalnym stanowiącym dworek - z wyjątkiem lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego i Lokalu zakupionego w roku 2013 - do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy, doszło ponownie w momencie oddania w najem tych lokali, po poniesieniu wydatków na ich ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej nieruchomości. Ponadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. lokali znajdujących się w zmodernizowanej w roku 2011 nieruchomości upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Skutkiem powyższego, dostawa ww. lokali mieszkalnych będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z kolei, przy planowanej sprzedaży lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego, należy stwierdzić, że nie jest możliwe zastosowanie zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika bowiem, że nie doszło jeszcze do pierwszego zasiedlenia tego lokalu - nie został on oddany do użytkowania w wykonaniu jakiejkolwiek czynności podlegającej opodatkowaniu, np. najem, dzierżawa.

W konsekwencji - ze względu na wypełnienie przesłanki negatywnej określonej w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy - dostawa lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W okolicznościach niniejszej sprawy, dostawa lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego, będzie spełniać natomiast przesłanki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, uprawniające Gminę do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu. Powyższe wynika z faktu, że Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego ani z tytułu nabycia ww. obiektu w drodze darowizny, ani z tytułu poniesionych wydatków na jego ulepszenie, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości, ze względu na zamiar wykorzystywania przez Gminę lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego na cele mieszkaniowe do czynności zwolnionych od podatku.

Natomiast w odniesieniu do Lokalu zakupionego w roku 2013 w piśmie uzupełniającym z dnia 25 marca 2016 r. Wnioskodawca oświadczył: "Dostawa Lokalu nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Między pierwszym zasiedleniem a dostawą Lokalu upłynie okres dłuższy niż 2 lata". Zatem, biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dostawa Lokalu będzie zwolniona od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostały spełnione warunki uprawniające do skorzystania z ww. zwolnienia.

Z kolei, planowana przez Wnioskodawcę dostawa budynku gospodarczego, w którym mieszczą się komórki gospodarcze, będące pomieszczeniami przynależącymi do lokali mieszkalnych, nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż do pierwszego zasiedlenia ww. budynku doszło z chwilą oddania pomieszczeń przynależnych (komórek gospodarczych) w najem. Z opisu sprawy wynika, że Gmina kontynuowała umowy najmu zawarte przez ANr z osobami fizycznymi (najemcami). W niniejszej sytuacji spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ między pierwszym zasiedleniem a dostawą (w roku 2016) budynku, o którym mowa wyżej, minie okres dłuższy niż 2 lata.

Ponadto Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie komórek gospodarczych, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości, co skutkowałoby ponownym pierwszym zasiedleniem. W związku z powyższym, dostawa ta będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, zbycie gruntu, z którym związane są ww. obiekty będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w okolicznościach analizowanej sprawy sprzedaż:

* budynku mieszkalnego wielorodzinnego (dworku) oraz Lokalu zakupionego w roku 2013 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy,

* lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji lokalu użytkowego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy,

* budynku gospodarczego, w którym mieszczą się komórki gospodarcze, będące pomieszczeniami przynależącymi do lokali mieszkalnych, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji, zbycie gruntu, z którym związane są ww. obiekty będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług analogicznie jak sprzedaż ww. nieruchomości zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ zauważa, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.