ILPP1/443-902/13-3/AWa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2013 r. (data wpływu 18 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki - jest prawidłowe.

W dniu 4 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki. Pismem z dnia 15 października 2013 r. uzupełniono wniosek o pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawca planuje wnieść do Spółki komandytowo-akcyjnej ("SKA") wkład niepieniężny (aport) w postaci znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym. W zamian za aport Wnioskodawca obejmie akcje w SKA.

Dla celów dokonania zbycia znaku towarowego Wnioskodawca zlecił wykonanie wyceny przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego, która zostanie potwierdzona przez biegłego rewidenta, co do jej poprawności.

Dokonując wniesienia aportu, Wnioskodawca zamierza objąć akcje w SKA w wartości emisyjnej równej wartości przedmiotu aportu wynikającej z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego. Kwotę z faktury odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług ("podatek VAT"), SKA będzie zobowiązana natomiast uiścić na rzecz Wnioskodawcy w formie pieniężnej.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca dokonując aportu zamierza określić podstawę opodatkowania w podatku VAT na podstawie wartości emisyjnej akcji SKA, opartej na wartości przedmiotu aportu wynikającej z wyceny, doliczając do tej wartości kwotę podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sposób ustalenia podstawy opodatkowania przez Wnioskodawcę w kwocie równej sumie wartości emisyjnej akcji oraz kwoty pieniężnej, odpowiadającej kwocie podatku VAT, którą SKA jest zobowiązana zapłacić na rzecz Wnioskodawcy, pomniejszonej o kwotę należnego podatku jest prawidłowy na gruncie przepisów art. 29 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób ustalenia podstawy opodatkowania przez Wnioskodawcę w kwocie równej sumie wartości emisyjnej akcji, która odpowiadać będzie wartości przedmiotu aportu oraz kwoty pieniężnej odpowiadającej kwocie podatku VAT, którą SKA jest zobowiązana zapłacić na rzecz Wnioskodawcy, pomniejszonej o kwotę należnego podatku jest prawidłowy na gruncie przepisów art. 29 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

W myśl art. 2 pkt 27b ustawy o VAT, przez wartość rynkową należy rozumieć całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w ustawie o VAT brak jest przepisów szczególnych wskazujących wprost, w jaki sposób ustalić podstawę opodatkowania dla podatku VAT przy czynności polegającej na wniesieniu aportu do SKA. Przepisy ustawy o VAT nie określają również w żaden sposób sposobu rozliczenia umowy aportowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie będzie miała w tym przypadku ogólna zasada w zakresie określenia podstawy opodatkowania zawarta w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą za podstawę opodatkowania przyjmuje się kwotę należną pomniejszoną o kwotę podatku VAT.

Należy zauważyć, że w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym, strony umowy aportowej planują ustalić sposób rozliczenia zbycia przedmiotu aportu w taki sposób, że Wnioskodawca obejmie akcje SKA oraz otrzyma kwotę pieniężną, równą kwocie podatku VAT.

Zgodnie z powyższym, skoro więc wartość aportu określona będzie w umowie aportowej, zaś strony umowy ustalą, że rozliczenie czynności wniesienia aportu nastąpi w części poprzez otrzymanie przez Wnioskodawcę akcji, a w części przez otrzymanie środków pieniężnych odpowiadających wartości podatku VAT należnego w związku z wniesieniem aportu - a zatem podatek VAT zostanie dopłacony wnoszącemu aport Wnioskodawcy w formie pieniężnej - w ocenie Zainteresowanego - należy przyjąć, że dla aportu Wnioskodawcy zostanie określona cena (ustalona na poziomie wartości emisyjnej akcji plus należny podatek) i w takim przypadku podstawą opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT będzie kwota należna z tytułu aportu pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.

Na swobodę stron przy zawieraniu umowy aportowej wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 23 kwietnia 2013 r. (sygn. IBPP2/443-77/13/IK), który uznał, że: "(...) zasada swobody umów pozwala stronom transakcji na ustalenie według własnej woli czy kwota określona w umowie to kwota netto czy brutto. Tak więc Wnioskodawca może ustalić w umowie wg uznania czy do kwoty wskazanej w umowie zostanie jeszcze doliczony podatek VAT, czy też kwota określona w umowie jest już kwotą brutto, tj. zawiera w sobie podatek VAT".

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 20 lutego 2013 r. (sygn. IPPP2/443-1201/12-4/AK), poddając analizie stanowisko spółki, która w zamian za aport do spółki komandytowo-akcyjnej obejmowała akcje, które kwotowo stanowiły równowartość wkładu niepieniężnego wnoszonego przez spółkę, uznał, że: "Zatem nie można twierdzić, że w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie (cena) za aport nie została ustalona - w zamian za aport, wnoszący ten aport otrzyma udziały o określonej wartości. Natomiast wartość udziałów jest możliwa do wyrażenia w pieniądzu. Dodatkowo określona również zostanie wartość w pieniądzu stanowiąca równowartość kwoty podatku od towarów i usług, który będzie należny do zapłacenia przez Spółkę z tytułu wniesienia aportu w postaci Nieruchomości".

Jednocześnie, całościowo stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w uzasadnieniu potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 30 lipca 2013 r. (sygn. ITPP1/443-519/13/DM), który analizując zbliżony do Wnioskodawcy stan faktyczny uznał, że: "Skoro wartość wkładu niepieniężnego (wyrażona w pieniądzu) określona będzie w umowie aportowej, zaś strony zakładają, że rozliczenie czynności wniesienia aportu nastąpi w części poprzez otrzymanie przez Spółkę udziału" (akcji), a w części ze środków pieniężnych odpowiadających wartości podatku od towarów i usług należnego w związku z wniesieniem aportu - a zatem podatek od towarów i usług zostanie dopłacony wnoszącemu aport w formie pieniężnej - przyjąć należy, że dla tego aportu została określona cena (ustalona na poziomie wartości emisyjnej akcji plus należny podatek) i w takim przypadku podstawą opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT będzie kwota należna z tytułu aportu pomniejszona o kwotę należnego podatku. Przy czym kwota należna to całość świadczenia należnego od nabywcy (otrzymującego aport) - w okolicznościach niniejszej sprawy to wartość akcji (równa wartości netto przedmiotu aportu) powiększona o wartość podatku VAT.

Reasumując, Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania na fakturze, na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, powinien ustalić ją w oparciu o sumę wartości emisyjnej akcji (równej wartości przedmiotu aportu wynikającej z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego) oraz kwoty pieniężnej (odpowiadającej kwocie podatku VAT), którą SKA jest zobowiązana zapłacić na rzecz Wnioskodawcy, pomniejszonej o kwotę należnego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy transakcja ta jest odpłatna, czy nieodpłatna. Wskazać należy, że z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością może być więc także np. udział kapitałowy wspólnika w spółce kapitałowej. Wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść. Z tego względu należy uznać wniesienie aportu za odpłatną dostawę towarów lub za odpłatne świadczenie usług, w zależności od przedmiotu aportu.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

* istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

* wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

* związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Z powyższego wynika, że wniesienie aportu w postaci praw do wartości niematerialnych i prawnych do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w ww. art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, a tym samym, w rozumieniu powołanego art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki komandytowo-akcyjnej wkład niepieniężny (aport) w postaci znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym. W zamian za aport Zainteresowany obejmie akcje w SKA. Dla celów dokonania zbycia znaku towarowego Wnioskodawca zlecił wykonanie wyceny przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego, która zostanie potwierdzona przez biegłego rewidenta, co do jej poprawności. Dokonując wniesienia aportu, Wnioskodawca zamierza objąć akcje w SKA w wartości emisyjnej równej wartości przedmiotu aportu wynikającej z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego. Kwotę z faktury odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług SKA będzie zobowiązana natomiast uiścić na rzecz Wnioskodawcy w formie pieniężnej. Zainteresowany dokonując aportu zamierza określić podstawę opodatkowania w podatku VAT na podstawie wartości emisyjnej akcji SKA, opartej na wartości przedmiotu aportu wynikającej z wyceny, doliczając do tej wartości kwotę podatku VAT.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że czynność wniesienia aportem znaku towarowego, prowadzić będzie do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych na rzecz spółki komandytowo-akcyjnej, a zatem stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu.

Na podstawie obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do treści obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 29 ust. 9 ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Przez wartość rynkową, na mocy art. 2 pkt 27b ustawy, rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

Wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 385), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Jak wynika więc z powyższych przepisów, regulacja zawarta w art. 29 ust. 9 ustawy dotyczy pewnego rodzaju sytuacji szczególnej w stosunku do przypadku określonego w ust. 1 tego artykułu i znajduje pierwszeństwo w zastosowaniu w razie zaistnienia takiej właśnie sytuacji, a więc zawsze wtedy, gdy dla czynności określonej w art. 5 (m.in. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług) nie została określona cena.

Mając na uwadze opis sprawy oraz treść przywołanych przepisów, należy stwierdzić, że skoro wartość wkładu niepieniężnego (wyrażona w pieniądzu) określona będzie w umowie aportowej, zaś strony zakładają, że rozliczenie czynności wniesienia aportu nastąpi w części poprzez otrzymanie przez Spółkę "udziału" akcji, a w części ze środków pieniężnych odpowiadających wartości podatku VAT należnego w związku z wniesieniem aportu, a zatem podatek od towarów i usług zostanie dopłacony wnoszącemu aport w formie pieniężnej, przyjąć należy - zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy - że dla tego aportu zostanie określona cena (ustalona na poziomie wartości emisyjnej akcji plus należny podatek). W takim przypadku podstawą opodatkowania - zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy - będzie kwota należna z tytułu aportu pomniejszona o kwotę należnego podatku. Przy czym, kwota należna to całość świadczenia należnego od nabywcy (otrzymującego aport) - w okolicznościach niniejszej sprawy to wartość akcji (równa wartości netto przedmiotu aportu) powiększona o wartość podatku od towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2014 r. wchodzą w życie przepisy dotyczące m.in. podstawy opodatkowania wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35). Przepis art. 1 pkt 23 ww. ustawy zmieniającej, z dniem 1 stycznia 2014 r. uchyla art. 29 ustawy i art. 1 pkt 24 wprowadza do obecnie obowiązującej ustawy art. 29a.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że nowy art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

Zauważyć należy, że ogólna zasada ustalania podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, jest w pełni zgodna z definicją podstawy opodatkowania zawartą w art. 73 Dyrektywy. Zmiana przepisów miała więc na celu dostosowanie regulacji krajowych do przepisów unijnych.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, opłaty i podobne należności z wyłączeniem podatku od wartości dodanej. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje dodatkowe koszty, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi dostawca obciąża nabywcę lub klienta. Państwa członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania.

Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Przepis art. 29a ust. 6 ustawy stanowi zatem implementację przepisu art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Z kolei, w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

Stosownie do art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c, i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

Należy zauważyć, że w ramach nowelizacji nie wprowadzono do art. 29a przepisu art. 29 ust. 9 ustawy określającego podstawę opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla czynności, dla których nie ustalono ceny. Przepisy dyrektywy również nie przewidują w takim przypadku odwołania do wartości rynkowej bowiem takie odwołanie nie wpisuje się w cel Dyrektywy 2006/112/WE. W związku z powyższym, do określonej wyżej sytuacji należy zastosować zasadę ogólną ustalania podstawy opodatkowania w oparciu o wszystko, co stanowi zapłatę. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.

Należy wskazać, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci znaku towarowego do spółki komandytowo-akcyjnej w zamian za objęcie akcji po dniu 31 grudnia 2013 r. będzie - zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy - wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od SKA z tytułu dokonania aportu tego znaku towarowego, pomniejszone o kwotę podatku VAT. Przy czym, w okolicznościach niniejszej sprawy zapłata obejmować będzie wartość otrzymanego przez Zainteresowanego udziału (wartość emisyjną akcji SKA opartą na wartości przedmiotu aportu wynikającą z wyceny) wraz z doliczoną do tej wartości kwotą podatku VAT.

Podsumowując, w analizowanym przypadku zastosowanie będzie miała ogólna zasada w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania określona w art. 29a ust. 1 ustawy. Zatem Zainteresowany określając podstawę opodatkowania powinien ustalić ją w oparciu o kwotę równą sumie wartości emisyjnej akcji (równą wartości przedmiotu aportu wynikającej z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego) oraz kwotę pieniężną (odpowiadającą kwocie podatku VAT), którą SKA jest zobowiązana zapłacić na rzecz Wnioskodawcy, pomniejszone o kwotę należnego podatku VAT.

Jednocześnie należy zauważyć, że w kompetencji tut. Organu nie leży dokonywanie oceny, czy prawidłowo w umowie dotyczącej wniesienia aportu strony uzgodniły, że wartość wkładu niepieniężnego - określona w wycenie rzeczoznawcy - odpowiada wartości obejmowanych w zamian za aport udziałów w spółce, oraz jaką wartość na potrzeby tego rozliczenia strony powinny przyjąć (netto czy brutto), a także czy - w ramach rozliczenia aportu - spółka oprócz udziałów powinna zapłacić Wnioskodawcy kwotę stanowiącą wartość podatku VAT. Wynika to z faktu, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych, a zwłaszcza kwestia wartości dokonanych transakcji, nie mieści się w ramach postępowania określonego w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Dodatkowo należy zauważyć, że w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Na podstawie art. 353¹ ustawy - Kodeks cywilny, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zatem należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.