ILPP1/443-98/10-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 27 stycznia 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 28 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

"A" S.A. (Spółka) jest producentem sprzętu AGD posiadającym obecnie 15% udziału na rynku AGD w Polsce. Spółka produkuje szeroki asortyment sprzętu gospodarstwa domowego, w tym prowadzi działalność w zakresie produkcji pralek i lodówek. Działalność ta jest organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym zespołem składników materialnych i niematerialnych w istniejącym przedsiębiorstwie (Dział produkcji pralek i lodówek). Wynika to z faktu, iż Dział produkcji pralek i lodówek jest prowadzony na wyodrębnionych od pozostałej działalności Spółki nieruchomościach oraz posadowionych na nich budynkach, w których znajdują linie produkcyjne dedykowane wyłącznie produkcji pralek i lodówek. Przy tym, Spółka prowadzi księgowość w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz aktywów trwałych i zapasów (materiałów, wyrobów gotowych, produkcji w toku) do Działu produkcji pralek i lodówek.

Spółka zamierza sprzedać Dział produkcji pralek i lodówek Spółce "B" Sp. z o.o. w organizacji (Kupujący) (w momencie dokonania sprzedaży, Kupujący może już być spółką zarejestrowaną w KRS, a co za tym idzie, nie być już spółką w organizacji). w tym celu, w dniu 22 grudnia 2009 r. Spółka zawarła z Kupującym przedwstępną umowę sprzedaży Działu produkcji pralek i lodówek (Umowa).

Zgodnie z Umową, sprzedaż Działu produkcji pralek i lodówek, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki, będzie obejmować następujące składniki:

Ponadto Spółka dokona zakupu aktywów leasingowanych od ich obecnych właścicieli.

Sprzedawany Dział produkcji pralek i lodówek nie będzie obejmował następujących elementów:

Po dokonaniu sprzedaży Działu produkcji pralek i lodówek, Kupujący będzie mógł samodzielnie prowadzić działalność polegającą na produkcji oraz sprzedaży pralek i lodówek, wyłącznie przy wykorzystaniu składników przekazanych przez Spółkę, o których mowa powyżej. Kupujący będzie kontynuował produkcję pralek i lodówek obecnie produkowanych przez Spółkę i zobowiązał się do ich dostarczania Spółce w umowie dostawy zawartej w dniu 22 grudnia 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, wydzielony z pozostałej działalności Spółki Dział produkcji pralek i lodówek, obejmujący składniki opisane w zdarzeniu będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. w konsekwencji, sprzedaż Działu produkcji pralek i lodówek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o VAT pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

Z powyższej definicji wynika, iż aby zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

Biorąc pod uwagę brzmienie cytowanego powyżej przepisu Kodeksu cywilnego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2009 r., nr ILPP1/443-972108-4IBD wskazał, że "składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej".

Analogiczne rozstrzygnięcia zostały dokonane przez m.in. w następujących interpretacjach indywidualych:

* z dnia 26 marca 2009 r. nr ILPP2/443-32/09-2/ISN;

* z dnia 16 lipca 2009 r. ILPP2/443-543/09-4/GZ;

* z dnia 27 sierpnia 2009 r. nr lLPP2/443-720/09-2/EN;

* z dnia 9 października 2009 r. nr ILPP2/443-1110/09-2/MN;

* z dnia 20 marca 2009 r. nr ITPP1/443-19/09/KM.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, sprzedawany przez nią Dział produkcji pralek i lodówek stanowi organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych obejmujący w zasadzie wszystkie składniki wymienione w art. 55 ¹ Kodeksu cywilnego oraz pracowników niezbędnych do prowadzenia działalności w zakresie produkcji pralek i lodówek. Zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Działu produkcji pralek i lodówek stanowi bowiem zbiór składników majątku wyraźnie wyodrębnionego z pozostałej działalności Spółki. To wyodrębnienie polega między innymi na ich (budynków, linii produkcyjnych) fizycznym wyodrębnieniu z pozostałej działalności Spółki. Przy tym służą one (ich funkcją jest) produkcji pralek i lodówek. Co więcej, omawiane wyodrębnienie ma również swoje odzwierciedlenie w odrębności organizacyjnej fabryk produkujących pralki i lodówki, wyodrębnieniu dyrektorów zarządzających Fabrykami produkcji pralek i lodówek, posiadających dużą autonomię decyzyjną, jak również osobnych magazynach materiałów, służbach logistycznych oraz służbach technologicznych wykorzystywanych zasadniczo dla potrzeb produkcji pralek i lodówek.

Ponadto, Dział produkcji pralek i lodówek będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębnionych finansowo, gdyż Spółka prowadzi księgi rachunkowe w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów kosztów oraz aktywów trwałych i zapasów (materiałów, wyrobów gotowych, produkcji w toku) do Działu produkcji pralek i lodówek. w szczególności, wydzielenie księgowe Działu produkcji pralek i lodówek w związku z jego sprzedażą umożliwi kontynuację finansową działalności Działu produkcji pralek i lodówek zaraz po jego nabyciu przez Kupującego.

Warto podkreślić - zdaniem Spółki - iż ustawa o VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w szczególności czy koniecznie jest prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych czy sporządzanie bilansów. Jednakże w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż "wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa" (J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób prawnych Rok 2008 Komentarz; Wydawnictwo CH. Beck; Warszawa 2008). Takiemu też wyodrębnieniu podlega Dział produkcji pralek i lodówek.

Należy podkreślić, iż wyłączenie ewentualnych zobowiązań ze sprzedawanego przez Spółkę Działu produkcji pralek i lodówek nie wpływa w żadnym stopniu negatywnie na fakt, iż dział ten stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki. Zobowiązania mogą bowiem stanowić element zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ale nie jest to warunek konieczny. Dodatkowym argumentem w tym względzie jest okoliczność, iż przedsiębiorstwo zdefiniowane we wspomnianym już powyżej art. 551 Kodeksu cywilnego nie zawiera zobowiązań, a mimo to, tak zdefiniowany zespół składników majątkowych i niemajątkowych bezsprzecznie stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów podatkowych.

Jednak najbardziej istotne znaczenie w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa ma jej końcowy fragment. Oznacza to, że aby mieć do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy wykazać, iż sprzedawany zespół składników majątkowych mógłby stanowić samodzielnie działające przedsiębiorstwo. w przypadku sprzedaży Działu produkcji pralek i lodówek Kupujący będzie mógł i - zgodnie z przyjętym przez siebie zobowiązaniem - będzie kontynuował działalność w zakresie produkcji pralek i lodówek przy wykorzystaniu zespołu składników materialnych i niematerialnych sprzedawanych przez Spółkę oraz przy wykorzystaniu przechodzących z Działem produkcji pralek i lodówek pracowników. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że Dział produkcji pralek i lodówek będzie jedynym majątkiem Kupującego wykorzystywanym przy produkcji pralek i lodówek. Zatem nie ulega wątpliwości, że sprzedawany Dział produkcji pralek i lodówek - zespół składników majątkowych - mógłby i będzie stanowił samodzielnie działające przedsiębiorstwo. Wskazuje na to również okoliczność, że Kupujący będzie kontynuował produkcję pralek i lodówek obecne produkowanych przez Spółkę i zobowiązał się do dostarczania ich w umowie dostawy zawartej w dniu 22 grudnia 2009 r.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, Dział produkcji pralek i lodówek może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT z uwagi na jego organizacyjne, finansowe i funkcjonalne wyodrębnienie. w konsekwencji, sprzedaż Działu produkcji pralek i lodówek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej. Przy czym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Natomiast, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Przepisy ustawy nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje w szczególności:

Zatem, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55 ¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to wniesienie takiego aportu do innego podmiotu (spółki prawa handlowego lub cywilnego), nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 55 ² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym. Ponadto nie można traktować jako przedsiębiorstwo wyodrębnionej gospodarczo części będącej zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, jeżeli nie będzie obejmować ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, czy też przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. w tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55 ² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo - obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest producentem sprzętu AGD. Spółka produkuje szeroki asortyment sprzętu gospodarstwa domowego, w tym prowadzi działalność w zakresie produkcji pralek i lodówek, która jest organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym zespołem składników materialnych i niematerialnych w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe wynika z faktu, iż Dział produkcji pralek i lodówek jest prowadzony na wyodrębnionych od pozostałej działalności Spółki nieruchomościach oraz posadowionych na nich budynkach, w których znajdują się linie produkcyjne dedykowane wyłącznie produkcji pralek i lodówek. Wnioskodawca prowadzi księgowość w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz aktywów trwałych i zapasów (materiałów, wyrobów gotowych, produkcji w toku) do Działu produkcji pralek i lodówek. Spółka zamierza sprzedać Dział produkcji pralek i lodówek.

Zgodnie z Umową, sprzedaż Działu produkcji pralek i lodówek będzie obejmować następujące składniki:

Sprzedawany Dział produkcji pralek i lodówek nie będzie obejmował następujących elementów:

Po dokonaniu sprzedaży Działu produkcji pralek i lodówek, Kupujący będzie mógł samodzielnie prowadzić działalność polegającą na produkcji oraz sprzedaży pralek i lodówek, wyłącznie przy wykorzystaniu składników przekazanych przez Spółkę, o których mowa powyżej.

W ocenie tut. Organu nie wystarczy, że ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, zespół składników majątkowych mógłby potencjalnie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy, wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia pewnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Należy zatem stwierdzić, że wyłączenie ze sprzedaży masy majątkowej zobowiązań pozbawia kompleks cech zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nie można bowiem uznać, iż dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż przeznaczony do sprzedaży przez Wnioskodawcę majątek, w postaci Działu produkcji pralek i lodówek, nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wynikającej z art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ nie obejmuje zobowiązań. Tym samym nie spełnia wszystkich kryteriów wymienionych w tym przepisie. w związku z powyższym transakcja sprzedaży Działu produkcji pralek i lodówek, będzie czynnością podlegającą przepisom ustawy (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy) i opodatkowaną na zasadach ogólnych, tj. według właściwych stawek podatkowych lub z zastosowaniem zwolnienia, o ile takie będzie wynikało z przepisów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.