ILPP1/443-990/09-2/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2009 r. (data wpływu 20 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

W dniu 20 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług oraz obowiązku wystawienia faktur VAT i rachunków.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami lokalu mieszkalnego objętego małżeńską wspólnością majątkową. Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej, zaś lokal mieszkalny stanowi majątek prywatny i nie jest związany z działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają wynająć lokal mieszkalny spółce jawnej, której wspólnikiem jest m.in. mąż Zainteresowanej. Po podpisaniu umowy najmu Strona złoży oświadczenie w trybie art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o opodatkowaniu przez nią całości dochodu osiągniętego z najmu. Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać z opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% i 20% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku.

Umowa najmu lokalu mieszkalnego zostanie zawarta przez strony na czas określony z zastrzeżeniem, że spółka jawna będzie mogła wykorzystywać lokal wyłącznie na cele mieszkalne. Na podstawie umowy najmu spółka jawna przeprowadzi remont lokalu mieszkalnego i będzie świadczyła w nim usługi krótkotrwałego zakwaterowania (wynajem lokalu mieszkalnego na kilka dni turystom i biznesmenom) wymienione pod poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, sklasyfikowane wg PKWiU 55.23.13-00.00 "usługi wynajmu pozostałych umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania" i opodatkowane 7% stawką podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad 1

Wnioskodawczyni będzie świadczyła usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 oraz poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy o VAT. Strona zamierza wynająć lokal mieszkalny na czas określony i zastrzec w umowie, iż spółka jawna będzie mogła wykorzystywać lokal wyłącznie na cele mieszkaniowe. Usługi najmu świadczone przez Podatniczkę spełniają warunki sklasyfikowania ich wg PKWiU 70.20.11-00.00 "usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek", gdyż najemcą będzie tylko jeden podmiot w postaci spółki jawnej, który będzie wykorzystywał lokal wyłącznie na cele mieszkalne. Na klasyfikację świadczonych usług nie powinien mieć wpływu fakt, iż najemca - spółka jawna, będzie świadczyła w lokalu usługi krótkotrwałego zakwaterowania, gdyż zachowany zostanie mieszkalny charakter lokalu.

Ad. 2

Podatniczka nie będzie miała obowiązku wystawiania faktur zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż obowiązek wystawiania faktur ciąży wyłącznie na czynnych podatnikach VAT. Ponieważ Wnioskodawczyni będzie świadczyła usługi zwolnione od VAT, zatem nie będzie zobowiązana do wystawiania faktur VAT. Nie będzie również zobowiązana do wystawiania rachunków na podstawie art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, gdyż będzie świadczyła usługi najmu jako osoba prywatna, nie prowadząca pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług oraz obowiązku wystawienia faktur VAT,

* nieprawidłowe - w zakresie obowiązku wystawienia rachunków.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zauważyć należy, iż najem jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej wypełnia, określoną w art. 8 ustawy o VAT, definicję usług wobec czego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślenia wymaga, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Zaliczanie określonej usługi do właściwego grupowania należy jednak do obowiązków usługodawcy. Wynika to z faktu, że to właśnie on posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego sklasyfikowania wykonywanej usługi do odpowiedniego grupowania.

Należy zaznaczyć, że w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług - do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Podatnikami podatku od towarów i usług, stosownie do art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w świetle ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje:

Według art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego podnajmu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem jako usługa wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 4 tego załącznika, tj. w "wykazie usług zwolnionych od podatku" wymienione zostały usługi o symbolu PKWiU ex 70.20.11 - "usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe".

Użycie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, że zwolnienie od podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa usługi.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

W przedmiotowej sprawie najistotniejszą kwestią jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU usług wykonywanych przez Wnioskodawczynię.

Z przedłożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają wynająć lokal mieszkalny spółce jawnej, której wspólnikiem jest m.in. mąż Zainteresowanej. Lokal mieszkalny, będący własnością obojga małżonków, objęty jest małżeńską wspólnością majątkową i stanowi ich majątek prywatny (nie jest związany z działalnością gospodarczą). Po podpisaniu umowy najmu Wnioskodawczyni złoży oświadczenie o opodatkowaniu przez nią całości dochodu osiągniętego z najmu. Umowa najmu lokalu mieszkalnego zostanie zawarta przez strony na czas określony z zastrzeżeniem, że spółka jawna będzie mogła wykorzystywać lokal wyłącznie na cele mieszkalne. Zainteresowana informuje, iż będzie świadczyła usługi sklasyfikowane wg PKWiU 70.20.11-00.00 "usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek", które są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 oraz poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy o VAT. Strona zaznacza, iż najemcą będzie tylko jeden podmiot w postaci spółki jawnej, który będzie wykorzystywał lokal wyłącznie na cele mieszkalne. Ponadto, Wnioskodawczyni będzie świadczyła usługi najmu jako osoba prywatna, nie prowadząca pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, iż świadczone przez Wnioskodawczynię usługi sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 70.20.11 - "usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek" mieszczą się w katalogu czynności, o których mowa w poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem są zwolnione od podatku VAT.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 powołanej ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, zgodnie z którym podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W świetle art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

W świetle art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez pojęcie sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Stąd też wyłącznie zarejestrowany podatnik VAT czynny wystawia fakturę w rozumieniu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, stwierdzającą: podstawę opodatkowania, stawkę podatku, kwotę tego podatku oraz kwotę należności zawierającą podatek od towarów i usług. Transakcja podatnika czynnego - co do zasady - podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zaznacza się przy tym, iż tylko faktura od zarejestrowanego podatnika - podatnika czynnego - uprawnia do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony. Podatek naliczony pomniejszający podatek należny wynikać bowiem musi - w świetle przepisów ustawy - z faktur podatników podatku od towarów i usług zarejestrowanych dla celów VAT, jako podatników czynnych.

Natomiast, podatnicy zwolnieni podmiotowo (art. 113 ust. 1 ustawy) lub przedmiotowo (art. 43 ust. 1 ustawy), nie są ani uprawnieni, ani też zobowiązani do wystawiania faktur VAT z naliczonym podatkiem. U podatnika zwolnionego, bez względu na charakter tego zwolnienia, nie występuje zobowiązanie publicznoprawne (kwota podatku) - należność z tytułu dostawy towaru lub wykonania usługi nie jest obciążona podatkiem od towarów i usług. Nie wystąpi zatem u takiego podatnika podstawa opodatkowania, stawka podatku, jak i kwota należności brutto (należności wraz z daniną w postaci VAT).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż uprawnionym podatnikiem do wystawiania faktur VAT, w myśl art. 106 ust. 1 ustawy, jest podatnik VAT, który zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Z kolei, na podstawie § 17 pkt 5 powołanego rozporządzenia, za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 22.

Według art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Zgodnie z § 2 powołanego wyżej artykułu, obowiązek wystawienia rachunku, o którym mowa w § 1, nie dotyczy rolników sprzedających produkty roślinne i zwierzęce pochodzące z własnej uprawy lub hodowli, nieprzerobione sposobem przemysłowym, chyba że sprzedaż jest dokonywana w ich odrębnych, stałych miejscach sprzedaży, poza obrębem uprawy lub hodowli.

Na podstawie art. 87 § 3 ustawy, podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.

Z powyższego wynika, że prowadzący działalność gospodarczą nie posiadający statusu podatnika VAT czynnego obowiązany jest do wystawienia rachunku wyłącznie na żądanie kupującego:

* w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru, jeżeli żądanie zgłoszono przed wykonaniem usługi albo przed wydaniem towaru;

* w terminie 7 dni od daty zgłoszenia żądania, jeżeli zgłoszono je po wykonaniu usługi albo po wydaniu towaru.

Zgodnie z § 4 powołanego wyżej artykułu, podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W przypadku zatem zarejestrowania się przez podmiot jako podatnika VAT, wystawianie faktur uzależnione jest od tego, czy podatnik zostanie zarejestrowany jako "podatnik VAT czynny", czy jako "podatnik VAT zwolniony".

W świetle powołanych wyżej przepisów, podatnik zarejestrowany jako "podatnik VAT zwolniony" - nie będzie uprawniony do wystawiania faktur VAT. W takiej sytuacji dokonaną przez siebie sprzedaż dokumentuje rachunkami, o których mowa w art. 87-90 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Odnosząc się do powołanych wyżej regulacji prawnych oraz przedstawionej we wniosku sytuacji, tut. Organ udziela następujących odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku:

Ad. 1

W sytuacji, gdy, usługi świadczone przez Wnioskodawczynię są sklasyfikowane w dziale PKWiU ex 70.20.11 "usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe", to korzystają one ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT (poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy).

Ad. 2

Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do wystawiania faktur VAT zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, gdyż nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto, Strona będzie świadczyła usługi zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zainteresowana będzie natomiast, zgodnie z art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązana wystawić rachunek potwierdzający wykonanie czynności polegającej na świadczeniu przez Stronę usługi najmu lokalu mieszkaniowego, jednakże wyłącznie na żądanie usługobiorcy (najemcy).

Należy zaznaczyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawczynię.

Stosownie do zasad metodycznych klasyfikacji statystycznych - na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, w tym także dla usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych. Tylko w przypadku prawidłowego zaklasyfikowania do właściwego grupowania PKWiU możliwie jest rozstrzygnięcie o zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług danego towaru lub usługi.

Ponadto zaznacza się, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniami oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto zaznacza się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług oraz obowiązku wystawienia faktur VAT i rachunków, natomiast w części dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu została wydana w dniu 6 listopada 2009 r. interpretacja nr ILPB1/415-889/09-2/AA.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.