ILPP1/443-899/08-2/MT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-899/08-2/MT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zainteresowany prowadzi jako osoba fizyczna działalność gospodarczą w zakresie wykonywania robót ogólnobudowlanych, tynkowania i ocieplania elewacji, układania kostki brukowej itp. Jest czynnym podatnikiem VAT.

Powiatowy Urząd Pracy działając w imieniu Prezydenta Miasta X ze środków Funduszu Pracy zrefundował Wnioskodawcy, na podstawie umów w sprawie przyznania pracodawcy refundacji kosztów wyposażenia stanowisk pracy dla skierowanych bezrobotnych, wydatki na wyposażenie tychże stanowisk pracy.

Refundacje na podstawie umów: nr 3/04 z dnia 8 grudnia 2004 r., nr 9/05/P z dnia 10 kwietnia 2006 r., nr 8/P/2007 z dnia 10 kwietnia 2007 r. oraz nr 63/P/2007 z dnia 29 października 2007 r. objęły następujące towary: rusztowania typu BOSTA, zagęszczarkę, niwelator kompensacyjny, nagrzewnicę olejową, agregat prądotwórczy, myjkę ciśnieniową, przecinarkę nawierzchni i zacierkę MASALTA do betonu. Zakupiony sprzęt służy wyłącznie sprzedaży opodatkowanej i został zaliczony do środków trwałych.

Ponieważ refundacja została wypłacona w kwocie brutto, Zainteresowany uznał, że na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który mówi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług się, jeżeli wydatki nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów (odpisy amortyzacyjne od zrefundowanych środków trwałych Wnioskodawca traktuje jako nie stanowiące kosztów podatkowych) w związku z czym nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących nabycie ww. sprzętu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany może skorygować deklarację VAT za okresy kiedy nastąpiło nabycie i odliczyć VAT naliczony od ww. zakupów, jeżeli refundacja na zakup wyposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnego, została wypłacona w kwocie brutto, tj. łącznie z VAT zawartym w fakturach zakupów.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do korekty deklaracji VAT-7 za okresy, kiedy nastąpiło nabycie środków trwałych i odliczenie VAT naliczonego zawartego w tychże fakturach, a dotyczącego zakupionego na potrzeby działalności gospodarczej wyposażenia stanowisk pracy dla skierowanych do pracy w firmie Zainteresowanego bezrobotnych.

Opierając się na zapisie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Jednocześnie przepis ten wskazuje, że nie dotyczy to sytuacji, w których brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stąd mimo, że amortyzacja od zakupionych środków trwałych nie jest zaliczana do kosztów podatkowych, to jednak nie ma zastrzeżenia, że Zainteresowany nie może od takich zakupów odliczyć zawartego podatku VAT.

Z kolei art. 88 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, że wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, nie dotyczy wydatków związanych m.in. z nabyciem towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane do środków trwałych podlegających amortyzacji. Przy czym z przepisu art. 88 ust. 4 ustawy wynika, że obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Wnioskodawca jest jednak czynnym podatnikiem podatku VAT.

Powyższe, zdaniem Podatnika, wskazuje, że ma on prawo do korekty deklaracji VAT-7 za okresy, kiedy nabył środki trwałe zrefundowane następnie przez Powiatowy Urząd Pracy. Może więc na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie sprzętu do wyposażenia stanowisk pracy dla bezrobotnych, a zrefundowanych mi w kwocie brutto przez Powiatowy Urząd Pracy w X.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W przypadku, gdy dany zakup związany jest jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi od opodatkowania, prawo do odliczenia przysługuje tylko w zakresie w jakim zakup ten służy czynnościom opodatkowanym.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Jednocześnie przepis ten wskazuje, że nie dotyczy to sytuacji, w których brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Z kolei art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3 ww. ustawy, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji. Przy czym z przepisu art. 88 ust. 4 ustawy wynika, że obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 10 pkt 1 powołanej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, w myśl art. 86 ust. 11, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Na podstawie art. 86 ust. 13 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Do uprawnienia, o którym mowa w powołanym ust. 13 stosuje się - w myśl art. 86 ust. 15 ustawy o VAT - odpowiednio art. 81b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), który stanowi, że możliwość skorygowania deklaracji:

1.

ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;

2.

przysługuje nadal po zakończeniu:

nbspnbsp a) kontroli podatkowej,

nbspnbsp b) postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

Stosownie do § 2 ww. przepisu, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych. Natomiast zgodnie z art. 81b § 3, przepisu § 1 pkt 2 lit. a) nie stosuje się w zakresie podatku od towarów i usług.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320). Zgodnie z art. 3 pkt 6 cyt. ustawy, w art. 81b Ordynacji podatkowej uchyla się § 3.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego sprawy wynika, iż Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Na podstawie umów zawartych z Powiatowym Urzędem Pracy otrzymał refundację, która objęła następujące towary: rusztowania typu BOSTA, zagęszczarkę, niwelator kompensacyjny, nagrzewnicę olejową, agregat prądotwórczy, myjkę ciśnieniową, przecinarkę nawierzchni i zacierkę MASALTA do betonu. Zakupiony sprzęt służy wyłącznie sprzedaży opodatkowanej i został zaliczony do środków trwałych.

Mając na względzie treść powołanych przepisów oraz stan faktyczny sprawy stwierdzić należy, że jeżeli zakupione urządzenia stanowią towary, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane do środków trwałych podlegających amortyzacji i służą sprzedaży opodatkowanej, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących przedmiotowe zakupy, z zastrzeżeniami dotyczącymi terminów z art. 86 ust. 10 oraz art. 86 ust. 13 ustawy o VAT oraz dotyczącymi postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej z art. 81b Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl