ILPP1/443-992/11-4/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług polegających na umożliwieniu klientom skorzystania z poszczególnych atrakcji znajdujących się w parku rozrywki - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług polegających na umożliwieniu klientom skorzystania z poszczególnych atrakcji znajdujących się w parku rozrywki. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe oraz o podpis osoby upoważnionej do reprezentowania Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. "A" (zwana dalej również Spółką lub Wnioskodawcą) zamierza rozszerzyć zakres swojej działalności gospodarczej. Obecnie poszukuje nieruchomości odpowiedniej do prowadzenia na jej obszarze parku rozrywki oraz czyni wstępne ustalenia w przedmiocie zasad i zakresu planowanego świadczenia usług w ramach tej działalności.

Na terenie parku rozrywki Spółka zamierza udostępniać jej klientom różnorodne atrakcje, wśród których wymienić można:

* zorbing (staczanie się w wielkiej nadmuchiwanej kuli po stromym zboczu),

* quady (rekreacyjna jazda terenowym czterokołowcem),

* park linowy (tor przeszkód, który pokonuje się korzystając z lin),

* tyrolka (zjazd na stalowej linie),

* paintball,

* minirafting (spływ pontonami po rzece),

* strzelnica łucznicza,

* strzelnica paintballowa,

* eurobungee (skoki na batucie na gumowych linkach).

Za wstęp na teren parku rozrywki Wnioskodawca nie zamierza pobierać odrębnej samoistnej opłaty. Podyktowane to jest względami marketingowymi. W opinii Spółki, wprowadzenie odrębnej opłaty za wstęp do parku może zniechęcać potencjalnych klientów do skorzystania z oferowanych przez Wnioskodawcę usług. Spółka planuje jedynie pobierać każdorazowo opłatę za wstęp na poszczególne atrakcje, zgodnie z cennikiem, który będzie obowiązywał w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. W przypadku, gdy klient wyrazi wolę skorzystania na przykład z parku linowego, będzie zobowiązany uiścić z tego tytułu opłatę zgodnie z cennikiem. Jeśli zechce następnie stoczyć się w nadmuchanej kuli po zboczu wzniesienia (tzw. zorbing), za możliwość skorzystania z tej atrakcji wniesie odrębną opłatę. Zasada ta ma znaleźć zastosowanie do każdej z atrakcji udostępnianych przez Spółkę na terenie parku rozrywki.

Jednocześnie Wnioskodawca zamierza wprowadzić do swojej oferty również możliwość organizacji tzw. imprez integracyjnych. Oferta ta skierowana będzie głównie do zakładów pracy organizujących tego typu imprezy dla swoich pracowników. W ramach owej usługi Wnioskodawca umożliwi wstęp określonej przez klienta liczbie osób na wybrane bądź wszystkie poszczególne atrakcje, a oprócz tego - ze względu na czas trwania takiej imprezy (kilka godzin) - zapewni posiłki i napoje. Za możliwość wejścia na teren parku - podobnie jak w przypadku klienta indywidualnego - Spółka nie będzie pobierała odrębnej opłaty. Na koszty ponoszone przez klienta w przypadku imprezy integracyjnej będą się zatem składać opłaty za wejście na poszczególne atrakcje oraz za posiłki i napoje.

Odnosząc się do usług podawania posiłków, Wnioskodawca wskazuje, iż zamierza powierzyć ich wykonywanie i dostarczanie podmiotowi zewnętrznemu. W przedsiębiorstwie Spółki następować będzie jedynie ostateczna faza ich przygotowania, tj. ewentualne podgrzanie posiłków i podanie klientom.

Wnioskodawca kwalifikuje usługi, które zamierza świadczyć, w następujący sposób (zgodnie z PKWiU 2008):

Z pisma z dnia 30 września 2011 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż:

Jednoznacznie zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie świadczy kompleksowej usługi z zaplanowanym programem atrakcji, a przedmiotem umowy są jedynie pojedyncze usługi. Będą to:

W związku z okolicznością, iż przedmiotem umowy nie jest usługa kompleksowa, Wnioskodawca nie wskazuje symbolu PKWiU dla takiej usługi.

3. Sprzedaż posiłków na terenie parku rozrywki będzie odbywać się przez cały czas. Każdy z klientów - zarówno uczestniczący w zorganizowanej grupie w ramach tzw. imprezy integracyjnej, jak i klient indywidualny - będzie miał możliwość skorzystania z usług gastronomicznych oferowanych przez Wnioskodawcę na terenie parku.

Różnica polega jedynie na tym, że klient grupowy będzie zamawiał z góry ustaloną liczbę posiłków i ich rodzaj (konkretne dania i ich liczba uzależniona od przewidywanej liczby uczestników imprezy będzie ustalana już w umowie), natomiast klient indywidualny, w razie takiej potrzeby, będzie miał możliwość zakupienia dowolnego posiłku spośród oferowanych przez Wnioskodawcę.

Zatem sprzedaż posiłków nie będzie odbywać się jedynie na potrzeby organizowanych przez klientów imprez integracyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługa, którą Spółka zamierza świadczyć, polegająca na umożliwieniu klientowi (indywidualnemu lub grupie klientów) wstępu na poszczególne atrakcje, skorzystania z danych atrakcji, powinna być opodatkowana 8% stawką podatku VAT, jako usługa związana z rozrywką i rekreacją - usługa w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Zdaniem Wnioskodawcy, konsekwencją kwalifikowania usług, które Spółka zamierza świadczyć, jako: usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki (93.21.10.0) jest możliwość odwołania się do treści pozycji 183 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w związku z art. 41 tej ustawy. Wspomniany załącznik nr 3 do ustawy zawiera wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku VAT 8%. W pozycji 183 ustawodawca wskazuje: usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne, bez względu na symbol PKWiU.

Pozycja: usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki (93.21.10.0) znajduje się w grupowaniu 93.2; usługi związane z rozrywką i rekreacją. Okolicznością rozstrzygającą zatem ostatecznie o możliwości zastosowania stawki 8% do usług przedstawionych w treści pytania jest więc zdefiniowanie pojęcia wstępu.

Powyższe - w opinii Wnioskodawcy - napotyka pewne trudności, gdyż pojęcia "wstępu" nie wyjaśnia sam ustawodawca, nie wskazuje jego kategorii, nie przedstawia katalogu zamkniętego lub choćby otwartego jego form. Niemniej za utrwalony należy już uznać pogląd Ministra Finansów, wyrażony w licznych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych w podobnym lub analogicznym stanie faktycznym, iż "wstęp" należy rozumieć szeroko, szerzej niż określenie "bilet wstępu". "Wstęp" oznacza bowiem możliwość uczestniczenia w czymś, skorzystania z czegoś. Ujmując "wstęp" w ten sposób w interpretacjach podatkowych Minister Finansów odwołuje się do jego słownikowego szerokiego znaczenia. Słownik Języka Polskiego Wydawnictwa PWN definiuje "wstęp" jako: "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Taka definicja bez wątpienia oddaje trafnie istotę usług, które Spółka zamierza świadczyć. Będzie ona bowiem oferować możliwość skorzystania z poszczególnych atrakcji, uczestniczenia w zabawie z wykorzystaniem danego urządzenia czy też na danym obiekcie.

Tytułem przykładu wymienić można park linowy. Jest to trasa o określonej długości, na której znajdują się różnorodne przeszkody, a zadaniem uczestnika jest ich pokonanie z wykorzystaniem lin. By klient mógł skorzystać z tej atrakcji, uiści określoną opłatę za możliwość wejścia na wskazany obiekt i pokonania toru przeszkód. Podobnie rzecz się ma na przykład z tzw. tyrolką. Usługa ta polega na wpięciu uczestnika w stosowne przyrządy i umożliwieniu mu swobodnego zjazdu na stalowej lince rozpiętej nad stawem. By móc skorzystać z tego urządzenia, zainteresowany będzie obowiązany uiścić opłatę za wstęp na nie. Identyczna zasada dotyczy każdego z obiektów rozrywkowych, które Wnioskodawca zamierza umieścić na terenie parku rozrywki. Prawo wejścia na dany obiekt, skorzystania z danego urządzenia będzie wiązało się z koniecznością uiszczenia określonej opłaty, odrębnej za prawo wejścia na każdą z atrakcji.

Nie ma przy tym racjonalnego uzasadnienia dla odmiennego traktowania wstępu na teren parku rozrywki, rozumianego jako przekroczenie granic nieruchomości wydzielonej na ten park (za który Spółka, jak już wspomniano, nie będzie pobierać odrębnej opłaty) od wstępu na teren poszczególnych obiektów, skorzystania z poszczególnych atrakcji znajdujących się na obszarze parku. W związku z przytoczonym już sposobem definiowania przez Ministra Finansów pojęcia "wstępu", w sposób szeroki - jako możliwości uczestniczenia w czymś, skorzystania z czegoś, nie ma podstaw do rozróżniania na potrzeby opodatkowania podatkiem VAT wstępu na teren parku jako całości, od wstępu na poszczególne obiekty położone w granicach tego parku.

Uwagi powyższe pozostają aktualne również w odniesieniu do planowanego przez Spółkę zawarcia w jej ofercie tzw. imprez integracyjnych. Usługa polegać będzie na umożliwieniu wstępu określonej z góry, co do liczby osób grupie na wszystkie bądź wybrane atrakcje. Okoliczność wyższego stopnia zorganizowania takiej usługi, podyktowana znaczną przeważnie liczbą osób chcących jednocześnie skorzystać z atrakcji znajdujących się na terenie parku rozrywki, nie wpływa jednak w żadnym razie na kwalifikację owej usługi. Także i w tym wypadku usługi te mieszczą się w zakresie usług świadczonych przez wesołe miasteczka i parki rozrywki. Bez zmian pozostaje przy tym również istota usługi, która wyraża się nadal w uzyskaniu możliwości wstępu na poszczególne atrakcje, a zatem zastosowanie także i tu powinna znaleźć pozycja 183 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, przewidująca 8% stawkę VAT dla usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne, bez względu na symbol PKWiU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę (art. 41 ust. 13 ustawy).

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Z powyższego wynika, iż w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy, pod poz. 183, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Natomiast pod poz. 186 załącznika nr 3, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu.

Z przytoczonych przepisów wynika, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. stawką podatku obniżoną do wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne oraz pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu.

Ustawa nie definiuje pojęcia "wstępu". Zatem aby poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN (http://sjp.pwn.pl/) wstęp to: "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca obecnie poszukuje nieruchomości odpowiedniej do prowadzenia na jej obszarze parku rozrywki oraz czyni wstępne ustalenia w przedmiocie zasad i zakresu planowanego świadczenia usług w ramach tej działalności. Na terenie parku rozrywki Spółka zamierza udostępniać jej klientom różnorodne atrakcje, wśród których wymienić można:

* zorbing (staczanie się w wielkiej nadmuchiwanej kuli po stromym zboczu),

* quady (rekreacyjna jazda terenowym czterokołowcem),

* park linowy (tor przeszkód, który pokonuje się korzystając z lin),

* tyrolka (zjazd na stalowej linie),

* paintball,

* minirafting (spływ pontonami po rzece),

* strzelnica łucznicza,

* strzelnica paintballowa,

* eurobungee (skoki na batucie na gumowych linkach).

Za wstęp na teren parku rozrywki Wnioskodawca nie zamierza pobierać odrębnej samoistnej opłaty. Spółka planuje jedynie pobierać każdorazowo opłatę za wstęp na poszczególne atrakcje, zgodnie z cennikiem, który będzie obowiązywał w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Wnioskodawca kwalifikuje usługi, które zamierza świadczyć, w zakresie udostępniania atrakcji znajdujących się na terenie parku rozrywki, do symbolu 93.21.10.0 - Usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki.

Odnosząc opisane we wniosku zdarzenie przyszłe do przytoczonych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, iż usługa udostępniania atrakcji znajdujących się w parku rozrywki, za skorzystanie z których będzie pobierana opłata, nie jest tożsama z "opłatą w zakresie wstępu". Poniesienie ww. opłaty za skorzystanie z danej atrakcji nie spowoduje, iż usługobiorca nabędzie jakiekolwiek "prawo wstępu". W zamian za wskazaną opłatę będzie miał jedynie prawo do skorzystania z określonej atrakcji. Na tak ścisłą wykładnię pojęcia "wstępu" wskazuje również użycie, zarówno w poz. 183, jak i w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, słowa "wyłącznie", którego znaczenie odnosi się do tych obiektów i stanów rzeczy, które są w nim wymienione (w przedmiotowej sprawie do "wstępu"). Zatem usługa polegająca na udostępnianiu za opłatą, znajdujących się na terenie parku rozrywki atrakcji, będzie opodatkowana stawką VAT w wysokości 23%.

Reasumując, usługa, którą Spółka zamierza świadczyć, polegająca na umożliwieniu klientowi (indywidualnemu lub grupie klientów) skorzystania z danych atrakcji, powinna być opodatkowana obowiązującą od dnia 1 stycznia 2011 r. stawką 23%.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stawki podatku dla usług polegających na umożliwieniu klientom skorzystania z poszczególnych atrakcji znajdujących się w parku rozrywki. Wniosek w zakresie opodatkowania usługi polegającej na umożliwieniu klientowi organizacji imprezy integracyjnej został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2011 r. nr ILPP1/443-992/11-5/NS. Natomiast kwestia dotycząca stawki podatku dla sprzedaży posiłków została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2011 r. nr ILPP1/443-992/11-6/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.