ILPP1/443-932/11-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 września 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-932/11-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Komornika Sądowego, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2011 r. (data wpływu 1 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Komornikiem przy Sądzie Rejonowym (dalej "Płatnik") i w zakresie swoich obowiązków, a na wniosek wierzyciela, prowadzi w chwili obecnej egzekucję z następujących nieruchomości:

1.

nieruchomość gruntowa o obszarze 1.246 m 2, położona w P., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, działka nr 27/5 z arkusza mapy nr 5 obręb (25) S., która to nieruchomość zabudowana jest w następujący sposób:

* budynek socjalno-biurowy o powierzchni użytkowej 127,5 m 2 wybudowany na przełomie lat 60 i 70-tych, a w roku 2000 przebudowany i wyremontowany (wnętrza),

* hala magazynowa o powierzchni użytkowej 221,8 m 2, wybudowana w roku 2002,

* budynek garażowy o powierzchni 41,4 m 2, wybudowany w roku 2000,

dalej nazywana "Nieruchomość A";

2.

nieruchomość gruntowa o obszarze 696,0 m 2 położona w P., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, działka nr 27/4, z arkusza mapy nr 5 obręb (25) S., która to nieruchomość zabudowana jest w następujący sposób:

* hala produkcyjna z częścią socjalno-biurową o powierzchni 379,90 m 2 wybudowana w roku 1990;

dalej zwana "Nieruchomość B".

Dłużnikiem w toczącym się postępowaniu egzekucyjnym, a zarazem właścicielem Nieruchomości A i B na chwilę obecną jest "C" Sp. z o.o.

Jak udało się ustalić Płatnikowi obie nieruchomości zostały nabyte w latach 80-tych ubiegłego stulecia przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, tj. przez XY.

Następnie przedmiotowe nieruchomości weszły w skład przedsiębiorstwa prowadzonego jednoosobowo przez ww. Pana XY.

W dniu 9 marca 2007 r. została podpisana umowa najmu dotycząca części Nieruchomości A (część działki o powierzchni 400 m 2 oraz posadowiony na tej działce budynek socjalno - biurowy o powierzchni 127,5 m 2). Umowa została zawarta na czas nieokreślony. Wynajmujący przez cały okres trwania najmu wystawiał na najemcę faktury VAT, działając przy tym w zakresie wynajmu jako podatnik VAT.

W dniu 28 sierpnia 2006 r. została podpisana, z kolejnym najemcą, umowa najmu dotycząca pozostałej części Nieruchomości A (część działki 27/5 o powierzchni 846 m 2 oraz hala o powierzchni 40 m2). Umowa została także zawarta na czas nieokreślony. Wynajmujący przez cały okres trwania najmu wystawiał na najemcę faktury VAT, działając przy tym w zakresie wynajmu jako podatnik VAT.

Następnie aktem notarialnym z dnia 12 maja 2008 r. została utworzona "C" Sp. z o.o. Jak wynika z treści aktu założycielskiego tej spółki, główny udziałowiec, tj. Pan XY na pokrycie objętych udziałów w tej spółce wniósł aportem całe swoje przedsiębiorstwo, a w tym także Nieruchomości A i B. Aport objął także ww. umowy najmu. Od tego też momentu, aż do dnia dzisiejszego wynajmującym pozostaje ww. sp. z o.o. Spółka ta w zakresie wynajmu działa oczywiście jako podatnik VAT, wystawiając w tym zakresie faktury VAT.

Z ustaleń poczynionych przez Płatnika wynika, że w okresie ostatnich 5 lat żaden z budynków lub obiektów wchodzących w skład nieruchomości A i B nie został ulepszony w takim zakresie aby wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

czy dostawa Nieruchomości A dokonana w ramach egzekucji prowadzonej przez Płatnika na podstawie stosownych przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

2.

czy dostawa Nieruchomości B dokonana w ramach egzekucji prowadzonej przez Płatnika na podstawie stosownych przepisów Kodeksu postępowania cywilnego będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) wskazuje, że w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego sprzedaż egzekucyjna Nieruchomości A i B - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Powyższe znajduje uzasadnienie już tylko w samym fakcie, że obie Nieruchomości stanowią przedmiot najmu nieomal odpowiednio od 4 i 5 lat. Oznacza to zatem, że dostawa nie będzie realizowana ani w ramach pierwszego zasiedlenia, ani też przed nim (art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług). Nie jest spełniona także przesłanka określona w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b) ww. ustawy o podatku od towarów i usług, albowiem okres pomiędzy dostawą Nieruchomości A i B, a pierwszym zasiedleniem, wydaje się znacząco przekraczać okres 2 lat.

Nawet gdyby przyjąć, że brzmienie pkt 10 nie pozwala na zastosowanie zwolnienia, to - w świetle istniejącego stanu sprawy - należałoby przyjąć, że dostawa każdej z tych nieruchomości podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Przy nabyciu przedmiotowych Nieruchomości, jako stanowiących część przedsiębiorstwa, Spółka nie miała bowiem prawa do obniżenia kwoty podatku należnego, a po drugie dokonująca obecnie dostawy Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie obiektów pobudowanych na którymkolwiek gruncie mającym stanowić przedmiot sprzedaży egzekucyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 18 ustawy, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.) są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Jak wynika zatem z przytoczonego przepisu komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od towarów i usług od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji. Charakter płatnika komornik sądowy będzie posiadał zarówno, gdy przedmiotem ww. egzekucji będą rzeczy ruchome, jak i nieruchomości. Przytoczony przepis wskazuje na fakt, iż komornicy sądowi są płatnikami podatku VAT od dostawy dokonanej w trybie egzekucji, w sytuacji gdy wykonywane są czynności egzekucyjne. Za czynności te, uważa się każde formalne, oparte na przepisach procesowych działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 do art. 18 ustawy, wskazać należy, iż komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f,.stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Niemniej zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Według art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Z powyższego wynika, iż najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Jak stanowi art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi w chwili obecnej egzekucję z nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem socjalno-biurowym o powierzchni użytkowej 127,5 m 2, halą magazynową o powierzchni użytkowej 221,8 m2, budynkiem garażowy o powierzchni 41,4 m 2 ("Nieruchomość A") oraz z nieruchomości gruntowej o obszarze 696,0 m 2 zabudowanej halą produkcyjną z częścią socjalno-biurową o powierzchni 379,90 m 2 wybudowanej w roku 1990 ("Nieruchomość B"). Nieruchomość A od roku 2006 i 2007 była wynajmowana przez inne podmioty. Z ustaleń poczynionych przez Wnioskodawcę wynika także, iż w okresie ostatnich 5 lat żaden z budynków lub obiektów wchodzących w skład Nieruchomości A i B nie został ulepszony w takim zakresie, aby wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Wnioskodawca wskazał ponadto (część H, pole 70 wniosku), iż obie nieruchomości stanowią przedmiot najmu nieomal od odpowiednio 4 i 5 lat.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż dostawa budynków stanowiących składniki Nieruchomości A i B będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, iż dostawa opisanych budynków nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy, bowiem czynność taka nastąpiła gdy dłużnik przeznaczył budynki na wynajem, a od tej czynności upłynął okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji spełnione zostały przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, umożliwiające zwolnienie od podatku przedmiotowej transakcji. Ponadto, na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy, ze zwolnienia korzystać będzie także grunt, na którym przedmiotowe budynki się znajdują.

Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku udzielono w oparciu o informacje zawarte we wniosku, przy założeniu, że obie nieruchomości (Nieruchomość A i B) były przedmiotem najmu. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl