ILPP1/443-978/09-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem do spółki komandytowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem do spółki komandytowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji oraz sprzedaży mebli biurowych.

Zainteresowany zamierza przystąpić do spółki komandytowej w charakterze komandytariusza. W celu pokrycia swych udziałów zamierza wnieść aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa - Pion handlowy przedsiębiorstwa (Działy sprzedaży i marketingu), w skład którego wchodzą m.in.:

* środki trwałe w postaci komputerów oraz samochodów,

* wierzytelności z tytułu sprzedaży wyrobów gotowych i towarów,

* prawa i obowiązki z umów o pracę,

* zobowiązania w postaci m.in.: kwot należnym dostawcom krajowym z tytułu dostaw towarów (m.in. gotowych mebli), obsługi prawnej, transportu wyrobów gotowych i towarów,

* środki pieniężne (kapitał),

* wyposażenie pomieszczeń: meble, drobny sprzęt biurowy itp.

Pomiędzy właścicielami nieruchomości, na której realizowana jest działalność Pionu handlowego a przyszłym komplementariuszem tworzonej spółki komandytowej, zawarta zostanie umowa przedwstępna, w ramach której właściciele nieruchomości, zobowiążą się do zawarcia umowy najmu tej części nieruchomości z tworzoną spółką komandytową.

Pion handlowy Spółki prowadzi działalność handlowo-marketingową, tj. prowadzi sprzedaż mebli biurowych oraz prowadzi i rozwija działania marketingowe dotyczące sprzedawanych towarów, aby zwiększać przychody Spółki. Ponadto, w Spółce funkcjonuje odrębny Pion produkcyjny oraz inne działy.

W strukturze organizacyjnej Spółki mocą wewnętrznego regulaminu organizacyjnego Pion handlowy został wyodrębniony - wraz z przypisaniem mu konkretnych składników majątkowych, zadań i etatów (stanowisk).

Pion handlowy prowadzi swoją działalność w oparciu o wyodrębnione, przypisane mu składniki majątkowe (np.: pomieszczenia, wyposażenie biurowe, sprzęt komputerowy, samochody). W ramach Spółki wyodrębniono grupę pracowników, którzy wykonują zadania wyłącznie w związku z działalnością Pionu handlowego.

Pion handlowy jest także wyodrębniony finansowo w ten sposób, że dokumenty księgowe posiadane przez Spółkę pozwalają na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tego działu.

Podkreślić należy, iż Pion handlowy prowadzić może swoją działalność jako niezależne przedsiębiorstwo.

Przejście pracowników Pionu handlowego - zorganizowanej części przedsiębiorstwa - do spółki komandytowej odbędzie się w trybie przewidzianym w art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Po wniesieniu aportu w Spółce pozostanie Pion produkcyjny - w związku z czym działalność Spółki ograniczy się przede wszystkim do produkcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie aportem do spółki komandytowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) zostało zdefiniowane w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT: zorganizowana część przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Ze względu na legalnie określone pojęcie ZCP, aby mówić o aporcie ZCP muszą być spełnione przesłanki wynikające z przytoczonej definicji. W interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe (postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy z dnia 14 maja 2007, sygn. DG/415-IX/70-17/07; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 listopada 2008 r., sygn. ILPB1/415-581/08-4/AG) wskazuje się na następujące przesłanki:

Ad. 1.

W sytuacji Zainteresowanego, aport ZCP - jak wskazywano w opisie stanu faktycznego obejmowałby składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, w postaci środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, wyposażenia, wierzytelności, środków pieniężnych oraz praw i obowiązków z umów o pracę. Wymienione składniki stanowią zbiór organizacyjnie związanych ze sobą środków, dzięki którym możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zauważył, iż Pion handlowy posiada wyodrębnione i przyporządkowane zobowiązania związane z działalnością Pionu. Zatem wymóg przyporządkowania zobowiązań do ZCP jest również spełniony.

Ad. 2.

Wnoszony aportem dział handlowy jest zespołem składników organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w strukturze Spółki (całego przedsiębiorstwa).

Pion handlowy funkcjonuje w oparciu o wewnętrzny regulamin organizacyjny, który przypisuje mu konkretne składniki majątkowe, zadania i etaty (stanowiska).

Dotychczasowe interpretacje wskazują, że wystarczające jest nawet nieformalne wyodrębnienie danego zespołu składników w formę działu/oddziału (wystarczająca jest faktyczna odrębność w strukturze wewnętrznej przedsiębiorstwa, a nie wyodrębnienie formalne w postaci utworzenia oddziału spółki w rozumieniu kodeksu spółek handlowych). Stanowisko takie zaprezentował przykładowo S. Krempa, Sprzedaż przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej część - podatki dochodowe, C. H. Beck 2007, str. 59. Podobnie J. Marciniuk (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. 2006, Warszawa 2006, str. 73.

Jak wskazał z kolei Naczelnik II Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (postanowienie z dnia 27 stycznia 2005 r., sygn. US72/ROP1/423-863/IW/04), "wyodrębnienie to powinno nastąpić na podstawie statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze, ale może mieć także charakter faktyczny. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itd." (podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 19 lutego 2009 r., sygn. IPPB5/423-96/08-4/MB).

Kryterium wyodrębnienia finansowego jest spełnione, jeśli podatnik prowadzi ewidencję zdarzeń gospodarczych w taki sposób, iż możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Spółka pragnie wskazać, iż składniki przypisane do działu handlowego spełniają również kryterium wyodrębnienia finansowego. Spółka ma możliwość wyodrębnienia w ramach prowadzonej ewidencji rachunkowo-księgowej zapisów oraz zdarzeń gospodarczych związanych z Pionem handlowym, na podstawie których istnieje możliwość określenia przychodów i kosztów działalności tego Pionu oraz jego aktywów i pasywów.

W przekonaniu Zainteresowanego, przesłanka wyodrębnienia finansowego i organizacyjnego jest spełniona.

Ad. 3.

Wnoszony aportem Pion handlowy przeznaczony jest do realizacji ściśle określonych zadań gospodarczych - a mianowicie działalności handlowej - sprzedaży mebli biurowych. Działalność ta będzie nadal prowadzona przez spółkę komandytową na bazie wniesionego aportem działu.

Ad. 4.

Zespół składników należących do Pionu handlowego potencjalnie może stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Jak wskazują organy podatkowe: "Należy zauważyć, iż z literalnego brzmienia art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. wynika wymóg, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p.), musi odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym" (pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 lutego 2009 r., sygn. IPPB5/423-96/08-4/MB).

Jak wykazał Wnioskodawca - Pion posiada w ramach całego przedsiębiorstwa zarówno odrębność organizacyjną jak i finansową - i ma możliwość funkcjonowania w obrocie gospodarczym jako potencjalnie samodzielne przedsiębiorstwo.

W opinii Zainteresowanego, mając na uwadze powyższe należy przyjąć, iż planowany przez niego aport składników majątkowych ma postać ZCP.

Jak wskazuje treść przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z treścią przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W związku z tym również pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w rozumieniu przytoczonego powyżej art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, w tym np.: przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Mając na uwadze powyższe stanowisko - traktujące wnoszony aport jako ZCP oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na wniesieniu aportu do spółki komandytowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka pragnie również podkreślić, iż wyłączenie z opodatkowania transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wynika z prawa wspólnotowego. Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L. 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., dalej: Dyrektywa VAT), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. Spółka pragnie podkreślić, iż Polska skorzystała z możliwości wyłączenia z opodatkowania transakcji przekazania całości lub części majątku podatnika, a wyrazem implementacji tej normy prawa wspólnotowego jest właśnie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W związku z tym, że polskie regulacje stanowią implementację przepisów wspólnotowych, ich wykładnia (włączając w to interpretację pojęcia "zorganizowanej części przedsiębiorstwa") powinna być również dokonywana w świetle prawa i doktryny wspólnotowego systemu VAT. W kwestii pojęcia "części majątku" wypowiadał się Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: ETS) w orzeczeniu z dnia 27 listopada 2003 r., sygn. C 497/01, Zita Modes Sarl v. Administration de lenregistrement et des domains (co prawda, orzeczenie to zapadło na gruncie Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej, Dz. U. L 145 z dnia 13 czerwca 1977 r., natomiast brzmienie przepisu art. 5 ust. 8 tej Dyrektywy było analogiczne do brzmienia przepisu art. 19 Dyrektywy VAT). Zgodnie z powyższym orzeczeniem, zakres czynności, które mogą być przez państwa członkowskie uznane za czynności niestanowiące dostawy towarów, został zakreślony w sposób szeroki. W opinii ETS, powyższe wyłączenie ma zastosowanie do każdego przeniesienia przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, włączając składniki rzeczowe i w razie konieczności inne, łącznie stanowiące przedsiębiorstwo lub jego część. Jako warunek zastosowania tej zasady ETS wskazał wyrażanie przez nabywcę zamiaru dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego natychmiastowej likwidacji i sprzedaży zapasów. Mając na uwadze powyższe orzecznictwo, w opinii Spółki nie ulega wątpliwości, iż wniesienie aportem Pionu handlowego nie powinno podlegać opodatkowaniu na gruncie przywołanych przepisów Dyrektywy VAT. Składniki wchodzące w skład Pionu mogą być bowiem wykorzystywane do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej.

Zdaniem Spółki istotnym jest również fakt, iż Pion handlowy stanowi część przedsiębiorstwa służącą do prowadzenia odrębnej działalności gospodarczej. Mając na uwadze regulacje wspólnotowe oraz orzecznictwo ETS, w świetle których powinna odbywać się interpretacja prawa krajowego, transfer części majątku podatnika, jeśli za jego pomocą wykonywane są czynności opodatkowane VAT i prowadzona jest działalność gospodarcza, powinien być neutralny dla zbywcy, gdyż de facto działalność opodatkowana jest prowadzona w sposób ciągły za pomocą tych samych składników majątkowych przez nabywcę (tj. zmienia się tylko podmiot wykonujący tę działalność).

Wnioskodawca zauważył, iż jego stanowisko zbieżne jest ze stanowiskiem przedstawionym w szeregu interpretacji urzędowych Ministra Finansów, wydanych w podobnych stanach faktycznych, m.in.:

* z dnia 6 kwietnia 2009 r., znak: IPPP1-443-36/09-2/AK,

* z dnia 2 lutego 2009 r., znak: ITPP2/443-1006/08/AW,

* z dnia 19 grudnia 2008 r., znak: IPPP1/443-1696/08-4/JB,

* z dnia 10 kwietnia 2009 r., znak: ILPB3/423-74/09-4/HS,

* z dnia 23 kwietnia 2009 r., znak: IPPP2/443-174/09-3/MK,

* z dnia 5 maja 2009 r., znak: IPPP1/443-300/09-2/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.