ILPP1/443-959/09-2/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko E. Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2009 r. (data wpływu: 13 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia z mocy prawa prawa własności części nieruchomości w zamian za odszkodowanie - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia z mocy prawa prawa własności części nieruchomości w zamian za odszkodowanie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W dniu 25 stycznia 2008 r. Wojewoda wydał decyzję nr (...) znak (...) ustalającą warunki lokalizacji dla inwestycji polegającej na rozbudowie drogi krajowej nr (...) oraz zatwierdzającą na potrzeby inwestycji podział nieruchomości wzdłuż linii rozgraniczających teren inwestycji. Decyzja została wydana na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania decyzji, na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.

Decyzja otrzymała rygor natychmiastowej wykonalności i stanowi podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i w katastrze nieruchomości. Decyzja zawiera następujące stwierdzenie: "Nieruchomości lub ich części, wydzielone liniami rozgraniczającymi teren inwestycyjny, których właścicielem nie jest Skarb Państwa - z mocy prawa - stają się własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym niniejsza decyzja stanie się ostateczna, za odszkodowaniem ustalonym w odrębnych decyzjach".

Decyzja określa termin wydania nieruchomości na dzień 30 września 2008 r., natomiast nie określa podmiotu reprezentującego Skarb Państwa, na rzecz którego powinno nastąpić wydanie nieruchomości. Decyzja nie określa wysokości odszkodowania, ani podmiotu zobowiązanego do wypłaty odszkodowania.

Część nieruchomości stanowiących własność Wnioskodawcy została objęta niniejszą decyzją i z mocy prawa stała się własnością Skarbu Państwa bez ustalenia odszkodowania.

Ustawa o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania decyzji lokalizacyjnej, nie określa terminu, w jakim decyzja ustalająca odszkodowanie powinna zostać wydana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (gruntów) i wydania nieruchomości na podstawie decyzji organu władzy publicznej, w przypadku gdy nie wydano decyzji o odszkodowaniu stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby czynność, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) była uznana za dostawę towarów muszą być spełnione dwa warunki:

* przeniesienie prawa własności towarów powinno nastąpić z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub mocy prawa;

* w zamian za odszkodowanie.

Przeniesienie z mocy prawa prawa własności towaru (gruntu) na podstawie decyzji organu władzy publicznej, w której nie określono wysokości ani rodzaju odszkodowania, ani nie wydano odrębnej decyzji określającej to odszkodowanie do dnia wydania towaru (gruntu), nie jest czynnością, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stwierdzenie, że nieruchomości stają się własnością Skarbu Państwa za odszkodowaniem ustalonym w odrębnych decyzjach potwierdza fakt, że na dzień wydania towaru (gruntu) takiego odszkodowania nie ustalono, a zatem przeniesienie prawa własności i wydanie towaru (gruntu) na podstawie takiej decyzji nie spełnia warunków określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeżeli przy nabyciu towarów (gruntów) podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, to na dzień wydania towarów (gruntów) jest to czynność, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Obrót stanowi wówczas cena nabycia zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, a czynność powinna zostać potwierdzona fakturą wewnętrzną.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, a ponieważ wydanie towaru powinno być potwierdzone fakturą, z chwilą wystawienia faktury nie później niż 7 dni od dnia wydania towaru. Jeżeli natomiast przy nabyciu towaru podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, to na dzień wydania nieruchomości jest to czynność, która nie rodzi skutków w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W myśl art. 6 ust. 1-3 ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 154, poz. 958 z późn. zm.), która weszła w życie z dniem 10 września 2008 r., do spraw wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. Dla przedsięwzięć drogowych, dla których przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi, stosuje się przepisy dotychczasowe. W postępowaniu dotyczącym ustalania wysokości i wypłaty odszkodowania za nieruchomości przejęte pod drogi publiczne stosuje się przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 z późn. zm.), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 i ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 9 września 2008 r., decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi stanowi podstawę do dokonania wpisów w księdze wieczystej i w katastrze nieruchomości. Nieruchomości wydzielone liniami rozgraniczającymi teren, o których mowa w ust. 2, stają się z mocy prawa:

Natomiast według art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 9 września 2009 r., wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi przez organ I instancji oraz według jej wartości w dniu wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania. Do ustalenia wartości nieruchomości mają zastosowanie odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami. W odniesieniu do lokali mieszkalnych ustalona wartość odszkodowania nie może pogorszyć warunków mieszkaniowych dotychczasowego właściciela.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 25 stycznia 2008 r. została wydana decyzja ustalająca warunki lokalizacji dla inwestycji polegającej na rozbudowie drogi krajowej nr 8 oraz zatwierdzająca na potrzeby inwestycji podział nieruchomości wzdłuż linii rozgraniczających teren inwestycji. Decyzja otrzymała rygor natychmiastowej wykonalności i stanowi podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i w katastrze nieruchomości. Decyzja zawiera następujące stwierdzenie: "Nieruchomości lub ich części, wydzielone liniami rozgraniczającymi teren inwestycyjny, których właścicielem nie jest Skarb Państwa z mocy prawa stają się własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym niniejsza decyzja stanie się ostateczna, za odszkodowaniem ustalonym w odrębnych decyzjach". Decyzja określa termin wydania nieruchomości na dzień 30 września 2008 r., natomiast nie określa podmiotu reprezentującego Skarb Państwa, na rzecz którego powinno nastąpić wydanie nieruchomości. Decyzja nie określa wysokości odszkodowania, ani podmiotu zobowiązanego do wypłaty odszkodowania.

Reasumując, w opisanym stanie faktycznym ma miejsce dostawa towarów (części nieruchomości) w zamian za odszkodowanie, a zatem czynność, do której wprost odnosi się art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy - w tym przypadku, odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w przedstawionym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.