ILPP1/443-902/14-5/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku od modernizacji - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku od modernizacji. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe oraz dowód wpłaty dodatkowej opłaty za wydanie interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną z mediami oraz prawem wieczystego użytkowania, w skład której wchodzą:

* budynek administracyjno-magazynowy w części użytkowany na potrzeby własnej działalności gospodarczej, w części podnajmowany innym podmiotom - wszystko w ramach czynności opodatkowanych VAT;

* budynek portierni;

* wiaty magazynowe w części użytkowane na potrzeby własnej działalności, a w części podnajmowane innym podmiotom - wszystko w ramach czynności opodatkowanych VAT;

* działki będące w wieczystym użytkowaniu Spółki o numerach i powierzchniach:

Nieruchomość została nabyta przez Spółkę w roku 1996 na podstawie aktu notarialnego w ramach zorganizowanych części przedsiębiorstw, zwolnionych od podatku VAT.

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT od roku 1996.

Budynek administracyjno-magazynowy był modernizowany wielokrotnie w różnych latach, lecz wartość tych modernizacji nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku. Ostatnia modernizacja miała miejsce w roku 2012.

Budynek portierni był modernizowany w roku 2008 i od tego czasu jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych. Wartość modernizacji tego budynku przekroczyła 30%.

Modernizacji placu dokonano w roku 2007 i od tego czasu jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych. Wartość tej modernizacji przekroczyła 30% wartości początkowej.

Modernizacja sieci elektrycznej była wykonana w roku 2000 i jej wartość przekroczyła 30% wartości początkowej. Następnej modernizacji dokonano w roku 2001, a jej wartość przekroczyła 30% wartości początkowej po ulepszeniu. Kolejna modernizacja miała miejsce w roku 2005. Wartość tej modernizacji nie przekroczyła 30% wartości początkowej osiągniętej po ulepszeniu w roku 2001.

Modernizowano także ogrodzenie nieruchomości. W roku 1996 wartość modernizacji przekroczyła 30% wartości początkowej, w roku 2000 wartość modernizacji przekroczyła 30% wartości początkowej po ulepszeniu.

Pozostałe modernizacje: sieci kanalizacyjnej i wiat magazynowych miały miejsce w latach 2000-2001 i nie przekraczały 30% wartości początkowej.

Ponadto, w piśmie z dnia 18 grudnia 2014 r. - stanowiącym uzupełnienie do wniosku - Zainteresowany wyjaśnił, że:

1. Nieruchomość została nabyta aportem na podstawie aktu notarialnego w ramach zorganizowanych części przedsiębiorstw zwolnionych od podatku VAT.

2. Wszystkie wymienione we wniosku obiekty - z wyjątkiem jednej wiaty - znajdowały się na tej nieruchomości w chwili nabycia. Wiata została wybudowana w roku 1997, odliczono podatek naliczony.

3. Wskazane we wniosku modernizacje poszczególnych obiektów stanowią ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, o którym mowa w art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług.

4. Część budynku administracyjno-magazynowego była podnajmowana od maja 1992 r. i jest nadal.

5. Wydatki na modernizacje budynku administracyjno-magazynowego zostały poniesione w latach 2004-2012:

* 2004 - 3.666,86 zł;

* 2006 - 21.505,20 zł;

* 2007 - 11.965,86 zł;

* 2008 - 66.300,00 zł;

* 2009 - 20.062,21 zł;

* 2010 - 23.779,89 zł;

* 2012 - 39.142,05 zł.

Wydatki te nie były traktowane jako odrębne środki trwałe.

6. Wydatki poniesione w roku 2008 na modernizację budynku portierni nie przekroczyły 15.000,00 zł i nie były traktowane jako odrębny środek trwały.

7. Trzy wiaty magazynowe są budynkami w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, jedna wiata jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. ustawy.

8. Część wiat magazynowych była podnajmowana od grudnia 1995 r. i jest nadal.

9. Plac jest urządzeniem budowlanym w rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

10. Wydatki poniesione w roku 2007 na modernizację placu przekroczyły 15.000,00 zł i były potraktowane jako odrębny środek trwały - parking samochodowy.

11. Ogrodzenie nieruchomości jest urządzeniem budowlanym w rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane.

12. Ogrodzenie nieruchomości w stanie ulepszonym było wykorzystywane do czynności opodatkowanych przez okres powyżej 5 lat.

13. Sieci: elektryczna i kanalizacyjna są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane.

14. Wydatki poniesione w roku 2005 na modernizację sieci elektrycznej nie przekroczyły kwoty 15.000,00 zł i nie były traktowane jako odrębny środek trwały.

15. Od ww. wydatków na modernizację przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jeśli właściwą stawką przy sprzedaży powyższej nieruchomości z prawem wieczystego użytkowania będzie "zw", czy Wnioskodawca musi dokonać korekty odliczonego podatku VAT od modernizacji 10 lat wstecz proporcjonalnie zgodnie z art. 91 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 91 ust. 2 i ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, należy dokonać korekty odliczonego podatku VAT od modernizacji 10 lat wstecz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Należy w tym miejscu podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 - art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2 - na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy - ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy już po złożeniu rozliczenia zmieniły się okoliczności mające wpływ na odliczenie całości lub części podatku naliczonego, powstaje konieczność dokonania jego korekty.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie bowiem do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy podatnik nabywając towar lub usługę z przeznaczeniem do działalności zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu, a następnie zmienione zostało przeznaczenie tych towarów poprzez rozpoczęcie wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych (np. ze związanych z czynnościami nie dającymi prawa do doliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi), wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną z mediami wraz z prawem wieczystego użytkowania, w skład której wchodzą:

* budynek administracyjno-magazynowy w części użytkowany na potrzeby własnej działalności gospodarczej, w części podnajmowany innym podmiotom - wszystko w ramach czynności opodatkowanych VAT;

* budynek portierni;

* wiaty magazynowe w części użytkowane na potrzeby własnej działalności, a w części podnajmowane innym podmiotom - wszystko w ramach czynności opodatkowanych VAT;

* działki będące w wieczystym użytkowaniu Spółki o numerach i powierzchniach:

Nieruchomość została nabyta przez Spółkę w roku 1996 na podstawie aktu notarialnego w ramach zorganizowanych części przedsiębiorstw, zwolnionych od podatku VAT. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT od roku 1996.

Ponadto Zainteresowany poinformował, że wskazane we wniosku modernizacje poszczególnych obiektów stanowią ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, o którym mowa w art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług. Wydatki na modernizacje budynku administracyjno-magazynowego zostały poniesione w latach 2004-2012. Wydatki te nie były traktowane jako odrębne środki trwałe. Wydatki poniesione w roku 2008 na modernizację budynku portierni nie przekroczyły 15.000,00 zł i nie były traktowane jako odrębny środek trwały. Wydatki poniesione w roku 2007 na modernizację placu przekroczyły 15.000,00 zł i były potraktowane jako odrębny środek trwały - parking samochodowy. Wydatki poniesione w roku 2005 na modernizację sieci elektrycznej nie przekroczyły kwoty 15.000,00 zł i nie były traktowane jako odrębny środek trwały. Od ww. wydatków na modernizację przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy w sytuacji, jeśli sprzedaż nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług Wnioskodawca będzie zobligowany do dokonania korekty odliczonego podatku VAT od modernizacji 10 lat wstecz proporcjonalnie, zgodnie z art. 91 ustawy.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2015 r. nr ILPP1/443-902/14-4/NS tut. Organ wskazał, że sprzedaż przez Wnioskodawcę budynku administracyjno-magazynowego, wiat magazynowych i sieci kanalizacyjnej, które znajdowały się na nieruchomości w chwili nabycia w drodze aportu oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu związanego z tymi obiektami, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy. Z kolei dostawa przez Zainteresowanego wiaty magazynowej, która została wybudowana w roku 1997 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym jest posadowiona, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, jeżeli była przedmiotem umowy najmu i od zawarcia umowy upłynęły co najmniej 2 lata. W sytuacji, gdy wskazana wiata nie była przedmiotem umowy najmu wówczas będzie opodatkowana według stawki podstawowej, tj. 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Natomiast sprzedaż budynku portierni oraz budowli w postaci sieci elektrycznej będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy. Tym samym w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek i budowla, również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku. Pozostałe rzeczy znajdujące się na sprzedawanej nieruchomości takie jak plac i ogrodzenie nie mają wpływu na sposób opodatkowania nieruchomości, bowiem - jak wskazał Wnioskodawca - są one urządzeniami budowlanymi.

Należy wskazać w odniesieniu do podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi w roku 2007 na modernizację placu, które przekroczyły 15.000,00 zł i były potraktowane jako odrębny środek trwały - parking samochodowy, że analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Jak wskazano wyżej, sprzedaż opisanej nieruchomości generalnie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, zatem również dostawa placu dokonywana w ramach tej transakcji. Zatem zmianie ulegnie prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na modernizację. W konsekwencji, Wnioskodawca będzie zobowiązany dokonać korekty podatku na podstawie powołanych wyżej przepisów art. 91 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że zasady korygowania odliczonego podatku zawarte w powołanych wyżej przepisach ustawy, dotyczą towarów i usług nabywanych po dniu 30 kwietnia 2004 r., tj. w okresie obowiązywania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Powyższe wynika z regulacji zawartej w art. 163 ust. 2 ustawy, korekta kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91, za rok 2004 dotyczy okresu od dnia 1 maja do końca roku podatkowego. Do obliczenia proporcji przyjmuje się obroty osiągnięte w tym okresie. Obliczoną za ten okres proporcję stosuje się przy wyliczeniu kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zgodnie z art. 90 w trakcie roku 2005. W stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175.

Zgodnie z art. 175 ustawy, z dniem 1 maja 2004 r. traci moc ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.), z wyłączeniem art. 9, który traci moc z dniem, o którym mowa w art. 176 pkt 2.

Stosownie do treści art. 20 ust. 5 ww. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1-3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego.

Z powyższego wynika, że nie zachodzi obowiązek dokonywania korekt w przypadku, gdy towary i usługi nabyte zostały przed dniem 1 maja 2004 r., bowiem w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2004 r. przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, nie przewidywały konieczności dokonywania tego typu korekt.

Zatem w odniesieniu do wydatków na modernizacje, poniesionych w latach 2000-2001 Wnioskodawca, zgodnie z powołanym wyżej art. 163 ust. 2 ustawy, nie będzie zobligowany do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego z tytułu ich nabycia.

Natomiast w odniesieniu do wydatków na modernizacje, które - jak wskazał Wnioskodawca - nie były traktowane jako odrębny środek trwały, korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Podsumowując, w związku ze sprzedażą nieruchomości, która to transakcja będzie stanowić czynność zwolnioną od podatku, Wnioskodawca będzie zobligowany do dokonania korekty odliczonego podatku VAT od modernizacji 10 lat wstecz proporcjonalnie, zgodnie z art. 91 ustawy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku od modernizacji. Natomiast kwestia dotycząca opodatkowania sprzedaży nieruchomości została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2015 r. nr ILPP1/443-902/14-4/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.