ILPP1/443-87/09-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu 20 stycznia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy domu jednorodzinnego (w stanie niewykończonym lub wykończonym) - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy domu jednorodzinnego (w stanie niewykończonym lub wykończonym). Dnia 6 kwietnia 2009 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek w zakresie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada domek jednorodzinny w zabudowie szeregowej o powierzchni użytkowej 140 m ^2, w którym mieszka. Posiada również 10 arową działkę budowlaną, na której zamierza wybudować dom jednorodzinny wolnostojący, celem jego sprzedaży w stanie niewykończonym lub wykończonym.

Dnia 6 kwietnia 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił opisane zdarzenie przyszłe wskazując, iż nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Ponadto Zainteresowany wskazał, iż w przypadku dostawy domu w stanie niewykończonym, będzie to dom w stanie surowym zamkniętym (mury, okna i drzwi). W przypadku natomiast sprzedaży domu w stanie wykończonym będzie to dom w stanie pozwalającym na zamieszkanie. Wnioskodawca wyjaśnił także, iż aktualnie nie zaczął budowy domu i w związku z powyższym nie zna jego symbolu PKOB. W przedmiocie pierwszego zasiedlenia - o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - Zainteresowany wskazał, iż zasiedli go dowolny nabywca, który wyrazi chęć nabycia i zapłaci żądaną kwotę. Sprzedaż domu nastąpi w okresie dwóch lat po zasiedleniu. Zainteresowany nie posiada wiedzy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy usług i towarów związanych z budową domu. Wnioskodawca wyjaśnił także, iż nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie domu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą domu na Wnioskodawcy ciąży - w zakresie podatku VAT - obowiązek podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze sprzedażą przedmiotowego domu nie wystąpi obowiązek podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak wynika zatem z powołanych przepisów zarówno grunt jak i budynki lub ich części stanowią w świetle regulacji ustawy podatkowej towar. Ten z kolei będąc przedmiotem dostawy, traktowany jest jako czynność podlegająca opodatkowaniu. Aby jednak dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazana powyżej definicja działalności gospodarczej jest znacznie szersza od definicji zawartej w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Odbiega też od definicji działalności gospodarczej zawartej w Ordynacji podatkowej.

Status podatnika VAT nie jest związany z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu wymienionych przepisów. W szczególności nie ma znaczenia fakt dokonania rejestracji działalności gospodarczej, czy też rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Wskazać również należy, iż dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użytecznie (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Jak wynika z ww. przepisów, podatnikami w rozumieniu ustawy podatkowej są m.in. osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Za działalność taką - w pewnych okolicznościach - uznaje się także wykonanie czynności jednorazowej. Niemniej by taką dostawę towarów (jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, wykorzystywał towary (usługi) nabyte lub wytworzone w celu spożytkowania ich do odsprzedaży.

W myśl natomiast art. 29 ust. 5 cyt. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), w związku z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez:

Z ww. przepisu wynika, iż wykonanie np. fundamentu pod budowę, nie stanowi budynku, a tym samym nie powoduje zakwalifikowania danego gruntu jako zabudowanego. Zatem - w takim kształcie budowy - brak byłoby podstaw do zastosowania przepisu art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jak stanowi natomiast ust. 2 ww. przepisu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 cyt. ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl ust. 12a powołanego przepisu, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie natomiast do ust. 12b ww. przepisu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Jak stanowi § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

nbspnbsp - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Analiza powyższych przepisów wykazała, iż dostawa budynków mieszkalnych opodatkowana jest preferencyjną, tj. 7% stawką podatku od towarów i usług. Jednocześnie powołane przepisy nie odnoszą obniżonej stawki podatku do sprzedaży budynków innych niż mieszkalne, skutkiem czego dostawa budynków użytkowych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 22%.

Z objaśnień wstępnych zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) - (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) wynika, iż budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne.

Budynki mieszkalne - jak stanowi ww. rozporządzenie - są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Przez budynki niemieszkalne z kolei należy rozumieć obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.), zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca posiada dom jednorodzinny w zabudowie szeregowej. Posiada również 10 arową działkę budowlaną, na której zamierza wybudować dom wolnostojący celem jego sprzedaży w stanie niewykończonym lub wykończonym. Wnioskodawca wskazał także, iż nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przewiduje zbycie domu będącego w stanie surowym zamkniętym bądź w stanie wykończonym, tj. umożliwiającym zamieszkanie. Wnioskodawca wyjaśnił także, iż aktualnie nie zaczął budowy domu i w związku z powyższym nie posiada symbolu PKOB. W przedmiocie pierwszego zasiedlenia - o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług - Zainteresowany wskazał, iż zasiedli go dowolny nabywca, który wyrazi chęć nabycia i zapłaci żądaną kwotę. Wnioskodawca wyjaśnił także, iż nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie domu.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Wnioskodawca - w związku z dostawą nieruchomości - wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zainteresowany dokonując bowiem jednorazowej dostawy nieruchomości w postaci domu jednorodzinnego wybudowanego w celu jego sprzedaży, wypełnia przesłanki do uznania takiej czynności za działalność gospodarczą (producenta zbywającego towar wytworzony w celu odsprzedaży). Skutkiem tego dokonujący dostawy podmiot wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji wyjaśnić należy, iż w przypadku sprzedaży domu w stanie niewykończonym, (surowym zamkniętym) bądź wykończonym, sklasyfikowanego pod symbolem PKOB dział 11 wraz z gruntem na którym budynek ten jest posadowiony, ich dostawa opodatkowana będzie preferencyjną 7% stawką podatku od towarów i usług - na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług lub § 6 ust. 2 pkt 2 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Obowiązek podatkowy w opisanej postaci wynika bowiem z faktu, iż przedmiotowy dom podlegać będzie pierwszemu zasiedleniu, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, co wyklucza prawną możliwość zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, iż kwestie dotyczące klasyfikacji przedmiotowego obiektu budowlanego do odpowiedniej klasy PKOB nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). To Wnioskodawca jest obowiązany do klasyfikacji obiektu budowlanego do PKOB. W przypadku wątpliwości w niniejszym zakresie, Podatnik może zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego z prośbą o podanie PKOB wskazanego budynku.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydana została interpretacja indywidualna nr ILPB2/415-65/09-4/AJ z dnia 9 kwietnia 2009 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.