ILPP1/443-950/14-2/NS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-950/14-2/NS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2014 r. (data wpływu 10 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 2 stycznia 2015 r. Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia biura rachunkowego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie wykonywał usług o charakterze doradczym, ani nie będzie udzielał porad prawnych. Zakres świadczonych kompleksowych usług księgowych będzie obejmował:

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, księgi handlowej oraz ewidencji przychodów,

* prowadzenie rejestrów sprzedaży, zakupów towarów i kosztów VAT oraz przygotowanie na ich podstawie deklaracji VAT miesięcznych, kwartalnych,

* prowadzenie ewidencji środków trwałych i wyposażenia,

* rozliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców,

* posiadanie pełnomocnictw do podpisywania i składania deklaracji podatkowych/informacji w Urzędach Skarbowych w imieniu przedsiębiorców,

* sporządzanie na podstawie dowodów księgowych sprawozdań finansowych,

* sporządzanie list płac, kart przychodów pracowników oraz sporządzanie PIT 11, PIT 4R,

* prowadzenie akt osobowych dla pracowników przedsiębiorców,

* obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników oraz wysyłanie drogą elektroniczną do ZUS-u stosownych raportów/deklaracji,

* branie udziału w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy kontroli w siedzibie biura rachunkowego, dotyczących prowadzenia przez biuro obsługi księgowej zleceniodawców (przedsiębiorców), odnoszących się wyłącznie do zakresu czynności zawartych w umowie z biurem.

Wyżej wymienione czynności świadczone będą na podstawie umów zawartych z klientami na obsługę księgową. Biuro będzie obsługiwało osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, z której szacuje się, że sprzedaż w roku 2015 nie przekroczy kwoty 150.000,00 zł. Dokumentacja księgowa klientów będzie znajdować się w siedzibie biura do rozliczenia roku podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy biuro rachunkowe od 1 stycznia 2015 r. może korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 dla sprzedaży usług księgowych świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność gospodarczą jako biuro rachunkowe, nie wykonując usług doradztwa podatkowego, gdyż Zainteresowany nie posiada uprawnień i nie jest wpisany na listę doradców podatkowych, ani nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, świadcząc kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe będzie mógł skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jedną z generalnych zasad na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W oparciu o art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Ponadto, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1, o czym stanowi art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Z kolei w myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

o energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

o wyrobów tytoniowych,

o samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c.

budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.

terenów budowlanych,

e.

nowych środków transportu;

2.

świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy należy stwierdzić, że podmioty świadczące usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że od 2 stycznia 2015 r. Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia biura rachunkowego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie wykonywał usług o charakterze doradczym, ani nie będzie udzielał porad prawnych. Zakres świadczonych kompleksowych usług księgowych będzie obejmował:

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, księgi handlowej oraz ewidencji przychodów,

* prowadzenie rejestrów sprzedaży, zakupów towarów i kosztów VAT oraz przygotowanie na ich podstawie deklaracji VAT miesięcznych, kwartalnych,

* prowadzenie ewidencji środków trwałych i wyposażenia,

* rozliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców,

* posiadanie pełnomocnictw do podpisywania i składania deklaracji podatkowych/informacji w Urzędach Skarbowych w imieniu przedsiębiorców,

* sporządzanie na podstawie dowodów księgowych sprawozdań finansowych,

* sporządzanie list płac, kart przychodów pracowników oraz sporządzanie PIT 11, PIT 4R,

* prowadzenie akt osobowych dla pracowników przedsiębiorców,

* obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników oraz wysyłanie drogą elektroniczną do ZUS-u stosownych raportów/deklaracji,

* branie udziału w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy kontroli w siedzibie biura rachunkowego, dotyczących prowadzenia przez biuro obsługi księgowej zleceniodawców (przedsiębiorców), odnoszących się wyłącznie do zakresu czynności zawartych w umowie z biurem.

Wyżej wymienione czynności świadczone będą na podstawie umów zawartych z klientami na obsługę księgową. Biuro będzie obsługiwało osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, z której szacuje się, że sprzedaż w roku 2015 nie przekroczy kwoty 150.000,00 zł. Dokumentacja księgowa klientów będzie znajdować się w siedzibie biura do rozliczenia roku podatkowego. Ponadto Zainteresowany wskazał, że nie posiada uprawnień i nie jest wpisany na listę doradców podatkowych, ani nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wskazane we wniosku usługi, które będą wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, których świadczenie nie uprawnia do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i ust. 9 należy - wobec braku w ustawie definicji doradztwa - posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia, należy stwierdzić, że termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych lub finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

W tym zatem należy odwołać się do ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1.

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

2.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4.

reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, że zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Natomiast w myśl art. 3 tej ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1.

osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;

2.

adwokaci i radcowie prawni;

3.

biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.).

W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,

2.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie,

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Zatem w sytuacji świadczenia jedynie usług rachunkowych lub rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Mając na uwadze opis świadczonych usług oraz powyższą analizę zarówno pojęcia usług doradczych, jak i właściwych przepisów ustawy o doradztwie podatkowym należy stwierdzić, że opisane przez Wnioskodawcę usługi, które będzie świadczył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie będą stanowić usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte zwolnieniem z art. 113 ust. 1 ustawy.

Ponadto Zainteresowany sam wskazał, że nie posiada uprawnień i nie jest wpisany na listę doradców podatkowych, ani nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca nie będzie świadczył usług o charakterze doradczym, a sporządzanie deklaracji podatkowych stanowić będzie element kompleksowej usługi księgowej - zastosowania nie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą w formie biura rachunkowego, w ramach którego będzie świadczył kompleksową obsługę księgową, nie wykonując czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, od dnia 1 stycznia 2015 r. może skorzystać z prawa do zwolnienia od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, do czasu przekroczenia kwoty limitu wartości sprzedaży opodatkowanej, o którym mowa w tym przepisie, w wysokości 150.000 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl