ILPP1/443-866/11-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 16 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu 31 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży magazynu i części działki - jest prawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży magazynu i części działki. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 sierpnia 2011 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą - sklep z materiałami budowlanymi.

Zainteresowana w styczniu 2011 r. od Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska kupiła dwa magazyny i działkę, która stanowi wieczystą dzierżawę od Urzędu Gminy. Gminna Spółdzielnia wystawiła jej fakturę VAT za stawką zwolnioną (sprzedaż nieruchomości zabudowanej). Należność za magazyny i działkę Wnioskodawczyni zapłaciła częściowo ze środków własnych i częściowo z kredytu zaciągniętego w banku (kredyt zabezpieczony jest hipoteką). Ponieważ w handlu, który Zainteresowana prowadzi (materiały budowlane) obecnie jest ogólny zastój. Wnioskodawczyni w obawie o swoją zdolność kredytową rozważa sprzedaż jednego magazynu i część działki. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczy na spłatę kredytu.

Do tej pory od dnia zakupu Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych kosztów na remont magazynów i utwardzenie działki pod działalność gospodarczą.

W uzupełnieniu z dnia 29 sierpnia 2011 r. Wnioskodawczyni poinformowała, iż:

* jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność gospodarczą prowadzi od roku 2005.

* Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska w dniu 1 kwietnia 1996 r. podpisała umowę z Urzędem Gminy na podstawie, której stała się użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem znajdujących się tam dwóch budynków-magazynów.

* GS SCH nie ponosiła żadnych nakładów finansowych związanych z modernizacją i remontem ww. budynków ponieważ ich stan techniczny tego nie wymagał. Zainteresowana od dnia zakupu też nie poniosła żadnych kosztów na remont.

Działka, którą Wnioskodawczyni nabyła w styczniu 2011 r. zabudowana jest dwoma magazynami i w ewidencji oznaczona symbolem Bi. Natomiast, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod teren obiektów produkcyjnych, składów i magazynów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zapłacić podatek VAT przy ewentualnej sprzedaży jednego magazynu i części działki.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z tym, że nie odliczyła podatku VAT przy zakupie nieruchomości, to przy sprzedaży też nie będzie go naliczała.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem, z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy). Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce również wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany. Sprzedaż jest bowiem czynnością podlegającą opodatkowaniu.

Wobec powyższego, fakt zawarcia umowy sprzedaży przedmiotowego budynku może spełniać definicję pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, bowiem dojdzie do oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. W związku z powyższym dzień podpisania umowy kupna-sprzedaży, na mocy której Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość należy traktować jako moment pierwszego zasiedlenia, gdyż doszło do wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (Wnioskodawczyni otrzymała fakturę VAT), jednak czynność ta korzystała ze zwolnienia od podatku.

Jednakże biorąc pod uwagę opis sprawy, stwierdzić należy iż dostawa przedmiotowej nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w związku z faktem, iż między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynie okres krótszy niż 2 lata.

W związku z tym należy przeanalizować przepis stanowiący o zwolnieniach, który został zredagowany w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do ww. przepisu, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) - stosownie do art. 43 ust. 7a - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ponadto, przepis art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, iż w przypadku gdy budynek lub budowla korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, zwolnieniu podlega również dostawa gruntu, na którym to gruncie budynek jest posadowiony.

Natomiast, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od roku 2005 - sklep z materiałami budowlanymi. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowana w styczniu 2011 r. od Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska kupiła dwa magazyny i działkę, która stanowi wieczystą dzierżawę od Urzędu Gminy. Gminna Spółdzielnia wystawiła jej fakturę VAT za stawką zwolnioną (sprzedaż nieruchomości zabudowanej). Należność za magazyny i działkę Wnioskodawczyni zapłaciła częściowo ze środków własnych i częściowo z kredytu zaciągniętego w banku (kredyt zabezpieczony jest hipoteką). Ponieważ w handlu, który Zainteresowana prowadzi (materiały budowlane) obecnie jest ogólny zastój, Wnioskodawczyni w obawie o swoją zdolność kredytową rozważa sprzedaż jednego magazynu i część działki. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczy na spłatę kredytu. Zainteresowana od dnia zakupu też nie poniosła żadnych kosztów na remont i utwardzenie działki pod działalność gospodarczą. Działka, którą nabyła w styczniu 2011 r. zabudowana jest dwoma magazynami i w ewidencji oznaczona symbolem Bi. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod teren obiektów produkcyjnych składów i magazynów.

W oparciu o ww. przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż w ramach zakupu nieruchomości w styczniu 2011 r. doszło do czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym nastąpiło pierwsze zasiedlenie. Jednakże do sprzedaży nieruchomości zabudowanej dojdzie przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia, oznacza to, że dostawa ta nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem dostawa przedmiotowego magazynu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało Zainteresowanej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego zakupie, jak również nie poniosła w stosunku do niej żadnych wydatków na ulepszenie.

Reasumując, w sytuacji gdy Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przedmiotowego magazynu i nie ponosiła ona żadnych wydatków na ich ulepszenie, stwierdza się, iż sprzedaż nieruchomości zabudowanej będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 29 ust. 5 i § 13 ust. 1 pkt 11.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zatem, zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane, czy też pod zabudowę. Oznacza to, że ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym lub leśnym.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

W związku z tym, że ustawa nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie "tereny przeznaczone pod zabudowę" obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (...) (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że zwolnienia od podatku mają charakter wyjątkowy i powinny być traktowane jako odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą opodatkowana jest każda odpłatna dostawa. Zatem powinny one być stosowane ściśle.

Uwzględniając opis zdarzenia przyszłego wskazujący, iż nabyta nieruchomość będąca w użytkowaniu wieczystym - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona pod teren obiektów produkcyjnych, składów i magazynów - nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku zawartego w powołanych wyżej przepisach art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.