ILPP1/443-94/08-2/HW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2008 r. (data wpływu 21 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na świadczone usługi - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na świadczone usługi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest prywatną kliniką stomatologiczną prowadzącą działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Do zakresu wykonywanych przez klinikę usług należą: usługi stomatologiczne zaklasyfikowane do symbolu PKWiU ex 85 (wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług pod poz. 9), usługi w zakresie techniki dentystycznej zaklasyfikowane do symbolu PKWiU 33.10.17 (poz. 101 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług).

Usługi stomatologiczne świadczone przez klinikę wykonywane są przez zatrudnionych lekarzy stomatologów, a usługi w zakresie techniki dentystycznej przez zatrudnionych na umowę o pracę techników dentystycznych. Wnioskodawca posiada w klinice pracownię protetyczną stanowiącą integralną część jednostki. Zatrudnieni technicy dentystyczni wykonują usługi dla pacjentów kliniki według zleceń lekarzy stomatologów, ale również na zamówienia stomatologów z zewnętrznych gabinetów stomatologicznych na potrzeby ich pacjentów. Za usługi techników dentystycznych świadczone innym gabinetom stomatologicznym wystawiane są faktury dokumentujące sprzedaż protez dentystycznych.

W związku ze zmianą ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ustawą z dnia 19 września 2007 r. (Dz. U. Nr 192, poz. 1382) zakres zwolnień zawarty w art. 43 ust. 1 rozszerzony został o punkt 14. Zgodnie z jego treścią od dnia 1 stycznia 2008 r. usługi świadczone przez techników dentystycznych w ramach wykonywanego przez nich zawodu korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Ta sama sytuacja dotyczy dostawy protez dentystycznych i sztucznych zębów przez lekarzy stomatologów. Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 14 wynika, iż aby usługi świadczone przez techników dentystycznych były zwolnione muszą być wykonywane w ramach ich zawodu. Ustawa nie definiuje jaka ma być forma wykonywania zawodu - umowa o pracę, zlecenia czy też samodzielna działalność gospodarcza. Zdaniem Wnioskodawcy forma ta nie ma znaczenia gdyż ważny jest przedmiot działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez techników dentystycznych w ramach wykonywanego zawodu na wewnętrzne potrzeby pacjentów kliniki oraz polegające na dostawie protez dentystycznych na potrzeby zewnętrznych gabinetów stomatologicznych korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług (poz. 101 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Pod pojęciem towary w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku VAT dla dostawy towarów i świadczonych usług wynosi 22% - poza wyjątkami wyszczególnionymi w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych do tejże ustawy.

Na podstawie zapisu art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382), został znowelizowany art. 43 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług w ten sposób, że dodano pkt 14 w brzmieniu: zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

Z literalnej wykładni przepisów wynika, że zwolnienie ma zastosowanie wyłącznie do usług świadczonych przez osoby fizyczne, które są dentystami lub technikami dentystycznymi i mają uprawnienia do wykonywania zawodu. Zatem, w przypadku gdy powyższe usługi wykonują technicy dentystyczni zatrudnieni przez Spółkę, to Spółka w tym zakresie nie może stosować zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest kliniką stomatologiczną prowadzącą działalność w formie spółki z ograniczoną działalnością i zatrudnia techników dentystycznych świadczących usługi dla pacjentów kliniki na zlecenia lekarzy stomatologów, jak też dla zewnętrznych gabinetów stomatologicznych. W związku z powyższym należy stwierdzić, że w omawianej sprawie przytoczony przepis nie znajduje zastosowania.

Ponadto, w świetle postanowień art. 41 ust. 2 ww. ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Wśród towarów opodatkowanych powyższą stawką podatku, pod pozycją 101 załącznika nr 3, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., zostały wymienione towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 33.10.17 - sztuczne stawy; przyrządy, aparaty i protezy ortopedyczne; sztuczne zęby; protezy dentystyczne; protezy innych części ciała, gdzie indziej niesklasyfikowane - z wyłączeniem sztucznych zębów i protez dentystycznych.

Powyższy zapis oznacza, iż z dniem 1 stycznia 2008 r. sztuczne zęby i protezy dentystyczne zostały wyłączone z opodatkowania obniżoną 7% stawką podatku od towarów i usług na podstawie ww. poz. załącznika nr 3.

Na podstawie powołanego wyżej przepisu z 7% stawki podatku korzystają - bez względu na symbol PKWiU - wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.- załącznik nr 3 poz. 106.

Reasumując, po analizie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz przywołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, iż Spółka w zakresie wykonywanej działalności nie może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w związku z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. przepisem art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT. Zatem, usługi w zakresie wyrobów dentystycznych jak i ich dostawy podlegają opodatkowaniu stawką podstawową tj. 22%, chyba że wyroby takie jak protezy dentystyczne i sztuczne zęby są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych i wówczas dostawa ich podlega opodatkowaniu 7% stawką podatku.

Należy wskazać, iż obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania sprzedawanego towaru lub świadczonej usługi do właściwego symbolu statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi lub sprzedawcy towaru, która to klasyfikacja jest niezbędna przy wystawianiu faktur. Organy podatkowe nie dysponują uprawnieniami w tym zakresie. W przypadku trudności z zaklasyfikowaniem danego towaru - należy zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.