ILPP1/443-888/08-3/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczek pieniężnych - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczek pieniężnych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 grudnia 2008 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jako pożyczkobiorca zawarł w roku 2007 cztery umowy pożyczki: w dniu 14 sierpnia 2007 r., 13 września 2007 r., 18 października 2007 r., 10 grudnia 2007 r. Pożyczkodawcami są trzy spółki kapitałowe. Strony tych umów są podatnikami podatku od towarów i usług i jednocześnie na dzień zawarcia umów nie były powiązane kapitałowo. Wnioskodawca (pożyczkobiorca) złożył deklaracje p.c.c.-3 oraz zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% od zawartych umów pożyczek w ustawowym terminie.

Pożyczki zawarte w dniu 14 sierpnia 2007 r. oraz 13 września 2007 r. zostały spłacone łącznie z odsetkami w dniu 31 marca 2008 r. Pożyczkodawcy nie są powiązani kapitałowo z pożyczkobiorcą. Pożyczkobiorca nie otrzymał faktury na zapłacone odsetki, nie posiada też informacji, czy pożyczkodawca prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa finansowego.

Pożyczki zawarte w dniu 18 października 2007 r. oraz 10 grudnia 2007 r. zostały spłacone łącznie z odsetkami w dniu 31 stycznia 2008 r. W dniu 14 grudnia 2007 r. aktem notarialnym został podniesiony kapitał zakładowy pożyczkobiorcy poprzez utworzenie nowych udziałów, które zostały objęte m.in. przez spółkę prawa estońskiego, która jednocześnie jest wspólnikiem pożyczkodawcy. Wpis do KRS został dokonany w dniu 28 kwietnia 2008 r.

Pożyczkodawca nie prowadzi działalności w zakresie pośrednictwa finansowego, a w deklaracji /AT za miesiąc styczeń 2008 r. ujął otrzymane odsetki jako sprzedaż zwolnioną.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie do wniosku Zainteresowany wskazał, że usługę udzielania pożyczek klasyfikuje wg PKWiU do grupowania 65.22.10, tj. udzielanie pożyczek świadczone poza systemem bankowym. Ponadto Wnioskodawca podkreślił, że we wszystkich transakcjach zarówno pożyczkodawcami jak i pożyczkobiorcami są podmioty posiadające siedzibę i miejsce prowadzenia działalności w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielanie pożyczek podlega ustawie o podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ww. ustawy, gdzie w poz. 3 zostały wymienione usługi pośrednictwa finansowego. Nie ma też znaczenia dla pożyczkobiorcy, czy pożyczkodawca prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa finansowego, czy udziela pożyczki sporadycznie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad.1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publiczne są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm., wprowadzono do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) m.in. do celów podatkowych (§ 1 i § 2 ww. rozporządzenia). Jednakże na potrzeby podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) w brzmieniu wynikającym z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 42 poz. 264 z późn. zm.

W tym miejscu należy zauważyć, że na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 207, poz. 1293, przedłużono do dnia 31 grudnia 2009 r. stosowanie - do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług - Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwości stosowania zwolnień podatkowych.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją 3 ww. załącznika wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU Sekcja J ex (65-67), tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

Użycie przez ustawodawcę oznaczenia "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danego wyrobu lub usługi z danego grupowania.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jako pożyczkobiorca zawarł cztery umowy pożyczki z podmiotami niepowiązanymi kapitałowo, mającymi siedzibę i miejsce prowadzenia działalności na terenie kraju. Usługę udzielania pożyczki Spółka klasyfikuje wg PKWiU do grupowania 65.22.10, tj. usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy zatem stwierdzić, że usługa udzielania pożyczki przyporządkowana przez Wnioskodawcę wg PKWiU do grupowania 65.22.10 stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 cytowanej ustawy, przy czym korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 jako usługa wymieniona w poz. 3 załącznika nr 4 do tej ustawy.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić czy usługi udzielania oprocentowanych pożyczek korzystają ze zwolnienia od podatku, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usług wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy).

Ad. 2.

Jak wynika z cyt. wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w zakresie przedmiotowym działalności.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług bez znaczenia pozostaje fakt, czy Spółka ma zarejestrowaną działalność w zakresie pośrednictwa finansowego.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczek pieniężnych.

Wniosek w zakresie stanu faktycznego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 15 grudnia 2008 r. o nr ILPB2/436-96/08-2/AJ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.