ILPP1/443-920/08-2/BD - Pobór opłaty parkingowej odprowadzanej do budżetu gminy a podatek VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu: 1 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty parkingowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty parkingowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina jest podatnikiem VAT czynnym od 1 stycznia 2001 r. Na podstawie art. 13b ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) oraz uchwały Nr 15 (...) Rady Miejskiej z dnia 30 grudnia 2003 r. w sprawie ustalenia Strefy Płatnego Parkowania (SPP) wyznaczono obszar, na którym pobierana jest opłata parkingowa za parkowanie pojazdów samochodowych w SPP. Gmina zawarła umowę na usługę zorganizowania i zarządzania Stefą Płatnego Parkowania z firmą, która zgodnie z umową przychody miesięczne z uzyskanych opłat za parkowanie pojazdów odprowadza do budżetu Gminy, jako jej dochód.

Zgromadzone środki uzyskane z opłat za parkowanie wydatkowane są na utrzymanie dróg publicznych na terenie gminy. Za zarządzanie Strefą Płatnego Parkowania firma prowadząca obsługę parkingów otrzymuje wynagrodzenie procentowe. Umowa ma charakter cywilnoprawny.

Opłaty parkingowe wprowadzone uchwałą Rady Gminy mają charakter obligatoryjnych opłat publicznoprawnych. Rada Gminy określiła wysokość i tryb pobierania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych.

Grunt, na którym pobierana jest opłata parkingowa stanowi własność Gminy. Opłata parkingowa pobierana jest w miejscu oznaczonym znakiem drogowym "D-18" (Parking) z tablicą informacyjną o Strefie Płatnego Parkowania jako miejscu postojowym na drodze publicznej. Opłata za parkowanie na drodze publicznej jest działaniem administracji publicznej w zakresie organizacji ruchu drogowego, a nie przejawem działalności gospodarczej gminy.

Nie jest to usługa, ponieważ parkujący pojazd w Strefie Płatnego Parkowania zaopatrują się w bilety opłaty parkingowej w urządzeniu zwanym parkometrem. Bilet, jako znak legitymacyjny, potwierdza jedynie prawo zajęcia miejsca parkingowego. Posługiwanie się biletem opłaty parkingowej jest wygodne dla kierowców do potwierdzenia poniesienia kosztów parkowania, a także ułatwia prowadzenie kontroli wnoszenia opłat na parkingu.

Osoby kontrolujące w SPP z ramienia firmy obsługującej, nie mają obowiązku strzeżenia pojazdów przed zniszczeniem lub kradzieżą. Sama natomiast czynność pobierania opłaty nie jest usługą parkingową, lecz czynnością administracyjną.

Na podstawie opinii wydanej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Śremie, usługa polegająca na pobieraniu opłat za parkowanie pojazdów na drogach publicznych została zakwalifikowana do usług zwolnionych od podatku od towarów i usług i klasyfikuje się w grupie:

PKWiU 75.13.14 - Usługi administracyjne związane z transportem i łącznością (KWiU 75.13.14)

KU 91001 - Usługi administracji państwowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty za parkowanie w Strefie Płatnego Parkowania podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata pobierana na podstawie art. 13b ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) za pozostawienie pojazdu w Strefie Płatnego Parkowania ma charakter daniny publicznej i jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez dostawę towarów - stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 6 powołanej ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie natomiast z § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lub zwolnienia realizowanych czynności od podatku, w oparciu o § 8 ust. 1 pkt 13 powołanego wyżej rozporządzenia.

Nadmienia się, że z dniem 1 grudnia 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zatem od tego dnia powołany wyżej przepis § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. zastąpiony został przez § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Opłata parkingowa za parkowanie na drogach publicznych stanowi obrót gminy i mieści się w dochodach własnych, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.). Dochodami publicznymi są daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty oraz inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw niż ustawa budżetowa, zwanych dalej "odrębnymi ustawami".

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że na terenie Gminy wyznaczono obszar - Strefę Płatnego Parkowania, na którym pobierana jest opłata za parkowanie pojazdów samochodowych. Gmina zawarła umowę na usługę zorganizowania i zarządzania Strefą Płatnego Parkowania z firmą, która zgodnie z umową, przychody miesięczne z uzyskanych opłat za parkowanie pojazdów (wynagrodzenie procentowe) odprowadza do budżetu Gminy, jako jej dochód. Umowa ma charakter cywilnoprawny. Zgromadzone środki uzyskane z opłat za parkowanie wydatkowane są na utrzymanie dróg publicznych na terenie Gminy.

W przedmiotowej sytuacji opłaty parkingowe nie są pobierane w trybie administracyjnym, lecz na podstawie umowy cywilnoprawnej przez podmiot zewnętrzny. Zatem należy stwierdzić, że podmiot ten działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż wyłączenie z opodatkowania dotyczy ściśle określonych podmiotów, tj. organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy. Po za tym nie ma możliwości zastosowania zwolnienia określonego w cyt. wyżej rozporządzeniu, bowiem mimo, iż wykonuje czynności poboru opłaty parkingowej w imieniu jednostki samorządu terytorialnego, sam nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą.

Ponadto wykonywane czynności zorganizowania i zarządzania Strefą Płatnego Parkowania, spełniają definicję świadczenia usług, o którym mowa w cyt. wyżej art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Za usługę w rozumieniu ww. przepisu uznać bowiem należy działanie wykonywane przez dany podmiot, a wynikające m.in. z nakazu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu w sytuacji, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy czynnością wykonaną przez dany podmiot, a wynagrodzeniem otrzymanym z tego tytułu.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie, czynności polegające na poborze opłaty parkingowej, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT przez firmę, z którą Gmina zawarła umowę cywilnoprawną na wykonywanie tych czynności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.