ILPP1/443-935/14-4/AS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-935/14-4/AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2014 r. (data wpływu 30 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT od wydatków związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT od wydatków związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego. Dnia 30 grudnia 2014 r. uzupełniono wniosek o doprecyzowanie sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A. oraz B., prowadzący wspólnie działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą "C", są współwłaścicielami samochodu ciężarowego marki Mercedes-Benz.

Samochód ten jest wykorzystywany przez spółkę "C" wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej.

Samochód ciężarowy Mercedes jest zbudowany w taki sposób, że posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Obecnie spółka "C", w związku z wykorzystywaniem ww. samochodu do prowadzenia działalności gospodarczej oraz biorąc pod uwagę jego cechy konstrukcyjne, obniża kwotę podatku należnego wyłącznie o kwotę stanowiącą 50% podatku naliczonego wynikającego z wszystkich (za wyjątkiem podatku VAT od paliwa) wydatków związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego marki Mercedes-Benz.

Mając jednak na uwadze brzmienie zmienionych w ostatnim okresie przepisów regulujących to zagadnienie, spółka "C" zamierza - na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 oraz w związku z art. 86 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535), tj. z dnia 29 lipca 2011 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054), obniżać kwotę podatku należnego o kwotę stanowiącą 100% podatku naliczonego wynikającego z wszystkich wydatków związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego marki Mercedes- Benz.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, że:

* Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT,

* samochód będący przedmiotem wniosku jest wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

* ww. samochód jest samochodem o ładowności 1150 kg, posiadającym miejsce dla 3 osób z kierowcą,

* przedmiotowy pojazd, to pojazd, którego konstrukcja powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Pojazd posiada badania na stacji diagnostycznej - VAT 1,

* pojazdu objętego wnioskiem Spółka nie wykorzystuje do celów prywatnych, do użytku prywatnego Wnioskodawca posiada i wykorzystuje wyłącznie samochód prywatny,

* dokumenty oraz kluczyki do samochodu, którego dotyczy wniosek są tylko w posiadaniu Wnioskodawcy,

* nie istnieje nadzór nad używaniem pojazdu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych,

* pojazd jest garażowany w magazynach firmy,

* Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu,

* nie złożył informacji do urzędu skarbowego VAT-26, odlicza 50% podatku VAT,

* koszty, od których nabycia Wnioskodawca zamierza odliczyć podatek VAT, to paliwo, bieżące naprawy i eksploatacja, parkingi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka cywilna może - biorąc pod uwagę istniejący stan faktyczny opisany w niniejszym wniosku - na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 oraz w związku z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535), tj. z dnia 29 lipca 2011 r. (Dz. U. Nr 1 77, poz. 1054) - obniżać kwotę podatku należnego o kwotę stanowiącą 100% podatku naliczonego wynikającego z wszystkich wydatków związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego marki Mercedes-Benz, to jest w szczególności o kwotę wydatków związanych z zakupem paliwa, olejów, materiałów eksploatacyjnych oraz wydatków związanych z konserwacją i naprawą pojazdu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka, biorąc pod uwagę istniejący stan faktyczny opisany w niniejszym wniosku, może na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 oraz w związku z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535), tj. z dnia 29 lipca 2011 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054), obniżać kwotę podatku należnego o kwotę stanowiącą 100% podatku naliczonego wynikającego z wszystkich wydatków związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego marki Mercedes-Benz, to jest w szczególności o kwotę wydatków związanych z zakupem paliwa, olejów, materiałów eksploatacyjnych oraz wydatków związanych z konserwacją i naprawą pojazdu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Jak wynika z art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Stosownie zaś do art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f.

żuraw samochodowy

#8210; jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9, jak wynika art. 86a ust. 10 ustawy:

1.

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2.

pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, wskazano, że dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. przed dniem 1 lipca 1014 r.

Jeżeli przed terminem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego lub przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy pojazd, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest przedmiotem dostawy, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania dostawy.

Stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy nowelizującej, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

W przypadku niewykonania dodatkowego badania technicznego w wyżej wskazanym terminie uznaje się, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. pojazd nie mieści się w katalogu pojazdów wskazanych w art. 86a ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli pojazdów, które ze względu na swoją konstrukcję ustawowo uznawane są za pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Oznacza to, że już od dnia 1 kwietnia 2014 r. w stosunku do takiego pojazdu zastosowanie znajdą zasady ogólne. Odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości uzależnione wówczas będzie od spełnienia warunków wskazanych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ww. przepisem odliczenie pełne przysługuje jeżeli sposób wykorzystania pojazdu przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach jego używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu, wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ponadto, w takim przypadku wystąpi również obowiązek złożenia do naczelnika urzędu skarbowego informacji o pojeździe (VAT-26).

Jeżeli nie zostaną spełnione ww. warunki, wówczas od dnia 1 kwietnia 2014 r. podatnikowi przysługuje ograniczone do wysokości 50% kwoty prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z takim pojazdem (czyli np. z tytułu wydatków eksploatacyjnych, napraw bieżących). Ograniczone prawo do odliczenia będzie miało również zastosowanie do nabywanego paliwa wykorzystywanego do napędu takiego pojazdu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r., paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz uzupełnienia do wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka w swojej działalności wykorzystuje samochód ciężarowy marki Mercedes-Benz, który jest wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę, o ładowności 1150kg. Samochód ten posiada miejsce dla 3 osób z kierowcą - kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwoziem przeznaczonym do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu. Przedmiotowy pojazd jest pojazdem, którego konstrukcja powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Pojazd posiada badania na stacji diagnostycznej - VAT-1. Ww. samochód nie jest wykorzystywany przez Spółkę do celów prywatnych. Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów, a pojazd jest garażowany w magazynach firmy.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy przysługuje mu prawo do pełnego (100%) odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z konserwacją i naprawą pojazdu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Z powyższych przepisów ustawy wynika, że przy określaniu zakresu prawa do odliczenia od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, co do zasady, znaczenie ma sposób wykorzystania przez podatnika danego pojazdu. Jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, podatnicy wykorzystujący zarówno samochody osobowe oraz pojazdy samochodowe inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków oraz pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu, mają prawo do 100% odliczenia podatku VAT od wszystkich wydatków związanych z tymi pojazdami.

Pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, muszą spełniać warunki techniczne uprawniające do pełnego odliczenia podatku VAT, a spełnienie tych wymagań stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W rozpatrywanej sprawie, jak twierdzi Wnioskodawca, konstrukcja pojazdu samochodowego będącego przedmiotem zapytania, wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jest to bowiem samochód, który zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy jest pojazdem samochodowym (o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony), innym niż samochody osobowe, mającym jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: van.

Jak wynika z opisu sprawy, spełnienie wyżej wymienionych wymagań zostało stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację diagnostyczną i potwierdzone zaświadczeniem VAT-1 wydanym przez tę stację.

Zatem Wnioskodawca, jako czynny zarejestrowany podatnik podatku VAT używający pojazdu samochodowego posiadającego badanie na stacji diagnostycznej potwierdzone VAT-1, używanego wyłącznie do czynności opodatkowanych, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę stanowiącą 100% podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem tego samochodu, w szczególności o kwotę wydatków związanych z zakupem paliwa, olejów, materiałów eksploatacyjnych oraz wydatków związanych z konserwacją i naprawą pojazdu, na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy pod warunkiem, że na okoliczność spełnienia wymagań dotyczących odliczenia posiada w dowodzie rejestracyjnym odpowiednią adnotację.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie nadmienia się, że zgodnie z powołanym wyżej art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z dołączonych do niego dokumentów. W związku z tym załączone przez Wnioskodawcę do wniosku dokumenty nie będą przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl