ILPP1/443-879/10-2/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-879/10-2/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2010 r. (data wpływu: 9 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków w podatku VAT wniesienia przedsiębiorstwa w formie aportu do spółki komandytowej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków w podatku VAT wniesienia przedsiębiorstwa w formie aportu do spółki komandytowej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...), polegającą na sprzedaży detalicznej płytek łazienkowych, wanien, sanitariatów, chemii budowlanej i podobnych akcesoriów. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności Zainteresowana wykonuje prace budowlano-montażowe z wykorzystaniem własnych towarów będących w ofercie handlowej.

Wnioskodawczyni planuje wniesienie prowadzonej działalności gospodarczej w postaci przedsiębiorstwa w myśl art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), jako wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Oprócz przejęcia składników materialnych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, nowa spółka stanie się pracodawcą zatrudnionego obecnie w firmie Zainteresowanej personelu.

Ponadto, nowa spółka w ramach przejmowanego przedsiębiorstwa przejmie zobowiązania oraz należności Wnioskodawczyni związane z działalnością gospodarczą jak i prawa oraz obowiązki wynikające z umów zwartych przez nią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W skład przedsiębiorstwa, będącego przedmiotem wkładu do spółki wchodzą m.in. budynki, w tym wybudowana na cudzym gruncie (wieczyste użytkowanie) hala magazynowa, środki trwałe takie jak samochody dostawcze oraz osobowe, wózek widłowy, ekspozytory, tj. urządzenia pozwalające na prezentowanie klientom asortymentu dostawców spółki, należności oraz zobowiązania powstałe w toku działalności, a także towary handlowe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Zainteresowana jest właścicielką budynku, wybudowanego na gruncie, który został jej oddany w wieczyste użytkowanie. Przedmiotowy budynek, został oddany w najem. Budynek ten, choć ujęty w księgach Wnioskodawczyni, nie jest bezpośrednio wykorzystywany w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży artykułów ceramicznych oraz sanitarnych. W związku z powyższym, budynek ten nie stanie się przedmiotem wkładu do spółki, jako element przedsiębiorstwa.

Nabywca, czyli spółka komandytowa lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną w chwili obecnej przez Zainteresowaną przy wykorzystaniu majątku przekazanego do spółki w formie przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy czynności wniesienia przedsiębiorstwa jako wkładu niepieniężnego do spółki osobowej lub kapitałowej podlega opodatkowaniu VAT.

2.

Czy Zainteresowana powinna dokonać korekty podatku naliczonego VAT odliczonego w momencie zakupu składników majątkowych, w tym w szczególności towarów handlowych, będących elementami przedsiębiorstwa, które jest przedmiotem wkładu do spółki.

Zdaniem Wnioskodawczyni nie ma ona obowiązku opodatkowywania VAT transakcji wniesienia przedsiębiorstwa jako wkładu niepieniężnego do spółek osobowych, bądź kapitałowych.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 11, poz. 535 z późn. zm.), nie stosuje się przepisów ustawy do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Pojęcie "przedsiębiorstwo" nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT. W powyższej sytuacji należy się odwołać do definicji zawartej w art. 551 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z powołanym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni ma zamiar wnieść w postaci wkładu niepieniężnego całe przedsiębiorstwo, które wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej, z wyłączeniem jednej nieruchomości, która nie jest jednak wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży płytek łazienkowych, wanien, sanitariatów, chemii budowlanej i podobnych akcesoriów. Wnoszone przez Zainteresowaną do spółki przedsiębiorstwo zachowa funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami. Przekazany zespół składników majątkowych będzie mógł służyć, w nowej spółce, dalszemu prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży płytek łazienkowych, wanien, sanitariatów, chemii budowlanej i podobnych akcesoriów.

W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, iż przedmiot wkładu do spółki spełnia definicję przedsiębiorstwa.

W konsekwencji wniesienie przedsiębiorstwa jako wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie będzie rodziło obowiązku podatkowego w VAT, gdyż czynność ta została wyłączona spod przepisów ustawy o VAT.

Ponadto, Zainteresowana nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego VAT odliczonego w momencie zakupu składników majątkowych, w tym w szczególności towarów handlowych, będących elementami przedsiębiorstwa, które jest przedmiotem wkładu do spółki.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 91 ust. 1 ww. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ustawy dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisy o obowiązku korekty stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na mocy art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona ust. 1-8 tego artykułu jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy uznać, iż pomimo tego, że wniesienie przedsiębiorstwa do spółki osobowej bądź kapitałowej nie podlega opodatkowaniu VAT, Wnioskodawczyni nie ma obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych, w tym towarów handlowych, które w ramach przedsiębiorstwa, zostaną wniesione do spółki komandytowej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Obowiązek dokonania ewentualnej korekty spoczywał będzie na nabywcy przedsiębiorstw, czyli nowo założonej spółce w sytuacji, gdy wykorzysta ona nabyte towary do czynności nie dającej prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego o sygn. lTPP1/443-957/08/KM. W interpretacji stwierdzono, iż "należy stwierdzić, że zbycie przedsiębiorstwa, w przypadku gdy spełnia ono warunki określone w 55 1 Kodeksu cywilnego, wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie wiąże się (...) z obowiązkiem korekty podatku naliczonego związanego z nabytymi składnikami majątkowymi przedsiębiorstwa. To na nabywcy tego przedsiębiorstwa będzie ciążył ewentualny obowiązek dokonania korekty, wynikający z art. 91 ust. 9 ustawy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej. Przy czym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy bowiem do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "przedsiębiorstwa". Przedmiotową definicję zawiera art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55 #178; k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Wyłączenie więc ze zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa.

Jeśli natomiast wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, wówczas czynność taka na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uznana będzie za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie obejmuje ona wszystkich jego składników.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że nie podlegają opodatkowaniu transakcje zbycia przedsiębiorstwa, w tym np. sprzedaż, darowizna czy wniesienie go aportem.

Ponadto zbycie tak rozumianego przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Jednakże swoboda, jaką ustawodawca dał stronom w zakresie kształtowania treści umowy zbycia nie jest nieograniczona.

Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.. Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 2a ustawy, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Ponadto, na mocy art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów, środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia (aportu) przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej płytek łazienkowych, wanien, sanitariatów, chemii budowlanej i podobnych akcesoriów. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności Zainteresowana wykonuje prace budowlano-montażowe z wykorzystaniem własnych towarów będących w ofercie handlowej. Wnioskodawczyni planuje wniesienie prowadzonej działalności gospodarczej w postaci przedsiębiorstwa w myśl art. 551 Kodeksu cywilnego, jako wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Oprócz przejęcia składników materialnych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, nowa spółka stanie się pracodawcą zatrudnionego obecnie w firmie Zainteresowanej personelu. Nowa spółka w ramach przejmowanego przedsiębiorstwa przejmie zobowiązania oraz należności Wnioskodawczyni związane z działalnością gospodarczą jak i prawa oraz obowiązki wynikające z umów zwartych przez nią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W skład przedsiębiorstwa, będącego przedmiotem wkładu do spółki wchodzą m.in. budynki, w tym wybudowana na cudzym gruncie (wieczyste użytkowanie) hala magazynowa, środki trwałe takie jak samochody dostawcze oraz osobowe, wózek widłowy, ekspozytory, tj. urządzenia pozwalające na prezentowanie klientom asortymentu dostawców spółki, należności oraz zobowiązania powstałe w toku działalności, a także towary handlowe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Zainteresowana jest właścicielką budynku, wybudowanego na gruncie, który został jej oddany w wieczyste użytkowanie. Przedmiotowy budynek, został oddany w najem. Budynek ten, choć ujęty w księgach Wnioskodawczyni, nie jest bezpośrednio wykorzystywany w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży artykułów ceramicznych oraz sanitarnych. W związku z powyższym, budynek ten nie stanie się przedmiotem wkładu do spółki, jako element przedsiębiorstwa.

Nabywca, czyli spółka komandytowa lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną w chwili obecnej przez Zainteresowaną przy wykorzystaniu majątku przekazanego do spółki w formie przedsiębiorstwa.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu zdarzenia przyszłego tut. Organ stwierdza, że jeżeli wnoszony przez Wnioskodawczynię majątek będzie przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, to w takiej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

W konsekwencji Zainteresowana wnosząca aportem przedsiębiorstwo nie będzie miała obowiązku dokonania korekt określonych w art. 91, bowiem obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego od zakupionych składników majątkowych, w tym w szczególności towarów handlowych, będących elementami przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, zostanie przeniesiony na nabywcę, czyli w analizowanym przypadku na spółkę komandytową lub spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Podkreślić jednak należy, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja Podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Zatem Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy przedstawione we wniosku wyłączenie ze zbycia przedsiębiorstwa budynku wybudowanego na gruncie, który został jej oddany w wieczyste użytkowanie, a który Wnioskodawczyni oddała w najem, skutkuje uznaniem zamierzonej czynności za sprzedaż przedsiębiorstwa, w świetle wskazanych powyżej przepisów art. 55 Kodeksu cywilnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl