ILPP1/443-981/11-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 12 lipca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 29 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla druku książek oraz czasopism -,b> jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla druku książek oraz czasopism. W dniu 29 września 2011 r. uzupełniono wniosek o wymagany podpis pod oświadczeniem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się produkcją poligraficzną polegającą między innymi na wytwarzaniu metodami poligraficznymi książek oznaczonych symbolami PKWiU ex 58.11.1 oraz czasopism specjalistycznych sklasyfikowanych w PKWiU 58.14.1. Na zlecenie wydawców drukarnia dokonuje produkcji składającej się z wielu czynności, w wyniku których powstaje gotowy produkt w postaci książki lub czasopisma oznaczony stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN oraz ISSN. Do ich wytworzenia spółka zużywa własny papier oraz pozostałe niezbędne przy tego rodzaju produkcji materiały np.: farby, kleje.

W wyniku procesu produkcyjnego powstaje nowe dobro materialne przeznaczone już bez dalszych obróbek do przekazania ostatecznemu odbiorcy. Spółka nie posiadając praw autorskich do wytworzonego dzieła nie dokonuje ich sprzedaży na żadnym z pól eksploatacji, lecz realizuje dostawę towarów w postaci materialnej, przenosząc na wydawcę prawo ich posiadania, aby ten mógł nimi rozporządzać jak właściciel. W wystawianej fakturze VAT przedmiotem sprzedaży jest książka lub czasopismo specjalistyczne.

Do tej pory Spółka stosowała podstawową stawkę VAT 23%, jednak sytuacja taka powoduje niekonkurencyjność na rynku, gdyż wydawcy wybierają drukarnie stosujące preferencyjną stawkę w wysokości 5%. Utrzymanie tego stanu rzeczy spowoduje trudności w utrzymaniu Spółki na rynku druku książek i czasopism.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka realizując zlecenie druku książek i czasopism specjalistycznych posiadających odpowiednie oznaczenia ISBN i ISDN oraz zaliczanych do odpowiednich grupowań PKWiU ex 58.11.1, ex 58.14.1 z wykorzystaniem papieru i innych niezbędnych materiałów stanowiących własność Wnioskodawcy - w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - ma do czynienia z dostawą towarów i ma prawo do zastosowania preferencyjnej, tj. 5% stawki podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, proces wydrukowania książki czy czasopisma specjalistycznego na własnych materiałach drukarni jest wytworzeniem nowych rzeczy bez względu na to, kto jest właścicielem praw autorskich, gdyż nie one są przedmiotem obrotu. Przedmiotem obrotu jest rzeczowa postać tego utworu, czyli książka bądź czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki i czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, więc aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel, drukarnia musi przenieść na niego prawo ich posiadania. Drukarnia wyzbywa się własności użytych do produkcji materiałów, które w ramach procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek czy czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na zleceniodawcę wymaga ich wydania jako rzeczy określonych co do gatunku, czyli przeniesienia również ich posiadania na klienta. Pozwala to klientowi drukarni na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym następuje przeniesienie przez Wnioskodawcę na klienta prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanymi z jej materiałów książkami czy czasopismami specjalistycznymi. Dlatego taką czynność należy uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Jak wynika z art. 41 ust. 2a (w związku z poz. 32-34 zał. nr 10) i art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w stosunku do dostawy książek drukowanych (PKWiU ex 58.11.1) i czasopism specjalistycznych sklasyfikowanych w PKWiU 58.14.1 oznaczonych symbolami ISBN i ISSN należy stosować 5% stawkę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dostawę towarów określa art. 7 ust. 1 ustawy jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 27f ustawy, przez czasopisma specjalistyczne rozumie się drukowane wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 58.14.1 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej lub twórczej, edukacyjnej, naukowej lub popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej lub lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.)

W celu zastosowania właściwych regulacji prawnych należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy realizowana przez Wnioskodawcę czynność stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, czy też uznać ją należy za świadczenie usług.

Zasady kwalifikacji danej czynności jako dostawy towaru doprecyzował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 2 maja 1996 r. - sprawa C-231/94 Faaborg - Gelting Linien, w którym uznał, że wytworzenie towaru z materiału własnego zleceniobiorcy i przekazanie zleceniodawcy należy traktować jako dostawę towarów. Nie mają przy tym znaczenia okoliczności, czy podatnik efekt swoich czynności osiągnął w wyniku realizacji własnej woli, czy też działał on na zlecenie zleceniodawcy. Definicje zawarte w ustawie należy interpretować autonomicznie, nie należy dostawy towarów na gruncie ustawy utożsamiać z cywilnoprawną umową dostawy.

W przedmiotowej sprawie kluczowym zagadnieniem jest zatem ustalenie, czy wytworzenie książek lub czasopism należy uznać za dostawę towarów, w ramach której następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Proces wydrukowania książki lub czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które stają się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka lub czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki i czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W tym przypadku niewątpliwie firma Wnioskodawcy wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, surowców i komponentów (papier, farby, itp.), które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek, czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na klienta wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku - art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym, następuje w takim przypadku przeniesienie przez Zainteresowanego na klienta prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez niego majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zajmuje się produkcją poligraficzną polegającą między innymi na wytwarzaniu metodami poligraficznymi książek oznaczonych symbolami PKWiU ex 58.11.1 oraz czasopism specjalistycznych sklasyfikowanych w PKWiU 58.14.1. Na zlecenie wydawców drukarnia dokonuje produkcji składającej się z wielu czynności, w wyniku których powstaje gotowy produkt w postaci książki lub czasopisma oznaczony stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN oraz ISSN. Do ich wytworzenia spółka zużywa własny papier oraz pozostałe niezbędne przy tego rodzaju produkcji materiały np.: farby, kleje. W wyniku procesu produkcyjnego powstaje nowe dobro materialne przeznaczone już bez dalszych obróbek do przekazania ostatecznemu odbiorcy. Spółka nie posiadając praw autorskich do wytworzonego dzieła nie dokonuje ich sprzedaży na żadnym z pól eksploatacji, lecz realizuje dostawę towarów w postaci materialnej, przenosząc na wydawcę prawo ich posiadania, aby ten mógł nimi rozporządzać jak właściciel. W wystawianej fakturze VAT przedmiotem sprzedaży jest książka lub czasopismo specjalistyczne.

Druk wydawnictw (czasopism specjalistycznych i książek) wykonywany przez Podatnika z wykorzystaniem należących do niego materiałów, w obu typach zleceń należy zatem zakwalifikować jako dostawę towarów w rozumieniu ustawy.

Co do zasady podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

Pod pozycją 32 załącznika nr 10 do ustawy wymieniono oznaczone symbolem PKWiU ex 58.11.1, książki drukowane - wyłącznie książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), mapy - wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem ulotek; wydawnictwa w alfabecie Braille'a. Natomiast w poz. 34 ustawodawca wskazuje także na czasopisma specjalistyczne, bez powołania symbolu PKWiU, jednakże przywołana na wstępie definicja ustawowa zawarta w art. 2 pkt 27f precyzuje co należy rozumieć pod pojęciem "czasopism specjalistycznych", a także wskazuje klasyfikację PKWiU - 58.14.1 (lub CN 4902).

Reasumując, w oparciu o przywołane uregulowania oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, że czynność drukowania książek, mieszczących się w grupowaniu PKWiU ex 58.11.1 i oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN, oraz czasopism specjalistycznych sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 58.14.1, spełniających definicję zawartą w art. 2 pkt 27f ustawy, z materiałów własnych Wnioskodawcy, należy uznać za dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 5%, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy w zw. z poz. 32 i 34 załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.