ILPP1/443-899/11-4/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 24 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w odniesieniu do szkoleń z zakresu pierwszej pomocy oraz zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w odniesieniu do szkoleń z zakresu pierwszej pomocy oraz zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie edukacji. Firma jest czynnym podatnikiem podatku VAT składającym deklaracje VAT-7. Ośrodek nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Działa w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej Urzędu Miasta jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą (...), PKD: 85.59B; 85.59A. Ośrodek posiada zaświadczenie o wpisie do ewidencji szkół I placówek niepublicznych prowadzonej przez Urząd Miasta pod nadzorem pedagogicznym Kuratora Oświaty (...) oraz zaświadczenie o wpisie do Wojewódzkiego Rejestru Instytucji Szkoleniowych dla Województwa z dnia 16 marca 2005 r.

Ośrodek organizuje szkolenia w formie seminariów, konferencji z zakresu organizacji pierwszej pomocy oraz obowiązków pracowników wyznaczonych przez pracodawcę do wykonywania działań z zakresu zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników.

Świadczy również usługi dla jednostek finansów publicznych (m.in. jednostki samorządowe i administracji centralnej), co za tym idzie koszty szkoleń finansowane są również ze środków publicznych w całości lub ich części.

Szkolenia z zakresu organizacji pierwszej pomocy oraz wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników są usługami w zakresie kształcenia zawodowego.

Zgodnie z art. 209^{1 §} 1 Kodeksu pracy, pracodawca ma obowiązek wyznaczyć i przeszkolić pracowników odpowiedzialnych za udzielanie pierwszej pomocy oraz zwalczanie pożarów i ewakuację pracowników.

Kodeks pracy wskazuje, że w każdym zakładzie powinny być osoby przeszkolone na wypadek nieprzewidzianych zdarzeń, które będą w stanie udzielić poszkodowanym natychmiastowej pomocy. Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika, który nie jest zaznajomiony z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy i nie posiada potrzebnych umiejętności w tym zakresie. Szkolenie, które ma przygotować pracownika do udzielenia pierwszej pomocy w nagłych wypadkach oraz do działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników jest bez wątpienia związane z bezpieczeństwem pracy.

Regulacje rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216), zawierają przepisy o formach i zasadach kształcenia zawodowego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów usług, zwolnione od podatku są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Szkolenia z pierwszej pomocy oraz wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników są co do zasady związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

W piśmie uzupełniającym z dnia 5 sierpnia 2011 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż odnośnie przepisów w jakich zostały określone formy i zasady przeprowadzania szkoleń z zakresu pierwszej pomocy oraz wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników, podstawa prawna szkolenia: Kodeks pracy art. 209^{1 §} 1, § 2, § 3.

* § 1 Pracodawca jest obowiązany:

* § 2 Działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na ternie zakładu pracy oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń.

* § 3 Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz wyposażenie powinny uwzględniać rodzaj i poziom występujących zagrożeń (od 5 sierpnia).

Ustawodawca nie przewidział delegacji do ustanowienia szczegółowych przepisów prawa określających zakres szkolenia oraz czas szkolenia z zakresu pierwszej pomocy i wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników, określił tylko w art. 209 § 2 i § 3, że działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń. Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz wyposażenie powinny uwzględniać rodzaj i poziom występujących zagrożeń (od 5 sierpnia).

Szkolenia z zakresu organizacji pierwszej pomocy oraz wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników są usługami w zakresie kształcenia zawodowego. Przepis art. 209 § 1 Kodeksu pracy, zobowiązuje każdego pracodawcę do wyznaczenia i przeszkolenia pracowników odpowiedzialnych za udzielanie pierwszej pomocy oraz zwalczanie pożarów i ewakuację pracowników (jest to obowiązek obligatoryjny).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy szkolenia z zakresu pierwszej pomocy oraz zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników są zwolnione od podatku od towarów usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, szkolenia z zakresu pierwszej pomocy oraz zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników są zwolnione od podatku VAT.

Szkolenia z pierwszej pomocy oraz wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników są co do zasady związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

Obowiązek przeprowadzenia szkoleń z zakresu organizacji pierwszej pomocy oraz zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników wynika wprost z przepisów Kodeksu pracy, a formę określa rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki.

W piśmie uzupełniającym z dnia 5 sierpnia 2011 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż Kodeks pracy zobowiązuje każdego pracodawcę do wyznaczenia i przeszkolenia pracowników odpowiedzialnych za udzielanie pierwszej pomocy oraz zwalczanie pożarów i ewakuację pracowników (jest to obowiązek obligatoryjny).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione od podatku usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z brzmieniem art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Z art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) wynika, że system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z art. 82 ustawy o systemie oświaty, osoby fizyczne i prawne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu placówek publicznych.

Placówki niepubliczne mogą zatem być zakładane i prowadzone przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego.

Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Równocześnie, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast w myśl § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Przytoczone wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż od dnia 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Przedmiotowe rozporządzenie wiąże państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Konsekwentnie stwierdzić należy, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stały się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich dodatkowej implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie to przyjęte zostało w celu ujednolicenia stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Zawarty w ww. rozporządzeniu art. 14 definiuje co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma tutaj znaczenia.

Informuje się, iż od dnia 1 lipca 2011 r. powyższe rozporządzenie zostało zastąpione przez rozporządzenie Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 77, str. 1).

W przepisie art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 znalazły się identyczne zapisy dotyczące usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, zgodnie z którym usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie edukacji. Firma jest czynnym podatnikiem podatku VAT składającym deklaracje VAT-7. Ośrodek nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Działa w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej Urzędu Miasta jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Ośrodek posiada zaświadczenie o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez Urząd Miasta pod nadzorem pedagogicznym Kuratora Oświaty oraz zaświadczenie o wpisie do Wojewódzkiego Rejestru Instytucji Szkoleniowych. Ośrodek organizuje szkolenia w formie seminariów, konferencji z zakresu organizacji pierwszej pomocy oraz obowiązków pracowników wyznaczonych przez pracodawcę do wykonywania działań z zakresu zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników. Świadczy również usługi dla jednostek finansów publicznych (m.in. jednostki samorządowe I administracji centralnej), co za tym idzie koszty szkoleń finansowane są również ze środków publicznych w całości lub ich części. Szkolenia z zakresu organizacji pierwszej pomocy oraz wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników są usługami w zakresie kształcenia zawodowego. Kodeks pracy wskazuje, że w każdym zakładzie powinny być osoby przeszkolone na wypadek nieprzewidzianych zdarzeń, które będą w stanie udzielić poszkodowanym natychmiastowej pomocy. Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika, który nie jest zaznajomiony z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy i nie posiada potrzebnych umiejętności w tym zakresie. Szkolenie, które ma przygotować pracownika do udzielenia pierwszej pomocy w nagłych wypadkach oraz do działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników jest bez wątpienia związane z bezpieczeństwem pracy. Regulacje rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216), zawierają przepisy o formach i zasadach kształcenia zawodowego. Szkolenia z pierwszej pomocy oraz wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników są co do zasady związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, iż podstawą prawną przeprowadzania przedmiotowych szkoleń jest Kodeks pracy - art. 209^{1 §} 1, § 2, § 3. Ustawodawca nie przewidział delegacji do ustanowienia szczegółowych przepisów prawa określających zakres szkolenia oraz czas szkolenia z zakresu pierwszej pomocy i wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników, określił tylko w art. 209 § 2 i § 3, że działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na ternie zakładu pracy oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń. Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz wyposażenie powinny uwzględniać rodzaj I poziom występujących zagrożeń.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawczynię usługi szkoleniowe nie korzystają ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, bowiem Zainteresowana nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Natomiast dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, w pierwszej kolejności istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a następnie spełnienie dodatkowych warunków, takich jak np. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wskazać należy, iż wykonywanie każdego zawodu związane jest z koniecznością poznania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycia umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do jej podjęcia i wykonywania w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

Szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, pierwszej pomocy oraz ochrony przeciwpożarowej może dotyczyć pracodawcy, pracowników służby bhp, innych pracowników oraz instruktorów i wykładowców tej tematyki. Szkolenia te adresowane do pracodawcy, pracowników służb bhp, instruktorów i wykładowców tej tematyki są usługami kształcenia zawodowego.

Przedmiotowe szkolenia są usługami kształcenia zawodowego również wówczas, gdy dotyczą pracowników pracodawcy, mają one bowiem na celu zapewnienie uczestnikom poznania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, a także nabycia umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do podjęcia i wykonywania pracy w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

Znajomość przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest warunkiem niezbędnym do wykonywania pracy. Każdy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi odbycie, odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy szkolenia, w tym przekazać mu informacje i instrukcje dotyczące zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy. Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Na mocy art. 237^{3 §} 1 Kodeksu pracy, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do treści art. 209^{1 §} 1 ustawy - Kodeks pracy, pracodawca jest obowiązany:

Na podstawie art. 209^{1 §} 2 ww. ustawy, działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń.

Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz wyposażenie powinny uwzględniać rodzaj i poziom występujących zagrożeń (art. 2091 § 3 cyt. ustawy).

Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 z późn. zm.), które określa:

Zgodnie z brzmieniem § 1a ust. 2 lit. e) cyt. rozporządzenia, przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Jak postanowiono w § 1a pkt 6 tego rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o seminarium - rozumie się przez to formę szkolenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin lekcyjnych, umożliwiającego uzyskanie, aktualizowanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

W myśl § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

W oparciu o § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, szkolenie może być organizowane przez pracodawców lub na ich zlecenie przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, które zostały sprecyzowane w § 1a pkt 2 rozporządzenia, czyli m.in. osoby prawne lub fizyczne prowadzące działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, które na zlecenie pracodawcy prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Według § 14 ust. 1 powyższego rozporządzenia, szkolenie okresowe ma na celu aktualizację i ugruntowanie wiedzy i umiejętności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zaznajomienie uczestników szkolenia z nowymi rozwiązaniami techniczno - organizacyjnymi w tym zakresie.

Przepis § 15 ust. 1 tego aktu stanowi, że szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych przeprowadza się w formie instruktażu, nie rzadziej niż raz na 3 lata, a na stanowiskach, na których są wykonywane prace szczególnie niebezpieczne, nie rzadziej niż raz w roku.

Z kolei w § 17 ww. rozporządzenia postanowiono, iż ukończenie w okresie, o którym mowa w § 15, szkolenia, dokształcania lub doskonalenia zawodowego związanego z nauką zawodu, przyuczeniem do zawodu albo podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, uwzględniającego program szkolenia okresowego wymagany dla określonego stanowiska pracy, uważa się za równoznaczne z odbyciem takiego szkolenia.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych wyżej przepisów prawa należy stwierdzić, iż prowadzone przez Zainteresowaną szkolenia z zakresu pierwszej pomocy oraz zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy. Przedmiotowe szkolenia mają na celu uzyskanie lub uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji niezbędnych do celów zawodowych. Zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w powołanych powyżej odrębnych przepisach. Oznacza to, że została spełniona przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, bowiem szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Reasumując, prowadzone przez Wnioskodawczynię szkolenia z zakresu pierwszej pomocy oraz zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników, z uwagi na fakt, iż są usługami kształcenia zawodowego i są prowadzone na zasadach i w formach przewidzianych w odrębnych przepisach, spełniają przesłanki do objęcia ich zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.